Kostiantyn Czechowycz
Konstantyn Ritter von Czechowycz (ukr. Костянтин Чехович; ros. Константин Чехович; ur. 15 października 1847 w Dziewięcierzu, zm. 28 kwietnia 1915 w Przemyślu) – greckokatolicki biskup przemyski w latach 1896–1915, popierał ukraiński ruch narodowy.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku |
cmentarz Główny w Przemyślu↗ |
| Biskup przemyski (Kościół greckokatolicki) | |
| Okres sprawowania |
1896–1915 |
| Wyznanie | |
| Prezbiterat |
1873 |
| Sakra biskupia |
21 lutego 1897 |
| Odznaczenia | |
| |
| Data konsekracji |
21 lutego 1897 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Życiorys edytuj
Syn parocha w Dziewięcierzu Józefa Czechowicza i Antoniny z Pasławskich. Szkołę Główną w Jaworowie ukończył w 1858, Gimnazjum ukończył w 1868, studia teologiczne we Lwowie ukończył w 1871. 12 września w Lubieniach w powiecie jaworowskim poślubił Marię z Sienkiewiczów (ur. 28 czerwca 1856 – zm. 12 sierpnia 1873). Jako wdowiec został 5 stycznia 1873 wyświęcony na kapłana przez bp Jana Stupnickiego. W latach 1873–1875 „cooperator” (wikariusz) w Mołodyczu[1]. w latach 1875-1877 był prefektem seminarium we Lwowie. Po śmierci ojca (parocha Józefa Czechowicza) objął parochię Dziewięcierz w latach 1877–1887 i był też kapelanem wojskowym[2]. Po pobycie na probostwie został kanclerzem eparchii przemyskiej. W latach 1888-1890 rektor Greckokatolickiego Seminarium Duchownego w Przemyślu.
W 1896 został mianowany biskupem przemyskim, a w 1897 konsekrowany i intronizowany. W latach 1895–1914 był posłem do Sejmu Krajowego Galicji w VII, VII, IX i X kadencji, w tym od początku 1912 pełnił stanowisko wicemarszałka, zastępując Andrzeja Szeptyckiego[3].
Sprowadził do Przemyśla żeńskie greckokatolickie zakony sióstr bazylianek i służebnic NMP, jego staraniem zbudowano gmach greckokatolickiego seminarium duchownego, jak również założono Ruski Instytut dla Dziewcząt.
Również wskutek jego poparcia utworzono ukraińskie instytucje finansowe: „Ukrajińską Szczadnycię”, Towarzystwo Wzajemnego Kredytowania „Wira” i „Miszczańską Kasę”.
W 1897 otrzymał od papieża Medal „Fidei et Virtuti”[4], a w dwa lata później cesarski Order Korony Żelaznej II klasy[5].
W 1912 otrzymał nobilitację szlachecką z herbem zbliżonym do Ostoji.
W czasie rosyjskiej okupacji Przemyśla w 1915 został aresztowany przez władze carskie i wkrótce zmarł.
Został pochowany na cmentarzu Głównym w Przemyślu.
Zobacz edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ „Shimatizm Vsego Klira Katolikow Obradu Graecesko-Ruskogo Eparhij Peremyskoj na god ot rożd hr 1874”, strona 155
- ↑ „Shimatizm Vsego Klira Katolikow Obradu Graeceskogo-Ruskogo Eparhij Peremyskoj na god ot rożd hr 1880”. strona 261
- ↑ Nowy wicemarszałek galicyjski. „Nowości Illustrowane”. 2, s. 4, 13 stycznia 1912.
- ↑ Kronika. Odznaczenie. „Echo Przemyskie”, s. 3, Nr 33 z 25 kwietnia 1897.
- ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie. Wiedeń, 1918, s. 84
Bibliografia edytuj
- Zmiana w naczelnej komendzie korpusu przemyskiego. „Nowości Illustrowane”. 8, s. 13, 21 lutego 1914.
- Ks. Józefat Skruteń ZSBW: Czechowicz Konstanty. W: Polski Słownik Biograficzny. T. IV/1, zeszyt 16. Kraków 1937, s. 311–312.
- Енциклопедія українознавства (у 10 томах) / Головний редактор Володимир Кубійович. – Париж, Нью-Йорк: Молоде Життя, 1954–1989.
- Ленцик В. Проф.д-р Константин Чехович // Богословія. – 1983. – т.47. – с.141-151
- Комариця М. Чехович К. // Українська журналістика в іменах. – вип.6. – Львів, 1999. – с.354-358
- Чехович К. Моє життя і мої мрії // Світильник Істини. Джерела до історії Богословської Академії у Львові. – т.3. – 1983. – с.480-504
- Dmytro Błażejowski: Istorycznyj szematyzm Peremyskoji Eparchiji z wkluczennjam Apostolśkoji Administratury Łemkiwszczyny (1828–1939). Lwów 1995, ISBN 5-7745-0672-X
- S. Górzyński, Nobilitacje w Galicji w latach 1772-1918, Warszawa, 1999.