Kościół św. Bartłomieja w Samocicach

Kościół pw. św. Bartłomieja w Samocicach – kościół parafialny w dekanacie szczucińskim diecezji tarnowskiej, w gminie Bolesław województwa małopolskiego.

Kościół św. Bartłomieja w Samocicach
kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Samocice

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

św. Bartłomiej Apostoł

Położenie na mapie gminy Bolesław
Mapa konturowa gminy Bolesław, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Bartłomieja w Samocicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Bartłomieja w Samocicach”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Bartłomieja w Samocicach”
Położenie na mapie powiatu dąbrowskiego
Mapa konturowa powiatu dąbrowskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Bartłomieja w Samocicach”
Ziemia50°16′05,13″N 20°51′02,74″E/50,268092 20,850761

Historia edytuj

Kościół został ufundowany już w roku 1936 przez ks. kan. Bartłomieja Harbuta według projektu architektów Włodzimierza i Mieczysława Gruszczyńskich oraz architekta Jana Stobieckiego, a w roku następnym biskup tarnowski Franciszek Lisowski erygował parafię w Samocicach. Kościół w stanie surowym wzniesiono w latach 1937-38, jednakże z powodu okupacji hitlerowskiej budowa została definitywnie zakończona dopiero po wojnie i w rezultacie tego biskup tarnowski Jan Stepa dokonał konsekracji kościoła dopiero w roku 1953. Fundator kościoła ks. kan. Bartłomiej Harbut i zarazem pierwszy dożywotni proboszcz parafii w Samocicach został pochowany w bezpośrednim sąsiedztwie kościoła w kapliczce na cmentarzu parafialnym w roku 1959.

Architektura kościoła edytuj

Kościół jednonawowy z transeptem w stylu modernistycznym został zbudowany z cegły. Posiada on krótkie, zamknięte półkoliście prezbiterium węższe nieco od nawy, do którego przylegają dwie przybudówki zakrystyjne. W fasadzie frontowej i ramionach transeptu umieszczono duże koliste okna z witrażami. Transept oraz fasadę zwieńczono trójkątnymi szczytami. Nad oknem fasady w trójkątnym szczycie umieszczona została rzeźba Chrystusa Ukrzyżowanego, po bokach której umieszczono dwa wąskie, prostokątne okna zwieńczone półkoliście. W dole, na całej szerokości fasady, znajdują się cztery arkady wejściowe. Kościół nakryty jest dachem dwuspadowym. Na skrzyżowaniu nawy z transeptem umieszczono wieżyczkę na sygnaturkę, zaś przybudówki zakrystyjne pokryto dachem pulpitowym. Wnętrze nakrywają sklepienia pozorne.

Wnętrze kościoła edytuj

 
ołtarz główny

Ołtarz główny wykonany w stylu neobarokowym w 1939 r., w centrum obraz św. Bartłomieja Apostoła namalowany w 1938 roku przez ks. Antoniego Dunajeckiego[1] oraz rzeźba: Grupa Ukrzyżowania, również z tegoż okresu. Dwa ołtarze boczne również w tym samym stylu. Przy bocznych ołtarzach figury św. Antoniego i św. Józefa. W lewym bocznym ołtarzu figura MB Różańcowej oraz obraz MB Nieustającej Pomocy. W prawym kopia obrazu Miłosierdzia Bożego z sanktuarium w Krakowie Łagiewnikach oraz duża figura Chrystusa. Po lewej stronie nawy ambona dostosowana stylowo do całości wyposażenia wnętrza. Wysoko w prezbiterium umieszczono cztery okna z witrażami zwieńczone półkoliście, zaś w nawie osiem okien, po cztery z każdej strony, z białym ornamentowym szkłem otoczonym wąskimi witrażami. Konfesjonały i chrzcielnicę wykonano razem z amboną w roku 1939.

 
MB Niepokalanie Poczęta

Otoczenie kościoła edytuj

Kościół jest otoczony niewysokim ogrodzeniem z dwuskrzydłową brama i furtką wykonanym z kutych, żelaznych, ozdobnych segmentów, które umocowano pomiędzy kamiennymi, prostopadłościennymi, o kwadratowej podstawie słupkami na niskim murku. Żelbetowa dzwonnica o konstrukcji arkadowej z roku 1966 usytuowana jest na dziedzińcu, po prawej stronie przed wejściem do kościoła. Na niej zawieszono dzwony wykonane już w okresie powojennym, jeden w roku 1946 i dwa pozostałe w 1966. Również po prawej stronie, lecz bliżej wejścia, ustawiono wysoki drewniany krzyż misyjny. Po lewej stronie dziedzińca na wysokim cokole figura MB Niepokalanie Poczętej.

Przypisy edytuj

  1. Krzysztof Haptaś: Ksiądz Antoni Dunajecki (1882-1945). Brzeziny-Kolbuszowa: Miejska i Powiatowa Biblioteka Publiczna w Kolbuszowej oraz Parafia św. Mikołaja w Brzezinach, 2017, s. 35-36. ISBN 978-83-60944-88-2.

Bibliografia edytuj