Larinus sturnus

Larinus sturnus – średniej wielkości chrząszcz z rodziny ryjkowcowatych, z rodzaju Larinus. Wcześniej znany jako Phyllonomeus sturnus.

Larinus sturnus
(Schaller, 1758)
Larinus sturnus, Polska
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	chrząszcze
Rodzina	ryjkowcowate
Rodzaj	Larinus
Gatunek	Larinus sturnus
Synonimy
Phyllonomeus sturnus

Opis

Chrząszcz ten mierzy 7-12.5mm. Posiada charakterystyczny dla rodziny ryjkowcowatych ryjek. Jest on gruby, krótszy u samców, u samic stosunkowo dłuższy. Barwa ciała czarna, z licznymi żółtymi plamkami, ciało gęsto żółto opylone. W tylnej części przedplecza, przed scutellum, delikatne, lecz zauważalne wgłębienie. Gatunek często mylony z innymi przedstawicielami swojego rodzaju – Larinus planus oraz Larinus turbinatus. Różnią się one jednak nieznacznymi cechami morfologicznymi, natomiast można je rozpoznać po wielkości – obydwa te gatunki są mniejsze od L. sturnus. Larinus planus także pozbawiony jest wgłębienia na przedpleczu.

Gatunek rozprzestrzeniony od Azji Zachodniej po środkową i południową część Europy oraz Algierię i Maroko. W Polsce występuje dość licznie, można go spotkać prawie na całym terenie kraju, lecz dawniej był to rzadki gatunek, zajmujący tylko nieliczne stanowiska. Występuje na łąkach, pastwiskach, przydrożach, pobrzeżach lasów i zarośli, porębach i suchych zboczach. Postacie dojrzałe poławiane są od maja do września.

Cykl życiowy

Jako rośliny żywicielskie różne źródła podają: oset zwisły, ostrożeń lancetowaty, ostrożeń dwubarwny, ostrożeń głowacz, ostrożeń warzywny, ostrożeń błotny, chaber łąkowy, chaber driakiewnik i dziewięćsił bezłodygowy. Samica do jednego zamkniętego koszyczka kwiatowego składa jedno jajo. Larwa odżywia się nasionami i tkankami dna koszyczka. Przepoczwarczenie następuje w sierpniu. Osobniki Imago żywią się sokiem roślinnym.