Małgorzata Habsburg (1416–1486)

Małgorzata Habsburg (ur. 1416, zm. 12 lutego 1486 w Altenburgu) – arcyksiężniczka austriacka z dynastii Habsburgów, księżna elektorowa Saksonii i margrabina Miśni.

Małgorzata Habsburg
Ilustracja
ilustracja herbu
księżna elektorowa Saksonii
margrabina Miśni
Okres

od 3 czerwca 1431
do 7 września 1464

Jako żona

Fryderyka II

Poprzedniczka

Katarzyna Welf

Następczyni

Elżbieta Wittelsbach
(jako księżna elektorowa Saksonii)
Sydonia z Podiebradów
(jako margrabina Miśni)

Dane biograficzne
Dynastia

Habsburgowie

Data urodzenia

1416

Data i miejsce śmierci

12 lutego 1486
Altenburg

Ojciec

Ernest Habsburg

Matka

Cymbarka Piastówna

Mąż

Fryderyk II Wettyn

Dzieci

Amalia
Anna
Fryderyk
Ernest
Albrecht
Małgorzata
Jadwiga
Aleksander

Jedna z córek arcyksięcia austriackiego Ernesta Habsburga i księżniczki mazowieckiej Cymbarki z dyn. Piastów. Młodsza siostra cesarza rzymskiego Fryderyka III Habsburga – pierwszego z Habsburgów, który sięgnął po ten tytuł[1].

3 czerwca 1431 roku została wydana za mąż, w wieku około 15 lat, za elektora Saksonii i jednocześnie margrabiego Miśni Fryderyka II z dynastii Wettynów,z którym miała ośmioro dzieci:

  • Amalię (1436–1501), późniejszą księżną Bawarii-Landshut jako żonę Ludwika IX z dyn. Wittelsbachów,
  • Annę (1437–1512), późniejszą księżną elektorową Brandenburgii jako żonę Albrechta III Achillesa z dyn. Hohenzollernów,
  • Fryderyka (1439–1451),
  • Ernesta (1441–1486), późniejszego elektora Saksonii (następcę swojego ojca),
  • Albrechta (1443–1500), późniejszego margrabiego Miśni (następcę swojego ojca),
  • Małgorzatę (1444–1498), późniejszą ksieni (opatkę) w Seusslitz,
  • Jadwigę (1445–1511), późniejszą ksieni (opatkę) w Quedlinburgu,
  • Aleksandra (1447–1447)[2].

Małgorzata brała aktywny udział w sprawowaniu rządów w Saksonii. Udało się jej pogodzić męża ze swoim bratem - landgrafem Turyngii Wilhelmem II. Otrzymała własną monetę.

W nocy z 7 na 8 lipca 1455 roku synowie Małgorzaty: Ernest i Albrecht zostali porwani z zamku Altenburg przez mającego do elektora Saksonii pretensje finansowe rycerza Kunza von Kauffungen. Porywacz, zdążający w kierunku granicy czeskiej został jednak schwytany, a dzieci Małgorzaty uwolnione.

Po śmierci męża w dniu 7 września 1464 roku otrzymała bogate wiano, w tym miasta takie jak: Altenburg, Lipsk, Colditz, Eilenburg i Liebenwerda. Aż do swej śmierci żyła w Altenburgu, znajdującym się pod jej wyłączną jurysdykcją, gdzie wykonywana swoje suwerenne prawa.

Przypisy edytuj