Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2021

Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2021 – dziewiętnaste mistrzostwa Europy w rugby 7 mężczyzn, oficjalne międzynarodowe zawody rugby 7 o randze mistrzostw kontynentu organizowane przez Rugby Europe mające na celu wyłonienie najlepszej męskiej reprezentacji narodowej w tej dyscyplinie sportu w Europie. Zostały rozegrane w formie pięciu turniejów w trzech hierarchicznie ułożonych dywizjach w okresie od 5 czerwca do 11 lipca 2021 roku. W walce o tytuł mistrzowski brało udział osiem zespołów, pozostałe europejskie drużyny, które przystąpiły do rozgrywek, występowały w niższych dywizjach, pomiędzy wszystkimi trzema istniał system awansów i spadków.

Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2021
Sevens Grand Prix Series 2019
2019 2022
Szczegóły
Organizator

Rugby Europe

Edycja

19

Liczba zespołów

8+12+9

Termin

5 czerwca – 11 lipca 2021

Liczba obiektów sportowych

5 (w 5 miejscowościach)

Zwycięzca

 Hiszpania

2. miejsce

 Niemcy

3. miejsce

 Rosja

W obydwu turniejach zwyciężali reprezentanci Hiszpanii, zdobywając tym samym swój pierwszy tytuł mistrza kontynentu[1][2][3][4].

Wszystkie turnieje były transmitowane w Internecie[5][6].

Informacje ogólne edytuj

W połowie marca 2021 roku, pomimo pandemii COVID-19, Rugby Europe potwierdził, iż sezon rugby 7 odbędzie się zgodnie z harmonogramem[7], a dwa miesiące później ogłoszono jego szczegóły[8][9]. Mistrzostwa zostały rozegrane w formie pięciu turniejów – dwóch w GPS oraz trzech w niższych dywizjach

Mistrzem Europy zostawała drużyna, która po rozegraniu dwóch turniejów w okresie od czerwca do lipca – w Lizbonie i Moskwie – zgromadziła najwięcej punktów, które były przyznawane za zajmowane w nich miejsca:

Miejsce Punkty
1 20
2 18
3 16
4 14
5 12
6 10
7 8
8 6

Reprezentacje w każdym z turniejów zostały podzielone na dwie czterozespołowe grupy rywalizujące w pierwszej fazie w ramach grup systemem kołowym o rozstawienie przed trzyrundową fazą pucharową. W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty miały być ustalane kolejno na podstawie:

  1. wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
  2. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
  3. lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
  4. większej liczby zdobytych punktów;
  5. większej liczby zdobytych przyłożeń;
  6. rzutu monetą.

W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci.

Przystępujące do turnieju reprezentacje mogły liczyć maksymalnie dwunastu zawodników. Rozstawienie w każdych zawodach następowało na podstawie wyników poprzedniego turnieju, a w przypadku pierwszych zawodów – na podstawie rankingu z poprzedniej edycji.

Pomiędzy dywizjami istniał system awansów i spadków – po zakończonym sezonie najsłabsza reprezentacja z Grand Prix Series oraz po dwie z kolejnych dwóch poziomów rozgrywek zostały relegowane do niższej klasy rozgrywkowej, a ich miejsce zajęli odpowiednio zwycięzca Trophy i finaliści Conference – z zastrzeżeniem, iż chronieni przed spadkiem są gospodarze turniejów. Sędziowie zawodów[10].

Turnieje edytuj

Lizbona (5–6 czerwca) edytuj

Miejsce Reprezentacja
1   Hiszpania
2   Niemcy
3   Rosja
4   Portugalia
5   Gruzja
6   Włochy
7   Litwa
8   Polska
  Półfinały Finał
             
6 czerwca 2021
   Niemcy 7  
   Rosja 5  
 
6 czerwca 2021
       Niemcy 17
     Hiszpania 19
 
 
Mecz o 3. miejsce
6 czerwca 2021 6 czerwca 2021
   Hiszpania 38    Portugalia  12
   Portugalia 14      Rosja  14

Moskwa (26–21 czerwca) edytuj

Miejsce Reprezentacja
1   Hiszpania
2   Litwa
3   Niemcy
4   Rosja
5   Gruzja
6   Włochy
7   Portugalia
8   Polska
  Półfinały Finał
             
27 czerwca 2021
   Niemcy 0  
   Hiszpania 19  
 
27 czerwca 2021
       Hiszpania 47
     Litwa 5
 
 
Mecz o 3. miejsce
27 czerwca 2021 27 czerwca 2021
   Litwa 21    Niemcy  19
   Rosja 19      Rosja  12

Klasyfikacja końcowa edytuj

Poz. Drużyna Punkty
LIZ MOS Ogółem
    Hiszpania 20 20 40
    Niemcy 18 16 34
    Rosja 16 14 30
4   Litwa 8 18 26
5   Gruzja 12 12 24
6   Portugalia 14 8 22
7   Włochy 10 10 20
8   Polska 6 6 12

Przypisy edytuj

  1. Russia and Spain clinch Series titles in Moscow. rugbyeurope.eu. [dostęp 2021-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-29)]. (ang.).
  2. Spain and Russia win silverware after a great weekend of sevens. rugbyeurope.eu. [dostęp 2021-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-07)]. (ang.).
  3. Russia and Spain victorious in Rugby Europe Sevens Championship. world.rugby. [dostęp 2021-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-07)]. (ang.).
  4. Men's Final Series Ranking. twitter.com. [dostęp 2021-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-18)]. (ang.).
  5. Men and Women's 7s Championship LIVE. rugbyeurope.eu. [dostęp 2021-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-09)]. (ang.).
  6. High drama expected in Moscow over three days of sevens. rugbyeurope.eu. [dostęp 2021-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-24)]. (ang.).
  7. Decisions update on Rugby Europe Competitions. rugbyeurope.eu. [dostęp 2021-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-29)]. (ang.).
  8. Rugby Europe 7s Season Announced. rugbyeurope.eu. [dostęp 2021-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-27)]. (ang.).
  9. Rugby Europe ogłosiło sezon Rugby 7. pzrugby.pl. [dostęp 2021-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-18)]. (pol.).
  10. Rugby Europe Seven's Competitions Officials Appointments. rugbyeurope.eu. [dostęp 2021-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-09)]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj