Mieczysław Jurgielewicz

Mieczysław Jurgielewicz (ur. 4 lutego 1900 w Warszawie, zm. 18 maja 1983 tamże) – polski malarz i grafik.

Mieczysław Jurgielewicz
Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1900
Warszawa

Data i miejsce śmierci

18 maja 1983
Warszawa

Alma Mater

Uniwersytet Wileński

Dziedzina sztuki

malarstwo, grafika

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Mieczysław Jurgielewicz – drzeworyt „Figura” (1938)

Życiorys edytuj

Urodził się w rodzinie Aleksandra i Eugenii z Nowaków[1]. W latach 1918–1920 ochotniczo służył w Wojsku Polskim. Studiował malarstwo u Ferdynanda Ruszczyca na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie i u Mieczysława Kotarbińskiego w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, a także grafikę u Władysława Skoczylasa również w warszawskiej ASP. Odbył studia w Paryżu, Włoszech, Belgii i Anglii[1]. Od 1936 do 1939 wykładał w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Należał do Stowarzyszenia Grafików Ryt (1937–1939), Związku Polskich Artystów Grafików, Bloku Zawodowych Artystów Plastyków. Uprawiał malarstwo witrażowe, grafikę, drzeworyt, rysunek i malarstwo sztalugowe. Swoje prace wystawiał m.in. w Instytucie Propagandy Sztuki w Warszawie, Genewie, Rapperswilu i Paryżu[1]. W 1937 za drzeworyt Polowanie otrzymał srebrny medal na Międzynarodowej Wystawie „Sztuka i technika” w Paryżu[2].

W czasie II wojny światowej w konspiracji kierował Referatem Graficznym Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej. W czasie powstania warszawskiego wraz z Edmundem Burke zaprojektował słynny plakat Do broni, w szeregach AK. Po kapitulacji trafił do niewoli niemieckiej - do Oflagu II D Gross-Born (nr jeniecki 101567)[3].

Po wojnie, w latach 1947–1952 był pedagogiem warszawskiej ASP. Należał do grupy Kardasz (1957–1963). Od 1965 był członkiem honorowym Akademii Sztuk Pięknych we Florencji. W 1970 otrzymał wyróżnienie na III Festiwalu Sztuk Pięknych w Warszawie[2].

Od 28 czerwca 1928 był mężem pisarki Ireny Jurgielewiczowej[1][4].

Zmarł w Warszawie, spoczywa na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 139-3-12)[5].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 126. [dostęp 2021-07-29].
  2. a b Mieczysław Jurgielewicz - Zachęta Narodowa Galeria Sztuki [online], zacheta.art.pl [dostęp 2021-07-29] (pol.).
  3. powstańcze biogramy - Mieczysław Jurgielewicz
  4. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 299. ISBN 83-01-08836-2.
  5. Cmentarz Stare Powązki: MIECZYSŁAW JURGIELEWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-04].
  6. M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  7. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

Bibliografia edytuj

  • Romain Rolland: Colas Breugnon, zdobił M. Jurgielewicz, Sp. Wyd. Wiedza, Kraków 1948.