Lgota Górna
Lgota Górna – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie myszkowskim, w gminie Koziegłowy.
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2008) |
845 |
| Strefa numeracyjna |
34 |
| Kod pocztowy |
42-350[2] |
| Tablice rejestracyjne |
SMY |
| SIMC |
0135881 |
Położenie na mapie gminy Koziegłowy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu myszkowskiego  | |
 50°36′03″N 19°14′36″E/50,600833 19,243333[1]
| |
Nazwa edytuj
Miejscowość ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XV wieku. Wymieniona po raz pierwszy w dokumencie spisanym w języku łacińskim z 1430 jako Lgotha, 1439 Magna Lgotha, 1529 Lgothka. Lgota Górna w przeszłości zwana była również Lgotą Wielką[3].
W XIX-wiecznym Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego miejscowość wymieniona jest pod nazwą Lgota Koziegłowska[4]
Historia edytuj
Początkowo miejscowość stanowiła własność szlachecką leżącą w kluczu majętności rodu Koziegłowskich właścicieli pobliskich Kozichgłów. Właścicielem miejscowości był starosta sądecki Krystyn z Kozichgłów herbu Lis, który zmarł w 1437. Po jego śmierci w latach 1439–1440 w wyniku podziału dóbr pomiędzy jego synami, trzema braćmi: Janem młodszym, Krystynem oraz Janem starszym temu ostatniemu przypadł zamek w Koziegłowach wraz z jego uposażeniem w skład, którego wchodziła również Lgota zwana wówczas Wielką[3].
Miejscowość w zlatynizowanej formie Lgotha (Lgota) wymienia w latach (1470–1480) Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis[5]. W 1519 Krystyn II Koziegłowski syn sprzedał biskupowi Janowi Konarskiemu dobra koziegłowskie w tym Lgotę. W wyniku tej transakcji miejscowość weszła w posiadanie biskupstwa krakowskiego w siewierskim kluczu majątkowym tzw. księstwie siewierskim znajdującym się w Koronie Królestwa Polskiego, a od unii lubelskiej z 1569 w Rzeczypospolitej Obojga Narodów[3][6].
Po rozbiorach Polski miejscowość znalazła się w zaborze rosyjskim i leżała w Królestwie Polskim. W Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego wymieniona jest jako wieś rządowa leżąca w powiecie będzińskim w gminie Koziegłowy i parafii Koziegłówki. W 1827 w miejscowości znajdowało się 120 domów zamieszkiwanych przez 799 mieszkańców. W 1884 liczba domów się zwiększyła do 170, a mieszkańców wzrosła do 1351. Wieś liczyła 2068 morgi powierzchni w tym 1284 gruntów ornych. We wsi odnotowana została szkoła początkowa, a przy wsi folwark[4].
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lgota Górna. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 68039
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 660 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c Leszczyńska-Skrętowa 1980 ↓.
- ↑ a b Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich t. V, hasło "Lgota Koziegłowska". nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1882. s. 200. [dostęp 2019-10-25].
- ↑ Joannis Długosz Senioris Canonici Cracoviensis, "Liber Beneficiorum", Aleksander Przezdziecki, Tom II, Kraków 1864, str.191.
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 100.
Bibliografia edytuj
- Zofia Leszczyńska-Skrętowa: Słownik historyczno-geograficzny województwa krakowskiego w średniowieczu, część III, zesz. 4, (Łaganów - Łyszkowice), hasło: "Lgota". Kraków: Societas Vistulana, 2003, s. 573-574. ISBN 83-88385-33-X.
Linki zewnętrzne edytuj
- Lgota Górna jako Lgota w Słowniku historyczno-geograficznym województwa krakowskiego w średniowieczu (online)
- Lgota Górna, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 200. Wieś wymieniona jest jako Lgota Koziegłowska.
- Lgota Górna na portalu jura.pl