Kobylarz – niewielka trawiasta rówień w górnej części Doliny Miętusiej w polskich Tatrach Zachodnich. Jest to polanka na wysokości około 1430 m n.p.m., na wschodnich zboczach doliny, poniżej Kobylarzowej Turni i Zagonnej Turni. Od zachodniej i południowej strony podcięta jest urwiskiem Kobylarzowej Kazalnicy opadającym do Wantuli i Wielkiej Świstówki[1]. Znajduje się na obszarze skał wapiennych i porasta ją bogata flora roślin wapieniolubnych. M.in. stwierdzono tutaj występowanie ostrołódki polnej, rogownicy szerokolistnej i traganka wytrzymałego – bardzo rzadkich roślin, w Polsce występujących tylko w Tatrach i to w nielicznych tylko miejscach, a także tojadu kosmatego i zimoziołu północnego – roślin rzadkich w Karpatach[2]

Widok na Kobylarzową Kazalnicę

Nazwa tego miejsca pochodzi od tego, że według opowiadań miejscowej ludności dawniej wypasano tutaj kobyły. Były to tereny wypasowe Hali Miętusiej[1]. Obecnie przez Kobylarz prowadzi szlak turystyczny na Czerwone Wierchy i na Kobylarzu często wypoczywają turyści. Do dna Doliny Miętusiej spod Kobylarza opada niewielki i zalesiony żleb Mały Wodniściak[3].

Szlak na Kobylarz wytyczono przed I wojną światową (z Hali pod Przysłopem przez Halę Miętusią i wzdłuż Wantul). Odnowiono go w 1926 i skasowano w 1932 z przeznaczeniem do ponownego wyznakowania jako dojście alternatywne do szlaku niebieskiego z Gronika na Małołączniak. W 1970 ścieżkę przeznakowano społecznie z powodu całkowitego braku znakarzy. Po trzech dniach TPN nakazał zatarcie znaków straży parkowej, z powodu braku tego zadania w planach znakarskich na rok 1970. W 1971 Walery Goetel poprosił park o zgodę na ponowne przeznakowanie ścieżki poprzez skierowanie na nią końcówki niebieskiego szlaku schodzącego z Małołączniaka w Dolinę Małej Łąki. Zgoda została wydana i ponownie przeznakowano szlak przy jednoczesnym zatarciu końcówki trasy niebieskiej z Gronika przez Przysłop Miętusi na Kobylarza. Kilka dni później znakowania te zostały znowu zatarte, a końcówka perci z Małołączniaka wróciła na poprzednią trasę[4].

Szlaki turystyczne edytuj

  – niebieski szlak z wylotu Doliny Małej Łąki przez Przysłop Miętusi, Kobylarz, Kobylarzowy Żleb i Czerwony Grzbiet na szczyt Małołączniaka. Czas przejścia: 4 h, ↓ 3 h[5]

Przypisy edytuj

  1. a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  2. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.
  3. Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
  4. Władysław Midowicz, Z historii znakowania szlaków w Tatrach Polskich, Warszawa-Kraków: PTTK Kraj, 1986, s. 25–26, ISBN 83-7005-106-5.
  5. Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X.