Siły Zbrojne Luksemburga
Siły Zbrojne Luksemburga (luks. Lëtzebuerger Arméi, fr. Armée luxembourgeoise, niem. Luxemburgische Armee) – siły i środki wydzielone przez Luksemburg do zabezpieczenia własnych interesów i prowadzenia walki zbrojnej zarówno na jej terytorium oraz poza nim. Składają się tylko z wojsk lądowych. Od 1967 roku służba wojskowa w Luksemburgu jest ochotnicza. W skład Sił Zbrojnych Luksemburga wchodzi (2011) 450 zawodowych żołnierzy, około 340 rekrutów i 100 pracowników cywilnych. Głównodowodzącym jest Wielki Książę, ale codzienna odpowiedzialność za sprawy obronne spoczywa na ministrze obrony.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data sformowania |
16 lutego 1881 |
| Dane podstawowe | |
| Obecny dowódca |
Głównodowodzący |
| Podporządkowanie |
ministerstwo obrony |
| Liczebność |
ok. 1000[3] |
| Budżet wojskowy | |
| % PKB | |
Od 1994 r. Luksemburg uczestniczy w Eurokorpusie, brał udział też w misjach UNPROFOR i IFOR w byłej Jugosławii, niewielki kontyngent bierze udział w natowskiej misji SFOR w Bośni. Luksemburscy żołnierze zostali również wysłani do Afganistanu by wspierać ISAF.
Armia Luksemburga edytuj
Armia Luksemburga ma cztery formacje będące pod kontrolą Centrum Wojskowego.
Kompania A edytuj
Kompania A jest pierwszą z dwóch kompanii strzeleckich. Jest luksemburskim kontyngentem do Eurokorpusu. Kompania składa się z czterech plutonów: plutonu dowodzenia, plutonu przeciwpancernego wyposażonego w wyrzutnie pocisków TOW i dwóch plutonów strzeleckich.
.jpg)
Kompania B edytuj
Kompania B jest jednostką edukacyjną, prowadzi różne kursy dla personelu.
Kompania dowodzenia i szkolenia edytuj
Kompania dowodzenia i szkolenia jest główną jednostką szkoleniową armii luksemburskiej, odpowiada za:
- szkolenie podstawowe
- szkolenie kierowców
- trening sprawności fizycznej
Kompania D edytuj
Kompania D to druga kompania strzelecka. Jest luksemburskim wkładem do sił NATO jako Luksemburska Kompania Rozpoznawcza. Jej struktura jest identyczna jak kompanii A.
Uzbrojenie i wyposażenie edytuj
Broń strzelecka edytuj
- 9 mm pistolet Glock 17[5]
- 5,56 mm karabin Steyr AUG
- 7,62 mm karabin maszynowy FN MAG
- 12,7 mm karabin maszynowy M2
Uzbrojenie przeciwpancerne i artyleria edytuj
- granatnik M72 LAW
- ppk BGM-71 TOW
- 105 mm haubica do celów ceremonialnych
Pojazdy edytuj
- Humvee
- Dingo 2 PRV[6]
- Mercedes klasy G AMG
- MAN 4T
- Volkswagen Amarok[7]
Statki powietrzne edytuj
Rząd Luksemburga zamówił jeden samolot transportowy Airbus A400M. 21 marca 2018 roku minister finansów Etienne Schneider podał do publicznej wiadomości informacji o podpisaniu kontraktu na zakup pięciu śmigłowców produkcji Airbusa. Trzy z nich mają trafić do lotnictwa armii, a dwa lotnictwa policji[8]. W Luksemburgu zarejestrowanych jest 20 samolotów należących do NATO które stacjonują w niemieckim Geilenkirchen:
- 3 zmodyfikowane samoloty Boeing 707-320C
- 17 Boeing E-3 Sentry AWACS
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Direction de la défense // Le gouvernement luxembourgeois [online], gouvernement.lu [dostęp 2024-04-25] (fr.).
- ↑ Armée luxembourgeoise - Luxembourg [online], armee.lu [dostęp 2024-04-25] (fr.).
- ↑ Legilux [online], public.lu [dostęp 2024-04-25] (fr.).
- ↑ https://www.nato.int/nato_static_fl2014/assets/pdf/2021/6/pdf/210611-pr-2021-094-en.pdf
- ↑ Armée luxembourgeoise - Luxembourg [online], armee.lu [dostęp 2024-04-28] (fr.).
- ↑ Armée luxembourgeoise - Luxembourg [online], armee.lu [dostęp 2024-04-25] (fr.).
- ↑ Luxemburgische Armee übernimmt Amaroks [online], esut.de [dostęp 2024-04-25] (ang.).
- ↑ Luksemburg będzie miał własne lotnictwo wojskowe, „Lotnictwo”, nr 5 (2018), s. 4, ISSN 1732-5323
Linki zewnętrzne edytuj
- Oficjalna strona armii luksemburskiej (fr.)
- Historia i współczesność armii luksemburskiej. mnhm.lu. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-02)]. (ang.).