Natalija Mieklin

radziecka pilotka wojskowa

Natalija[a] Fiodorowna Mieklin-Krawcowa (ros. Наталия Фёдоровна Меклин-Кравцова; ur. 8 września 1922 w Łubniach, zm. 5 czerwca 2005 w Moskwie) – radziecka pilotka wojskowa, major, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Natalija Mieklin
Наталия Меклин
Ilustracja
major lotnictwa major lotnictwa
Pełne imię i nazwisko

Natalija Fiodorowna Mieklin

Data i miejsce urodzenia

8 września 1922
Łubnie

Data i miejsce śmierci

5 czerwca 2005
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1941–1957

Siły zbrojne

Wojskowe Siły Powietrzne

Jednostki

46 Gwardyjski Pułk Nocnych Bombowców

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order „Znak Honoru” Medal „Za Odwagę” (ZSRR)

Życiorys edytuj

Dzieciństwo i młodość spędziła w Smile, Charkowie i Kijowie, do 1940 skończyła 10 klas szkoły i kijowski aeroklub, w latach 1940–1941 studiowała w Moskiewskim Instytucie Lotniczym. W lipcu i sierpniu 1941 uczestniczyła w budowie fortyfikacji w rejonie Briańska, a od października 1941 służyła w Armii Czerwonej, została szefem łączności eskadry 587. pułku lotnictwa bombowego w Nadwołżańskim Okręgu Wojskowym. W lutym 1942 ukończyła kursy szturmanów (nawigatorów) przy wojskowej lotniczej szkole pilotów w Engelsie i została szturmanem załogi żeńskiego nocnego pułku bombowego w Engelsie.

Od maja 1942 do maja 1945 walczyła w wojnie z Niemcami jako szef łączności eskadry, lotnik, starszy lotnik i dowódca klucza 588. nocnego pułku bombowego, później 46. gwardyjskiego nocnego pułku bombowego, od maja do lipca 1942 na Froncie Południowym, a od lipca do września 1942 Froncie Północno-Kaukaskim, od września 1942 do stycznia 1943 w Północnej Grupie Wojsk Frontu Zakaukaskiego, od stycznia do listopada 1943 ponownie na Froncie Północno-Kaukaskim, od listopada 1943 do maja 1944 w składzie Samodzielnej Armii Nadmorskiej, a od czerwca 1944 do maja 1945 w 2 Froncie Białoruskim. Uczestniczyła w bitwie o Kaukaz, wyzwoleniu Kubania, operacji kerczeńsko-eltigeńskiej, krymskiej, mohylewskiej, białostockiej, osowieckiej, mławsko-elbląskiej, pomorskiej i berlińskiej. Wykonała 980 lotów bojowych na bombowcu U-2 (Po-2), zrzucając bomby na siłę żywą i technikę wroga.

Po wojnie była dowódcą klucza Sił Wojskowo-Powietrznych Północnej Grupy Wojsk stacjonującej w Polsce, w październiku 1945 została przeniesiona do rezerwy, później studiowała na Wydziale Filologicznym Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego. W październiku i listopadzie 1947 była oficerem wydziału Głównego Zarządu Sił Wojskowo-Powietrznych, w 1953 ukończyła Wojskowy Instytut Języków Obcych i została referentką-tłumaczką w 6 Zarządzie Ministerstwa Obrony ZSRR, we wrześniu 1957 zakończyła służbę wojskową. W 1960–1961 pracowała w wydawnictwie wojskowym. Od stycznia 1956 była zamężna z Jurijem Krawcowem, którego nazwisko przyjęła. Od 1972 była członkinią Związku Pisarzy ZSRR/Federacji Rosyjskiej. Zginęła tragicznie. Została pochowana na Cmentarzu Trojekurowskim.

Odznaczenia edytuj

i inne.

Uwagi edytuj

  1. Inna wersja pisowni jej imienia: Natalja, ros. Наталья[1][2].

Przypisy edytuj

  1. Меклин (Кравцова) Наталья Фёдоровна, [w:] И.И. Шкадов (red.), Герои Советского Союза. Краткий биографический словарь, t. 2, Любов — Ящук, Воениздат, 1988, s. 66 [dostęp 2022-09-05] (ros.).
  2. И.А. Пистоленко, К вопросу об участии в космических и авиационных программах женщин и о связях некоторых из них с Полтавщиной, „Дослідження з історії техніки”, 15, 2012, s. 58–68 [dostęp 2022-09-05] (ros.).

Bibliografia edytuj