NGC 6572mgławica planetarna znajdująca się w konstelacji Wężownika w odległości około 5,7 tys. lat świetlnych od Ziemi. Została odkryta 18 lipca 1825 roku przez Wilhelma Struve[2].

NGC 6572
Ilustracja
Mgławica planetarna NGC 6572 (HST)
Odkrywca

Wilhelm Struve

Data odkrycia

18 lipca 1825

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Wężownik

Typ

mgławica planetarna

Rektascensja

18h 12m 06,365s

Deklinacja

+06° 51′ 13,01″

Odległość

5,7 tys. ly (1736 pc[1])

Jasność pozorna mgławicy

8,1m

Rozmiary kątowe

0,25'

Charakterystyka fizyczna
Alternatywne oznaczenia
IRAS 18096+0650, PK 034+11 1,
RAFGL 5206S, 2MASX J18120627+0651129, PN ARO 7, PN G034.6+11.8

Mgławica ta jest stosunkowo młoda. Powłoki gazu zaczęła odrzucać zaledwie kilka tysięcy lat temu, więc jej materia jest wciąż zagęszczona, a sama mgławica ma dużą jasność. Odrzucone powłoki gazu rozszerzają się z prędkością 15 km/s. W miarę jak gęstość gazu będzie malała, mgławica będzie stawać się coraz ciemniejsza. W centrum mgławicy NGC 6572 znajduje się biały karzeł, który jest źródłem świetlistej materii mgławicy[3].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. L. Stanghellini, R. A. Shaw, E. Villaver: NGC 6572. [w:] Distances of galactic planetary nebulae [on-line]. VizieR, 2008. [dostęp 2015-08-05]. (ang.).
  2. Courtney Seligman: NGC 6572. Celestial Atlas. [dostęp 2015-08-05]. (ang.).
  3. A dazzling planetary nebula. [w:] Hubble [on-line]. ESA, 2010-12-13. [dostęp 2015-08-05]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj