Maciej Polejowski

snycerz lwowski

Maciej Polejowski (ur. po 1734, zm. po 1794) – snycerz lwowski, jeden z głównych przedstawicieli „młodszej generacji” tzw. lwowskiej rzeźby rokokowej.

Maciej Polejowski
Data urodzenia

po 1734

Data śmierci

po 1794

Zawód, zajęcie

snycerz

Miejsce zamieszkania

Lwów

Życiorys edytuj

Urodził się prawdopodobnie po 1734[1]. Prawdopodobnie młodszy brat[2] Jana i Piotra Polejowskich. W 1764 wraz z innymi rzeźbiarzami lwowskimi otrzymał przywilej noszenia szabli. Zamieszkiwał w jurydyce benedyktynek przy Krakowskim Przedmieściu we Lwowie co najmniej od roku 1767[3]. Uczył się u Jana Jerzego Pinsla[4] i Bernarda Meretyna, możliwe, że także w warsztacie Antoniego Osińskiego (wówczas pracował w Nawarii i Hodowicy)[2].

Z woli magnata Mikołaja Bazylego Potockiego, fundatora budowli obecnego sobora Zaśnięcia Matki Bożej w Poczajowie, Maciej Polejowski objął pracę przy „fabryce poczajowskiej”. Przebywając przejazdem w Buczaczu w październiku 1780 otrzymał on od wojewodzica bełskiego list polecający dla OO. Bazylianów z nakazem objęcia zwierzchnictwa nad budową cerkwi. Zakonnicy nie byli przychylni Polejowskiemu, następnego dnia odsunęli go od pracy przy „fabryce” za krytykę, zdaniem Polejowskiego, źle wzniesionego filaru w nowej cerkwi[5]. Polejowski powrócił do Poczajowa jako prefekt „fabryki” cerkwi w 1790[6].

Zmarł po 1794[7].

Prace edytuj

Dzieła
 
katedra w Sandomierzu
 
kościół we Włodawie
 
cerkiew bazyliańska w Poczajowie

Andrzej Betlej uważa, iż M. Polejowskiemu błędnie w starszej literaturze przypisywano rzeźby w ołtarzu głównym kościoła Franciszkanów w Przemyślu, w katedrze w Kamieńcu Podolskim, w kościołach św. Marcina i Bożego Ciała we Lwowie, niewielkiej figury Chrystusa Zmartwychwstałego w kościele Bernardynów w Dukli oraz struktury ołtarzy bocznych w kościele parafialnym w Buczaczu[1].

Przypisy edytuj

  1. a b Andrzej Betlej, Polejowski Piotr, snycerz i architekt, s. 376. [dostęp 2017-01-05]
  2. a b Andrzej Betlej, Polejowski Maciej, s. 374.
  3. Maciej Polejowski. [dostęp 2017-01-05]
  4. Jan K. Ostrowski, Pinsel (Penzel, Pilse, Pilze, Pilznow, Pinzel, Pinzenl) Jan Jerzy. W: Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966 r.). Malarze, rzeźbiarze, graficy. Bd. 7. Warszawa 2003, s. 196. [dostęp 2017-02-23]
  5. Agata Dworzak, „Nie może mi Wielebny Monaster zadać”…, s. 102.
  6. Tamże, s. 108.
  7. Agata Dworzak: Lwowskie środowisko artystyczne…, s. 85.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj