Koralówka żółta

Koralówka żółta (Ramaria flava (Pers.) Quél.) – gatunek grzybów z rodziny siatkoblaszkowatych (Gomphaceae)[1].

Koralówka żółta
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

siatkoblaszkowce

Rodzina

siatkoblaszkowate

Rodzaj

koralówka

Gatunek

koralówka żółta

Nazwa systematyczna
Ramaria flava (Schaeff.) Quél.
Fl. mycol. France (Paris): 466 (1888)
Gałązki koralówki żółtej

Systematyka i nazewnictwo edytuj

Pozycja w klasyfikacji: Ramaria, Gomphaceae, Gomphales, Phallomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Jako pierwszy opisał ten takson w 1763 r. Jacob Christian von Schaeffer, nadając mu nazwę Clararia flava. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał w 1888 r. Lucien Quélet, przenosząc go do rodzaju Ramaria[1]. Niektóre synonimy naukowe[2]:

  • Clavaria flava Schaeff. 1763
  • Corallium flavum (Schaeff.) G. Hahn 1883
  • Coralloides flavus Tourn. ex Battarra 1755
  • Ramaria flavobrunnescens var. aurea (Coker) Corner 1950

Polską nazwę zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako płaskosz żółty, goździanka żółta, goździeniec żółty, kozia broda gałęzista, kozia broda żółta, gałęziak żółty[3].

Morfologia edytuj

Owocnik

Krzaczkowato rozgałęziony, osiągający zazwyczaj wysokość do 12 cm, ale czasami nawet do 25 cm i podobną szerokość. Pokrój owalny. Wyrasta z krótkiego, dość grubego i zwartego trzonu z grubymi ryzomorfami i pokrytego pilśniowatą grzybnią. Z trzonu wyrasta kilka grubych gałęzi, które rozgałęziają się jeszcze kilkakrotnie na coraz cieńsze gałązki. Trzon i dolna część najgrubszych gałązek jest biaława, poza tym gałązki są lśniąco-żółte, po uciśnięciu przejściowo brązowieją. Najintensywniej zabarwione są gałązki zewnętrzne. Wierzchołki gałązek zakończone kilkoma zaokrąglonymi ząbkami. Miąższ biały, twardy, o zapachu kwaskowatym lub przypominającym zapach rzodkwi. W smaku jest łagodny, tylko wierzchołki gałązek są nieco gorzkie[4][5].

Cechy mikroskopowe

Strzępki grzybni mają grubość 4,2–25 μm, są kręte, gęsto splecione, grubościenne i szkliste. W większości z nich występują przegrody, ale bez sprzążek. Strzępki trzonu mają grubość 3–9 μm, są cienkościenne, mniej więcej równoległe i posiadają przegrody ze sprzążkami. Strzępki w górnej części gałązek mają średnicę 3–14 μm, są mniej więcej równoległe, bezbarwne, cienkościenne, rzadko występują w nich sprzążki. Zarodniki niemal cylindryczne, wydłużone lub nieco zwężające się ku górze, o powierzchni drobno chropowatej (pokryte są bardzo drobnymi, rozproszonymi brodawkami i łączącymi je listewkami). Mają rozmiar 11,8–14,8 × (4,4) 5,2–5,9 μm i ściany o grubości około 0,3 μm[5].

Gatunki podobne

Koralówkę żółtą można pomylić z kilkoma innymi gatunkami żółtych lub ochrowych koralówek. Pewne oznaczenie tego gatunku możliwe jest tylko przez analizę cech mikroskopowych. Podobne są: koralówka złocista (Ramaria aurea), koralówka żółknąca (Ramaria flavescens), koralówka zwiędła (Ramaria flaccida), koralówka sztywna (Ramaria stricta). koralówka sosnowa (Ramaria eumorpha)[6].

Występowanie i siedlisko edytuj

Występuje w Ameryce Północnej, Europie, Afryce Północnej i Nowej Gwinei. Z terenów Azji podano występowanie tego gatunku tylko w Korei i Japonii[7]. W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status R – potencjalnie zagrożony z powodu ograniczonego zasięgu geograficznego i małych obszarów siedliskowych[8]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Niemczech[3].

Grzyb naziemny rosnący w lasach liściastych i mieszanych, głównie pod bukami[4]. Owocniki wytwarza od sierpnia do października[3].

Przypisy edytuj

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2014-08-30] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2014-08-30] (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 581, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b Till R. Lohmeyer, Ute Kũnkele, Grzyby. Rozpoznawanie i zbieranie, Warszawa 2006, s. 186, ISBN 83-85444-65-3.
  5. a b Ramaria flava [online], Mycobank [dostęp 2014-08-30].
  6. Pavol Škubla, Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, s. 155–247, ISBN 978-83-245-9550-1.
  7. DiscoverLife Maps [online] [dostęp 2014-09-01].
  8. Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, s. 69, ISBN 83-89648-38-5.