Kognitor
Kognitor (łac. cognitor) – w prawie rzymskim zastępca strony w procesie formułkowym ustanowiony uroczyście i w obecności strony przeciwnej[1]. Ustanowienie to zaliczano do actus legitimi, czynności których pod rygorem nieważności zabroniono obwarowywać warunkiem lub terminem (accidentalia negotii).
Zastępca ustanowiony bez formalności lub bez obecności drugiej strony nazywany był procuratorem.
Przypisy edytuj
- ↑ Gaius Instytucje IV,83 Cognitor autem certis verbis in litem coram adversario substituitur (Kognitora zaś ustanawia się w procesie w obecności przeciwnika przy użyciu określonych słów) Władysław Rozwadowski Prawo rzymskie. Zarys wykładu wraz z wyborem źródeł Poznań 1992 ISBN 83-900964-5-5, s. 60 i 238.