Mała Capia Turnia
Mała Capia Turnia (słow. Malá Capia veža, niem. Kleiner Gemsenseeturm, węg. Kis-Zergetavi-torony[1], 2322 m[2]) – szczyt w Grani Baszt w słowackiej części Tatr Wysokich. Od Wielkiej Capiej Turni na północnym zachodzie oddziela go siodło Capiej Przełączki, a od Zadniej Baszty na południowym wschodzie Wyżnia Basztowa Przełęcz[3].
 Mała Capia Turnia (podpisana) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
2322 m n.p.m. |
| Wybitność |
27 m |
| Pierwsze wejście |
13 czerwca 1907 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°10′07,4″N 20°02′57,6″E/49,168722 20,049333
| |
Mała Capia Turnia jest niższą, południowo-wschodnią z dwóch Capich Turni znajdujących się w Grani Baszt. W grani pomiędzy jej wierzchołkiem a Wyżnią Basztową Przełęczą wznosi się Capi Róg oddzielony Capim Karbem, z którego do Dolinki Szataniej opada olbrzymi komin. Z Małej Capiej Turni do doliny tej opada wybitna ściana. Depresja opadająca z Capiej Przełączki oddziela ją od ściany Wielkiej Capiej Turni tylko w górnej części, w dolnej obydwa szczyty mają wspólną ścianę. Jej najniższą częścią jest skalna ostroga znajdująca się na wysokości około 1915 m zaraz obok wylotu żlebu z Wyżniej Basztowej Przełęczy. Ściana ta ma więc wysokość około 400 m. Zachodnia ściana Małej Capiej Turni opadająca do Koziego Kotła w Dolinie Młynickiej ma wysokość około 130 m. Od Wielkiej Capiej Turni oddzielona jest wklęsłą formacją skalną będącą częściowo żlebem, częściowo kominem[4].
Nazewnictwo Capich Turni pochodzi od Capiego Stawu leżącego w górnych partiach Doliny Młynickiej, u podnóża Szczyrbskiego Szczytu[3].
Taternictwo edytuj
Mała Capia Turnia jest wyłączona z ruchu turystycznego i na jej wierzchołek nie prowadzą żadne szlaki. Dopuszczalne jest uprawianie taternictwa[4].
- Pierwsze wejścia
- Günter Oskar Dyhrenfurth i Hermann Rumpelt, 13 czerwca 1907 r. – letnie
- Gizela Schmidt i Ferenc Barcza, 12 kwietnia 1914 r. – zimowe[3]
- Południowo-wschodnią granią z Basztowej Przełęczy Wyżniej; 0+ w skali tatrzańskiej, czas przejścia 30 min
- Wschodnią ścianą; V, trzy miejsca VI, czas pierwszego przejścia 10 godz.
- Lewą częścią wschodniej ściany; V, 3 godz.
- Zachodnią ścianą z Młynickiego Kotła; III, 1 godz. 30 min[4].
-
Widok z Doliny Młynickiej -
Widok z Doliny Mięguszowieckiej
Przypisy edytuj
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2021-02-20] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski. Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część V. Cubrynka – Skrajna Baszta. Warszawa: Sport i Turystyka, 1954.
- ↑ a b c Władysław Cywiński. Grań Baszt. Przewodnik szczegółowy, tom 15. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2009, ISBN 978-83-7104-041-2.