Nahua (wymowa: nała) – grupa autochtonicznych ludów Ameryki Północnej, posługujących się różnymi odmianami języka nahuatl.

Liczba osób posługujących się językami nahuatl na terenie poszczególnych stanów Meksyku

Historia edytuj

Przodkowie dzisiejszych Nahua przybyli z północy na Wyżynę Meksykańską około V w. n.e. Grupa ta obejmowała w przeszłości takie ludy jak Toltekowie, Chichimekowie, Aztekowie, Tepanekowie, Tlaxcallanie i in. Na początku XVI w. zamieszkiwały one tereny dzisiejszego Meksyku, Gwatemali, Salwadoru i Nikaragui, a nawet Panamy. Po konkwiście w większości porzucały one swój język, przechodząc stopniowo na hiszpański.

Ludy Nahua obecnie edytuj

Liczba osób posługujących się językiem nahuatl (Spis powszechny z 2000 roku)[1].
Region Ogółem Procentowo
Dystrykt Federalny 37.450 0,44%
Guerrero 136.681 4,44%
Hidalgo 221.684 9,92%
Meksyk (stan) 55.802 0,43%
Morelos 18.656 1,20%
Oaxaca 10.979 0,32%
Puebla 416.968 8,21%
San Luis Potosí 138.523 6,02%
Tlaxcala 23.737 2,47%
Veracruz 338.324 4,90%
Reszta Meksyku 50.132 0,10%
Łącznie: 1.448.937 1,49%

Największa liczna osób posługujących się językiem nahuatl zamieszkuje w meksykańskich stanach Puebla, Veracruz, Hidalgo, Guerrero oraz San Luis Potosí. Poza Meksykiem istnieje jedynie niewielka enklawa w Salwadorze, tzw. Pipilowie.

Rząd meksykański gromadzi dane statystyczne dotyczące jedynie języka, a nie przynależności etnicznej. Tak więc w statystykach nie figurują Indianie, którzy mówią wyłącznie po hiszpańsku.

Przypisy edytuj

  1. Źródło: INEGI (2000).

Linki zewnętrzne edytuj