Mozgowina

wieś w województwie kujawsko-pomorskim

Mozgowinawieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Dąbrowa Chełmińska.

Mozgowina
wieś
Ilustracja
Widok z powietrza
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

bydgoski

Gmina

Dąbrowa Chełmińska

Liczba ludności (2011)

87[2]

Strefa numeracyjna

52

Kod pocztowy

86-070[3]

Tablice rejestracyjne

CBY

SIMC

0084209

Położenie na mapie gminy Dąbrowa Chełmińska
Mapa konturowa gminy Dąbrowa Chełmińska, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Mozgowina”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Mozgowina”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Mozgowina”
Położenie na mapie powiatu bydgoskiego
Mapa konturowa powiatu bydgoskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Mozgowina”
Ziemia53°10′23″N 18°12′57″E/53,173056 18,215833[1]

Podział administracyjny edytuj

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.

Położenie edytuj

Miejscowość położona jest w gminie Dąbrowa Chełmińska, powiecie bydgoskim, na skraju historycznej Ziemi Chełmińskiej. Wieś rozlokowana jest w strefie krawędziowej rozdzielającej Dolinę Wisły od Wysoczyzny Chełmińskiej. Od wschodu graniczy z lasem - nadwiślańskim grądem zboczowym, od zachodu z łąkami nadwiślańskimi. Miejscowość znajduje się w obrębie Fordońskiego Przełomu Wisły.

Charakterystyka edytuj

Mozgowina jest sołectwem wchodzącym w skład gminy Dąbrowa Chełmińska. Większość obiektów życia codziennego (szkoła, poczta, przychodnia, apteka, PKS, PKP), znajduje się w pobliskim Ostromecku, z którym wieś połączona jest ul. Wiślaną.

Demografia edytuj

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 87 mieszkańców[2]. Jest piętnastą co do wielkości miejscowością gminy Dąbrowa Chełmińska.

Przyroda i rekreacja edytuj

Wieś położona jest na obszarze o wysokich walorach przyrodniczych i rekreacyjnych. W bezpośrednim sąsiedztwie znajdują się dwa rezerwaty przyrody: Las Mariański oraz Wielka Kępa Ostromecka, które chronią siedliska związane z doliną Wisły: las łęgowy wiązowo-jesionowy, łęg jesionowo-olszowy, grąd subkontynentalny, buczynę niżową oraz kontynentalny bór mieszany. W 2003 wieś włączono w obszar Zespołu Parków Krajobrazowych Chełmińskiego i Nadwiślańskiego. Tereny zalewowe Wisły objęte są siecią obszarów Natura 2000 pn.: Dolina Dolnej Wisły (obszar specjalnej ochrony ptaków) i Solecka Dolina Wisły.

Szlaki turystyczne edytuj

Przez Mozgowinę przebiega kilka szlaków turystycznych:

  •   pieszy szlak turystyczny (48,4 km) „Rezerwatów Chełmińskich”, wiodący z Bydgoszczy-Fordonu do Chełmna[4]
  •   szlak rowerowy „Dookoła Dolinie Dolnej Wisły” Bydgoszcz-Świecie-Chełmno-Bydgoszcz[5]
  •   szlak rowerowy „Po Dolinie Dolnej Wisły” Cierpice-Bydgoszcz-Świecie-Nowe-Gniew-Tczew-Kwidzyn-Grudziądz-Świecie-Ostromecko-Zamek Bierzgłowski
  • Wiślana Trasa Rowerowa – odcinek prawobrzeżny

Dawne cmentarze edytuj

Na terenie wsi zlokalizowany jest nieczynny cmentarz ewangelicki[6].

Historia edytuj

Geneza wsi ma związek z czynszowym osadnictwem olęderskim w dolinie zalewowej Wisły w XVII i XVIII wieku, popieranym przez szlacheckich właścicieli majątku ostromeckiego[7]. Pierwszymi osadnikami byli mennonici, po których pozostał istniejący po dzień dzisiejszy cmentarz. Wieś była częścią uposażenia dworu w Ostromecku. W 1804 roku właściciel Ostromecka Jakub Martin Schönborn wydzielił we wsi 52 morgi pruskie, gdzie osadził chłopów-komorników w rezultacie parcelacji i dzierżawy ziemi[7]. Z zestawienia podatkowego i spisu ludności przeprowadzonego w 1812 roku wynika, że we wsi mieszkało 15 chłopów z rodzinami. W czerwcu 1812 przez Wisłę w okolicy Mozgowiny przeprawił się cesarz francuski Napoleon Bonaparte wraz z eskortą udając się na wschód na wojnę z Rosją[7].

W I połowie XIX wieku nastąpiła kolonizacja niemiecka w wyniku zmian strukturalnych wynikających z pruskiej ustawy uwłaszczeniowej. W 1868 roku znajdowały się w Mozgowinie 32 budynki, w tym 12 domów mieszkalnych, zamieszkanych przez 97 ewangelików[7]. W latach 1820-1945 we wsi funkcjonowała szkoła ewangelicka do której uczęszczały dzieci ze wsi: Mozgowina, Wielka Kępa, Nowy Dwór, Pień, Reptowo, Schestoff i Schadun[8]. W 1878 wzniesiono nowy murowany budynek szkolny w miejscu, gdzie od końca XVIII w. istniała pierwotna szkoła (zniszczona w 1810 przez powódź)[9]. Łącznie uczyło się wtedy 105 dzieci, w tym 67 dzieci ewangelickich i 38 katolickich. Naukę prowadzono wyłącznie w języku niemieckim[7]. Do 1914 roku szkołę ukończyło ponad 800 absolwentów. Na początku XX w. uczono w niej m.in.: religii, języka niemieckiego, matematyki, przyrody, pisania, śpiewu, gimnastyki, robótek ręcznych i plastyki[9].

W okresie międzywojennym czteroklasowa szkoła elementarna w Mozgowinie dawała możliwość zdobycia wykształcenia podstawowego, lecz uniemożliwiała dostęp do szkół wyższego typu. W latach 1914-1939 opuściło ją 221 absolwentów[8]. W latach 1933-1939 w szkole uczył Jan Malewski - pochodzący z Warmii członek Związku Zachodniego, aresztowany i zamordowany przez Niemców w październiku 1939 roku w masowej egzekucji w Klamrach[8]. Jego żonę z sześciorgiem dzieci wyrzucono z mieszkania oraz wywieziono na roboty do Niemiec. W czasie okupacji szkoła funkcjonowała z przerwami. Kierował nią miejscowy Niemiec Banach z Wałdowa Królewskiego, a następnie Joanna Foerster pochodząca ze Śląska[9]. Po wyzwoleniu w styczniu 1945 roku szkołę zlikwidowano, a dzieci skierowano do nowo otwartej szkoły w Ostromecku[7]. Budynek szkolny służył początkowo jako świetlica wiejska, a w latach 80. XX w. został przekazany prywatnym właścicielom[9].


Galeria zdjęć edytuj


Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 83822
  2. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 807 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Włodzimierz Bykowski: Weekend w drodze – interaktywny przewodnik rowerowy okolic Bydgoszczy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Aperion, 1999, s. 51-88. ISBN 83-911441-0-0.
  5. Zbigniew Boroński, Janusz Umiński, Grzegorz Pietrzak: Przewodnik po turystycznym szlaku rowerowym Bydgoszcz-Chełmno-Bydgoszcz. Wydział Sportu i Turystyki Urzędu Miasta Bydgoszczy. Bydgoszcz 2006. ISBN 83-88713-95-7
  6. Zapomnieni - zdjęcia cmentarza. [dostęp 2011-12-29].
  7. a b c d e f Zdzisław Raszeja: Ostromecko i okolice. Bydgoszcz: Wydawnictwo Margrafsen, 2002, s. 25-28. ISBN 83-87070-78-5. (pol.).
  8. a b c Jerzy Świetlik: Historia Ostromecka dla Ostromecka. Bydgoszcz: Przedsiębiorstwo marketingowe Logo, 1997. ISBN 83-907214-3-0.
  9. a b c d Jerzy Świetlik: Historia wokół nas. Część 1. Zbiór artykułów o historii wsi wokół Dąbrowy Chełmińskiej. Ostromecko: Nakład własny – Jerzy Świetlik, 2003.