Mistrz Ilustracji Petrarki
Mistrz Ilustracji Petrarki, znany również jako Hans Weiditz (ur. 1495–1500[a], zm.ok. 1523[1] lub 1536[2] w Augsburgu) – niemiecki twórca drzeworytów, rycin i grafik aktywny w latach 1514-1523.
.jpg) Strona tytułowa pracy Ulricha von Hutten: OUTIS.NEMO z 1518 | |
| Data i miejsce śmierci |
ok. 1523 |
|---|---|
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Geneza przydomku edytuj
Swój przydomek zawdzięcza wykonaniu ilustracji do niemieckiego przekładu pracy Petrarki pt. De remediis utriusque fortunae. Ilustracje do pierwszej części artysta ukończył w 1519 roku, a do drugiej w 1520; zostały one wykonane dla augsburskich wydawców Zygmunta Grimma i Marksa Wirsunga, a wydane w Augsburgu pod tytułem Von der Artzney bayder Glück, des guten vnd widerwertigen (O dwojakiem lekarstwa działaniu, dobrym i przykrym) przez Heinricha Steynera[3]. Książka jest zbiorem przykładów różnych zdarzeń z życia człowieka o pozytywnych lub nieprzyjemnych konsekwencjach dla niego samego. W przedmowie do książki podana została informacja, iż przy tworzeniu drzeworytów mistrz korzystał z rad Sebastiana Branta. Wolfgang Hütt nie zgadza się z tą tezą, wykazując, iż 261 rycin powstało w roku 1520, Brant zmarł w 1521, a treść drzeworytów wiąże się z wydarzeniami poprzedzającymi wojnę chłopską, co w wypadku późnego wydania książki (1532 roku) praktycznie uniemożliwia ingerencje Branta w ich treść[1].
Identyfikacja artysty edytuj
Na przestrzeni lat wielu historyków sztuki próbowało artystę i jego prace zidentyfikować i przypisać różnym czołowym artystom aktywnym na przełomie XV i XVI wieku. Joachim von Sandrart (1606–1688), malarz i autor jednych z pierwszych słowników artystów, oraz Adam von Bartsch przypisywali jego prace Hansowi Burghmarowi (ilustracje do Petrarki) oraz Dürerowi, i Cranachowi. Inni naukowcy jak W. von Seydlitz identyfikował artystę z monogramistą HW, a Heinrich Röttinger obu artystów zidentyfikował jako jedną osobę pod postacią: Hansa Weiditza[4]. Ten pogląd, choć nie został dowiedziony, w literaturze niemieckojęzycznej nadal funkcjonuje jako prawdziwy[5].
Prace i ich charakterystyka edytuj
Mistrz Ilustracji Petrarki popularność zyskał dzięki dowcipnym i pełnym życia ilustracjom, które dla kolejnych pokoleń stanowiły dobre źródło dokumentujące historię kultury w XVI-wiecznych Niemczech. Podczas okresu reformacji i wojen chłopskich, tematyczna trafność i aktualność rycin jeszcze bardziej zyskały na znaczeniu. Drzeworyty mistrza były kopiowane przez m.in. Rubensa.
W najbardziej znanych drzeworytach pochodzących z dzieła Petrarki, Mistrz w sposób wręcz rewolucyjny interpretuje wydarzenia bieżące i wplata je w humanistyczne idee renesansowego poety.
Mistrz pokazuje, jak żołdacy napadają na wieś, jak chłopi z chorągwią Związku trzewika otaczają rycerza, i z niebywałą śmiałością traktuje hierarchię stanową przedstawiając chłopów jako warstwę, z której czerpią siłę inne stany. Jednocześnie pokazywał chłopów wyniesionych ponad cesarza i papieża. (...) Nie ma w okresie reformacji podobnego przykładu sztuki zaktualizowanej, nie ma takiego, który by osiągnął tak wysoki poziom artystyczny. [6]
Na drzeworytach artysta przedstawiał postacie z różnych sfer: od żebraków poprzez włóczęgów na kupcach i szlachcicach kończąc. Dodatkowo przedstawiał ich w charakterystycznych sytuacjach lub z ich wyróżniającymi, nierzadko prześmiewczymi atrybutami. I tak ukazywał chłopa za pługiem, obżarstwo żołdaka oraz przedstawiał hipokryzję księży i książąt w sprawowaniu urzędów[7]. W pracach Mistrza Ilustracji Petrarki widać również wpływy włoskiego renesansu.
Uwagi edytuj
- ↑ Różne źródła podają różne daty i miejsca urodzenia artysty od 1495 roku, po 1500, zob. Literatur von und über Hans Weiditz w Katalog der Deutschen Nationalbibliothek
Przypisy edytuj
- ↑ a b Hütt 1985 ↓, s. 120.
- ↑ Weiditz, Hans, II, (Master of Petrarch). Art Institvte Chicago. [dostęp 2015-09-13]. (ang.).
- ↑ Marx Reichlich. The Grove Encyclopedia of Northern Renaissance Art. [dostęp 2022-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
- ↑ Heinrich Röttinger, Hans Weiditz, der Petrarkameister, Strassburg: Heitz und Mündel, 1904
- ↑ Hütt 1985 ↓, s. 322.
- ↑ Hütt 1985 ↓, s. 121.
- ↑ Hütt 1985 ↓, s. 148.
Bibliografia edytuj
- Wolfgang Hütt: Niemieckie malarstwo i grafika późnego gotyku i renesansu. Warszawa: PWN, 1985. ISBN 83-01-04621-X.