Kościół św. Stanisława w Solcu nad Wisłą
Kościół świętego Stanisława w Solcu nad Wisłą – rzymskokatolicki kościół filialny należący do dekanatu lipskiego diecezji radomskiej.
326/A z 15.06.1967 i 153/A z 16.03.1982 | |||||||||||||||||||
kościół filialny kościół poklasztorny | |||||||||||||||||||
widok ogólny | |||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||
Parafia | |||||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Solca nad Wisłą | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu lipskiego | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Solec nad Wisłą | |||||||||||||||||||
51°07′59,04″N 21°45′46,54″E/51,133067 21,762928 |
Historia
edytujŚwiątynia została ufundowana przez księcia Krzysztofa Zbaraskiego w stylu wczesnego baroku w 1626 roku. Pracowali przy nim ojcowie franciszkanie reformaci aż do kasaty zakonu w 1864 roku, potem opiekę nad kościołem przejęła parafia. Gwardianem tutejszego klasztoru był Bonawentura Czerniawski, stracony przez Rosjan za sprzyjanie powstaniu styczniowemu[1]. W tym czasie część klasztoru, ogród i ziemia zostały przekazane szkole, późniejszemu Seminarium Nauczycielskiemu. Budowla była remontowana i konserwowana w latach 1995-1996 przez zespół z krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Kościół został poświęcony w dniu 3 listopada 1996 roku przez biskupa Stefana Siczka. Świątynia została wyremontowana dzięki staraniom byłego proboszcza księdza Tadeusza Gębki. Jest to budowla o jednej nawie, orientowana, wybudowana z ciosu[2].
Architektura
edytujFasada frontowa kościoła podparta jest ścianami piramidalnymi. Świątynia, oprócz nawy posiada także prezbiterium, zakrystię i skarbczyk. Ołtarz główny reprezentuje styl barokowy i został wyrzeźbiony w piaskowcu. Został wykonany w 1630 roku. W jego centralnej części jest umieszczony obraz św. Stanisława. W jego górnej części jest umieszczony obraz Przemienienia Pańskiego. Ołtarz jest ozdobiony także herbem Zbaraskich. Za ołtarzem głównym jest umieszczona zakrystia, w której znajduje się kredens z nadbudową z XVII stulecia. Za zakrystią znajduje się pomieszczenie, w którym przechowywane są obrazy Stacji Drogi Krzyżowej. Pochodzą z XVIII wieku i zostały wyjęte z krużganków. Przed ołtarzem głównym mieści się wejście do grobów. Kościół posiada dwa ołtarze boczne. Lewy ołtarz jest poświęcony Niepokalanemu Poczęciu Najświętszej Maryi Panny. Nad nim znajduje się Trójca Święta, a po obu stronach mieszczą się symbole: Wieża Dawidowa, Dom Złoty, Zwierciadło Sprawiedliwości i Arka Przymierza. Na górze znajduje się św. Wawrzyniec. Prawy ołtarz jest poświęcony św. Antoniemu (obraz pochodzi z XVIII wieku). W jego górnej części jest umieszczony obraz św. Józefa z Dzieciątkiem, a w dolnej obraz Adoracji Matki Bożej a także tabernakulum z lampką wieczną. Organy znajdujące się w świątyni mają ponad 150 lat[3].
-
Wnętrze świątyni
-
Widok przed 1911
Przypisy
edytuj- ↑ 1863 Słownik biograficzny powstańców styczniowych działających na terenie województwa sandomierskiego, Tarnobrzeg 2013, s. 20.
- ↑ Solec nad Wisłą - Parafia pw. Wniebowzięcia NMP. Diecezja radomska. [dostęp 2014-12-27]. (pol.).
- ↑ Zabytki sakralne. Urząd Gminy Solec nad Wisłą. [dostęp 2014-12-27]. (pol.).