Nedokromil

związek chemiczny

Nedokromilorganiczny związek chemiczny, lek z grupy kromonów, pochodna kromoglikanu disodowego o działaniu zapobiegawczym przeciwalergicznym.

Nedokromil
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C19H17NO7

Masa molowa

371,34 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

69049-73-6
101626-68-0 (sól wapniowa)
69049-74-7 (sól disodowa)
114742-73-3 (uwodniona sól disodowa)

PubChem

50294

DrugBank

DB00716

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

R01AC07, R03BC03, S01GX04

Stosowanie w ciąży

kategoria B

Hamuje reakcję degranulacji komórki tucznej powstającej na skutek reakcji antygen-przeciwciało. U podłoża tego działania leży blokada kanałów wapniowych, przez które wnikają jony Ca2+
do wnętrza mastocytu, doprowadzając do inicjacji kaskady biochemicznej, wywołującej uwolnienie histaminy i innych mediatorów anafilaksji. Dodatkowo nedokromil uszczelnia drobne naczynia krwionośne oraz hamuje chemotaksję eozynofili. Hamuje skurcz oskrzeli wywołany np. dwutlenkiem siarki, hiperwentylacją, bradykininą czy neurokininą A oraz zimnym powietrzem, a także powysiłkowy. Zmniejsza nasilenie kaszlu astmatycznego.

Zastosowanie edytuj

Lek ze względu na specyfikę działania musi być podawany przed zetknięciem z alergenem. W przypadku wystąpienia reakcji uczuleniowej, podanie leku jest nieskuteczne. Uznawany za skuteczniejszy od kromoglikanu dwusodowego.

Jest nieskuteczny w chorobach alergicznych skóry.

Działania niepożądane edytuj

Lek nie wykazuje ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Miejscowo mogą wystąpić ograniczone podrażnienia błon śluzowych (często zależne od nośnika aerozolu).

Dawkowanie edytuj

Nedokromil podaje się do drzewa oskrzelowego za pomocą inhalatora w standardowej dawce 4 mg. Dawka dobowa wynosi 8–16 mg.

Preparaty edytuj

Na chwilę obecną żaden preparat zawierający nedokromil nie jest dopuszczony do obrotu na terenie Polski[2].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Wojciech Kostowski, Zbigniew S. Herman: Farmakologia – podstawy farmakoterapii: podręcznik dla studentów medycyny i lekarzy. Wyd. 3 poprawione i uzupełnione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006, s. 1569. ISBN 83-200-3352-7.
  • Informacje FDA dla leku AlocrilTM