Wikipedia

Lista posiadaczy WWE Intercontinental Championship

lista w projekcie Wikimedia

WWE Intercontinental Championship jest tytułem mistrzowskim profesjonalnego wrestlingu w federacji WWE, które jest bronione w brandzie Raw. Tytuł został wprowadzony do WWF w 1979, które było wtedy znane jako World Wrestling Federation (WWF). Pat Patterson, posiadacz WWF North American Heavyweight Championship, otrzymał ten tytuł (z powodu wygrania fikcyjnego turnieju w Rio de Janeiro[1][2][3].

WWE określa to mistrzostwo jako drugie najważniejsze w federacji, tuż po WWE Championship[4]. W 2002 nazwa WWF została zmieniona na World Wrestling Entertainment (WWE), wskutek czego nazwa tytułu została zmieniona na WWE Intercontinental Championship[5].

W historii było 89 mistrzów. Chris Jericho posiadał najwięcej razy tytuł spośród wszystkich – 9 razy. Gunther ma najdłuższe pojedyncze panowanie i wynosi 666 dni. Tylko pięciu zawodników posiadało tytuł przynajmniej rok. Byli to: Pedro Morales, Don Muraco, Randy Savage, Honky Tonk Man i Gunther.

Obecnym mistrzem jest Sami Zayn, który jest w swoim czwartym panowaniu. Pokonał poprzedniego mistrza Gunthera podczas pierwszej nocy WrestleManii XL, 6 kwietnia 2024[6].

Historia tytułu edytuj

Nazwy edytuj

Nazwa[7] Lata[7]
WWF Intercontinental (Heavyweight) Championship 1 września 1992 – 6 maja 2002
WWE Intercontinental Championship od 6 maja 2002

Panowania edytuj

Na stan z 28 kwietnia 2024

Legenda
Nr Ogólny numer panowania
Panowanie Liczba panowań konkretnego mistrza
Dni Liczba dni panowania
Dni roz. Dni panowania, które są uznawane przez federację na jej oficjalnej stronie
† Oznacza, że panowanie nie jest uznawane przez federację
<1 Oznacza, że panowanie trwało mniej niż jeden dzień
+ Oznacza, że liczba dni w posiadaniu wzrasta z kolejnym dniem
Nr Zmiana mistrza Statystyki panowania Notka Odn.
Data Gala Miejsce Panowanie Dni Dni roz.
National Wrestling Alliance: World Wrestling Federation (WWF)
1 Patterson, PatPat Patterson 1979-09-01T00:00:00.001 1 września 1979(dts) — Rio de Janeiro, Brazylia 1 233 232 Patterson stał się pierwszym mistrzem, pokonując Teda DiBiasego zdobywając WWF North American Heavyweight Championship 19 czerwca 1979 w Allentown i pokonując Johnny’ego Rodza w finale fikcyjnego turnieju w Rio de Janeiro. [1][2][8]
2 Patera, KenKen Patera 1980-04-21 21 kwietnia 1980(dts) WWF on MSG Network Nowy Jork, NY 1 231 230 [9]
3 Morales, PedroPedro Morales 1980-12-08 8 grudnia 1980(dts) WWF Nowy Jork, NY 1 194 193 [10]
4 Muraco, DonDon Muraco 1981-06-20 20 czerwca 1981(dts) WWF on PRISM Network Filadelfia, PA 1 156 155 [11]
5 Morales, PedroPedro Morales 1981-11-23 23 listopada 1981(dts) WWF on MSG Network Nowy Jork, NY 2 425 424 [12]
6 Muraco, DonDon Muraco 1983-01-22 22 stycznia 1983(dts) WWF on MSG Network Nowy Jork, NY 2 385 384 Podczas jego panowania, WWF zakończyło współpracę z NWA. [13]
World Wrestling Federation (WWF)
7 Santana, TitoTito Santana 1984-02-11 11 lutego 1984(dts) WWF Boston, MA 1 226 226 [14]
8 Valentine, GregGreg Valentine 1984-09-24 24 września 1984(dts) Maple Leaf Wrestling London, ON, Kanada 1 285 285 Wyemitowano 13 października 1984. [15]
9 Santana, TitoTito Santana 1985-07-06 6 lipca 1985(dts) House show Baltimore, MD 2 217 217 Był to Steel Cage match. [16]
10 Savage, RandyRandy Savage 1986-02-08 8 lutego 1986(dts) WWF on NESN Boston, MA 1 414 414 [17]
11 Steamboat, RickyRicky Steamboat 1986-03-29 29 marca 1986(dts) WrestleMania III Pontiac, MI 1 65 65 [18]
12 Man, The Honky TonkThe Honky Tonk Man 1987-06-02 2 czerwca 1987(dts) Superstars of Wrestling Buffalo, NY 1 454 454 Wyemitowano 13 czerwca 1987. [19][20]
13 Ultimate Warrior, TheThe Ultimate Warrior 1988-08-29 29 sierpnia 1988(dts) SummerSlam Nowy Jork, NY 1 216 216 [21]
14 Rude, RickRick Rude 1989-04-02 2 kwietnia 1989(dts) WrestleMania V Atlantic City, NJ 1 148 148 [22]
15 Ultimate Warrior, TheThe Ultimate Warrior 1989-08-28 28 sierpnia 1989(dts) SummerSlam East Rutherford, NJ 2 218 216 [23]
— Wakat 1990-04-01T00:00:00.001 1 kwietnia 1990(dts) Wrestling Challenge Syracuse, NY — — — Warrior zwakował tytuł po tym jak pokonał Hulka Hogana o WWF Championship. WWE uznaje że tytuł został zwakowany 1 kwietnia 1990 na WrestleManii VI. [23]
16 Perfect, Mr.Mr. Perfect 1990-04-23 23 kwietnia 1990(dts) Superstars of Wrestling Austin, TX 1 126 126 Pokonał Tito Santanę w finale turnieju o zwakowany tytuł.
Wyemitowano 19 maja 1990. 		[19][24]
17 Tornado, The TexasThe Texas Tornado 1990-08-27 27 sierpnia 1990(dts) SummerSlam Filadelfia, PA 1 84 84 [25]
18 Perfect, Mr.Mr. Perfect 1990-11-19 19 listopada 1990(dts) Superstars of Wrestling Rochester, NY 2 280 280 Wyemitowano 15 grudnia 1990. [19][26]
19 Hart, BretBret Hart 1991-08-26 26 sierpnia 1991(dts) SummerSlam Nowy Jork, NY 1 144 144 [27]
20 Mountie, TheThe Mountie 1992-01-17 17 stycznia 1992(dts) House show Springfield, MA 1 2 2 [28]
21 Piper, RoddyRoddy Piper 1992-01-19 19 stycznia 1992(dts) Royal Rumble Albany, NY 1 77 77 [29]
22 Hart, BretBret Hart 1992-04-05 5 kwietnia 1992(dts) WrestleMania VIII Indianapolis, IN 2 146 146 [30]
23 Bulldog, The BritishThe British Bulldog 1992-08-29 29 sierpnia 1992(dts) SummerSlam Londyn, Anglia 1 59 59 [31]
24 Michaels, ShawnShawn Michaels 1992-10-27 27 października 1992(dts) Saturday Night’s Main Event XXXI Terre Haute, IN 1 202 202 Wyemitowano 14 listopada 1992. [32][33]
25 Jannetty, MartyMarty Jannetty 1993-05-17 17 maja 1993(dts) Raw Nowy Jork, NY 1 20 20 [34]
26 Michaels, ShawnShawn Michaels 1993-06-06 6 czerwca 1993(dts) House show Albany, NY 2 113 113 [35]
— Wakat 1993-09-27 27 września 1993(dts) — — — — — Shawn Michaels został pozbawiony tytułu po tym jak nie chciał bronić mistrzostwa w przeciągu 30 dni. [36]
27 Ramon, RazorRazor Ramon 1993-09-27 27 września 1993(dts) Raw New Haven, CT 1 198 198 Ramon i Rick Martel byli dwoma ostatnimi uczestnikami Battle Royalu, w którym dwie ostatnie osoby zmierzą się za tydzień o tytuł; Ramon wygrał walkę, która została wyemitowana 11 października 1993.
Shawn Michaels powrócił w listopadzie 1993, oznajmiając, że jest on jedynym mistrzem (co nie zostało zatwierdzone przez WWF). Ramon pokonał Michealesa w Ladder matchu na WrestleManii X zostając niekwestionowanym mistrzem. 		[36][37]
28 Diesel, Diesel 1994-04-13 13 kwietnia 1994(dts) Superstars of Wrestling Rochester, NY 1 138 138 Wyemitowano 30 kwietnia 1994. [38]
29 Ramon, RazorRazor Ramon 1994-08-29 29 sierpnia 1994(dts) SummerSlam Chicago, IL 2 146 146 [39]
30 Jarrett, JeffJeff Jarrett 1995-01-22 22 stycznia 1995(dts) Royal Rumble Tampa, FL 1 94 94 [40]
— Wakat 1995-04-26 26 kwietnia 1995(dts) Action Zone Moline, IL — — — Tytuł zostal zwakowany po tym jak walka pomiędzy Jeffem Jarrettem a Bobem „Spark Plug” Hollym zakończyła się kontrowersyjnie.
Wyemitowano 30 kwietnia 1995. 		[41]
31 Jarrett, JeffJeff Jarrett 1995-04-26 26 kwietnia 1995(dts) Action Zone Moline, IL 2 23 23 Pokonał Boba Holly’ego w rewanżu o zwakowany tytuł.
Wyemitowano 7 maja 1995. 		[41]
32 Ramon, RazorRazor Ramon 1995-05-19 19 maja 1995(dts) House show Montreal QC, Kanada 3 2 3 Był to Ladder match. [42]
33 Jarrett, JeffJeff Jarrett 1995-05-21 21 maja 1995(dts) House show Trois-Rivières, QC, Kanada 3 63 62 [43]
34 Michaels, ShawnShawn Michaels 1995-07-23 23 lipca 1995(dts) In Your House 2 Nashville, TN 3 91 91 [44]
35 Douglas, DeanDean Douglas 1995-10-22 22 października 1995(dts) In Your House 4 Winnipeg, MB, Kanada 1 <1 <1 Douglas zwyciężył tytuł przez rezygnację Michaelsa (który został zaatakowany w klubie nocnym w Syracuse 14 października 1995). [45]
36 Ramon, RazorRazor Ramon 1995-10-22 22 października 1995(dts) In Your House 4 Winnipeg, MB, Kanada 4 91 91 [46]
37 Goldust, Goldust 1996-01-21 21 stycznia 1996(dts) Royal Rumble Fresno, CA 1 71 64 [47]
— Wakat 1996-04-01T00:00:00.001 1 kwietnia 1996(dts)[47] Raw San Bernardino, CA — — — Tytuł zostal zwakowany po tym jak obrona tytułu przeciwko Savio Vedze zakończyła się przez no contest.
Wyemitowano 15 kwietnia 1996. 		[48][49]
38 Goldust, Goldust 1996-04-01T00:00:00.001 1 kwietnia 1996(dts) Raw San Bernardino, CA 2 83 83 Pokonał Savio Vegę w rewanżu o zwakowany tytuł.
Wyemitowano 22 kwietnia 1996. 		[48][49]
39 Johnson, AhmedAhmed Johnson 1996-06-23 23 czerwca 1996(dts) King of the Ring Milwaukee, WI 1 50 58 [50]
— Wakat 1996-08-12 12 sierpnia 1996(dts) Raw Seattle, WA — — — Ahmed Johnson zwakował tytuł po tym jak został zaatakowany przez debiutującego Faarooqa po wygraniu 11-osobowego Battle Royalu. [50]
40 Mero, MarcMarc Mero 1996-09-23 23 września 1996(dts) Raw Hershey, PA 1 28 28 Pokonał Faarooqa w finale turnieju o zwakowany tytuł. [48][51]
41 Hearst Helmsley, HunterHunter Hearst Helmsley 1996-10-21 21 października 1996(dts) Raw Fort Wayne, IN 1 115 115 [52]
42 Maivia, RockyRocky Maivia 1997-02-13 13 lutego 1997(dts) Raw Lowell, MA 1 74 73 [53]
43 Hart, OwenOwen Hart 1997-04-28 28 kwietnia 1997(dts) Raw is War Omaha, NE 1 97 97 [54]
44 Austin, Stone Cold SteveStone Cold Steve Austin 1997-08-03 3 sierpnia 1997(dts) SummerSlam East Rutherford, NJ 1 36 63 [55]
— Wakat 1997-09-08 8 września 1997(dts) — — — — — Tytuł został zwakowany po tym jak Stone Cold Steve Austin doznał kontuzji karku podczas jego walki na SummerSlam. [55][56]
45 Hart, OwenOwen Hart 1997-10-05 5 października 1997(dts) Badd Blood: In Your House St. Louis, MO 2 35 35 Pokonał Faarooqa w finale turnieju o zwakowany tytuł. [57][58]
46 Austin, Stone Cold SteveStone Cold Steve Austin 1997-11-09 9 listopada 1997(dts) Survivor Series Montreal, QC, Kanada 2 29 29 [59]
47 Rock, TheThe Rock 1997-12-08 8 grudnia 1997(dts) Raw is War Portland, ME 2 265 264 Austin oddał tytuł Rockowi. [60]
48 H, TripleTriple H 1998-08-30 30 sierpnia 1998(dts) SummerSlam Nowy Jork, NY 2 40 44 Był to Ladder match. [61]
— Wakat 1998-10-09 9 października 1998(dts) — — — — — Tytuł został zwakowany po tym jak Triple H doznał kontuzji. [61]
49 Shamrock, KenKen Shamrock 1998-10-12 12 października 1998(dts) Raw is War Uniondale, NY 1 125 125 Pokonał X-Paca w finale turnieju o zwakowany tytuł. [62][63]
50 Venis, ValVal Venis 1999-02-14 14 lutego 1999(dts) In Your House: St. Valentine’s Day Massacre Memphis, TN 1 29 29 Billy Gunn był sędzią specjalnym. [64][65]
51 Road Dogg 1999-03-15 15 marca 1999(dts) Raw is War San Jose, CA 1 14 14 [66]
52 Goldust, Goldust 1999-03-29 29 marca 1999(dts) Raw is War East Rutherford, NJ 3 14 14 [67]
53 The Godfather 1999-04-12 12 kwietnia 1999(dts) Raw is War Detroit, MI 1 43 43 [68]
54 Jarrett, JeffJeff Jarrett 1999-05-25 25 maja 1999(dts) Raw is War Moline, IL 4 60 54 Wyemitowano 31 maja 1999. [69]
55 Edge 1999-07-24 24 lipca 1999(dts) House show Toronto, ON, Kanada 1 1 1 [70]
56 Jarrett, JeffJeff Jarrett 1999-07-25 25 lipca 1999(dts) Fully Loaded Buffalo, NY 5 2 1 [71]
57 D’Lo Brown 1999-07-27 27 lipca 1999(dts) Raw is War Columbus, OH 1 26 27 Był to Winner Takes All match, gdzie European Championship Browna również był na szali.
Wyemitowano 2 sierpnia 1999. 		[72]
58 Jarrett, JeffJeff Jarrett 1999-08-22 22 sierpnia 1999(dts) SummerSlam Minneapolis, MN 6 56 56 Jarrett wygrał również European Championship. [73]
59 Chyna 1999-10-17 17 października 1999(dts) No Mercy Cleveland, OH 1 56 56 Był to Good Housekeeping match. [74][75]
60 Jericho, ChrisChris Jericho 1999-12-12 12 grudnia 1999(dts) Armageddon Sunrise, FL 1 22 22 [76]
† Jericho, ChrisChris Jericho i Chyna, Chyna 2000-01-03 3 stycznia 2000(dts) Raw is War Miami, FL 1 20 — 28 grudnia 1999 (wyemitowano 30 grudnia 1999) na SmackDown!, walka o tytuł pomiędzy Chyną i Jericho zakończyła się przez podwójne przypięcie; w rezultacie czego byli współmistrzami. WWE nie zalicza tego panowania i uznaje jako wakat. [8][77]
61 Jericho, ChrisChris Jericho 2000-01-23 23 stycznia 2000(dts) Royal Rumble Nowy Jork, NY 2 35 35 Jericho pokonał Chynę i Hardcore Holly’ego w Triple threat matchu stając się niekwestionowanym mistrzem. [77]
62 Kurt Angle 2000-02-27 27 lutego 2000(dts) No Way Out Hartford, CT 1 35 35 Angle był również European Championem. [78]
63 Chris Benoit 2000-04-02 2 kwietnia 2000(dts) WrestleMania 2000 Anaheim, CA 1 30 32 Zwyciężył pierwszy z dwóch przypięć w Triple threat matchu pomiędzy Chrisem Jericho i Kurtem Anglem, gdzie oba tytuły były na szali, lecz przy pierwszym przypięciu można było wygrać Intercontinental Championship. [79]
64 Jericho, ChrisChris Jericho 2000-05-02 2 maja 2000(dts) SmackDown! Richmond, VA 3 6 5 Wyemitowano 4 maja 2000. [80]
65 Chris Benoit 2000-05-08 8 maja 2000(dts) Raw is War Uniondale, NY 2 43 43 [81]
66 Rikishi 2000-06-20 20 czerwca 2000(dts) SmackDown! Memphis, TN 1 14 14 Wyemitowano 22 czerwca 2000. [82]
67 Val Venis 2000-04-04 4 kwietnia 2000(dts) SmackDown! Sunrise, FL 2 54 52 Wyemitowano 6 lipca 2000. [83]
68 Chyna 2000-08-27 27 sierpnia 2000(dts) SummerSlam Raleigh, NC 2 8 8 Wygrała tytuł w Mixed tag team matchu, gdzie zmierzyli się Chyna i Eddie Guerrero vs. Venis i Trish Stratus, gdzie przypinający miał zdobyć tytuł; Chyna przypięła Trish. [84]
69 Eddie Guerrero 2000-09-04 4 września 2000(dts) Raw is War Lexington, KY 1 78 80 Był to Triple threat match, w którym brał również udział Kurt Angle. [85]
70 Billy Gunn 2000-11-21 21 listopada 2000(dts) SmackDown! Sunrise, FL 1 19 17 Wyemitowano 23 listopada 2000. [86]
71 Chris Benoit 2000-12-10 10 grudnia 2000(dts) Armageddon Birmingham, AL 3 42 42 [87]
72 Jericho, ChrisChris Jericho 2001-01-21 21 stycznia 2001(dts) Royal Rumble Nowy Orlean, LA 4 72 74 Był to Ladder match. [88]
73 Triple H 2001-04-03 3 kwietnia 2001(dts) SmackDown! Oklahoma City, OK 3 7 7 Wyemitowano 5 kwietnia 2001. [89]
74 Jeff Hardy 2001-04-10 10 kwietnia 2001(dts) SmackDown! Filadelfia, PA 1 6 3 Wyemitowano 12 kwietnia 2001. [90]
75 Triple H 2001-04-16 16 kwietnia 2001(dts) Raw is War Knoxville, TN 4 34 34 [91]
76 Kane 2001-05-20 20 maja 2001(dts) Judgment Day Sacramento, CA 1 37 39 Był to Chain match. [92][93]
77 Albert 2001-06-26 26 czerwca 2001(dts) SmackDown! Nowy Jork, NY 1 27 25 Był to No Disqualification match.
Wyemitowano 28 czerwca 2001. 		[94]
78 Lance Storm 2001-07-23 23 lipca 2001(dts) Raw is War Buffalo, NY 1 27 27 [95]
79 Edge 2001-08-19 19 sierpnia 2001(dts) SummerSlam San Jose, CA 2 35 35 [96]
80 Christian 2001-09-23 23 września 2001(dts) Unforgiven Pittsburgh, PA 1 28 28 [97]
81 Edge 2001-10-21 21 października 2001(dts) No Mercy St. Louis, MO 3 15 15 Był to Ladder match. [98]
82 Test 2001-11-05 5 listopada 2001(dts) Raw Uniondale, NY 1 13 13 [99]
83 Edge 2001-11-18 18 listopada 2001(dts) Survivor Series Greensboro, NC 4 63 63 Stawką był również WCW United States Championship. Tytuły zostały zunifikowane po wygranej Edge’a. [100]
84 William Regal 2002-01-20 20 stycznia 2002(dts) Royal Rumble Atlanta, GA 1 56 56 [101]
85 Rob Van Dam 2002-03-17 17 marca 2002(dts) WrestleMania X8 Toronto, ON, Kanada 1 35 35 25 marca, mistrzostwo stało się ekskluzywne dla Raw, kiedy to Van Dam został przeniesiony na Raw podczas Brand Extension. [102]
WWF: Raw
86 Eddie Guerrero 2002-04-21 21 kwietnia 2002(dts) Backlash Kansas City, MO 2 36 36 6 maja 2002 po tym jak World Wrestling Federation Entertainment, Inc. przegrało sprawę sądową o prawa do skrótu "WWF" z World Wide Fund for Nature i stało się "World Wrestling Entertainment", nazwa tytułu została zmieniona na WWE Intercontinental Championship. [103][104]
WWE: Raw
87 Rob Van Dam 2002-05-27 27 maja 2002(dts) Raw Edmonton, AB, Kanada 2 63 63 Był to Ladder match. [105]
88 Chris Benoit 2002-07-29 29 lipca 2002(dts) Raw Greensboro, NC 4 27 27 Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu SmackDown, kiedy to Benoit został przeniesiony do brandu SmackDown 30 lipca (wyemitowano 1 sierpnia). [106][107]
WWE: SmackDown
89 Rob Van Dam 2002-08-25 25 sierpnia 2002(dts) SummerSlam Uniondale, NY 3 22 22 Tytuł powrócił do brandu Raw ze względu na status Van Dama jako wrestlera Raw. [107][108]
WWE: Raw
90 Jericho, ChrisChris Jericho 2002-09-16 16 września 2002(dts) Raw Denver, CO 5 14 14 [109]
91 Kane 2002-09-30 30 września 2002(dts) Raw Houston, TX 2 20 20 [110]
92 Triple H 2002-10-20 20 października 2002(dts) No Mercy North Little Rock, AR 5 <1 <1 Była to walka unifikacyjna, gdzie Intercontinental Championship zunifikowano z World Heavyweight Championship. [111]
— Unifikacja 2002-10-20 20 października 2002(dts) No Mercy North Little Rock, AR — — — Zunifikowano z World Heavyweight Championship. [111]
93 Christian 2003-05-18 18 maja 2003(dts) Judgment Day Charlotte, NC 2 50 50 Wygrał Battle Royal, w którym brali również udział Booker T, Val Venis, Chris Jericho, Goldust, Test, Lance Storm, Kane i Rob Van Dam, przywracając tytuł. [112]
94 Booker T 2003-07-07 7 lipca 2003(dts) Raw Montreal, QC, Kanada 1 34 34 [113]
95 Christian 2003-08-10 10 sierpnia 2003(dts) House show Des Moines, IA 3 50 50 [114]
96 Rob Van Dam 2003-09-29 29 września 2003(dts) Raw Rosemont, IL 4 28 28 Był to Ladder match. [115]
97 Jericho, ChrisChris Jericho 2003-10-27 27 października 2003(dts) Raw Fayetteville, NC 6 <1 <1 [116]
98 Rob Van Dam 2003-10-27 27 października 2003(dts) Raw Fayetteville, NC 5 48 48 Był to Steel Cage match. [117]
99 Randy Orton 2003-12-14 14 grudnia 2003(dts) Armageddon Orlando, FL 1 210 210 Mick Foley był sędzią specjalnym. [118]
100 Edge 2004-07-11 11 lipca 2004(dts) Vengeance Hartford, CT 5 57 57 [119]
— Wakat 2004-09-06 6 września 2004(dts) Raw Wichita Falls, TX — — — Tytuł został zwakowany po tym jak Edge doznał kontuzji. [119]
101 Jericho, ChrisChris Jericho 2004-09-12 12 września 2004(dts) Unforgiven Portland, OR 7 37 37 Pokonał Christiana w Ladder matchu o zwakowany tytuł. [120]
102 Shelton Benjamin 2004-10-19 19 października 2004(dts) Taboo Tuesday Milwaukee, WI 1 244 244 Benjamin został przegłosowany przez widzów do stoczenia walki o tytuł. [121]
103 Carlito 2005-06-20 20 czerwca 2005(dts) Raw Phoenix, AZ 1 90 90 [122]
104 Ric Flair 2005-09-18 18 września 2005(dts) Unforgiven Oklahoma City, OK 1 155 155 [123]
105 Shelton Benjamin 2006-02-20 20 lutego 2006(dts) Raw Trenton, NJ 2 69 68 [124]
106 Rob Van Dam 2006-04-30 30 kwietnia 2006(dts) Backlash Lexington, KY 6 15 15 Był to Winner Takes All match, gdzie kontrakt Money in the Bank Van Dama również był na szali. [125]
107 Shelton Benjamin 2006-05-15 15 maja 2006(dts) Raw Lubbock, TX 3 41 40 Był to 3-on-2 Handicap Texas Tornado match, gdzie Benjamin, Chris Masters i Triple H zmierzyli się z WWE Championem Johnem Ceną i Rob Van Damem, gdzie ktokolwiek przypinający Cenę lub Van Dama zdobędzie jego tytuł; Benjamin przypiął Van Dama. [126]
108 Johnny Nitro 2006-06-25 25 czerwca 2006(dts) Vengeance Charlotte, NC 1 99 99 Był to Triple threat match, w którym brał również udział Carlito. [127]
109 Jeff Hardy 2006-10-02 2 października 2006(dts) Raw Topeka, KS 2 35 34 [128]
110 Johnny Nitro 2006-11-06 6 listopada 2006(dts) Raw Columbus, OH 2 7 7 Był to No Disqualification match. [129]
111 Jeff Hardy 2006-11-13 13 listopada 2006(dts) Raw Manchester, Anglia 3 98 97 [130]
112 Umaga 2007-02-19 19 lutego 2007(dts) Raw Bakersfield, CA 1 56 56 [131]
113 Santino Marella 2007-04-16 16 kwietnia 2007(dts) Raw Mediolan, Włochy 1 77 77 Był to No Holds Barred match, gdzie Santino był „wybrany z publiczności” przez Vince’a McMahona. [132]
114 Umaga 2007-07-02 2 lipca 2007(dts) Raw Dallas, TX 2 62 63 [133]
115 Jeff Hardy 2007-09-02 2 września 2007(dts) Raw Columbus, OH 4 190 189 Wyemitowano 3 września 2007. [134]
116 Jericho, ChrisChris Jericho 2008-03-10 10 marca 2008(dts) Raw Milwaukee, WI 8 111 111 [135]
117 Kofi Kingston 2008-06-29 29 czerwca 2008(dts) Night of Champions Dallas, TX 1 49 48 [136]
118 Santino Marella 2008-08-17 17 sierpnia 2008(dts) SummerSlam Indianapolis, IN 2 85 85 Był to Winners Take All Mixed tag team match gdzie tytuły Intercontinental i Women’s były na szali. Tytuł został zdobyty, gdy Beth Phoenix przypięła Mickie James. [137]
119 William Regal 2008-11-10 10 listopada 2008(dts) Raw Manchester, Anglia 2 70 70 [138]
120 CM Punk 2009-01-19 19 stycznia 2009(dts) Raw Rosemont, IL 1 49 49 Był to No Disqualification match. [139]
121 John "Bradshaw" Layfield 2009-03-09 9 marca 2009(dts) Raw Jacksonville, FL 1 27 27 [140]
122 Rey Mysterio 2009-04-05 5 kwietnia 2009(dts) WrestleMania 25 Houston, TX 1 63 63 Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu SmackDown, kiedy to Mysterio został przeniesiony na SmackDown podczas draftu. [141]
WWE: SmackDown
123 Jericho, ChrisChris Jericho 2009-06-07 7 czerwca 2009(dts) Extreme Rules Nowy Orlean, LA 9 21 21 Był to No Holds Barred match. [142]
124 Rey Mysterio 2009-06-28 28 czerwca 2009(dts) The Bash Sacramento, CA 2 65 68 Był to Mask vs. Title match. [143]
125 John Morrison 2009-09-01T00:00:00.001 1 września 2009(dts) SmackDown Cleveland, OH 3 103 100 Wyemitowano 4 września 2009.
John Morrison wcześniej był znany jako Johnny Nitro. 		[144]
126 Drew McIntyre 2009-12-13 13 grudnia 2009(dts) TLC: Tables, Ladders & Chairs San Antonio, TX 1 161 161 7 maja 2010, Theodore Long zawiesił McIntyrego i zwakował tytuł. Tydzień później, Kofi Kingston wygrał turniej zostając nowym mistrzem, lecz Vince McMahon wycofał decyzję. Wakacja tytułu i panowanie Kofiego nie zostało zaliczone przez WWE, kontynuując panowanie McIntyrego. [145]
127 Kofi Kingston 2010-05-23 23 maja 2010(dts) Over the Limit Detroit, MI 2 66 74 [146]
128 Dolph Ziggler 2010-07-28 28 lipca 2010(dts) SmackDown Laredo, TX 1 160 154 Wyemitowano 6 sierpnia 2010. [147]
129 Kofi Kingston 2011-01-04 4 stycznia 2011(dts) SmackDown Tucson, AZ 3 77 76 Wyemitowano 7 stycznia 2011. [148]
130 Wade Barrett 2011-03-22 22 marca 2011(dts) SmackDown Columbus, OH 1 89 86 Wyemitowano 25 marca 2011. [149]
131 Ezekiel Jackson 2011-06-19 19 czerwca 2011(dts) Capitol Punishment Waszyngton, D.C. 1 51 54 [150]
132 Cody Rhodes 2011-08-09 9 sierpnia 2011(dts) SmackDown Sacramento, CA 1 236 234 Wyemitowano 12 sierpnia 2011.
29 sierpnia 2011 zakończono pierwszy podział brandów, pozwalając Intercontinental Championowi pojawiać się zarówno na Raw jak i na SmackDown. 		[151]
WWE (niemarkowe)
133 Big Show 2012-04-01T00:00:00.001 1 kwietnia 2012(dts) WrestleMania XXVIII Miami Gardens, FL 1 28 27 [152]
134 Cody Rhodes 2012-04-29 29 kwietnia 2012(dts) Extreme Rules Rosemont, IL 2 21 22 Był to Tables match. [153]
135 Christian 2012-05-20 20 maja 2012(dts) Over the Limit Raleigh, NC 4 64 64 [154]
136 Miz, TheThe Miz 2012-07-23 23 lipca 2012(dts) Raw 1000 St. Louis, MO 1 85 84 [155]
137 Kofi Kingston 2012-10-16 16 października 2012(dts) Main Event Memphis, TN 4 74 76 Wyemitowano 17 października 2012. [156]
138 Wade Barrett 2012-12-29 29 grudnia 2012(dts) Raw Waszyngton, D.C. 2 99 97 Wyemitowano 31 grudnia 2012. [157]
139 Miz, TheThe Miz 2013-04-07 7 kwietnia 2013(dts) WrestleMania 29
Pre-Show 		East Rutherford, NJ 2 1 1 [158]
140 Wade Barrett 2013-04-08 8 kwietnia 2013(dts) Raw East Rutherford, NJ 3 69 68 [159]
141 Curtis Axel 2013-06-16 16 czerwca 2013(dts) Payback Rosemont, IL 1 155 156 Był to Triple threat match, w którym brał również udział The Miz. [160]
142 Big E Langston 2013-11-18 18 listopada 2013(dts) Raw Nashville, TN 1 167 167 12 lutego 2014, pseudonim Big E Langstona został skrócony do Big E. [161]
143 Bad News Barrett 2014-05-04 4 maja 2014(dts) Extreme Rules East Rutherford, NJ 4 57 58 Bad News Barrett wcześniej był znany jako Wade Barrett. [162]
— Wakat 2014-06-30 30 czerwca 2014(dts) Raw Hartford, CT — — — Tytuł został zwakowany po tym jak Bad News Barrett doznał kontuzji ramienia. [163]
144 Miz, TheThe Miz 2014-07-20 20 lipca 2014(dts) Battleground Tampa, FL 3 28 27 Był to 19-osobowy Battle Royal o zwakowany tytuł. Miz wyeliminował jako ostatniego Dolpha Zigglera. [164]
145 Dolph Ziggler 2014-08-17 17 sierpnia 2014(dts) SummerSlam Los Angeles, CA 2 35 36 [165]
146 Miz, TheThe Miz 2014-09-21 21 września 2014(dts) Night of Champions Nashville, TN 4 1 <1 [166]
147 Dolph Ziggler 2014-09-22 22 września 2014(dts) Raw Memphis, TN 3 56 57 [167]
148 Luke Harper 2014-11-17 17 listopada 2014(dts) Raw Roanoke, VA 1 27 27 [168]
149 Dolph Ziggler 2014-12-14 14 grudnia 2014(dts) TLC: Tables, Ladders and Chairs Cleveland, OH 4 22 23 Był to Ladder match. [169]
150 Bad News Barrett 2015-01-05 5 stycznia 2015(dts) Raw Corpus Christi, TX 5 83 82 Był to Two-out-of-three falls match. [170]
151 Daniel Bryan 2015-03-29 29 marca 2015(dts) WrestleMania 31 Santa Clara, CA 1 43 44 Był to Ladder match, w którym brali również udział Dean Ambrose, Dolph Ziggler, Luke Harper, R-Truth i Stardust [171]
— Wakat 2015-05-11 11 maja 2015(dts) Raw Cincinnati, OH — — — Tytuł został zwakowany po tym jak Daniel Bryan doznał kontuzji. [172]
152 Ryback 2015-05-31 31 maja 2015(dts) Elimination Chamber Corpus Christi, TX 1 112 112 Był to Elimination Chamber match o zwakowany tytuł, w którym brali również udział Sheamus, Dolph Ziggler, Mark Henry, R-Truth i King Barrett. [173]
153 Kevin Owens 2015-09-20 20 września 2015(dts) Night of Champions Houston, TX 1 84 85 [174]
154 Dean Ambrose 2015-12-13 13 grudnia 2015(dts) TLC: Tables, Ladders & Chairs Boston, MA 1 64 64 [175]
155 Kevin Owens 2016-02-15 15 lutego 2016(dts) Raw Anaheim, CA 2 48 48 Był to Fatal 5-way match, w którym brali również udział Tyler Breeze, Stardust i Dolph Ziggler. [176]
156 Zack Ryder 2016-04-03 3 kwietnia 2016(dts) WrestleMania 32 Arlington, TX 1 1 1 Był to Ladder match, w którym brali również udział Dolph Ziggler, Sami Zayn, Stardust, Sin Cara i The Miz. [177]
157 Miz, TheThe Miz 2016-04-04 4 kwietnia 2016(dts) Raw Dallas, TX 5 188 188 Po przywróceniu podziału WWE na brandy, tytuł został przypisany do brandu SmackDown, po tym jak Miz został przypisany do brandu SmackDown podczas draftu. [178]
WWE: SmackDown
158 Dolph Ziggler 2016-10-09 9 października 2016(dts) No Mercy Sacramento, CA 5 37 37 Był to Title vs. Career match. [179]
159 Miz, TheThe Miz 2016-11-15 15 listopada 2016(dts) SmackDown Live Wilkes-Barre, PA 6 49 48 [180]
160 Dean Ambrose 2017-01-03 3 stycznia 2017(dts) SmackDown Live Jacksonville, FL 2 152 152 Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu Raw, kiedy to Ambrose został przeniesiony na Raw podczas Superstar Shake-up. [181]
WWE: Raw
161 Miz, TheThe Miz 2017-06-04 4 czerwca 2017(dts) Extreme Rules Baltimore, MD 7 169 169 Jeśli Dean Ambrose zostałby zdyskwalifikowany, straciłby tytuł. [182]
162 Roman Reigns 2017-11-20 20 listopada 2017(dts) Raw Houston, TX 1 63 63 [183]
163 Miz, TheThe Miz 2018-01-22 22 stycznia 2018(dts) Raw 25 Years Brooklyn, NY 8 76 75 [184]
164 Seth Rollins 2018-04-08 8 kwietnia 2018(dts) WrestleMania 34 Nowy Orlean, LA 1 71 71 Był to Triple threat match, w którym brał również udział Finn Balor. [185]
165 Dolph Ziggler 2018-06-18 18 czerwca 2018(dts) Raw Grand Rapids, MI 6 62 61 [186]
166 Seth Rollins 2018-08-19 19 sierpnia 2018(dts) SummerSlam Brooklyn, NY 2 119 119 [187]
167 Dean Ambrose 2018-12-16 16 grudnia 2018(dts) TLC: Tables, Ladders & Chairs San Jose, CA 3 29 28 [188]
168 Bobby Lashley 2019-01-14 14 stycznia 2019(dts) Raw Memphis, TN 1 34 33 Był to Triple threat match, w którym brał również udział Seth Rollins. [189]
169 Finn Bálor 2019-02-17 17 lutego 2019(dts) Elimination Chamber Houston, TX 1 22 21 Był to 2-on-1 Handicap match, w którym po stronie mistrza był Lio Rush. [190]
170 Bobby Lashley 2019-03-11 11 marca 2019(dts) Raw Pittsburgh, PA 2 27 27 [191]
171 Finn Bálor 2019-04-07 7 kwietnia 2019(dts) WrestleMania 35 East Rutherford, NJ 2 98 98 Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu SmackDown, kiedy to Bálor został przeniesiony na SmackDown podczas Superstar Shake-up. [192]
WWE: SmackDown
172 Shinsuke Nakamura 2019-07-14 14 lipca 2019(dts) Extreme Rules
Kickoff 		Filadelfia, PA 1 201 201 [193]
173 Braun Strowman 2020-01-31 31 stycznia 2020(dts) SmackDown Tulsa, OK 1 37 36 [194]
174 Sami Zayn 2020-03-08 8 marca 2020(dts) Elimination Chamber Filadelfia, PA 1 65 65 Był to 3-on-1 Handicap match, w którym Zayn był w drużynie z Cesaro i Shinsuke Nakamurą. [195]
— Wakat 2020-05-12 12 maja 2020(dts) Backstage — — — — Sami Zayn został pozbawiony tytułu po tym jak postanowił powstrzymać się od występów podczas pandemii COVID-19. Storyline’owo, twierdził, że nadal jest mistrzem i nadal nosił swoją kopię pasa po powrocie w sierpniu 2020 roku. [196]
175 AJ Styles 2020-06-08 8 czerwca 2020(dts) SmackDown Orlando, FL 1 74 71 Pokonał Daniela Bryana w finale turnieju o zwakowany tytuł.
Wyemitowano 12 czerwca 2020. 		[197]
176 Jeff Hardy 2020-08-21 21 sierpnia 2020(dts) SmackDown Orlando, FL 5 37 36 [198]
177 Sami Zayn 2020-09-27 27 września 2020(dts) Clash of Champions Orlando, FL 2 86 89 Był to Triple threat Ladder match, w którym brał również udział AJ Styles. [199]
178 Big E 2020-12-22 22 grudnia 2020(dts) SmackDown St. Petersburg, FL 2 110 107 Był to Lumberjack match. Wyemitowano 25 grudnia 2020. [200]
179 Apollo Crews 2021-04-11 11 kwietnia 2021(dts) WrestleMania 37
Noc 2 		Tampa, FL 1 124 123 Był to Nigerian Drum Fight. [201]
180 King Nakamura 2021-08-13 13 sierpnia 2021(dts) SmackDown Tulsa, OK 2 182 189 Wygrał tytuł pod pseudominem King Nakamura. 8 października 2021 ponownie posiadał pseudomin Shinsuke Nakamura. [202]
181 Sami Zayn 2022-02-11 11 lutego 2022(dts) SmackDown Nowy Orlean, LA 3 21 13 Wyemitowano 18 lutego 2022. [203]
182 Ricochet 2022-03-04 4 marca 2022(dts) SmackDown Miami, FL 1 98 98 [204]
183 Gunther 2022-06-10 10 czerwca 2022(dts) SmackDown Baton Rouge, LA 1 666 666 Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu Raw, kiedy to Gunther został przeniesiony na Raw podczas draftu. [205]
WWE: Raw
183 Sami Zayn 2024-04-06 6 kwietnia 2024(dts) WrestleMania XL Filadelfia, PA 4 22+ 22+ [6]

Łączna ilość posiadań edytuj

 
Rekordowy dziewięciokrotny posiadacz tytułu Chris Jericho.
 
Pięciokrotny mistrz Wade Barrett / Bad News Barrett z pasem mistrzowskim.

Na stan z 28 kwietnia 2024

† Oznacza obecnego mistrza
Miejsce Mistrz Liczba panowań Łączna liczba dni Łączna liczba dni
według WWE
1 Gunther 1 666
2 Pedro Morales 2 619 617
3 The Miz 8 597 592
4 Don Muraco 2 541 539
5 The Honky Tonk Man 1 454 453
6 Tito Santana 2 443 441
7 Razor Ramon 4 437 434
8 The Ultimate Warrior 2 434 432
9 Randy Savage 1 414 413
10 Mr. Perfect 2 406 404
Shawn Michaels 3 406 403
12 Wade Barrett/Bad News Barrett 5 397 391
13 Shinsuke/King Nakamura 2 383 390
14 Dolph Ziggler 6 372 363
15 Jeff Hardy 5 366 359
16 Shelton Benjamin 3 354 352
17 Rocky Maivia/The Rock 2 339 337
18 Chris Jericho 9 318 311
19 Jeff Jarrett 6 298 284
20 Bret Hart 2 290
21 Greg Valentine 1 285 284
22 Big E Langston/Big E 2 277 273
23 Kofi Kingston 4 266 272
24 Cody Rhodes 2 257 254
25 Dean Ambrose 3 245 242
26 Pat Patterson 1 233 232
27 Ken Patera 1 231 230
28 Rob Van Dam 6 211 224
29 Randy Orton 1 210 209
30 Johnny Nitro/John Morrison 3 209 206
31 Hunter Hearst Helmsley/Triple H 5 196 200
32 Christian 4 192
33 Sami Zayn † 4 194+ 189+
34 Seth Rollins 2 190
35 Edge 5 171
36 Goldust 3 168 158
37 Santino Marella 2 162 160
38 Drew McIntyre 1 161
39 Curtis Axel 1 155
Ric Flair 1 155 153
41 Rick Rude 1 148 147
42 Chris Benoit 4 142 159
43 Diesel 1 138 137
44 Kevin Owens 2 132 131
Owen Hart 2 132 130
46 Rey Mysterio 2 128 129
47 William Regal 2 126 124
48 Ken Shamrock 1 125 124
49 Apollo Crews 1 124 123
50 Finn Bálor 2 120 119
51 Umaga 2 117 119
52 Eddie Guerrero 2 114 116
53 Ryback 1 112
54 Ricochet 1 98
55 Carlito 1 90
56 The Texas Tornado 1 84
57 Val Venis 2 83 79
58 Roddy Piper 1 77
59 AJ Styles 1 74 71
60 Stone Cold Steve Austin 2 65 93
Ricky Steamboat 1 65
62 Chyna 2 64
63 Roman Reigns 1 63 62
64 Bobby Lashley 2 61 60
65 The British Bulldog 1 59
66 Kane 2 57 59
67 Ezekiel Jackson 1 51 54
68 Ahmed Johnson 1 50 58
69 CM Punk 1 49
70 Daniel Bryan 1 43
The Godfather 1 43
72 Braun Strowman 1 37 36
73 Kurt Angle 1 35
734 Booker T 1 34
75 Big Show 1 28 27
Marc Mero 1 28
77 Albert 1 27 25
John "Bradshaw" Layfield 1 27
Lance Storm 1 27
Luke Harper 1 27 26
81 D’Lo Brown 1 26 27
82 Marty Jannetty 1 20
83 Billy Gunn 1 19 17
84 Rikishi 1 14
Road Dogg 1 14
86 Test 1 13
87 The Mountie 1 2
88 Zack Ryder 1 1
89 Dean Douglas 1 <1

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b IC Title origin. WWE. [dostęp 2014-05-12].
  2. ↑ a b Pat Patterson's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  3. ↑ Pat Patterson. [w:] Slam! Wrestling [on-line]. Canadian Online Explorer. [dostęp 2009-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-18)].
  4. ↑ Andy McNamara: Intercontinental title DVD a decent collection. [w:] Slam! Wrestling [on-line]. Canadian Online Explorer, 2008-11-25. [dostęp 2009-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-29)].
  5. ↑ World Wrestling Federation Entertainment Drops The „F” To Emphasize the „E” for Entertainment. WWE, 2002-05-06. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-13)].
  6. ↑ a b Jason Powell: WrestleMania XL results: Powell’s live review of night one with The Rock and Roman Reigns vs. Seth Rollins and Cody Rhodes, Rhea Ripley vs. Becky Lynch for the Women’s World Championship. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2024-04-06].
  7. ↑ a b WWE Intercontinental Title. Wrestling-titles.com. [dostęp 2009-06-12].
  8. ↑ a b WWE Intercontinental Championship history. WWE. [dostęp 2008-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  9. ↑ Ken Patera's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  10. ↑ Pedro Morales' first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  11. ↑ Don Muraco's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  12. ↑ Pedro Morales' second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  13. ↑ Don Muraco's second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  14. ↑ Tito Santana's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  15. ↑ Greg Valentine’s first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  16. ↑ Tito Santana's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  17. ↑ Randy Savage's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  18. ↑ Ricky Steamboat's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  19. ↑ a b c WWF Superstars results. [w:] Wrestling Information Archive [on-line]. [dostęp 2007-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-28)].
  20. ↑ The Honky Tonk Man’s first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  21. ↑ The Ultimate Warrior’s first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  22. ↑ Rick Rude's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  23. ↑ a b The Ultimate Warrior’s second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  24. ↑ Mr. Perfect's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  25. ↑ Texas Tornado's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  26. ↑ Mr. Perfect's second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  27. ↑ Bret Hart's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  28. ↑ The Mountie's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  29. ↑ Intercontinental Championship – Roddy Piper. WWE. [dostęp 2013-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-13)].
  30. ↑ Intercontinental Championship – Bret Hart. WWE. [dostęp 2013-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-13)].
  31. ↑ The British Bulldog's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  32. ↑ Saturday Night’s Main Event results. [w:] Wrestling Supercards and Tournaments [on-line]. [dostęp 2007-04-16].
  33. ↑ Shawn Michaels' first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  34. ↑ Marty Jannetty's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  35. ↑ Shawn Michaels' second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  36. ↑ a b Razor Ramon's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  37. ↑ WWF Monday Night RAW results, 1993. [w:] Wrestling Information Archive [on-line]. [dostęp 2007-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-13)].
  38. ↑ Diesel's first reign. WWE. [dostęp 2007-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  39. ↑ Razor Ramon's second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  40. ↑ Jeff Jarrett's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  41. ↑ a b Jeff Jarrett's second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  42. ↑ Razor Ramon's third reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  43. ↑ Jeff Jarrett's third reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  44. ↑ Shawn Michaels' third reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  45. ↑ Dean Douglas' first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  46. ↑ Razor Ramon's fourth reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  47. ↑ a b Goldust's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  48. ↑ a b c WWF Monday Night RAW results, 1996. Wrestling Information Archive. [dostęp 2007-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  49. ↑ a b Goldust's second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  50. ↑ a b Ahmed Johnson's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  51. ↑ Marc Mero's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  52. ↑ Triple H’s first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  53. ↑ The Rock's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  54. ↑ Owen Hart's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  55. ↑ a b Steve Austin's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  56. ↑ World Wrestling Entertainment Intercontinental Championship history. CompleteWWE.com. [dostęp 2007-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  57. ↑ Owen Hart's second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  58. ↑ Bad Blood results. [w:] Wrestling Supercards and Tournaments [on-line]. [dostęp 2007-04-16].
  59. ↑ Steve Austin's second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  60. ↑ The Rock's second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  61. ↑ a b Triple H’s second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  62. ↑ Ken Shamrock's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  63. ↑ WWF Raw is War results, 1998. [w:] Wrestling Information Archive [on-line]. [dostęp 2007-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-04-02)].
  64. ↑ Val Venis' first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  65. ↑ Miscellaneous 1990s PPV results. [w:] Wrestling Supercards and Tournaments [on-line]. [dostęp 2007-04-16].
  66. ↑ Road Dogg's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  67. ↑ Goldust's third reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  68. ↑ The Godfather's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  69. ↑ Jeff Jarrett's fourth reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  70. ↑ Edge's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  71. ↑ Jeff Jarrett's fifth reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  72. ↑ D’Lo Brown's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  73. ↑ Jeff Jarrett's sixth reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  74. ↑ Chyna's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  75. ↑ No Mercy official results. WWE. [dostęp 2007-04-16].
  76. ↑ Chris Jericho's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  77. ↑ a b Chris Jericho's second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  78. ↑ Kurt Angle's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  79. ↑ Chris Benoit's first reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-22)].
  80. ↑ Chris Jericho's third reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  81. ↑ Chris Benoit's second reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-17)].
  82. ↑ Rikishi's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  83. ↑ Val Venis' second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  84. ↑ Chyna's second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  85. ↑ Eddie Guerrero's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  86. ↑ Billy Gunn's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  87. ↑ Chris Benoit's third reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-28)].
  88. ↑ Chris Jericho's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  89. ↑ Triple H’s third reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  90. ↑ Jeff Hardy's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  91. ↑ Triple H’s fourth reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  92. ↑ Kane's first reign. WWE.com. [dostęp 2007-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  93. ↑ Judgment Day official results. WWE.com. [dostęp 2007-04-16].
  94. ↑ Albert's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  95. ↑ Lance Storm's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  96. ↑ Edge's second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  97. ↑ Christian's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  98. ↑ Edge's third reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  99. ↑ Test's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  100. ↑ Edge's fourth reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  101. ↑ William Regal's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  102. ↑ Rob Van Dam's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  103. ↑ Eddie's reign WWE. [w:] CompleteWWE.com [on-line]. [dostęp 2007-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  104. ↑ Eddie Guerrero's second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  105. ↑ Rob Van Dam's second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  106. ↑ Chris Benoit's fourth reign. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-03)].
  107. ↑ a b Michael McAvennie, WWE The Yearbook: 2003 Edition, Pocket Books, 2003.
  108. ↑ Rob Van Dam's third reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  109. ↑ Chris Jericho's fifth reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  110. ↑ Kane's second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  111. ↑ a b Triple H’s fifth reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  112. ↑ Christian's second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  113. ↑ Booker T's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  114. ↑ Christian's third reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  115. ↑ Rob Van Dam's fourth reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  116. ↑ Chris Jericho's sixth reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  117. ↑ Rob Van Dam's fifth reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  118. ↑ Randy Orton's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  119. ↑ a b Edge's fifth reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  120. ↑ Chris Jericho's seventh reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  121. ↑ Shelton Benjamin's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  122. ↑ Carlito's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  123. ↑ Ric Flair's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  124. ↑ Shelton Benjamin's second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  125. ↑ Rob Van Dam's sixth reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  126. ↑ Shelton Benjamin's third reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  127. ↑ Johnny Nitro's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  128. ↑ Jeff Hardy's second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  129. ↑ Johnny Nitro's second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  130. ↑ Jeff Hardy's third reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  131. ↑ Umaga's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  132. ↑ Santino Marella's first reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  133. ↑ Umaga's second reign. WWE. [dostęp 2016-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  134. ↑ Jeff Hardy's fourth reign. WWE. [dostęp 2007-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  135. ↑ Chris Jericho's eighth reign. WWE. [dostęp 2008-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  136. ↑ Kofi Kingston's first reign. WWE. [dostęp 2008-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  137. ↑ Santino Marella's second reign. WWE. [dostęp 2008-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  138. ↑ William Regal's second reign. WWE. [dostęp 2008-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  139. ↑ CM Punk's first reign. WWE. [dostęp 2009-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  140. ↑ JBL's first reign. WWE. [dostęp 2009-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  141. ↑ Mysterio's first reign. WWE. [dostęp 2009-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  142. ↑ Chris Jericho's ninth reign. WWE. [dostęp 2009-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  143. ↑ Rey Mysterio's second reign. WWE. [dostęp 2009-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  144. ↑ John Morrison's third reign. WWE. [dostęp 2009-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  145. ↑ Drew McIntyre's first reign. WWE. [dostęp 2009-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  146. ↑ Kofi Kingston's second reign. WWE. [dostęp 2010-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  147. ↑ Dolph Ziggler's first reign. WWE. [dostęp 2010-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  148. ↑ Kofi Kingston's third reign, WWE [dostęp 2011-03-14].
  149. ↑ Benjamin Tucker: WWE News: Smackdown spoilers 3/25 – Quick Smackdown results for Friday's show including a significant development. Pro Wrestling Torch, 2011-03-22. [dostęp 2011-03-23].
  150. ↑ Ezekiel Jackson's first reign. WWE. [dostęp 2011-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  151. ↑ Cody Rhodes's first reign. WWE. [dostęp 2011-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  152. ↑ Big Show's first reign. WWE. [dostęp 2012-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-29)].
  153. ↑ Michael Burdick: Intercontinental Champion Big Show vs. Cody Rhodes. WWE, 2012-04-23.
  154. ↑ Alex Giannini: Christian def. Intercontinental Champion Cody Rhodes. [w:] WWE [on-line]. 2012-05-20. [dostęp 2012-05-21].
  155. ↑ The Miz's first reign. WWE. [dostęp 2012-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-27)].
  156. ↑ Kofi Kingston's fourth reign. WWE. [dostęp 2013-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-22)].
  157. ↑ Wade Barrett's second reign. WWE. [dostęp 2013-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-06)].
  158. ↑ The Miz's second reign. WWE. [dostęp 2013-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-10)].
  159. ↑ Wade Barrett's third reign. WWE. [dostęp 2013-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-12)].
  160. ↑ Curtis Axel's first reign. WWE. [dostęp 2013-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-22)].
  161. ↑ Big E Langston's first reign. WWE. [dostęp 2013-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  162. ↑ Bad News Barrett's fourth reign. WWE. [dostęp 2014-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-14)].
  163. ↑ Adam Martin: Bad News Barrett update, Intercontinental title vacated. WrestleView, 2014-06-30. [dostęp 2014-08-03].
  164. ↑ The Miz's third reign, WWE [dostęp 2014-07-20].
  165. ↑ Dolph Ziggler's second reign. WWE. [dostęp 2014-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-19)].
  166. ↑ The Miz's fourth reign. WWE. [dostęp 2014-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-06)].
  167. ↑ Dolph Ziggler's third reign. WWE. [dostęp 2014-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-25)].
  168. ↑ James Caldwell: Caldwell's WWE Raw results 11/17: Complete „virtual-time” coverage of live Raw – final Survivor Series hype, main event Contract Signing, new IC champion, more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2014-11-17. [dostęp 2014-11-18].
  169. ↑ Dolph Ziggler's fourth reign. WWE. [dostęp 2014-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-26)].
  170. ↑ Bad News Barrett's fifth reign. WWE. [dostęp 2015-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  171. ↑ Daniel Bryan’s first reign. WWE. [dostęp 2015-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
  172. ↑ Anthony Benigno: Daniel Bryan relinquished the Intercontinental Championship. WWE, 2015-05-11. [dostęp 2015-05-12].
  173. ↑ Ryback's first reign, WWE [dostęp 2015-05-31].
  174. ↑ Kevin Owens' first reign. WWE. [dostęp 2015-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-08)].
  175. ↑ Dean Ambrose’s first reign. WWE. [dostęp 2015-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  176. ↑ Kevin Owens' second reign. WWE. [dostęp 2016-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-08)].
  177. ↑ James Caldwell: 4/3 WrestleMania 32 PPV Results – CALDWELL'S Complete Live Report on Mainland PPV. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-04-03].
  178. ↑ James Caldwell: 4/4 WWE Raw Results – CALDWELL's Complete Report on post-WM32. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-04-04].
  179. ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE NO MERCY PPV REPORT 10/9: Ongoing live coverage of Styles vs. Cena vs. Ambrose, Miz vs. Ziggler, Orton vs. Wyatt. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-04-04].
  180. ↑ Adam Martin: WWE Smackdown Results – 11/15/16 (Live from Wilkes-Barre, 900th episode, The Undertaker and Edge return). WrestleView. [dostęp 2016-11-15].
  181. ↑ Greg Parks: 1/3 WWE Smackdown LIVE – Parks’s Ongoing, Real-Time Report, including Miz vs. Ambrose for the I.C. Title. (ang.).
  182. ↑ Jason Powell: 6/4 Powell’s WWE Extreme Rules Live Review: Finn Balor vs. Samoa Joe vs. Bray Wyatt vs. Roman Reigns vs. Seth Rollins in a five-way to become No. 1 contender to the WWE Universal Championship, The Hardys vs. Sheamus and Cesaro in a cage match for the Raw Tag Titles. [w:] Pro Wreslting Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-06-04].
  183. ↑ Jason Powell: 11/20 Powell’s WWE Raw Live TV Review: Former champion returns and brings friends, Survivor Series fallout, Samoa Joe vs. Finn Balor. [w:] Pro Wreslting Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-11-20].
  184. ↑ Jason Powell: 1/22 WWE Raw Live TV Review: 25th Anniversary edition featuring Steve Austin, Undertaker, Chris Jericho, Trish Stratus, and other legends, two venues, Roman Reigns vs. The Miz for the Intercontinental Title, Royal Rumble go-home show. [w:] Pro Wreslting Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-01-22].
  185. ↑ Jason Powell: Powell’s WrestleMania 34 live review: AJ Styles vs. Shinsuke Nakamura for the WWE Championship, Brock Lesnar vs. Roman Reigns for the WWE Universal Championship, Charlotte Flair vs. Asuka for the Smackdown Women’s Championship, Ronda Rousey and Kurt Angle vs. Triple H and Stephanie McMahon. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2018-04-08].
  186. ↑ Jason Powell: Powell’s WWE Raw Live TV Review: The night after Money in the Bank with MITB winner Braun Strowman, new Raw Women’s Champion Alexa Bliss, the road to Extreme Rules begins. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2018-06-18].
  187. ↑ Jason Powell: Powell's WWE SummerSlam 2018 live review: Brock Lesnar vs. Roman Reigns for the WWE Universal Championship, AJ Styles vs. Samoa Joe for the WWE Championship, Alexa Bliss vs. Ronda Rousey for the Raw Women’s Championship, Daniel Bryan vs. The Miz. [w:] Pro Wreslting Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-08-19].
  188. ↑ Jason Powell: Powell’s WWE TLC live review: Becky Lynch vs. Charlotte Flair vs Asuka in a TLC match for the Smackdown Women’s Championship, Daniel Bryan vs. AJ Styles for the WWE Championship, Seth Rollins vs. Dean Ambrose for the IC Title. [w:] Pro Wreslting Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-12-16].
  189. ↑ 1/14 Powell’s WWE Raw TV Review: Dean Ambrose vs. Bobby Lashley vs. Seth Rollins in a Triple Threat for the Intercontinental Championship, Ronda Rousey and Sasha Banks vs. Nia Jax and Tamina, the Royal Rumble build continues. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-01-15].
  190. ↑ Jason Powell: Powell’s WWE Elimination Chamber 2019 live review: Daniel Bryan vs. AJ Styles vs. Jeff Hardy vs. Kofi Kingston vs. Randy Orton vs. Samoa Joe in an Elimination Chamber match for the WWE Championship, new WWE Women’s Tag Champions, Ronda Rousey vs. Ruby Riott for the Raw Women’s Championship. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-02-17].
  191. ↑ Jason Powell: 3/11 Powell's WWE Raw TV Review: The Shield's farewell, Batista and Triple H, Finn Balor vs. Bobby Lashley for the Intercontinental Championship, all roads lead to WrestleMania coming out of WWE Fastlane. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-03-11].
  192. ↑ Jason Powell: WrestleMania 35 results: Powell's live review of Ronda Rousey vs. Becky Lynch vs. Charlotte Flair for the Raw and Smackdown Women’s Titles, Daniel Bryan vs. Kofi Kingston for the WWE Championship, Brock Lesnar vs. Seth Rollins for the WWE Universal Championship, Batista vs. Triple H, AJ Styles vs. Randy Orton. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-04-07].
  193. ↑ Jason Powell: WWE Extreme Rules Kickoff Show results: Powell's review of Finn Balor vs. Shinsuke Nakamura for the Intercontinental Championship, Drew Gulak vs. Tony Nese for the WWE Cruiserweight Championship. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-07-14].
  194. ↑ Jason Powell: 1/31 WWE Friday Night Smackdown results: Powell's review of Roman Reigns and The Usos vs. King Corbin, Robert Roode, and Dolph Ziggler, Shinsuke Nakamura vs. Braun Strowman for the Intercontinental Championship, four-way for a shot at the Smackdown Tag Titles. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-01-31].
  195. ↑ Jason Powell: WWE Elimination Chamber results: Powell's live review of Shayna Baszler vs. Asuka vs. Ruby Riott vs. Liv Morgan vs. Sarah Logan vs. Natalya in an Elimination Chamber match for a shot at the Raw Women’s Championship at WrestleMania 36, Smackdown Tag Title Elimination Chamber match. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-03-08].
  196. ↑ Jerome Wilen: WWE Intercontinental Championship vacated, tournament starts Friday on SmackDown. WrestleView. [dostęp 2020-05-13].
  197. ↑ Jason Powell: 6/12 WWE Friday Night Smackdown results: Powell's review of AJ Styles vs. Daniel Bryan in the tournament final to become new Intercontinental Champion, Braun Strowman and Heavy Machinery vs. The Miz, John Morrison, and Dolph Ziggler, final hype for WWE Backlash. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-06-12].
  198. ↑ Jason Powell: 8/21 WWE Friday Night Smackdown results: Powell's review of ThunderDome, AJ Styles vs. Jeff Hardy for the Intercontinental Title, Shinsuke Nakamura and Cesaro vs. Gran Metalik and Lince Dorado for the Smackdown Tag Titles, Big E vs. Sheamus, final hype for SummerSlam. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-08-21].
  199. ↑ Jason Powell: WWE Clash of Champions results: Powell's review of Drew McIntyre vs. Randy Orton in an Ambulance Match for the WWE Championship, Roman Reigns vs. Jey Uso for the WWE Universal Championship, Jeff Hardy vs. AJ Styles vs. Sami Zayn in a Triple Threat ladder match for the Intercontinental Title. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-09-27].
  200. ↑ Jason Powell: 12/25 WWE Friday Night Smackdown results: Powell’s review of Roman Reigns vs. Kevin Owens in a cage match for the WWE Universal Title, Sami Zayn vs. Big E for the IC Title, Charlotte Flair and Asuka vs. Carmella and Bayley vs. Sasha Banks and Bianca Belair for the WWE Women’s Tag Titles, Daniel Bryan vs. Jey Uso. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-12-25].
  201. ↑ Jason Powell: WrestleMania 37 results: Powell's live review of night two with Roman Reigns vs. Edge vs. Daniel Bryan in a Triple Threat for the WWE Universal Championship, Asuka vs. Rhea Ripley for the Raw Women’s Championship, Big E vs. Apollo Crews in a Nigerian Drum Fight for the IC Title. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2021-04-11].
  202. ↑ Jason Powell: 8/13 WWE Friday Night Smackdown results: Powell’s review of Roman Reigns and John Cena meeting face to face, the contract signing for Bianca Belair vs. Sasha Banks for the Smackdown Women’s Championship at SummerSlam, Apollo Crews vs. King Nakamura for the Intercontinental Championship. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2021-08-13].
  203. ↑ Jason Powell: 2/18 WWE Friday Night Smackdown results: Powell’s review of Roman Reigns and Goldberg meeting face to face, Shinsuke Nakamura vs. Sami Zayn for the Intercontinental Championship, the contract signing for Ronda Rousey and Naomi vs. Charlotte Flair and Sonya Deville at Elimination Chamber. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-02-18].
  204. ↑ Jason Powell: 3/4 WWE Friday Night Smackdown results: Powell’s review of Ronda Rousey vs. Sonya Deville, Jimmy Uso and Jey Uso vs. The Viking Raiders for the Smackdown Tag Titles, Sami Zayn vs. Ricochet for the Intercontinental Championship. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-03-04].
  205. ↑ Jason Powell: 6/10 WWE Friday Night Smackdown results: Powell’s review of Riddle vs. Sami Zayn (Riddle earns a title shot if he wins or is barred from Smackdown if he loses), Ricochet vs. Gunther for the Intercontinental Title, Drew McIntyre vs. Sheamus and Lacey Evans vs. Xia Li in Money in the Bank qualifiers. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-06-10].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lista_posiadaczy_WWE_Intercontinental_Championship&oldid=73594409”