Okolik
Okolik (słow. Okolík, 1328 m) – szczyt w masywie Osobitej w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w jej długim zachodnim grzbiecie, który poprzez Okolik i Kocie Skały (Hamor) opada do Maniowej Przehyby. Południowe stoki Okolika opadają do dolnej części Ciepłego Żlebu będącego prawą odnogą Doliny Zuberskiej. U ich podnóża, przy wylocie Ciepłego Żlebu do tej doliny, znajduje się polana Puczatina. Stoki północno-wschodnie opadają do Doliny Przedniej Krzemiennej (Doliny Skrajnej Krzemiennej). Grzbiet opadający od Okolika w południowo-zachodnim kierunku do wzniesienia Kocie Skały (Hamor) nosi nazwę Jaworzyna. Jego północno-zachodnie stoki opadają do Doliny Błotnej. Są w nich cztery grzędy. Najbardziej wschodnia tworzy zbocza Doliny Przedniej Krzemiennej, najbardziej zachodnia Doliny Zimnej[1][2].
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1328 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°15′49,8″N 19°41′51,4″E/49,263833 19,697611
| |
Okolik i cały masyw Osobitej zbudowany jest ze skał węglanowych (wapienie i dolomity). Okolik jest całkowicie zalesiony i nie prowadzi przez niego żaden szlak turystyczny, ale w lesie występują skałki wapienne. Masyw Osobitej ma ogromne walory przyrodnicze. Wstępuje tutaj bogata flora roślin wapieniolubnych i osobliwe formy skalne[2]. Objęty został ochroną ścisłą (Rezervácia Osobitá). Szczyt Okolika jest poza tym obszarem ochrony ścisłej, ale jego granica przebiega tuż po wschodniej stronie szczytu[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2009/10. ISBN 83-87873-36-5.
- ↑ a b Marian Kunicki, Tadeusz Szczerba: Tatry Zachodnie. Słowacja. Kraków: PTTK „Kraj”, 1992. ISBN 83-7005-248-7.