Korczakowa Góra (ok. 534 m n.p.m.)[1] – wzniesienie w Grupie Żurawnicy[2], która w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczana jest do Beskidu Małego[3], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Pasm Pewelsko-Krzeszowskich[4].

Korczakowa Góra
Ilustracja
Widok ze Stryszawy
Państwo

 Polska

Pasmo

Beskid Mały

Wysokość

ok. 534 m n.p.m.

Położenie na mapie Suchej Beskidzkiej
Mapa konturowa Suchej Beskidzkiej, po lewej nieco u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Korczakowa Góra”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Korczakowa Góra”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Korczakowa Góra”
Położenie na mapie powiatu suskiego
Mapa konturowa powiatu suskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Korczakowa Góra”
Ziemia49°44′42,2″N 19°32′53,1″E/49,745056 19,548083

Nazwa Korczakowa Góra jest używana przez miejscową ludność i pochodzi od należącego do Suchej Beskidzkiej przysiółka Korczaki[5]. Nie jest szczytem, lecz tylko załamaniem grani[1]. Znajduje się na południowo-wschodnim grzbiecie Żurawnicy, opadającym do doliny Stryszawki. Orograficznie lewe zbocza Korczakowej Góryopadają do potoku Błądzonka, prawe do Potoku Gałuszkowego, obydwa są dopływami Stryszawki[6].

Korczakowa Góra dawniej była znacznie bardziej bezleśna niż obecnie, na mapach zaznaczone są na niej duże polany[2], z których wiele już zarosło lasem[6].

Widok na Lipską Gorę i Korczakową od północnego zachodu

Przypisy edytuj

  1. a b Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2024-03-02].
  2. a b Beskid Mały. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2014, s. 2, ISBN 978-83-7605-329-5.
  3. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 326–327, ISBN 83-01-12479-2.
  4. J. Balon, M. Jodłowski, P. Krąż, Beskidy Zachodnie (513.4–5), [w:] A. Richling i inni red., Regionalna geografia fizyczna Polski, Poznań, s. 481–496.
  5. Aleksy Siemionow, Ziemia Wadowicka. Monografia turystyczno-krajoznawcza, Wadowice: Komisja Turystyki Górskiej Oddziału PTTK „Ziemia Wadowicka” w Wadowicach, 1984, s. 394.
  6. a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-03-02].