Lubień (województwo małopolskie)
Lubień – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie myślenickim, w gminie Lubień[4][5]. Siedziba gminy Lubień.
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
369 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2022) |
3778[2] |
| Strefa numeracyjna |
18 |
| Kod pocztowy |
32-433[3] |
| Tablice rejestracyjne |
KMY |
| SIMC |
0441247 |
Położenie na mapie gminy Lubień  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu myślenickiego  | |
 49°42′59″N 19°58′37″E/49,716389 19,976944[1]
| |
| Strona internetowa | |
Integralne części wsi edytuj
| Osady | Lachówka, Leśniakowa, Łopatowa |
| Przysiółki | Borutowa, Burtanowa, Działy, Jamrózkowa, Jasihowa, Wronowa, Zarębki, Żądłówka |
| Części wsi | Bałasowa, Burzowa, Czechówka, Dolniakowa, Druzgałowa, Górniowa, Górniówka, Gorzutkowa. Jugowa. Juszczakowa, Kozakowa, Krzywańskowa, Kubieńcowa, Leksandrówka, Moskałowa, Packowa, Pasiowa, Piątkowa, Prośniakowa, Pustki, Rapaczowa, Skokówka, Sobalurówka, Kowalowa, Siedlaczowa, Smugawa, Szczepańcowa, Warzecowa, Świdrowa, Turciakowa, Witkówka, Wojtanowa, Wójcikówka, Zagrody, Zalesie, Żurowa |
Historia edytuj
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lubień. W latach 1975–1998 wieś położona była w województwie nowosądeckim.
Wieś lokowana na surowym korzeniu przez króla Kazimierza III Wielkiego w 1360 roku[6]. Wieś królewska położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie szczyrzyckim województwa krakowskiego[7]. Wchodziła w skład klucza myślenickiego, stanowiącego uposażenie kasztelanów krakowskich[8]. 3 września 1939 za pomoc udzielaną wojskom polskim żołnierze Wehrmachtu zamordowali 10 osób oraz spalili 3 gospodarstwa. We wrześniu 1943 i sierpniu 1944 Niemcy dokonali pacyfikacji wsi. W tych dwóch akcjach śmierć poniosło co najmniej 21 osób[9].
Położenie edytuj
Lubień znajduje się w Beskidzie Wyspowym, w dolinie Raby i Smugawki[10]. Zabudowania i pola miejscowości znajdują się nie tylko na dnie dolin tych rzek, ale także na stokach wybitnych szczytów Beskidu Wyspowego: Luboń Wielki, Szczebel i Zębalowa. Przez miejscowość przechodzi łącząca Kraków z Zakopanem oraz z Chyżnem (droga krajowa nr 7 jako fragment międzynarodowej trasy E77), stanowiąca na tym odcinku część Zakopianki. Została także wykonana obwodnica wsi w ramach drogi ekspresowej S7. W Lubniu znajduje się zjazd w kierunku Mszany Dolnej (droga wojewódzka nr 968)[11].
Zabytki edytuj
Obiekt wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[12].
- Willa „Pod Sośniną” nr 335.
Osoby związane z miejscowością edytuj
Szlaki turystyki pieszej edytuj
Galeria edytuj
-
Widok na Lubień z Działów -
Widok na Lubień z Zarębek -
Widok na Lubień z Działów -
Widok na Lubień, Gimnazjum i „Zakopianka” -
Kościół
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 70194
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 662 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT.
- ↑ Elżbieta Dybek, Lokacje na prawie niemieckim in cruda radice w południowej części województwa krakowskiego w latach 1334–1434, w: Roczniki Humanistyczne tom XLI, zeszyt 2, (1993), s. 73.
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2008, k. 1.
- ↑ Władysław Pałucki, Studia nad uposażeniem urzędników ziemskich w Koronie do schyłku XVI wieku, Warszawa 1962, s. 121.
- ↑ Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1981, s. 231.
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Beskid Wyspowy 1:50 000. Mapa turystyczna. Kraków: Wyd. Compass, 2006. ISBN 83-89165-86-4.
- ↑ Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2023-12-07].