Wikipedia

Mariusz Zganiacz

polski piłkarz

Mariusz Daniel Zganiacz (ur. 31 stycznia 1984 w Wodzisławiu Śląskim) – polski piłkarz grający na pozycji pomocnika. Karierę rozpoczął w Czarnych Gorzyce, następnie występował w SMS-ie Zabrze, Odrze Opole i Odrze Wodzisław Śląski, z której trampkarzami zdobył mistrzostwo Śląska. W 2001 testowany był przez Polonię Warszawa, ale ostatecznie trafił do innego stołecznego zespołu – Legii. W jej barwach zadebiutował w I lidze, jednak brak miejsca w podstawowym składzie spowodował, że w sezonie 2003/2004 został wypożyczony do Świtu Nowy Dwór Mazowiecki. Później przez półtora roku grał w Odrze Wodzisław Śląski, a w styczniu 2006 trafił do Korony Kielce. Wywalczył w niej miejsce w pierwszej jedenastce, choć początkowo rywalizował o nie z doświadczonym Arkadiuszem Bilskim. Jako jeden z niewielu nie odszedł z kieleckiego zespołu po spadku drużyny do nowo utworzonej I ligi. 31 grudnia 2009 jego kontrakt z Koroną wygasł i nie został przedłużony. W styczniu 2010 podpisał półtoraroczną umowę z Piastem Gliwice. W przerwie zimowej sezonu 2013/2014 odszedł za porozumieniem stron z Piasta podpisując dwuletnią umowę z GKS-em Tychy.

Mariusz Zganiacz
Ilustracja
Mariusz Zganiacz (2006)
Pełne imię i nazwisko

Mariusz Daniel Zganiacz

Data i miejsce urodzenia

31 stycznia 1984
Wodzisław Śląski

Wzrost

175 cm

Pozycja

środkowy pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1991–1996 Czarni Gorzyce
1996–1999 Odra Wodzisław Śląski
1999–2000 Odra Opole
2000–2001 Czarni Gorzyce
2000–2001 SMS Zabrze
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2001–2003 Legia Warszawa 7 (0)
2003–2004 → Świt Nowy Dwór Mazowiecki (wyp.) 20 (1)
2004–2006 Odra Wodzisław Śląski 38 (2)
2006–2009 Korona Kielce 100 (8)
2010–2014 Piast Gliwice 85 (1)
2014–2017 GKS Tychy 51 (3)
2017–2018 ROW 1964 Rybnik 30 (2)
2018–2020 Odra Wodzisław Śląski 32 (2)
W sumie: 363 (19)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
 Polska U-15
 Polska U-16
2006  Polska U-20 1 (0)
2004–2006  Polska U-21 21 (1)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Mariusz Zganiacz regularnie występował w młodzieżowych reprezentacjach Polski, a trener Michał Globisz uznał go za najlepszego zawodnika turnieju eliminacyjnego do mistrzostw Europy drużyn do lat 19, który odbył się w Skandynawii. W zespole U-21 zadebiutował w spotkaniu z Łotwą, w którym strzelił też swojego pierwszego gola. Później był podstawowym zawodnikiem kadry do lat 21 i rozegrał w niej kilkanaście meczów.

Kariera klubowa edytuj

Pierwsze piłkarskie treningi Zganiacz rozpoczął w zespole trampkarzy Czarnych Gorzyce[1]. W wieku 10 lat był wyróżniającym się zawodnikiem, mimo iż rywalizował z chłopcami starszymi od siebie. Występował zawsze w koszulce z numerem dziesiątym, tak jak jego ówczesny idol Gheorghe Hagi z Rumunii[2]. W 1997 utalentowany zawodnik trafił do Odry Wodzisław Śląski. Po tym jak ukończył szkołę podstawową doszło do konfliktu pomiędzy działaczami Czarnych a Wodzisławia na tle finansowym i piłkarz rozpoczął grę w Odrze Opole[2]. Wcześniej jego talent dostrzegł trener kadry regionu śląskiego, Ferdynand Holewa, który wysłał go do zabrzańskiego SMS-u, gdzie zawodnik był szkolony przez dwa lata[3].

Legia Warszawa i Świt Nowy Dwór Mazowiecki edytuj

Wiosną 2001 Zganiacz powrócił do Gorzyc, a latem przebywał na testach w Polonii Warszawa, której nie został jednak zawodnikiem. Wkrótce potem pojawiła się oferta ze stołecznej Legii, która wypożyczyła go na rok. W sezonie 2001/2002 był czołową postacią trzecioligowych rezerw, dlatego też trener Dragomir Okuka dał mu szansę zaprezentowania swoich umiejętności w pierwszym zespole. Wystąpił więc w końcówkach półfinałowych meczów pucharu Ligi z RKS-em Radomsko oraz w drugim spotkaniu finału tych rozgrywek, w którym Legia pokonała Wisłę Kraków. W lipcu 2002 klub z Warszawy wykupił Zganiacza za 120 tys. złotych[2].

W sezonie 2002/2003 Zganiacz zadebiutował w I lidze oraz europejskich pucharach. Na krajowych boiskach po raz pierwszy zagrał 3 sierpnia 2002 w meczu z Dyskobolią Grodzisk Wielkopolski, zmieniając w 86. minucie Dariusza Dudka. Debiut w Lidze Mistrzów zaliczył cztery dni później podczas zremisowanego 1:1 pojedynku z Vardarem Skopje. Wystąpił także w końcówce spotkania z Barceloną, przegranego przez stołeczny klub 0:1 po golu Mendiety. Łącznie rozegrał 10 meczów, jednak w żadnym z nich nie wyszedł w podstawowym składzie. Pomimo dużej rywalizacji w zespole czuł się w nim dobrze i nie myślał o odejściu[3]. Przed kolejnym sezonem Zganiacz przygotowywał się ze swoją drużyną na zgrupowaniu we Francji[4], jednak w sierpniu został wypożyczony do Świtu Nowy Dwór Mazowiecki, w którym miał nabrać doświadczenia, by w przyszłości stać się podstawowym rozgrywającym Legii[5]. W jego barwach strzelił pierwszego gola w I lidze. Uczynił to w kwietniowym meczu z Górnikiem Łęczna, a bramka ta dała Świtowi wygraną. Była także ozdobą tego spotkania – strzałem z powietrza z ok. 18 metrów Zganiacz nie dał szans bramkarzowi rywali, Robertowi Mioduszewskiemu[6].

Odra Wodzisław Śląski edytuj

Po zakończeniu sezonu, w którym Świt zajął przedostatnie, 13. miejsce, Zganiacz powrócił do Legii i podjął rozmowy w sprawie swojej przyszłości w stołecznym klubie. Ustalono, że nie ma wielkich szans na występy w pierwszym zespole[7]. Miał zostać wypożyczony do Odry Wodzisław Śląski, ale ostatecznie przeszedł do niej na zasadzie transferu definitywnego, podpisując 2,5-letni kontrakt[8]. Zadebiutował w niej w przegranym 1:2 meczu z Amicą Wronki, w którym wystąpił w drugiej połowie. Następnie jednak regularnie pojawiał się w podstawowym składzie, a jego dwa gole w barażowym meczu z Widzewem Łódź w dużej mierze przyczyniły się do pozostania Odry w I lidze. W rundzie jesiennej kolejnego sezonu wystąpił łącznie w 21 spotkaniach oraz zdobył jednego gola w wygranym 3:0 pojedynku z GKS-em Bełchatów[9]. Po jej zakończeniu Zganiacz został wybrany przez internautów Piłkarskim Królem Wodzisławia AD 2005[10].

Korona Kielce i Piast Gliwice edytuj

W styczniu 2006 Zganiacz podpisał czteroletni kontrakt z beniaminkiem Orange Ekstraklasy, Koroną Kielce[11]. Zadebiutował w niej 7 marca w wygranym po dogrywce 3:0 meczu z Legią Warszawa, rozegranym w ramach pucharu Polski. Pierwszego gola zdobył natomiast w kończącym ligowe zmagania pojedynku przeciwko Dyskobolii Grodzisk Wielkopolski. W rundzie wiosennej o miejsce w podstawowym składzie walczył z doświadczonym Arkadiuszem Bilskim[12], który latem 2006 zakończył piłkarską karierę[13]. W sezonie 2006/2007 Zganiacz zagrał łącznie w 40 meczach i strzelił sześć goli, głównie z rzutów karnych. Wraz ze swoim klubem dotarł także do finału pucharu Polski, w którym Korona spotkała się z Dyskobolią Grodzisk Wielkopolski. Kielecka drużyna przegrała 0:2, a Zganiacz w 28. minucie opuścił boisko, gdyż został ukarany przez arbitra drugą żółtą, a w konsekwencji czerwoną kartką[14]. Na początku kolejnych rozgrywek piłkarz nie występował w pierwszej drużynie, zaliczył natomiast mecz Młodej Ekstraklasy z GKS-em Bełchatów, w którym zdobył jedną z dwóch bramek dla swojego zespołu. Później jednak wrócił do podstawowego składu pierwszej drużyny i miejsca w nim nie oddał już do końca. Strzelił ważnego gola w spotkaniu z Górnikiem Zabrze, choć boisko musiał opuścić przedwcześnie, ponieważ dostał czerwoną kartkę. Do siatki rywala trafił także przeciwko Zagłębiu Sosnowiec, przyczyniając się do zwycięstwa 2:0.

1 lipca 2008 roku Wydział Dyscypliny PZPN, mając dowody dostarczone przez prokuraturę we Wrocławiu („ustawienie” 14 meczów w sezonie 2003/2004), ukarał Koronę degradacją o jedną klasę rozgrywkową[15]. Dodatkowo klub z Kielc zapłacił 70 tys. zł. grzywny. Poprzednia decyzja WD PZPN mówiła także o rozpoczęciu nowego sezonu z 7 punktami ujemnymi[16], jednak po odwołaniu się władz klubu od tej decyzji, WD postanowił cofnąć tę karę[17]. Korona Kielce wystartowała do nowego sezonu z zerowym bilansem punktowym. Klub złożył kolejne odwołanie od decyzji WD PZPN, tym razem do Trybunału Arbitrażowego przy PKOl (TA). 6 sierpnia 2008 TA oddalił apelację Korony, tym samym karna degradacja klubu do I ligi w sezonie 2008/09 stała się faktem[18]. Z zespołu odeszło wielu podstawowych zawodników, jednak Zganiacz pozostał w nim[19]. W rundzie jesiennej wraz z Cezarym Wilkiem tworzył parę środkowych pomocników. W pierwszych wiosennych meczach również był podstawowym graczem. Pod koniec jednego z treningów odniósł kontuzję, z powodu której przez dłuższy czas był wyłączony z gry. Po jej wyleczeniu znowu wszedł do wyjściowej jedenastki i nie oddał w niej miejsca już do końca sezonu[20].

Korona po zwycięstwie w ostatniej kolejce nad Dolcanem Ząbki zajęła trzecie miejsce i uzyskała prawo gry w barażach[21], które jednak zostały odwołane[22]. 15 lipca, dzięki decyzji Komisji ds. Nagłych PZPN, kielecka drużyna bezpośrednio awansowała do Ekstraklasy[23]. Zganiacz w pierwszych pięciu meczach sezonu 2009/2010 występował w pierwszym składzie swojego klubu. Wszystko jednak zmieniło się po przyjściu do zespołu Aleksandara Vukovicia. Stracił miejsce w podstawowej jedenastce, a do tego swoją szansę znakomicie wykorzystał Cezary Wilk[24]. Od spotkania z Odrą Wodzisław Śląski na boisku pojawiał się coraz rzadziej. Pod koniec 2009 jego menadżer prowadził rozmowy z władzami Korony na temat przedłużenia kontraktu[25]. Zakończyły się one niepowodzeniem i 31 grudnia 2009 Zganiacz stał się wolnym zawodnikiem. Otrzymał propozycje gry w Odrze Wodzisław Śląski, Polonii Bytom, Górniku Zabrze, Arce Gdynia oraz Piaście Gliwice. Z tym ostatnim zespołem doszedł do porozumienia[26] i 4 stycznia 2010 podpisał z nim półtoraroczną umowę[27]. W nowym zespole szybko wywalczył sobie miejsce w podstawowym składzie, ale nie uchronił go przed spadkiem do I ligi[28]. W sezonie 2011/2012 wywalczył z Piastem awans do Ekstraklasy.

Kariera reprezentacyjna edytuj

Mariusz Zganiacz od 15. roku życia regularnie występował w juniorskich i młodzieżowych reprezentacjach Polski[10]. We wrześniu 2002 został uznany przez trenera Michała Globisza najlepszym graczem turnieju eliminacyjnego do Mistrzostw Europy drużyn do lat 18. W wywiadzie opublikowanym na łamach „Sportu” trener opowiedział o turnieju, pochwalił blok defensywny swojego zespołu i Zganiacza – dodając przy tym, że nie było lepszych od niego[29]. Kilka miesięcy później ten sam szkoleniowiec w rozmowie z „Przeglądem Sportowym” przyznał, że na turnieju kwalifikacyjnym w Szwecji do Mistrzostw Europy U-19, w którym Polska zajęła pierwsze miejsce, wyprzedzając w swojej grupie Szwecję (remis 0:0), Chorwację (zwycięstwo 1:0) oraz Białoruś (1:0), to Zganiacz zrobił największe postępy i był bezwzględnie najlepszym graczem imprezy. Opisał go jako gracza bardzo ofensywnego i świetnie prowadzącego grę[30].

Do reprezentacji Polski do lat 21 Zganiacz po raz pierwszy został powołany w październiku 2002 przez trenera Edwarda Klejndinsta[31]. Został desygnowany na mecz eliminacji młodzieżowych mistrzostw Europy z Łotwą. Na boisku pojawił się w 79. minucie, zmieniając Łukasza Madeja. Pod koniec spotkania po rzucie rożnym wykonywanym przez Sebastiana Milę piłkę do Zganiacza zagrał Łukasz Garguła. Zganiacz uderzył mocno, a piłka po odbiciu się od jednego z Łotyszy wpadła do bramki[32]. Gol ten ustalił wynik pojedynku na 3:0 dla Polski. W listopadzie Zganiacz zagrał w podstawowym składzie kadry U-20 w meczu przeciwko Białorusi. Boisko opuścił w 35. minucie, gdy wszedł za niego Karol Gregorek[33]. W marcu 2003 zdobył bramkę dla reprezentacji U-19 w spotkaniu z Hiszpanią, przyczyniając się do zwycięstwa 2:1[34].

Na początku czerwca 2003 trener reprezentacji Polski do lat 20, Władysław Żmuda, podał skład kadry na turniej we francuskim Tulonie. Znalazł się w nim Zganiacz[35]. Impreza zakończyła się dla Polaków nieudanie – nie zdołali wygrać ani zremisować żadnego meczu, wszystkie cztery przegrali, a sam Zganiacz grał przeciętnie[36]. W sierpniu wystąpił w towarzyskim pojedynku z Czechami, a po jego golu z rzutu karnego polski zespół prowadził 1:0. Przegrał jednak, a bramka Zganiacza okazała się honorową[37]. Następnie regularnie grał w reprezentacji U-21, występując m.in. w pojedynkach z Austrią czy Walią. Ostatni raz w barwach narodowych wybiegł we wrześniu 2006, podczas przegranego 0:2 meczu z Portugalią, który pozbawił biało-czerwonych możliwości ubiegania się o grę w finałach mistrzostw Europy tej kategorii wiekowej[38].

Sukcesy edytuj

Drużynowe edytuj

Legia Warszawa edytuj

Piast Gliwice edytuj

Statystyki edytuj

Aktualne na 15 czerwca 2019:

Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Europa Inne[a] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Legia Warszawa 2001/2002 w Ekstraklasa 0 0 0 0 – 3 0 3 0
2002/2003 Ekstraklasa 7 1 1 0 2 0 – 10 0
Ogólnie 7 0 1 0 2 0 3 0 13 0
Świt Nowy Dwór Mazowiecki 2003/2004 Ekstraklasa 20 1 0 0 – – 20 1
Ogólnie 20 1 0 0 0 0 0 0 20 1
Odra Wodzisław Śląski 2004/2005 Ekstraklasa 22 1 2 0 – 2 2 26 3
2005/2006 j Ekstraklasa 16 1 5 0 – – 21 1
Ogólnie 38 2 7 0 0 0 2 2 47 4
Korona Kielce 2005/2006 w Ekstraklasa 11 1 3 0 – – 14 1
2006/2007 Ekstraklasa 29 5 6 0 – 5 1 40 6
2007/2008 Ekstraklasa 24 2 2 0 – 2 0 28 2
2008/2009 I liga 23 0 0 0 – – 23 0
2009/2010 j Ekstraklasa 13 0 2 0 – – 15 0
Ogólnie 100 8 13 0 0 0 7 1 120 9
Piast Gliwice 2009/2010 w Ekstraklasa 13 0 0 0 – – 13 0
2010/2011 I liga 23 0 0 0 – – 23 0
2011/2012 I liga 27 0 0 0 – – 27 0
2012/2013 Ekstraklasa 17 1 3 0 – – 20 1
2013/2014 j Ekstraklasa 5 0 0 0 – – 5 0
Ogólnie 85 1 3 0 0 0 0 0 88 1
GKS Tychy 2013/2014 w I liga 15 0 0 0 – – 15 0
2014/2015 I liga 11 1 1 0 – – 12 1
2015/2016 II liga 25 2 1 0 – – 26 2
2016/2017 j I liga 0 0 2 0 – – 2 0
Ogólnie 51 3 4 0 0 0 0 0 55 3
ROW 1964 Rybnik 2016/2017 w II liga 13 2 0 0 – – 13 2
2017/2018 II liga 17 0 0 0 – – 17 0
Ogólnie 30 2 0 0 0 0 0 0 30 2
Odra Wodzisław Śląski 2018/2019 Klasa okręgowa 26 2 5 1 – – 31 3
Ogólnie 26 2 5 1 0 0 0 0 31 3
Ogólnie w karierze 357 19 33 1 2 0 12 3 404 23

Uwagi edytuj

  1. ↑ Puchar ligi i baraże.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Sylwetka Mariusza Zganiacza, młodego piłkarza Legii Warszawa. sport.pl. [dostęp 2010-06-27]. (pol.).
  2. ↑ a b c Sylwetka Mariusza Zganiacza.. legia.net. [dostęp 2010-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (pol.).
  3. ↑ a b Mariusz Zganiacz - śląski talent w Legii. legia.net. [dostęp 2010-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 stycznia 2018)]. (pol.).
  4. ↑ Kadra na zgrupowanie we Francji. legia.net. [dostęp 2010-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (pol.).
  5. ↑ Zganiacz po doświadczenie. legia.net. [dostęp 2010-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (pol.).
  6. ↑ Lukullus-Świt Nowy Dwór – Górnik Łęczna 1:0. gazeta.pl. [dostęp 2010-06-27]. (pol.).
  7. ↑ Zganiacz zagra w Odrze. legia.net. [dostęp 2010-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (pol.).
  8. ↑ Mariusz Zganiacz nowym graczem Odry Wodzisław. gazeta.pl. [dostęp 2010-06-27]. (pol.).
  9. ↑ Mariusz Zganiacz → Sezon 2005/2006. 90minut.pl. [dostęp 2010-06-27]. (pol.).
  10. ↑ a b Drzymont i Zganiacz w Koronie!. korona-kielce.pl. [dostęp 2010-06-27]. (pol.).
  11. ↑ Zganiacz i Drzymont w Kielcach na 4 lata. 90minut.pl. [dostęp 2010-06-27]. (pol.).
  12. ↑ Mariusz Zganiacz - Waleczne Serce. mks-korona-kielce.pl. [dostęp 2010-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 maja 2009)]. (pol.).
  13. ↑ Bilski i Kaliszan zakończyli kariery. pzpn.pl. [dostęp 2010-06-27]. (pol.).
  14. ↑ Puchar dla Dyskobolii. korona-kielce.pl. [dostęp 2010-06-27]. (pol.).
  15. ↑ Korona Kielce zdegradowana!. sport.pl. [dostęp 2009-08-13]. (pol.).
  16. ↑ Korona Kielce zdegradowana!. pilka.pl. [dostęp 2009-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 stycznia 2012)]. (pol.).
  17. ↑ Bez ujemnych punktów, ale jednak w I lidze. korona-kielce.pl. [dostęp 2009-08-13]. (pol.).
  18. ↑ PKOl oddalił apelację Korony. 90minut.pl. [dostęp 2009-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 stycznia 2018)]. (pol.).
  19. ↑ Sportowe wzloty i upadki w 2008 roku: Lipiec - Degradacja Korony. echodnia.eu. [dostęp 2009-08-11]. (pol.).
  20. ↑ Podsumowanie: POMOC. korona-kielce.pl. [dostęp 2010-06-27]. (pol.).
  21. ↑ Mamy baraże!!!!!!!. korona-kielce.pl. [dostęp 2009-08-13]. (pol.).
  22. ↑ Baraże odwołane!. korona-kielce.pl. [dostęp 2009-08-13]. (pol.).
  23. ↑ Korona w Ekstraklasie. 90minut.pl. [dostęp 13 sierpnia]. (pol.).
  24. ↑ Podsumowanie: POMOC - CZĘŚĆ 2. korona-kielce.pl. [dostęp 2010-06-27]. (pol.).
  25. ↑ Maciej Tataj do Korony? Mariusz Zganiacz do Piasta Gliwice lub Arki Gdynia?. echodnia.eu. [dostęp 2010-06-27]. (pol.).
  26. ↑ Piast pozyska pomocnika Korony. sports.pl. [dostęp 2010-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 stycznia 2010)]. (pol.).
  27. ↑ Mariusz Zganiacz podpisał kontrakt z Piastem. 90minut.pl. [dostęp 2010-06-27]. (pol.).
  28. ↑ Ekstraklasa. Lech mistrzem Polski, Piast i Odra spadają z ligi. sport.pl. [dostęp 2010-06-27]. (pol.).
  29. ↑ Zganiacz najlepszy. legia.net. [dostęp 2010-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (pol.).
  30. ↑ Zganiacz najlepszy!. legia.net. [dostęp 2010-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (pol.).
  31. ↑ Kadra piłkarskie reprezentacji Polski U21 na mecz z Łotwa. sport.pl. [dostęp 2010-06-27]. (pol.).
  32. ↑ Bramka Zganiacza. legia.net. [dostęp 2010-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (pol.).
  33. ↑ 35 minut Zganiacza. legia.net. [dostęp 2010-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (pol.).
  34. ↑ Zganiacz strzelił bramkę Hiszpanom!. legia.net. [dostęp 2010-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (pol.).
  35. ↑ Żmuda powołał Zganiacza. legia.net. [dostęp 2010-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (pol.).
  36. ↑ Klęska Polaków, Zganiacz słabo. legia.net. [dostęp 2010-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (pol.).
  37. ↑ Zganiacz strzelił. legia.net. [dostęp 2010-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (pol.).
  38. ↑ Reprezentacja U-21: Koniec snów o Pekinie. pzpn.pl. [dostęp 2010-06-27]. (pol.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mariusz_Zganiacz&oldid=72055193”