Motocyklowe Grand Prix Chin 2008

Wyścigi o Motocyklowe Grand Prix Chin 2008 odbyły się 4 maja 2008 na torze Shanghai International Circuit. Była to czwarta edycja zawodów o wielką nagrodę Chin oraz czwarta eliminacja Motocyklowych Mistrzostw Świata w 2008 roku.

Grand Prix Chin 2008
Mapa toru
Shanghai International Circuit
Państwo

 Chiny

Lokalizacja

Szanghaj

Szczegóły
Długość okrążenia

5,281 km

Zwycięzcy
Moto GP

Valentino Rossi

250 cm³

Mika Kallio

125 cm³

Andrea Iannone

Przebieg kwalifikacji edytuj

125 cm³ edytuj

Zawodnicy klasy 125 cm³ jako pierwsi rozpoczęli kwalifikacje do głównego wyścigu. W piątkowej sesji kwalifikacyjnej najlepszy okazał się Stefan Bradl. Niemiec na początku uzyskał dobry czas i wyszedł na prowadzenie, jednak z czasem stracił je, a następnie znajdował się coraz niżej w rankingu. Kilka minut przed końcem sesji poprawił swój najlepszy czas dający mu drugie miejsce. Ostatecznie przejechał jeszcze jedno okrążenie, które dało mu zwycięstwo w pierwszej sesji.

Drugi, sobotni, dzień kwalifikacyjny wygrał Bradley Smith, który dzień wcześniej był drugi, ale tym razem był najlepszy i zdobył pole position. Anglik na początku sesji zaliczył szybkie okrążenie po czym nie osiągał najlepszych czasów. Pod koniec sesji, gdy wyniki największych rywali były porównywalne do Smitha ten poprawił swój czas. Smith zdobył trzeci raz w tym sezonie pole position.

Pierwsza linia startowa

Lp. Zawodnik Czas Strata
1.   Bradley Smith
2’12.364
2.   Nicolas Terol
2'12.392
+ 0.028 sek.
3.   Mike di Meglio
2'12.905
+ 0.541 sek.
4.   Gábor Talmácsi
2'13.012
+ 0.648 sek.

250 cm³ edytuj

Zdecydowanym zwycięzcą kwalifikacji w kategorii 250 cm³ został Alvaro Bautista, który przez większość czasu sesji piątkowej oraz przez cała sesję sobotnia górował zdecydowanie nad pozostałymi zawodnikami. Bautista jako jedyny uzyskał czas poniżej 2 minut i 4 sekund. W większości czołówka nie zmieniła się z porównaniu do piątkowego przejazdu. Dopiero w ostatnich minutach w czołówce zaczęły się przetasowania, jednak tylko kilku zawodników poprawiło swój czas.

Pierwsza linia startowa

Lp. Zawodnik Czas Strata
1.   Alvaro Bautista
2’04.882
2.   Hector Barbera
2'05.317
+ 0.435 sek.
3.   Mika Kallio
2'05.402
+ 0.520 sek.
4.   Julian Simon
2'05.648
+ 0.769 sek.

MotoGp edytuj

Po upadku w pierwszym wolnym treningu nadeszły obawy o tym, iż w kwalifikacjach, a zatem również w wyścigu głównym nie wystartuje lider mistrzostw Jorge Lorenzo. Zawodnik po upadku został przewieziony do szpitala, gdzie wykryto złamanie kostki u prawej nogi oraz rozcięcie lewego kolana.

W Szanghaju dobrze zaczął się prezentować Casey Stoner. Australijczyk po dwóch słabszych startach ponownie znalazł się w górnej części tabeli wyników czasów.

Zwycięzcą kwalifikacji okazał się Amerykanin Colin Edwards, który w ostatnich minutach kwalifikacji wyprzedził Rossiego oraz Stonera. Edward uzyskał pole position po raz trzeci w karierze. Lorenzo ostatecznie wystartował w kwalifikacjach i zajął wysokie, jak na jego sytuację zdrowotną, czwarte miejsce.

Wyścigi edytuj

 

Grand Prix Chin w klasie 125 cm³

Początek: 12:00 (czas miejscowy) / 6:00 (CET)
Uczestników: 34 (dojechało 19)
Nawierzchnia: mokra
Pogoda: pochmurno, mocny wiatr

Zawodnik Drużyna Czas
1   Andrea Iannone Aprilia 46 min. 02,275 s
2   Mike di Meglio Derbi +3.355 s
3   Gábor Talmácsi Aprilia +3.451 s
4   Pol Espargaró Derbi +14.028 s
5   Stefan Bradl Aprilia +23.853 s
6   Joan Olivé Derbi +31.962 s
7   Michael Ranseder Aprilia +33.758 s
8   Nicolas Terol Aprilia +34.696 s
9   Raffaele De Rosa KTM +34.838 s
10   Efren Vazquez Aprilia +41.011 s
11   Esteve Rabat KTM +41.139 s
12   Marc Marquez KTM +43.677 s

Od początku wyścigu na prowadzenie wysunęło się trzech zawodników: zwycięzca kwalifikacji Bradley Smith, obrońca tytułu mistrzostw świata Gábor Talmácsi oraz Włoch Andrea Iannone. Kolejni zawodnicy wyjeżdżali poza tor lub zawodziły ich motocykle, a Węgier i Włoch wymieniali się pozycjami. Brytyjczyka doganiali powoli zawodnicy z niższych miejsc. Na kolejnym okrążeniu zawodnik z drużyny Polaris World wypadł z toru jazdy i nie ukończył wyścigu po raz drugi z rzędu w tym sezonie. Wśród zawodników, którzy nie ukończyli wyścigu byli też m.in. lider mistrzostw Simone Corsi na którego najechał jeden z zawodników. W środkowej części wyścigu problemy miał Talmácsi, który stracił drugie miejsce na rzecz Mike Di Meglio, jak się okazało później nie oddał jej do końca wyścigu, choć na ostatniej prostej Francuz miał niespełna 0,1 sekundy przewagi nad Węgrem. Andrea Iannone pewnie dojechał na pierwszym miejscu.

 

Grand Prix Chin w klasie 250 cm³

Początek: 13:15 (czas miejscowy) / 7:15 (CET)
Uczestników: 22 (dojechało 17)
Nawierzchnia: w większości mokra
Pogoda: pochmurno, mocny wiatr

Zawodnik Drużyna Czas
1   Mika Kallio KTM 48 min. 12,217 s
2   Hiroshi Aoyama KTM +3.238 s
3   Mattia Pasini Aprilia +13.811 s
4   Marco Simoncelli Gilera +14.028 s
5   Alex Debon Aprilia +21.066 s
6   Hector Barbera Aprilia +25.158 s
7   Yuki Takahashi Honda +29.900 s
8   Ratthapark Wilairot Honda +39.871 s
9   Aleix Espargaro Aprilia +48.344 s
10   Héctor Faubel Aprilia +55.470 s
11   Roberto Locatelli Gilera +55.832 s
12   Alvaro Bautista Aprilia +1'00.442 s

Wyścig w klasie 250 cm³ miał być zdominowany przez Alvaro Bautisty[potrzebny przypis], jednak losy wyścigu były inne.

Wyścig najlepiej zaczęli Hector Barbera i Marco Simoncelli. Tuż za nimi znajdowali się Julian Simon i Alvaro Bautista. Pomiędzy dwoma pierwszymi rozgrywała się walka o prowadzenie, a gdy lekko obaj się zderzyli wykorzystał to Bautista, który zajął pierwsze miejsce. Nie trwało ono długo, bo zaraz Barbera wyprzedził Hiszpana. W pierwszej części wyścigu nie było widać lidera MŚ Mika Kallio, jednak później zaczął piąć się w górę stawki, dzięki czemu Simoncelli wypadł z czołówki. W tym czasie Alvaro wyrobił sobie wyraźną przewagę. Nagle jednak zawodnik Aprilli przewrócił się. Jego motor znalazł się kilka metrów od niego. Zawodnik chciał jeszcze powrócić do wyścigu, ale nie mógł już liczyć o walkę o zwycięstwo. Po tym wydarzeniu do walki włączyli się dwaj Japończycy: Hiroshi Aoyama i Yuki Takahashi, którzy na trzy okrążenia przed końcem zajmowali drugie i trzecie miejsce za Mika Kallio, który objął prowadzenie. Na mecie najlepszy okazał się Fin, drugi był Aoyama. Trzeci okazał się Mattia Pasini, który wykorzystał kłopoty z maszyną Takahashiego na przedostatnim zakręcie.

 

Grand Prix Chin w klasie MotoGP

Początek: 15:00 (czas miejscowy)
Uczestników: 28 (dojechało 17)
Nawierzchnia: mokra/sucha
Pogoda: pochmurno, mocny wiatr

Zawodnik Drużyna Czas
1   Valentino Rossi Yamaha 44min. 08,061 s
2   Daniel Pedrosa Honda +3.890 s
3   Casey Stoner Ducati +15.928 s
4   Jorge Lorenzo Yamaha +22.494 s
5   Marco Melandri Ducati +26.957 s
6   Nicky Hayden Honda +28.369 s
7   Colin Edwards Yamaha +29.780 s
8   Toni Elias Ducati +30.225 s
9   Loris Capirossi Suzuki +31.440 s
10   Shinya Nakano Honda +35.969 s
11   Andrea Dovizioso Honda +36.246 s
12   James Toseland Yamaha +43.191 s

Na początku wyścigu niedoceniany przez komentatorów[potrzebny przypis] Colin Edwards utrzymał prowadzenie i przez dwa okrążenia prowadził, po czym stracił przodownictwo na rzecz Caseya Stonera. Australijczyk po tym wydarzeniu szybko popełnił błąd i na czele znalazł się Daniel Pedrosa. Ten przez kilka okrążeń powoli powiększał przewagę nad rywalami. Spośród grupy pościgowej tylko Valentino Rossi spróbował zaatakować Hiszpana. Na trzecim miejscu nie zagrożenie jechał Stoner, a za nich toczyła się walka o kolejne miejsca. Kontuzjowany Lorenzo, któremu przed startem nie chciał się uruchomić motocykl walczył z Melandrim o czwarte miejsce, a o szóste walczyli dwaj reprezentanci Stanów Zjednoczonych Nicky Hayden oraz Colin Edwards ostatecznie lepszy okazał się ten pierwszy. Na mecie ostatecznie wygrał Rossi. Pedrosa pewny drugiego miejsce odpuścił walkę na dwa okrążenia przed metą.

Był to ostatni wyścig z serii Motocyklowych Mistrzostw Świata w Szanghaju[1]. Już wcześniej było wiadomo, iż w 2009 roku zawody się nie odbędą. Zdecydowały o tym najprawdopodobniej względy finansowe oraz popularność tego sportu w kraju środka. Wyścig obserwowało około 20 tysięcy osób, choć stadion jest bardziej pojemny. W zawodach nie uczestniczył żaden reprezentant gospodarz, nawet jako tzw. "dzika karta", a wczesna godzina transmisji nie odpowiadała kibicom z Europy.

Przypisy edytuj

  1. [1] Informacja o zmianach w przyszłorocznych Mistrzostwach Świata