Kościół Matki Bożej Różańcowej w Nagłowicach

Kościół Matki Bożej Różańcowej – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu jędrzejowskiego diecezji kieleckiej.

Kościół Matki Bożej Różańcowej

kościół parafialny
widok od frontu
Państwo	Polska
Miejscowość	Nagłowice ul. Jana Pawła II
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Matki Bożej Różańcowej
Wezwanie	Matki Bożej Różańcowej
Wspomnienie liturgiczne	I niedziela października
Historia Data rozpoczęcia budowy 1898 Data zakończenia budowy 1906 Data poświęcenia 1914
Dane świątyni Styl neogotycki Architekt Marceli Paweł Plebiński Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Nagłowice Kościół Matki Bożej Różańcowej
Położenie na mapie Polski Kościół Matki Bożej Różańcowej
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Kościół Matki Bożej Różańcowej
Położenie na mapie powiatu jędrzejowskiego Kościół Matki Bożej Różańcowej
50°40′38,01″N 20°06′12,02″E

Obecna neogotycka świątynia, posiadająca strzelistą, z daleka widoczną sylwetkę została wybudowana według projektu architekta warszawskiego Marcelego Pawła Plebińskiego, w czasie urzędowania proboszcza parafii księdza Franciszka Lipińskiego. Świątynia została konsekrowana w 1914 roku przez biskupa Augustyna Łosińskiego.

Świątynia posiada wezwanie Matki Bożej Różańcowej, czczonej w tryptyku w ołtarzu głównym. Obraz w 1959 roku został namalowany przez Izabelę Borowską, kielecką artystkę plastyk. Borowska wykonała także polichromię i stacje Drogi Krzyżowej.

Najważniejszy i najciekawszy obraz – dar anonimowego ofiarodawcy z 1740 roku jest umieszczony tuż nad tryptykiem w ołtarzu głównym. Jest to małych rozmiarów obraz Matki Bożej pochodzący z 2 połowy XVII wieku, wykonany w konwencji szkoły Murilla i nakryty srebrną sukienką.

Wszystkie ołtarze, główny i dwa boczne reprezentują styl neogotycki i zostały wykonane z drewna dębowego – są dedykowane św. Łukaszowi i Matce Bożej Nieustającej Pomocy. Wiele elementów wnętrza zostało wykonanych z drewna dębowego. Bardzo dobrze jest zachowana ambona. Drewno dębowe jest uzupełnione przez drewno lipowe, z którego m.in. została wykonana chrzcielnica z 1850 roku, znajdująca się wcześniej w starym kościele. Została wyrzeźbiona w jednym klocu drewna. Do nawy głównej jest dobudowana kaplica, w której są pochowani fundatorzy świątyni.

W wyposażeniu świątyni jest ornat pochodzący z 1822 roku, zszywany z tzw. pasów słuckich, ułożonych na białym tle, który został ofiarowany kościołowi przez o. W. Drzewieckiego, opata cystersów z Jędrzejowa.