Minocyklina

Minocyklina
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	(4S,4aS,5aR,12aS)-4,7-bis(dimetyloamino)-3,10,12,12a-tetrahydroksy-1,11-diokso-1,4,4a,5,5a,6,11,12a-oktahydrotetraceno-2-karboksyamid
	Inne nazwy i oznaczenia
farm.	Minocyclini hydrochloridum dihydricum
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C23H27N3O7
Masa molowa	457,48 g/mol
Wygląd	żółty higroskopijny krystaliczny proszek
	Identyfikacja
Numer CAS	10118-90-8
PubChem	24960
DrugBank	DB01017
SMILES
	[H][C@@]12CC3=C(C(O)=CC=C3N(C)C)C(O)=C1C(=O)[C@]1(O)C(=O)\C(C(=O)[C@@H](N(C)C)[C@]1([H])C2)=C(/N)O
Właściwości
	Rozpuszczalność w wodzie
	52 mg/ml
	w innych rozpuszczalnikach
	trudno rozpuszczalna w etanolu; rozpuszczalna w roztworach wodorotlenków i węglanów litowców
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanej karty charakterystyki
Uwaga
Zwroty H	H315, H319, H335
Zwroty P	P261, P305+P351+P338
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie podanej karty charakterystyki
	Drażniący; (Xi)
Zwroty R	R36/37/38
Zwroty S	S26, S36
Numer RTECS	QI7630500
Dawka śmiertelna	LD50 2380 mg/kg (szczur, doustnie)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Klasyfikacja medyczna
ATC	A01AB23 D10AF07 J01AA08
Farmakokinetyka
Działanie	przeciwbakteryjne
Biodostępność	100% (doustnie)
Okres półtrwania	11–22 h
Wiązanie z białkami; osocza i tkanek	55–76%
Metabolizm	wątrobowy
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	doustnie
	Multimedia w Wikimedia Commons

Minocyklina – antybiotyk należący do tetracyklin półsyntetycznych. Działa zarówno na bakterie Gram-dodatnie, Gram-ujemne jak i na bakterie nie posiadające ściany komórkowej. Szczególnie często używana jest do leczenia trądzika młodzieńczego.

Oprócz działania przeciwbakteryjnego udowodniono w 2000 roku, że minocyklina działa ochronnie na komórki nerwowe^[1] oraz na nerki chorych na cukrzycę.

Minocyklina stosowana bywa również w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów. Badania kliniczne wykazały istotne zmniejszenie parametrów stanu zapalnego i poprawę samopoczucia pacjentów przyjmujących lek w dawce 100 mg co 12 godzin^[2].

Przypisy edytuj

↑ Maier K., Merkler D., Gerber J., Taheri N., Kuhnert AV., Williams SK., Neusch C., Bähr M., Diem R. Multiple neuroprotective mechanisms of minocycline in autoimmune CNS inflammation.. „Neurobiology of disease”. 3 (25), s. 514–25, marzec 2007. DOI: 10.1016/j.nbd.2006.10.022. PMID: 17239606.
↑ Kloppenburg M, Breedveld FC, Terwiel JP, Mallee C, Dijkmans BA. Minocyklina w czynnym reumatoidalnym zapaleniu stawów. Podwójnie ślepa próba kontrolowana placebo. Zapalenie stawów. „PubMed”. 5 (37), s. 629–636, marzec 1994. DOI: 10.1002/j.nbd.1780370505. PMID: 8185689.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[1] Maier K., Merkler D., Gerber J., Taheri N., Kuhnert AV., Williams SK., Neusch C., Bähr M., Diem R. Multiple neuroprotective mechanisms of minocycline in autoimmune CNS inflammation.. „Neurobiology of disease”. 3 (25), s. 514–25, marzec 2007. DOI: 10.1016/j.nbd.2006.10.022. PMID: 17239606.

[2] Kloppenburg M, Breedveld FC, Terwiel JP, Mallee C, Dijkmans BA. Minocyklina w czynnym reumatoidalnym zapaleniu stawów. Podwójnie ślepa próba kontrolowana placebo. Zapalenie stawów. „PubMed”. 5 (37), s. 629–636, marzec 1994. DOI: 10.1002/j.nbd.1780370505. PMID: 8185689.

[1]

[2]