Kocie Skały (Tatry)

Kocie Skały (właściwie: Kocie Dziury, słow. Mačacie diery lub Mačie diery, 1180 m n.p.m.) – niepozorny szczyt oraz grupa skał w masywie Osobitej w słowackich Tatrach Zachodnich. Zarówno szczyt, jak i skały wznoszą się nad Polaną Brestową w Dolinie Zuberskiej, w długim zachodnim grzbiecie Osobitej, który poprzez Okolik i Kocie Skały opada do Maniowej Przehyby.

Kocie Skały
Mačie skaly
Ilustracja
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

1180 m n.p.m.

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Kocie Skały”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Kocie Skały”
Ziemia49°15′34,1″N 19°41′03,7″E/49,259472 19,684361

Nazwa edytuj

Nazwę Kocie Skały podaje polska mapa wydawnictwa „Polkart”[1] – zapewne w oparciu o „Wielką Encyklopedię Tatrzańską”[2], gdzie jednak nazwa ta występuje jedynie na mapce na s. 859 i to bez przyporządkowania do konkretnego obiektu.

Ludowego pochodzenia jest nazwa Kocie Dziury (Mačie diery), ale odnosi się ona nie do szczytu, lecz do skupiska wapienno-dolomitowych skał na jego północnych i zachodnich stokach[3], obejmowanych obecnie przez rezerwat przyrody. Tym nie mniej występuje ona jako nazwa zarówno grupy skał, jak i szczytu na słowackich mapach turystycznych papierowych[4][5] (w formie Mačacie diery) oraz internetowych[6] (w formie Mačie diery).

Przewodnik Tatry Zachodnie. Słowacja Kunickiego i Szczerby z 1992 r. podaje dla szczytu nazwę Hamor[7], jednak w kolejnej mutacji opracowania z 1999 r. nazwa ta już się nie pojawia: szczyt pozostaje nienazwany, jedynie skały noszą nazwę Kocie Dziury[8].

Charakterystyka edytuj

Wierzchołek Kocich Skał jest zalesiony, ale u ich południowych podnóży istnieją trawiaste obszary. Ich południowe stoki opadają do Doliny Zuberskiej, północne do Doliny Zimnej (odnoga Doliny Błotnej). Na zachodnich stokach utworzono Rezerwat przyrody Mačie diery[6]. Ma on powierzchnię 45,63 ha i chroni oryginalne wapienno-dolomitowe skały oraz bogatą florę roślin wapieniolubnych[7].

Przypisy edytuj

  1. Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2009/10. ISBN 83-87873-36-5.
  2. Radwańska-Paryska Zofia, Paryski Witold Henryk: Wielka Encyklopedia Tatrzańska, Wydawnictwo Górskie, Poronin 1995, ISBN 83-7104-008-3, s. 859.
  3. Medzihradský Vlado: Západné Tatry. Turistický sprievodca ČSSR č. 7, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1981 (mapa – załącznik).
  4. Západné Tatry – Roháče. Turistická mapa 1:50 000 (nr 112), 4. wyd., wyd. VKÚ Harmanec, 1999, ISBN 80-8042-133-1.
  5. The Chočské vrchy and Rohače Mts., mapa 1:50 000, BBKart 2015 ISBN 978-80-89134-27-4.
  6. a b Turystyczna i satelitarna mapa Słowacji. [dostęp 2012-01-10].
  7. a b Marian Kunicki, Tadeusz Szczerba: Tatry Zachodnie. Słowacja. Kraków: PTTK „Kraj”, 1992. ISBN 83-7005-248-7.
  8. Kunicki Marian, Szczerba Tadeusz: Słowackie Tatry Zachodnie. Monografia. Przewodnik, Wydawnictwo Ryszard M. Remiszewski – RMR, Gliwice 1999 ISBN 83-904352-6-8, s. 65, 226.
 
Masyw Osobitej z Kocimi Skałami