Wikipedia

Marian Hyla

Marian Jan Hyla (ur. 21 czerwca 1891 w Żarnówce, zm. ?) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Marian Hyla
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1891
Żarnówka

Data śmierci

?

Przebieg służby
Lata służby

od 1914

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

43 Pułk Piechoty
27 Pułk Piechoty
8 Baon Graniczny
10 Baon Graniczny
83 Pułk Piechoty
PKU Słonim

Stanowiska

dowódca batalionu piechoty
zastępca dowódcy pułku
dowódca batalionu granicznego
zastępca dowódcy pułku
komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie)
Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Medal Waleczności (Austro-Węgry) Krzyż Wojskowy Karola

Życiorys edytuj

Urodził się 21 czerwca 1891 w Żarnówce, pow. myślenickim, w rodzinie Wawrzyńca[1]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej armii. Jego oddziałem macierzystym był pułk piechoty nr 56 z Krakowa. W czasie służby w c. i k. armii awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerów rezerwy piechoty: podporucznika (1 września 1915) i porucznika (1 listopada 1917)[2][3][4].

21 czerwca 1919 został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika ze starszeństwem z dniem 1 listopada 1917, zaliczony do I Rezerwy armii z jednoczesnym powołaniem do służby czynnej na czas wojny, i przydzielony do 12 pułku piechoty[5][6]. Walczył na wojnie z Ukraińcami. Na początku lutego 1919 roku został ranny w walce o wieś Wołcza Dolna[7].

22 lipca 1922 roku został zatwierdzony na stanowisku dowódcy batalionu w 12 pułku piechoty w Wadowicach[8]. W latach 1923–1924 dowodził I batalionem, a w następnym roku – II baonem 43 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Dubnie[9][10][11]. 20 stycznia 1928 roku został przeniesiony z 43 pp do 53 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Stryju na stanowisko kwatermistrza[12]. 26 kwietnia 1928 roku został przeniesiony do 27 pułku piechoty w Częstochowie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[13][14]. W tym samym roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy 8 baonu granicznego w Stołpcach[15]. W lipcu 1929 roku został przesunięty w KOP na stanowisko dowódcy 10 baonu granicznego w Krasnem. 31 marca 1930 roku otrzymał przeniesienie z KOP do 83 pułku piechoty w Kobryniu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[16].

23 marca 1932 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Słonim na stanowisko komendanta[17][18]. W połowie 1935 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i przeniesiony do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IX[19]. Później został przeniesiony w stan spoczynku. Podczas kampanii wrześniowej walczył jako dowódca oddziałów ochotniczych w Obronie Wybrzeża.

W listopadzie 1923 roku otrzymał zgodę na zawarcie związku małżeńskiego z Marią Starzyńską[20].

Awanse edytuj

  • porucznik – 1 listopada 1917
  • kapitan – z dniem 1 kwietnia 1920
  • major – 3 maja 1922 zweryfikowany ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 (w 1924 zajmował 271 lokatę w korpusie oficerów piechoty)
  • podpułkownik – ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-10-11].
  2. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 220, 379.
  3. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 225, 499.
  4. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 240, 639.
  5. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 72 z 3 lipca 1919 roku, poz. 2345.
  6. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 73 z 5 lipca 1919 roku, poz. 2391.
  7. ↑ Franciszek Mucha, Zarys historii..., s. 6–7.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 546.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 251, 404.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 232, 347.
  11. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 271.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 20 stycznia 1928 roku, s. 4.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 140.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 43, 168.
  15. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 378.
  16. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 124.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 233.
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 22, 523.
  19. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 10 z 4 lipca 1935 roku.
  20. ↑ Nasza rodzina. „Polska Zbrojna”. 319, s. 4, 1923-11-21. Warszawa. 
  21. ↑ Franciszek Mucha, Zarys historii..., s. 30.
  22. ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  23. ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 62)
  24. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 639.

Bibliografia edytuj

  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Franciszek Mucha, Zarys historii wojennej 12-go Pułku Piechoty, Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, Warszawa 1928.
  • Wacław Tym, Andrzej Rzepniewski Kępa Oksywska 1939, Wydawnictwo Morskie 1985.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marian_Hyla&oldid=71685120”