Kondor D 7
Kondor D 7 – niemiecki dwupłatowy samolot myśliwski z okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w niemieckiej wytwórni Kondor Flugzeugwerke w Essen. Powstała w jednym egzemplarzu maszyna nie była udana i nie weszła do produkcji seryjnej.
 Prototyp myśliwca Kondor D 7 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja | |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Liczba egz. |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | |
| Moc | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
8,5 m |
| Długość |
6,2 m |
| Wysokość |
2,3 m |
| Powierzchnia nośna |
15,7 m² |
| Masa | |
| Własna |
590 kg |
| Startowa |
785 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
180 km/h |
| Długotrwałość lotu |
1,45 h |
| Dane operacyjne | |
Historia edytuj
Kondor D 7 stanowił kolejną konstrukcję inżyniera Waltera Rethela, jaka powstała w zakładach Kondor Flugzeugwerke w Essen po modelach D 2 i D 6[1]. W przeciwieństwie do poprzednich samolotów napędzanych silnikami rotacyjnymi, D 7 otrzymał sprawdzony napęd w postaci silnika rzędowego Mercedes D.III[1]. Początkowo D 7 miał układ trójpłatu, który został zarzucony; pozostałością było nisko opuszczone dolne skrzydło przymocowane do podwozia, a nie bezpośrednio do kadłuba, podobnego do stosowanych w myśliwcach Albatrosa[2][3].
Nieznana jest data oblotu D 7, wiadomo jedynie, że w maju 1918 roku samolot miał kontynuować próby w locie po zamontowaniu silnika Mercedes D.III[4]. Maszyna nie wzięła też udziału w drugim konkursie na samolot myśliwski w Adlershof w czerwcu 1918 roku[5]. Myśliwiec nie był lepszy od napędzanych tym samym silnikiem konstrukcji Albatrosa i w rezultacie nie wszedł do produkcji seryjnej[1].
Opis konstrukcji i dane techniczne edytuj
Kondor D 7 był jednosilnikowym, jednoosobowym dwupłatem myśliwskim[2]. Kadłub tworzyła kratownica z rurek stalowych, pokryta sklejką[2][3]. Długość samolotu wynosiła 6,2 metra, a rozpiętość skrzydeł 8,5 metra[1][5]. Powierzchnia nośna wynosiła 15,7 m²[1][5]. Masa pustego płatowca wynosiła 590 kg, zaś masa startowa – 785 kg[1][5]. Wysokość samolotu wynosiła 2,3 metra[1][5]. Napęd stanowił chłodzony cieczą 6-cylindrowy silnik rzędowy Mercedes D.III o mocy 118 kW (160 KM)[1][3]. Prędkość maksymalna samolotu wynosiła 180 km/h, zaś długotrwałość lotu 1,45 godziny[5].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of The First World War. Wyd. 2. London: Putnam, 1970. ISBN 0-85177-809-7. (ang.).
- William Green, Gordon Swanborough: The Complete Book of Fighters. New York: Smithmark, 1995. ISBN 978-0-8317-3939-3. (ang.).
- Jack Herris: German Aircraft of Minor Manufacturers in WWI. Volume 1: Alter to Korn. T. 49. Aeronaut Books, 2020, seria: Great War Aviation Centennial Series. ISBN 978-1-935881-85-8. (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Sylwetka samolotu Kondor D 7 w serwisie «Уголок неба». airwar.ru. [dostęp 2023-06-26]. (ros.).