Linzang pręgowany

Linzang pręgowany
	Prionodon linsang
	(Hardwicke, 1821)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	drapieżne
Podrząd	kotokształtne
Rodzina	linzangi
Rodzaj	linzang
Gatunek	linzang pręgowany
Synonimy
	Viverra? linsang Hardwicke, 1821; Felis gracilis Horsfield, 1822; Viverra Hardwichii Lesson, 1827; Prionodontes prehensilis Lesson, 1842; Prionodon maculosus Blanford, 1878; Prionodon linsang fredericae Sody, 1936; Prionodon linsang interliniurus Sody, 1949;
	Viverra? linsang Hardwicke, 1821; Felis gracilis Horsfield, 1822; Viverra Hardwichii Lesson, 1827; Prionodontes prehensilis Lesson, 1842; Prionodon maculosus Blanford, 1878; Prionodon linsang fredericae Sody, 1936; Prionodon linsang interliniurus Sody, 1949;
Podgatunki
	P. l. linsang (Hardwicke, 1821); P. l. gracilis (Horsfield, 1822);
	P. l. linsang (Hardwicke, 1821); P. l. gracilis (Horsfield, 1822);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies

Linzang pręgowany^[11] (Prionodon linsang) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny linzangów (Prionodontidae). Jest to gatunek najmniejszej troski.

Taksonomia edytuj

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1821 roku przyrodnik i oficer brytyjski Thomas Hardwicke nadając mu nazwę Viverra linsang^[2]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu Hardwicke wskazał Malakkę w Malezji^[2].

Etymologia edytuj

Prionodon: gr. πριων priōn, πριονος prionos „piła”; οδους odous, οδων odōn „ząb”^[12]
linsang: jaw. nazwa Linsang dla tego zwierzęcia^[13].
gracilis: łac. gracilis lub gracilus „smukły, elegancki, szczupły”^[14].

Zasięg występowania edytuj

Linzang pręgowany występuje w zależności od podgatunku^[9]^[15]:

P. linsang linsang – południowa Mjanma, Półwysep Malajski, Sumatra i południowa Tajlandia.
P. linsang gracilis – Bangka, Belitung, Borneo i Jawa.

Morfologia edytuj

Smukłe, beżowe, pasiaste zwierzę o małej głowie i spiczastym pyszczku. Na ogonie ma 7 lub 8 ciemnych pasów. Posiada futro na dolnej części stopy. Ma bardzo ostre zęby oraz pazury^[16].

Długość ciała wynosi 37,9–45 cm, długość ogona 33–37,5 cm. Osiąga masę ciała między 590–800 g^[9].

Ekologia edytuj

Biotop edytuj

Żyje w lasach deszczowych, przebywa głównie na drzewach.

Styl życia edytuj

Linzang pręgowany jest typem samotnika. Staje się aktywny nocą. Żyją średnio około 10 lat.

Dieta edytuj

Poluje na drobne kręgowce, ale zjada także owady oraz jaszczurki.

Rozmnażanie edytuj

Ciąża trwa dwa miesiące, rodzą się zazwyczaj dwa młode. Matka zajmuje się młodymi, aż do dorosłości, samiec natomiast opuszcza je, matka może odstawić młode od piersi^[16].

Przypisy edytuj

↑ Prionodon linsang, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c T. Hardwicke. Descriptions of the Wild Dog of Sumatra, a new Species of Viverra, and a new Species of Pheasant. „Transactions of the Linnean Society of London”. 13, s. 236, ryc. xxiv, 1822. (ang.).
↑ T. Horsfield: Zoological researches in Java, and the neighbouring islands. London: Printed for Kingsbury, Parbury, & Allen, 1824, s. tekst i 24. (ang.).
↑ R.-P. Lesson: Manuel de mammalogie, ou histoire naturelle des mammiferes. Paris: J. B. Bailliere, 1827, s. 172. (ang.).
↑ R.-P. Lesson: Nouveau tableau du règne animal: mammifères. Paris: A. Bertrand, 1842, s. 60. (fr.).
↑ W.T. Blanford. Description of two apparently new Mammals from Tenasserim. „Proceedings of the Asiatic Society of Bengal”. 1878, s. 71, 1878. (ang.).
↑ H.J.V. Sody. Seventeen new generic, specific, and subspecific names for Dutch Indian mammals. „Natuurkundig Tijdschrift voor Nederlandsch Indië”. 96 (1), s. 43, 1936. (ang.).
↑ H.J.V. Sody. Notes on some Primates, Carnivora, and the babirusa from the Indo-Malayan and Indo-Australian regions. „Treubia”. 20 (2), s. 157, 1949. (ang.).
↑ ^a ^b ^c P. Gaubert: Family Prionodontidae (Linsangs). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 172. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
↑ J.W.J.W. Duckworth J.W.J.W. i inni, Prionodon linsang, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2022-1 [dostęp 2022-03-20] (ang.).
↑ W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 141. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ Palmer 1904 ↓, s. 562.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 378.
↑ gracilis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-03-20] (ang.).
↑ C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 394. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ ^a ^b SarahS. Frantom SarahS., Prionodon linsang (banded linsang) [online], Animal Diversity Web [dostęp 2023-03-17] (ang.).

Bibliografia edytuj

T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).

[itis-1] Prionodon linsang, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Hardwicke-2] T. Hardwicke. Descriptions of the Wild Dog of Sumatra, a new Species of Viverra, and a new Species of Pheasant. „Transactions of the Linnean Society of London”. 13, s. 236, ryc. xxiv, 1822. (ang.).

[Horsfield-3] T. Horsfield: Zoological researches in Java, and the neighbouring islands. London: Printed for Kingsbury, Parbury, & Allen, 1824, s. tekst i 24. (ang.).

[Lesson1827-4] R.-P. Lesson: Manuel de mammalogie, ou histoire naturelle des mammiferes. Paris: J. B. Bailliere, 1827, s. 172. (ang.).

[Lesson1842-5] R.-P. Lesson: Nouveau tableau du règne animal: mammifères. Paris: A. Bertrand, 1842, s. 60. (fr.).

[Blanford-6] W.T. Blanford. Description of two apparently new Mammals from Tenasserim. „Proceedings of the Asiatic Society of Bengal”. 1878, s. 71, 1878. (ang.).

[Sody1936-7] H.J.V. Sody. Seventeen new generic, specific, and subspecific names for Dutch Indian mammals. „Natuurkundig Tijdschrift voor Nederlandsch Indië”. 96 (1), s. 43, 1936. (ang.).

[Sody1949-8] H.J.V. Sody. Notes on some Primates, Carnivora, and the babirusa from the Indo-Malayan and Indo-Australian regions. „Treubia”. 20 (2), s. 157, 1949. (ang.).

[hmw1-9] P. Gaubert: Family Prionodontidae (Linsangs). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 172. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).

[iucn-10] J.W.J.W. Duckworth J.W.J.W. i inni, Prionodon linsang, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2022-1 [dostęp 2022-03-20] (ang.).

[Cichocki&inni-11] W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 141. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/item/88553#page/570/mode/1up_562]-12] Palmer 1904 ↓, s. 562.

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/item/88553#page/386/mode/1up_378]-13] Palmer 1904 ↓, s. 378.

[14] gracilis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-03-20] (ang.).

[Burgin&inni-15] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 394. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[:0-16] SarahS. Frantom SarahS., Prionodon linsang (banded linsang) [online], Animal Diversity Web [dostęp 2023-03-17] (ang.).

[11]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]