Naszyjnik z Pietroassa
Naszyjnik z Pietroassa – wykonany ze złota masywny naszyjnik, odkryty w 1837 roku w miejscowości Pietroassa (obecnie Pietroasele) w Rumunii[1].
Naszyjnik na rycinie z 1875 roku | |
Data powstania |
III-V w. |
---|---|
Medium |
złoto |
Artefakt stanowił część bogatego gockiego skarbca datowanego na okres między 250 a 400 rokiem. Miał 6 cali średnicy i ważył 25 uncji[2]. Zabytek został zaprezentowany na wystawie światowej w Paryżu w 1867 roku. Podczas drogi powrotnej do Rumunii został skradziony, złodziej pociął go na części i uszkodził znajdującą się na jego powierzchni inskrypcję. Do dziś zachowały się tylko dwa fragmenty naszyjnika, a napis jest częściowo nieczytelny. Oryginalny wygląd artefaktu odtwarzany jest na podstawie wykonanej przed kradzieżą fotografii[3].
Wyryta na naszyjniku inskrypcja wykonana została w fuþarku starszym i głosiła:
co tłumaczy się jako: „uświęcone dziedzictwo Gotów”[1]. Znaczenie inskrypcji pozostaje niejasne, być może był to jakiś przedmiot związany z religią gocką[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Paulina Horbowicz, Gert Kreutzer, Witold Maciejewski, Dominika Skrzypek: Runy. Warszawa: Wydawnictwo TRIO, 2011, s. 23. ISBN 978-83-7436-259-7.
- ↑ Thomas Burns: A History of the Ostrogoths. Bloomington: Indiana University Press, 1984, s. 145. ISBN 0-253-20600-6.
- ↑ Mindy MacLeod and Bernard Mees: Runic Amulets and Magic Objects. Woodbridge: Boydell Press, 2006, s. 173. ISBN 1-84383-205-4.
- ↑ R.I. Page: Runes. Berkeley: University of California Press, 1987, s. 10. ISBN 0-520-06114-4.