Wikipedia

Nicki Minaj

amerykańska raperka, piosenkarka i autorka tekstów

Nicki Minaj (wym. [mɪˈnɑːʒ]), właśc. Onika Tanya Maraj-Petty (ur. 8 grudnia 1982 w Port-of-Spain) – amerykańska[a] raperka, piosenkarka, autorka tekstów piosenek, modelka i aktorka pochodzenia trynidadzkiego[2][3][4].

Nicki Minaj
Imię i nazwisko

Onika Tanya Maraj-Petty

Pseudonim

Nicki Minaj

Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1982
Port-of-Spain

Pochodzenie

Trynidad i Tobago

Gatunki

pop, trap, R&B, hip-hop, dance

Zawód

raperka, piosenkarka, autorka tekstów piosenek, modelka, aktorka

Aktywność

od 2004

Wydawnictwo

Young Money Entertainment, Cash Money Records, Republic Records

Powiązania

Lil Wayne, Drake, Ariana Grande, Rihanna, Beyoncé, Kanye West, Jay-Z, Mariah Carey, Madonna, Katy Perry, Justin Bieber, Britney Spears, Little Mix, Jessie J

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Na początku kariery stała się znana ze swoich kolorowych kostiumów i peruk, charakterystycznego flow oraz użycia alter ego i akcentów, głównie brytyjskiego cockney[5]. Po podpisaniu kontraktu z Young Money Entertainment w 2009 wydała swój pierwszy album studyjny Pink Friday (2010), który zajął pierwsze miejsce na liście US Billboard 200 i uzyskał potrójną platynę przyznaną przez Recording Industry Association of America (RIAA)[6]. Album zaowocował pierwszym singlem Minaj, który znalazł się w pierwszej piątce listy Billboard Hot 100 – „Super Bass”, który zajął trzecie miejsce. Drugi album Minaj, Pink Friday: Roman Reloaded (2012), ukazał artystkę w bardziej taneczno-popowym brzmieniu, koncentrując się na śpiewaniu. Album zadebiutował na pierwszym miejscu na liście Billboard 200, z głównym singlem „Starships”, osiągającym piąte miejsce na liście Hot 100 i docierającym do pierwszej piątki list przebojów w kilku krajach.

Następnymi albumami, The Pinkprint (2014) i Queen (2018), Minaj odeszła od taneczno-popowego stylu jej poprzednich płyt i wracały do bardziej hiphopowych korzeni. The Pinkprint został doceniony przez krytyków[7][8] oraz zawierał hit „Anaconda”, który zajął drugie miejsce na liście Billboard Hot 100. Queen zawiera „Chun-Li”, który dotarł do 10. miejsca na liście Hot 100. W 2019 Minaj wydała utwór „Tusa”, nagrany we współpracy z kolumbijską piosenkarką Karol G. Piosenka zadebiutowała na pierwszym miejscu listy „Hot Latin Songs” i stała się najdłużej występującym singlem numer jeden na Argentina Hot 100, spędzając sześć miesięcy na pierwszym miejscu listy[9][10][11]. Udział Minaj w remiksie „Say So” Dojy Cat i utwór „Trollz” nagrany z 6ix9ine (obie wydane w 2020 roku), zapewniły jej pierwsze dwa numery jeden na liście przebojów Hot 100, a ten drugi dał jej tytuł drugiej raperki, która zadebiutowała na szczycie listy od czasów Lauryn Hill w 1998 roku[12]. Minaj jest pierwszą artystką dowolnego gatunku, która osiągnęła 100 pozycji na liście Hot 100 i jest jedną z niewielu artystek ze wszystkich gatunków, które mają ponad 100 utworów na tej liście[13][14].

Uznawana za jedną z najbardziej wpływowych i najlepiej sprzedających się artystek rapowych wszech czasów[5][15][16][17][18] i nazywana „królową rapu” przez kilka mediów[15][18][19]. Minaj otrzymała liczne wyróżnienia w całej swojej karierze, w tym sześć American Music Awards, dwanaście BET Awards, siedem MTV Video Music Awards, cztery Billboard Music Awards, jedna ASCAP Latin Music Award[20] i dwie Billboard Women in Music Awards. Była również nominowana do 10 nagród Grammy. Minaj była najwyżej notowaną raperką na liście Billboardu najlepszych artystek lat 2010[21]. W 2016 roku Minaj znalazła się na corocznej liście magazynu Time 100 najbardziej wpływowych ludzi na świecie[22].

Użyczyła głosu postaciom filmów animowanych: Epoka lodowcowa 4: Wędrówka kontynentów (2012) i Angry Birds 2 (2019), a także zagrała role drugoplanowe w filmach komediowych: Inna kobieta (2014) i Barbershop 3: Na ostro (2016). Była jurorką w 12. sezonie programu American Idol (2013) i w jednym odcinku 12. sezonu RuPaul’s Drag Race (2020). Jest najczęściej obserwowanym raperem na Instagramie[23]. W 2022 na antenie HBO Max ukazał się sześcioczęściowy miniserial dokumentalny Untitled będący kulisami tworzenia Queen[24].

Kariera edytuj

2004–2009: Początki kariery edytuj

Na krótko podpisała kontrakt z brooklyńską grupą Full Force, w której rapowała w kwartecie The Hoodstars, w skład którego wchodzili: Lou$tar (syn „Bowlegged Lou”), Safaree Samuels (Scaff Beezy) i 7even Up[25][26]. W 2004 roku grupa nagrała piosenkę wejściową dla WWE Diva Victoria „Don’t Mess With”, która znalazła się na składance ThemeAddict: WWE The Music, Vol.6. Minaj później opuściła Full Force i umieściła piosenki na swoim profilu na Myspace, wysyłając kilka swoich piosenek do ludzi z branży muzycznej. W tym czasie była zarządzana przez Debrę Antney. Później Fendi, dyrektor generalny brooklyńskiej wytwórni Dirty Money Entertainment, w 2007 roku podpisał z Nicki 180-dniowy kontrakt[27]. Pierwotnie przyjęła pseudonim sceniczny Nicki Maraj, ale ostatecznie zmieniła go na Nicki Minaj stwierdzając: „moje prawdziwe imię to Maraj. Fendi zmienił je, kiedy mnie spotkał, ponieważ miałam takie sprośne flow!”[28]

Minaj wydała swój pierwszy mixtape, Playtime Is Over, 5 lipca 2007[29], a drugi, Sucka Free, 12 kwietnia 2008[30]. W tym samym roku otrzymała tytuł Artystki Roku 2008 Underground Music Awards[31]. Wydała swój trzeci mixtape, Beam Me Up Scotty, 18 kwietnia 2009[32]. Uzyskał przychylne zainteresowanie BET i MTV. Jeden z utworów, który się w nim znajduje – „I Get Crazy”, osiągnął 20 miejsce na liście U.S. Billboard Hot Rap Songs i 37 na liście Hot R&B/Hip-Hop Songs[33]. Po tym, jak Minaj została odkryta przez innego rapera – Lil Wayne’a[34], w sierpniu 2009 roku doniesiono, że podpisała kontrakt nagraniowy z jego Young Money Entertainment[35]. W listopadzie pojawiła się wraz z Gucci Mane i Triną w remiksie „5 Star Bitch” Yo Gottiego[36]. Minaj pojawiła się także w „BedRock” i „Roger That” na kompilacji We Are Young Money (2009)[37]. Singiel osiągnął odpowiednio drugie i 56 miejsce na liście Billboard Hot 100 w USA[38]. Ich album osiągnął dziewiątą pozycję na liście Billboard 200 w Stanach Zjednoczonych i uzyskał złoty certyfikat przyznany przez Recording Industry Association of America (RIAA)[38][6]. Zgodnie z sugestią Jay-Z, Robin Thicke umieścił Minaj w swoim singlu „Shakin 'It 4 Daddy”[39].

2010–2011: Przełom z Pink Friday edytuj

 
Nicki Minaj występująca w 2010 roku

29 marca 2010 roku Minaj wydała „Massive Attack”[40]. Utwór ten, który miał być głównym singlem z jej nadchodzącego debiutanckiego albumu, Pink Friday[41], został usunięty z albumu z powodu słabych wyników komercyjnych[42] a następny singiel „Your Love”, wydany 1 czerwca, stał się głównym singlem albumu[43], osiągając szczyt 14 na liście Billboard Hot 100 i numer jeden na liście Billboard Rap Songs[33]. We wrześniu Minaj wydała „Check It Out” i „Right Thru Me” jako kolejne single[44][45]. Została także pierwszą artystką rapową, która kiedykolwiek wystąpiła na Yankee Stadium w 2010 roku[46]. W październiku Minaj pojawiła się w „Monster” Kanye Westa i otrzymała szerokie uznanie, a wielu krytyków uznało jej zwrotkę za najlepszą w całym utworze. Sean Fennessey z The Village Voice stwierdził, że „Monster” był utworem, który zapowiadał „błyskotliwość” Minaj dla większości ludzi[47]. W listopadzie 2010 roku Minaj otrzymała swoją pierwszą nominację do nagrody Grammy za gościnną zwrotkę w piosence Ludacrisa „My Chick Bad”[48].

Pink Friday ukazał się 19 listopada 2010 roku[49], debiutując na drugim miejscu listy Billboard 200, ze sprzedażą 375 000 egzemplarzy w pierwszym tygodniu[50]. Album po wydaniu otrzymał ogólnie pozytywne recenzje od krytyków. Sam Wolfson z NME pochwalił „popową wrażliwość” Minaj i stwierdził, że jej „zmienność i dziwactwa [...] przypominają rozkwit Lil Wayne’a”. Brad Wete z Entertainment Weekly pochwalił jej „talent do melodii” i „szczycącymi się tekstami”[51]. Allison Stewart z The Washington Post napisała, że album „skubie granice tego, co wolno robić raperkom, nawet jeśli zapewnia stałą pomoc w popowych hitach”. Album uzyskał status platyny w grudniu i ostatecznie osiągnął numer jeden w Stanach Zjednoczonych w lutym 2011 roku[52].

„Moment 4 Life” został wydany jako czwarty singiel z Pink Friday wkrótce po wydaniu albumu – 7 grudnia 2010[53]. Minaj wykonała „Right Thru Me” i „Moment 4 Life” jako gość muzyczny 29 stycznia 2011 na odcinku Saturday Night Live[54]. „Super Bass”, piąty singiel z albumu, został wydany w kwietniu 2011 roku i stał się przebojem i sukcesem komercyjnym. Ostatecznie osiągnął trzecie miejsce na liście Billboard Hot 100 i uzyskał certyfikat ośmiokrotnej platyny w USA[33][6].

Minaj była jednym z artystów otwierających trasę koncertową Britney Spears 2011 Femme Fatale Tour[55]. Ona i Kesha pojawilły się w remiksie „Till the World Ends”, który zajął trzecie miejsce na liście Billboard Hot 100[56]. 7 sierpnia 2011 r. Nicki doświadczyła tzw. „nip slipu”, czyli odsłoniła przypadkiem sutek podczas występu na żywo w programie Good Morning America. Minaj została skrytykowana za noszenie koszuli z dużym dekoltem podczas występu, co doprowadziło do krótkiej ekspozycji jej piersi podczas transmisji na żywo. ABC przeprosiło za incydent[57]. Minaj podczas wywiadu w programie Nightline przeprosiła za incydent i zaprzeczyła, że celowo próbowała zrobić to w telewizji na żywo jako chwyt reklamowy[58]. Incydent wywołał protesty ze strony tzw. Rady Telewizji Rodziców. Mimo to Minaj nadal występował na prestiżowych imprezach przez cały 2011 rok. Donatella Versace zaprosiła ją do występu z Prince podczas prezentacji kolekcji Versace dla H&M i wykonała „Super Bass” podczas Victoria’s Secret Fashion Show w 2011. W grudniu 2011 roku Minaj była nominowana do trzech nagród Grammy, w tym dla najlepszego nowego artysty i najlepszego albumu rapowego za Pink Friday. W tym samym roku zdobyła nagrodę MTV Video Music Award dla najlepszego teledysku hip-hopowego za „Super Bass”, co oznaczało jej pierwsze zwycięstwo na VMA[59].

2012–2013: Pink Friday: Roman Reloaded oraz The Re-Up edytuj

 
Nicki Minaj występująca w 2012 roku

„Starships” zostało wydane w lutym 2012 roku jako singiel z nadchodzącego drugiego albumu Minaj Pink Friday: Roman Reloaded[60]. Piosenka osiągnęła 5. miejsce na liście Billboard Hot 100 i stała się piątym pod względem sprzedaży singlem 2012 roku i jednym z najlepiej sprzedających się cyfrowych singli wszech czasów[61]. Przejście Minaj do muzyki pop było krytykowane przez niektórych, pomimo jej komercyjnego sukcesu[62]. Minaj została pozwana przez chicagowskiego artystę Clive’a Tanakę we wrześniu 2013 roku za rzekome naruszenie praw autorskich[63]. Kolejne single „Beez in the Trap” i „Right by My Side” zostały wydane wkrótce potem[64][65]. Pink Friday: Roman Reloaded został ostatecznie wydany 2 kwietnia 2012 roku, dwa miesiące później niż planowano[66]. Album poprzedziły promocyjne single „Roman in Moscow” i „Stupid Hoe”. Album zadebiutował na pierwszym miejscu listy Billboard 200, ze sprzedażą 253 000 egzemplarzy w pierwszym tygodniu[50], a w czerwcu 2012 r. uzyskał status platyny przez RIAA. „Pound the Alarm” i „Va Va Voom” zostały później wydane jako ostatnie single z albumu[67]. Minaj i raperka M.I.A. dołączyły do Madonny, aby wykonać singiel „Give Me All Your Luvin’” podczas półmetku Super Bowl XLVI 6 lutego 2012 roku[68]. Minaj była pierwszą solową raperką, która wystąpiła na rozdaniu nagród Grammy, premierowo z „Roman Holiday” podczas ceremonii 12 lutego 2012[69]. Jej występ o tematyce egzorcyzmów był kontrowersyjny. Amerykańska Liga Katolicka skrytykowała Minaj za sprowadzenie fałszywego „papieża”, który eskortował ją na czerwonym dywanie. Scena „egzorcyzmów”, która miała miejsce podczas jej wystąpienia, również została skrytykowana[70][71]. Prezydent Ligi Katolickiej Bill Donohue nazwał występ Minaj „wulgarnym”[72].

 
Nicki Minaj występująca w 2012 roku

Minaj rozpoczęła swoją trasę Pink Friday Tour 16 maja 2012 roku[73]. Po niej nastąpiła Pink Friday: Reloaded Tour, rozpoczęta 14 października 2012 roku[74]. Miała być główną gwiazdą Hot 97 Summer Jam na MetLife Stadium w New Jersey 3 czerwca, ale odwołała swój występ tuż przed koncertem po tym, jak DJ Peter Rosenberg ze stacji Hot 97 określił jej singiel „Starships” jako „nieprawdziwy hip-hop”[75].

W następnym miesiącu Minaj udzieliła głosu Steffie w filmie animowanym Epoka lodowcowa 4: Wędrówka kontynentów (2012)[76]. Zdobyła nagrody za najlepszy kobiecy teledysk (za „Starships”) na 2012 MTV Video Music Awards oraz za najlepszy hip-hop na 2012 MTV Europe Music Awards[77]. Jej współpraca z Pearl Future z piosenką „Looking At Me” znalazła się w pierwszej dwudziestce w BBC Radio 1[78]. Rozszerzona wersja Pink Friday: Roman Reloaded, z podtytułem The Re-Up, została wydana 19 listopada 2012 roku[79]. W tym miesiącu, Minaj była tematem trzyczęściowego dokumentu E! zatytułowanego Nicki Minaj: My Truth. Ogłosiła plany własnej wytwórni po podpisaniu kontraktu z Parker Ighile, Brinx, Keisha i Blackout Movement[80].

We wrześniu Minaj dołączyła do panelu jurorów dwunastego sezonu American Idol z Mariah Carey, Keithem Urbanem i Randym Jacksonem[81]. Przez cały czas występowały nieporozumienia między Carey i Minaj[82][83]. Nicki opuściła serię pod koniec sezonu[84].

2014–2017: The Pinkprint i inne przedsięwzięcia edytuj

Pierwszy teatralny film Minaj Inna kobieta został nakręcony wiosną 2013 roku i miał premierę 25 kwietnia 2014[85]. Zagrała Lydię, asystentkę Carly (w tej roli Cameron Diaz)[86][87]. W 2013 roku Minaj opisała swój trzeci album, The Pinkprint, który ma się ukazać, jako „kontynuację The Re-Up z dużo więcej” i powiedziała, że będzie się koncentrować na jej „hip-hopowych korzeniach”[88][89]. Podczas wywiadu dla MTV powiedziała, że jej trzeci album to będzie „następny poziom” i że ma „wiele do omówienia”[90].

W lutym 2014, córka Malcolma X, Ilyasah Shabazz, wyraziła swoje niezadowolenie z powodu grafiki jej zabitego ojca, użytej „niewłaściwie” w singlu „Lookin’ Ass Nigga”[91]. Oświadczenie z posiadłości Malcolma X brzmiało: „Grafika pani Minaj na jej singlu nie przedstawia prawdy o spuściźnie Malcolma X, jest całkowicie lekceważąca i w żaden sposób nie jest popierana przez rodzinę [Shabazz lub Malcolma X]”[91]. Minaj wydała przeprosiny, jednak raperka spotkał się z negatywną reakcją po uwagach pod adresem Shabazz w nagraniu mixtape („Chi-Raq”), które brzmiało: „Córka Malcolma X zmierzyła się ze mną/wyglądające jak dupa czarnuchy nie są szczęśliwe/działam tu z Latin Kingsami i kilkoma innymi gangami w zwykłych khaki”[92].

 
Nicki Minaj (po lewej) występująca z Arianą Grande w 2016

„Pills n Potions” został wydany jako główny singiel The Pinkprint w maju 2014 roku[93]. „Anaconda” został wydany w sierpniu jako drugi singiel, osiągając drugie miejsce na liście Billboard Hot 100, stając się jej najlepiej notowanym singlem w Stanach Zjednoczonych w tamtej chwili[94]. Teledysk do „Anaconda” wzbudził poważne kontrowersje w konserwatywnych mediach i stał się viralem po ukazaniu się w Internecie. Ustanowił 24-godzinny rekord Vevo, gromadząc 19,6 miliona wyświetleń w pierwszym dniu premiery, bijąc rekord Miley Cyrus z „Wrecking Ball”[95]. W grudniu tego roku Minaj otrzymała dwie nominacje do nagrody Grammy, za najlepszą piosenkę rapową („Anaconda”) i za najlepszy występ duetu/grupy pop („Bang Bang” z Jessie J i Arianą Grande)[96].

The Pinkprint został oficjalnie wydany 15 grudnia 2014 roku i zadebiutował na drugim miejscu na amerykańskiej liście Billboard 200, ze sprzedażą w pierwszym tygodniu równą 244 000 egzemplarzy[97]. Po wydaniu album zyskał uznanie krytyków. Na 58. ceremonii rozdania nagród Grammy Minaj otrzymał trzy kolejne nominacje, w tym drugą nominację do najlepszego albumu rapowego za The Pinkprint[48].

W listopadzie 2014 roku Minaj opublikowała wideo z tekstem (lyrics video), zawierające obrazy w stylu nazistowskim, do swojego trzeciego singla „Only”. Liga Antydefamacyjna od razu wyraziła sprzeciw, twierdząc, że „niepokojące jest to, że nikt z grupy producentów, publicystów i menadżerów Minaj nie podniósł czerwonej flagi w sprawie wykorzystania takich obrazów przed udostępnieniem filmu”. Nazwali to wideo „niewrażliwym na ocalonych z Holokaustu i banalizacją historii tamtej epoki”[98]. Minaj nie miała twórczej kontroli nad wideo[99].

9 listopada 2014 roku Minaj była gospodarzem MTV Europe Music Awards 2014 w The SSE Hydro w Glasgow w Szkocji. Po raz drugi zdobyła również nagrodę Best Hip-Hop Award[100]. W marcu 2015 r. Minaj wyruszyła w swoją trzecią światową trasę koncertową zatytułowaną The Pinkprint Tour, a także została pierwszą artystką, która jednocześnie notowała cztery piosenki w pierwszej dziesiątce listy przebojów Billboard’s Mainstream R&B/Hip-Hop. Na BET Awards 2015 Minaj zdobyła szóstą z rzędu nagrodę dla najlepszej artystki hip-hopowej, stając się raperką z największą liczbą zwycięstw w tej kategorii[101].

W sierpniu 2015 roku Madame Tussauds odsłoniło woskową figurkę Minaj, która przedstawiała ją pochyloną na dłoniach i kolanach – pozę z teledysku „Anaconda”[102]. Atrakcja spotkała się z krytyką ze strony niektórych, w tym raperki Azealii Banks i The Independent, którzy nazwali ją „seksistowską” i „rasistowską”[103]. Mimo to Minaj wyraziła aprobatę dla figury woskowej w mediach społecznościowych[104]. Po tym, jak wielu odwiedzających zaczęło robić seksualnie sugestywne zdjęcia z posągiem Minaj, muzeum wprowadziło dodatkowe zabezpieczenia[104]. We wrześniu 2015 roku ogłoszono, że Minaj będzie producentem wykonawczym i pojawi się w serialu komediowym dla ABC Family (obecnie Freeform) opartym na jej życiu w Queens w Nowym Jorku[105]. Program nosił tytuł Nicki, a odcinek pilotażowy został nakręcony w rodzinnym mieście Minaj w styczniu 2016 r. W październiku 2016 r. Minaj stwierdziła, że kręcenie filmu zostało przełożone z nieujawnionych powodów[106].

 
Nicki w 2016

W maju 2015 roku ogłoszono, że Minaj pojawi się w trzeciej odsłonie serii filmów Barbershop, obok Ice Cube, Cedric the Entertainer, Eve i innych oryginalnych członków obsady[107]. Zatytułowany Barbershop: Na ostro, film został wydany 15 kwietnia 2016 roku i spotkał się z uznaniem krytyków, uzyskując średni wynik 93% na Rotten Tomatoes[108]. Postać Minaj w filmie to „bezczelny” fryzjer o imieniu Draya. Za rolę była nominowana do nagrody Teen Choice Award dla najlepszej aktorki filmowej: komedia[109].

W lutym 2017 roku Minaj pojawiła się na singlu Jasona Derulo „Swalla”[110], który dotarł do pierwszej dziesiątki w kilku krajach, w tym do szóstego miejsca na brytyjskiej liście singli. W następnym miesiącu Minaj podpisał kontrakt z główną agencją modelek Wilhelmina Models[111]. 20 marca 2017 r., kiedy jednocześnie ukazały się jej single „No Frauds”, „Changed It” i „Regret in Your Tears”, Minaj pobiła rekord największej liczby wejść na Billboard Hot 100 artystki. Rekord należał wcześniej do Arethy Franklin[13]. Rekord ten został później pobity przez Taylor Swift w grudniu 2020 roku[112]. W maju Minaj otworzyła rozdanie Billboard Music Awards 2017 składanką, którą pisarz Rolling Stone opisał jako „ekstrawagancko wyprodukowana” i „zręczna”[113].

Przez pozostałą część 2017 roku Minaj występował gościnnie w kilku singlach, w tym w „MotorSport” Migosów i „Rake It Up” Yo Gottiego, z których oba znalazły się w pierwszej dziesiątce listy Billboard Hot 100, zajmując odpowiednio miejsca szóste i ósme[114]. Wystąpiła również w utworze Katy Perry „Swish Swish”, który dostał się na 46 miejsce listy przebojów i uzyskał status platyny w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie[115].

2018–2019: Queen edytuj

 
Nicki Minaj występująca na MTV Video Music Awards w 2018

Minaj ogłosiła swój czwarty album, Queen, na czerwonym dywanie podczas Met Gali w 2018 roku[116]. Album miał zostać wydany 15 czerwca 2018 r., ale był wielokrotnie opóźniany, zanim został wydany 10 sierpnia 2018 r[117]. Jego główny singiel „Chun-Li” został wydany 12 kwietnia 2018 r. i zajął 10 miejsce. na liście Billboard Hot 100. Wystąpiła w programie Saturday Night Live oraz na rozdaniu BET Awards 2018[118]. Inny singiel, „Barbie Tingz”, został wydany wraz z „Chun-Li”, ale nie trafił do ostatecznej wersji albumu. Jest jednak zawarty w wersji Target albumu[119]. Drugi singiel z Queen, „Bed”, z udziałem Ariany Grande, został wydany 14 czerwca 2018 r. Wraz z premierą albumu i zajął 42 miejsce na liście Hot 100. 22 lipca 2018 r. singiel Tekashiego 6ix9ine „Fefe”, w którym pojawiła się Minaj, został wydany i zadebiutował na czwartym miejscu listy Billboard Hot 100[120]. „Fefe” było najwyższym gościnnym wykonaniem, pokonując szóste miejsce „Bang Bang” w 2014 roku. Później znalazł się na 3 miejscu i został dodany do Queen w połowie pierwszego tygodnia od wydania[121].

Dzień przed wydaniem albumu Minaj uruchomiła własną audycję radiową Beats 1, Queen Radio[122]. Queen zadebiutował na drugim miejscu na amerykańskiej liście Billboard 200 z 185 000 sprzedanymi egzemplarzami. Zadebiutował również na piątym miejscu w Wielkiej Brytanii i czwartym w Australii, co oznacza najwyższy debiut w karierze Minaj w tym drugim kraju. Debiutując na drugim miejscu na liście Billboard 200, Minaj wyraziła frustrację i skrytykował kilka osób w jej serii tweetów, w tym Travisa Scotta, którego album Astroworld zajął pierwsze miejsce przez drugi tydzień z rzędu, blokując Queen z debiutu na pierwszym miejscu[123]. Wszystko to zostało skrytykowane przez kilka serwisów informacyjnych i komentatorów[124][125][126][127]. Queen otrzymała ogólnie przychylne recenzje[128], choć niektórzy krytycy nie zgadzali się z długością i treścią liryczną albumu[129].

Pomimo mieszanej reakcji krytyków i zauważalnego spadku słuchalności radiowej dla swoich singli[130], album otrzymał platynę od RIAA za sprzedaż ponad 1 miliona egzemplarzy[6].

20 sierpnia Minaj zdobyła swoją czwartą nagrodę MTV Video Music Award za teledysk „Chun-Li” podczas 35. corocznej ceremonii[131]. W tym samym miesiącu ukazał się singiel BTS „Idol” z Minaj. Zadebiutował na 11. miejscu na liście Billboard Hot 100, co czyni go drugim co do wielkości utworem tej grupy na listach przebojów[132]. 12 października 2018 roku brytyjska grupa Little Mix wydała singiel z Minaj pt. „Woman Like Me”, który zadebiutował na piątym miejscu w Wielkiej Brytanii. Teledysk, w którym Minaj ma na sobie „elżbietańską kryzę i niewiele więcej”, został wydany tego samego miesiąca. Jeden z scenarzystów BBC stwierdził, że teledysk „porusza stereotypy związane z płcią”[133]. Minaj pojawiła się w piosence Tyga’i „Dip”, która osiągnęła 63 miejsce na liście Hot 100, co uczyniło ją pierwszą artystką, która ma 100 pozycji na liście. Później wzięła udział w corocznym wydarzeniu Billboard Women in Music, otrzymując za to nagrodę Game Changer Award[134].

 
Nicki Minaj (pośrodku) występująca z Little Mix na MTV Europe Music Awards w 2018

Minaj brał także udział w szeregu festiwali muzycznych. 2 września 2018 r. Minaj była jedną z głównych postaci corocznego festiwalu Made in America i doznała awarii garderoby[135]. W listopadzie 2018 roku Minaj została zaproszony na festiwal muzyczny DWP w Chinach, ale nie wystąpiła z powodu problemów z firmą organizującą to wydarzenie[136]. W kwietniu 2019 roku Minaj wystąpiła gościnnie na festiwalu muzyki i sztuki Coachella Valley w 2019 roku podczas występu Ariany Grande wraz z nią przy ich kolaboracjach „Side to Side” i „Bang Bang”. Jednak wystąpiły problemy techniczne ze słuchawką[137]. W tym samym miesiącu Minaj rozstała się ze swoim wieloletnimi menadżerami po porozumieniu[138].

W czerwcu 2019 roku Minaj wydała swoją pierwszą solową piosenkę z 2019 roku, zatytułowaną „Megatron”. W lipcu dostarczyła informacje o swoim nadchodzącym piątym albumie studyjnym, kiedy pojawiła się w programie The Tonight Show z udziałem Jimmy’ego Fallona, stwierdzając: „Jesteś pierwszy, który się dowie...oczywiście, że jest nowy album”[139]. Wystąpiła w piosence „Hot Girl Summer” u boku Megan Thee Stallion i Ty Dolla Signa w sierpniu 2019 roku, która zadebiutowała na 11. miejscu listy Billboard Hot 100[140]. Minaj podłożyła głos w Angry Birds 2, wydanym w tym samym miesiącu[141]. 1 listopada 2019 roku Minaj pojawiła się w soundtracku filmu „Aniołki Charliego” w utworze „Bad To You”, wraz z Arianą Grande i Normani. Piosenka zadebiutowała na 51 miejscu w Wielkiej Brytanii[142]. W następnym tygodniu „Tusa” – współpraca Minaj z kolumbijską piosenkarką Karol G, została wydana na platformy streamingowe. Utwór zajął 42 miejsce na liście Billboard Hot 100[potrzebny przypis] i dotarł na szczyty wielu innych list przebojów, w szczególności listy Billboard Hot Latin Songs[143] i Billboard Argentina Hot 100, gdzie przez 6 kolejnych miesięcy utrzymywał się na pierwszej pozycji listy przebojów (najdłuższy okres w historii listy)[144].

2020–2021: Współprace i ponowne wydanie Beam Me Up Scotty edytuj

Po przerwie w mediach społecznościowych wróciła na Twittera i Instagrama 30 stycznia 2020 r., aby ogłosić swój występ jako jurorka[145] w premierowym odcinku dwunastego sezonu amerykańskiej serii reality show RuPaul’s Drag Race[145]. Następnego dnia ukazała się jej współpraca z amerykańską piosenkarką Meghan Trainor zatytułowana „Nice to Meet Ya”, której towarzyszył teledysk[146]. Wkrótce po opublikowaniu fragmentu nowego, nienazwanego utworu, Minaj ogłosiła, że wróci do muzyki ze swoją pierwszą solową piosenką z 2020 roku, zatytułowaną „Yikes”, która ukazała się 7 lutego 2020 roku[147].

1 maja 2020 roku amerykańska raperka Doja Cat współpracowała z Minaj w dwóch remiksach swojej piosenki „Say So”. W tym tygodniu remiks znalazł się na szczycie listy Billboard Hot 100, stając się pierwszym singlem Minaj, który osiągnął pierwsze miejsce[148]. Oznaczało to również, że po raz pierwszy piosenka dwóch rapujących artystek dotarła na szczyt listy przebojów[149] i była to pierwsza kolaboracja kobiet od czasu „Fancy” Iggy Azalei z udziałem Charli XCX (2014), która znalazła się na szczycie listy przebojów[148]. Minaj pobiła również rekord najdłuższego oczekiwania na wejście na szczyt Hot 100, ponieważ remiks stał się jej 109. pozycją na liście. Minaj przez dwa tygodnie występował jako główny artysta[148]. 12 czerwca 2020 6ix9ine i Minaj wydali „Trollz”, który stał się ich trzecią współpracą. Zadebiutował na szczycie Hot 100, stając się drugim numerem jeden Minaj. To uczyniło Minaj drugą raperką, która zadebiutowała na szczycie listy Hot 100 od czasu, gdy Lauryn Hill zrobiła to w 1998 roku z „Doo Wop (That Thing)”[12]. Gdy spadł do 34, „Trollz” stał się pierwszym singlem, który spadł o ponad 30 pozycji w drugim tygodniu po debiucie na pierwszym miejscu, bijąc rekord największego spadku z pierwszego w kraju w tamtym czasie[150]. Rekord został pobity przez „Willow” Taylor Swift, która po debiucie na szczycie listy spadła do 38[151].

30 lipca 2020 roku Minaj współpracowała z ASAP Ferg i MadeinTYO przy utworze „Move Ya Hips”[152]. Spadając o 80 miejsc w drugim tygodniu z miejsca 19 na 99, singiel pobił rekord największego spadku w historii Hot 100[153]. Prawie miesiąc później Minaj pojawiła się w utworze Ty Dolla Sign „Expensive” i pojawiła się w teledysku do niego[154]. Nadal pojawiała się jako główna artystka w kilku piosenkach pod koniec 2020 roku i wydała „What That Speed Bout!?” z Mike Will Made It i YoungBoy Never Broke Again 6 listopada[155]. Później tego samego miesiąca Minaj ogłosiła sześcioczęściowy serial dokumentalny, opisujący ostatnie lata jej życia. Będzie miał premierę w HBO Max[156].

7 maja 2021 roku „LLC”, utwór z jej czwartego albumu Queen, znalazł się na szczycie list przebojów iTunes w USA po tym, jak jej fani zorganizowali „LLC Party” w mediach społecznościowych, aby zachęcić innych do słuchania i pobierania utworu. To sprawiło, że Queen stał się albumem (w wykonaniu kobiety rapera) z największą liczbą hitów w historii iTunes w USA[157][158][159].

14 maja 2021 roku Minaj wydała[160] reedycję jej mixtape’u Beam Me Up Scotty z 2009 roku. Znalazł się on również pierwszy raz na platformach stremingowych. Piosenka z reedycji, zatytułowana Seeing Green z udziałem raperów Drake’a i Lil Wayne’a, trafiła na szczyt amerykańskich list przebojów iTunes wkrótce po jej wydaniu[161]. Mixtape zadebiutował na drugim miejscu listy Billboard 200, czyniąc Beam Me Up Scotty najwyżej notowanym mixtapem raperki w historii[162][163]. Piosenka Seeing Green została uznana przez magazyn HipHopDX za jedną z najlepszych hip-hopowych piosenek 2021 roku[164], a zwrotka Minaj z Fractions została osadzona na 10. miejscu w „Najlepszych rapowych wersach 2021” według magazynu Complex[165].

14 września 2021 r. Minaj rozstała się ze swoim poprzednim menedżerem Irvingiem Azoffem i jest teraz zarządzana przez spółkę menedżerską SALXCO, która zajmuje się m.in. The Weekndem i Doją Cat[166]. 28 września 2021 Jesy Nelson wydała, przy współpracy z Minaj, swój solowy debiut zatytułowany „Boyz”. W październiku 2021 r. Minaj została ujawniona jako gospodarz ponownego spotkania uczestników szóstego sezonu The Real Housewives of Potomac. W tym samym miesiącu wystąpiła też gościnnie w utworze "Always Love You" Eltona Johna wraz z Youngiem Thugiem[167].

W listopadzie 2021 roku jej singiel z 2011 roku z Pink Friday "Super Bass" otrzymał certyfikat diamentowy od RIAA, co czyni ją drugą żeńską raperką, która otrzymała diamentowy certyfikat dla piosenki[168]. Minaj po raz szósty wygrała nagrodę Best Hip Hop w MTV Europe Music Awards 2021[169]. Minaj zdobyła również nagrodę "People’s Champ" z corocznych nagród magazynu hip-hopowego XXL. Była to jedyna nagroda, która według XXL była głosowana przez fanów[170].

2022–obecnie: Pink Friday 2 edytuj

27 stycznia 2022 Minaj zapowiedziała nowy singiel „Do We Have A Problem?” z amerykańskim raperem Lil Babym[171]. Został wydany 4 lutego, wraz z teledyskiem, który został wyreżyserowany przez Benny’ego Booma i w którym gościnnie wystąpili aktorzy Joseph Sikora i Cory Hardrict. Inspiracją do powstania teledysku była kreacja Angeliny Jolie w filmie Salt z 2010 roku[172]. Utwór dotarł do 2 miejsca na Billboard Hot 100 i zajął 1 miejsce na Digital Song Sales, co uczynił go najlepij sprzedającą się piosenką w 2022 w USA. W teledysku pojawił się również fragment kolejnego utworu, który ma zostać wydany, zatytułowanego "Bussin"[173]. Został on wydany tydzień później – 11 lutego 2022. Utwór zadebiutował na 20 miejscu Billboard Hot 100[174] i na 5 miejscu Digital Song Sales[175].

W promocyjnym wywiadzie Apple Music z Zane Lowe, Minaj powiedziała, że jej piąty album "nadejdzie bardzo szybko"[176]. Wystąpiła również w programie The Late Late Show with James Corden, gdzie ujawniła swoje plany dotyczące wydania albumu przed latem 2022 roku[177]. W specjalnym Q&A z TikTok z okazji Black History Month, opisała swój album jako "zabawa, gangsterka i powrót do podstaw". Podkreśliła też, jak bardzo jest wdzięczna twórcom czarnoskórym i LGBT[178]. Ponadto gwiazda wystąpiła na Wireless Festival w Londynie, który odbył się w lipcu 2022 roku[179][180]. 18 marca została wydana współpraca amerykańskiej raperki Coi Leray z Nicki Minaj zatytułowana "Blick Blick" wraz z teledyskiem[181].

25 marca 2022 roku Minaj niespodziewanie wydała utwór "We Go Up" z udziałem nowojorskiego rapera Fivio Foreign. Utwór, który jest utrzymany w stylu drillu, został początkowo zapowiedziany na koncie Minaj na TikToku, a później fani poprosili ją o wydanie singla[182].

W lipcu 2022 Minaj zapowiedziała nowy singiel z jej nadchodzącego albumu o tytule "Freaky Girl”, przemianowany później na "Super Freaky Girl" wraz z krótkim urywkiem. Dzięki ogłoszeniu, #NickiFreakyGirl stał się jednym z najczęściej tweetowanych hashtagów na Twitterze. Został wydany 12 sierpnia, tuż przed wznowieniem jej audycji radiowej Queen Radio 11 sierpnia[183]. Singiel osiągnął 1 miejsce na liście Billboard, tym samym został pierwszą solową piosenką Minaj, która osiągnęła szczyt tej listy.[184] Krótko po wydaniu oryginału, piosenka otrzymała swój remix w postaci "Super Freaky Girl (Roman Remix)", gdzie Minaj wprowadziła swoje dawne alter-ego. 9 września, utwór otrzymał kolejny remix nazwany "Super Freaky Girl (Queen Mix)" gościnnie z pięcioma innymi raperkami: JT, BIA, Katie Got Bandz, Akbar V i Maliibu Miitch.[185]

Utwór wraz z pozostałymi singlami został umieszczony na składance Queen Radio: Volume 1, razem z jej największymi hitami. Kompilacja została wydana 28 sierpnia 2022. Znalazł się na niej również nowy utwór "Little Miss (with Skeng)".[186]

12 września, Yung Bleu wydał swój singiel "Love In The Way", w którym Minaj gościnnie wystąpiła. Teledysk do piosenki został wydany tydzień później - 19 września.[187] W listopadzie 2022 roku Minaj uczestniczyła w nagraniach wraz z raperem Malumą oraz piosenkarką Myriam Fares. Owocem tej współpracy był oficjalny hymn FIFA World Cup 2022 zatytułowany "Tukoh Taka".[188] Po wydaniu piosenki, Minaj wypuściła jeszcze parę wydawnictw wraz z innymi wykonawcami, a także swój solowy promujący singiel "Red Ruby Da Sleeze".[189][190]

23 lipca 2023 roku Minaj razem z zespołem Aqua oraz raperką Ice Spice wydała singiel "Barbie World" będący jedną z piosenek reklamujących najnowszy film "Barbie".[191] Wydawnictwo zadebiutowało na 7 miejscu listy Billboard, a także znalazło się na kompilacji promującej film pod nazwą "Barbie: The Album".[192]

Drugi oficjalny singiel "Last Time I Saw You" pojawił się 1 września oraz zadebiutował na 23 miejscu listy Billboard.[193] Minaj wystąpiła także podczas gali MTV Video Music Awards 2023, prezentując również swoje najnowsze wydawnictwo, a także nową piosenkę o nazwie "Big Difference", której urywek, tego samego dnia, udostępniła w serwisie YouTube.[194][195] Od czerwca 2023 Minaj zdążyła wyjawić wiele faktów o swoim nadchodzącym albumie - ujawniła jego tytuł "Pink Friday 2", ponad 5 jego okładek oraz datę wydania, którą oficjalnie został 8 grudnia 2023.[196] Na wydawnictwie znalazły się 22 utwory, a w niedługim czasie Minaj wyraziła chęć wydania wersji deluxe albumu.[197]

Dzieciństwo edytuj

Onika Tanya Maraj urodziła się w Saint James, Port-of-Spain na Trynidadzie 8 grudnia 1982 roku[198]. Jej ojcem był Robert Maraj (zm. 2021[199]), dyrektor finansowy i piosenkarz gospelowy na pół etatu. Jej matka, Carol Maraj, jest także piosenkarką gospelową o pochodzeniu afro-trynidadzkim[200]. Carol w młodości Minaj pracowała w działach płac i księgowości[201]. Ojciec Minaj był uzależniony od alkoholu, padł ofiarą tzw. „epidemii narkotykowej”[202] i miał gwałtowny temperament, co spowodowało, że spalił ich dom w grudniu 1987 roku. Nicki ma starszego brata imieniem Jelani, młodszego brata imieniem Micaiah i młodszą siostrę imieniem Ming.

Jako dziecko Minaj i jej starszy brat Jelani dorastali z babcią w Saint James w gospodarstwie domowym z jedenastoma kuzynami[203]. Matka Minaj, Carol Maraj, pracowała na wielu posadach w Saint James, zanim otrzymała Zieloną Kartę w wieku 24 lat. Następnie przeniosła się do Bronxu w Nowym Jorku, aby uczęszczać do Monroe College, pozostawiając Minaj i Jelani w Trynidadzie z babcią. W końcu, kiedy Minaj miała pięć lat, Carol dostała swój pierwszy dom przy 147 ulicy w południowej Jamajce w Queens i przeniosła Minaj i Jelaniego, aby zamieszkali z nią i ich ojcem. Minaj wspomina: „Nie sądzę, żebym była bardzo zdyscyplinowana w moim domu. Moja mama mnie motywowała, ale nie był to surowy dom. Troszkę chciałam mieć surowy dom”[204]. Minaj z powodzeniem przeszła przesłuchanie do szkoły im. Fiorello H. LaGuardia High School of Music & Art and Performing Arts, która koncentruje się na sztukach wizualnych i występach[198]. Po ukończeniu studiów Minaj chciała zostać aktorką i została obsadzona w sztuce off-Broadway In Case You Forget w 2001 roku[205].

W wieku 19 lat, gdy borykała się z karierą aktorską, pracowała jako kelnerka w restauracji Red Lobster na Bronksie, ale została zwolniona za nieuprzejmość wobec klientów[206]. Powiedziała, że została zwolniona z „co najmniej 15 miejsc” z podobnych powodów[207]. Jej prace obejmowały przedstawiciela obsługi klienta i zarządzanie biurem na Wall Street. Wspomina, że kupiła BMW jako 19-latka za pieniądze z kelnerki[208].

Charakterystyka twórczości edytuj

 
Nicki Minaj podczas trasy The Femme Fatale Tour w 2011

Styl muzyczny edytuj

Minaj jest znana ze swojego niezwykłego stylu rapowania i wyjątkowego flow. Jej rap jest charakterystyczny ze względu na szybkość oraz użycie alter ego i akcentów, głównie brytyjskiego cockney[209]. W swoich piosenkach często zarówno śpiewa, jak i rapuje, łącząc w swojej pracy metafory, puentę i grę słów. Jej alter ego są wkomponowane w jej teksty z brytyjskimi akcentami (Roman Zolanski) lub cichością (Harajuku Barbie). Ice-T powiedział o rapowym stylu Minaj: „[Minaj] robi swoje. Ma swój własny sposób. Ma świetny sposób wokalu. Przypomina mi trochę kobiecą wersję Busta Rhymes, na przykład sposób, w jaki rzuca głosem w różnych kierunkach”[210].

Kiedy zaczęłam rapować, ludzie próbowali zrobić ze mnie typowego nowojorskiego rapera, ale nim nie jestem. Nie mam nic do nowojorskich raperów, ale nie chcę, aby ludzie mnie słyszeli i wiedzieli dokładnie, skąd jestem.

Nicki Minaj, Billboard[211]

Uznana za rapera, lubi gatunki muzyki elektronicznej (zwłaszcza electropop)[212]. Pink Friday oznaczał jej eksplorację gatunków, dając początek piosenkom electro, w tym popowym „Super Bass”. Łącząc także rap z muzyką syntezatorową, drugi album Minaj zawierał kilka piosenek electro-hop i electro pop: „HOV Lane”, „Whip It”, „Automatic”, „Come on a Cone”, „Young Forever”, „Fire Burns”[213], „Roman Holiday” i „Beez in the Trap”; podczas gdy „Starships” to piosenka eurodance[214]. Współpracowała z innymi artystami, co doprowadziło do powstania bardziej elektronicznych piosenek: „The Boys” z piosenkarką Cassie oraz „Beauty and a Beat” z Justinem Bieberem.

Jej wers z „Monster” Kanye Westa spotkał się z uznaniem krytyków i w znacznym stopniu przyczynił się do jej popularności; wielu krytyków twierdziło, że miała w piosence najlepszą zwrotkę[215][216]. Jej zwrotka została uznana przez Complex za najlepszą zwrotkę rapową 2010 roku[217]. West twierdził w pewnym momencie, że rozważał usunięcie jej wersetu z utworu, ponieważ obawiał się, że przyćmi to jego własną pracę:

To był taki moment, kiedy pomyślałem o usunięciu zwrotki Nicki z „Monster”, ponieważ wiedziałem, że ludzie powiedzieliby, że to najlepsza zwrotka na najlepszym albumie hiphopowym wszech czasów lub ewentualnie na jednym z top 10. I wykonałbym całą tę pracę, osiem miesięcy pracy nad „Dark Fantasy”, a ludzie do dziś mówią mi: „Moją ulubioną rzeczą była zwrotka Nicki Minaj”. Więc jeśli pozwolę mojemu ego wyciągnąć ze mnie to, co najlepsze, zamiast pozwolić tej dziewczynie dostać szansę, aby ta platforma była wszystkim, czym mogła być, zdjąłbym ją lub zmarginalizowałbym ją, spróbowałbym powstrzymać ją przed tym błyszczącym momentem…[218]

Alter ego edytuj

Podczas gdy jej rodzice często kłócili się w dzieciństwie, Minaj żyła postaciami, które stworzyła i była to jej droga ucieczki. Przypomniała sobie, że „fantazja była moją rzeczywistością”, a jej pierwszą tożsamością była Cookie, która stała się Harajuku Barbie i (później) Nicki Minaj[219]. W listopadzie 2010 roku Minaj stworzyła alter ego Nicki Teresa, nosząc kolorowe nakrycie głowy i nazywając siebie „uzdrowicielką dla swoich fanów” – podczas wizyty w Fundacji Garden of Dreams w Fuse Studios w Nowym Jorku[220]. Wprowadziła inne alter ego, Rosę (wymawiane z przesadnym R), aby upamiętnić swój występ w grudniu 2010 roku w Lopez Tonight[221].

Jednym z najbardziej znanych alter ego Minaj jest „demon wewnątrz niej” o nazwisku Roman Zolanski (reżysera filmowego Romana Polańskiego ze zmodyfikowanym nazwiskiem), „brat bliźniak” Minaj, którego postać przyjmuje, gdy jest zła[222]. Roman został porównany do alter ego Eminema Slim Shady, a w „Roman’s Revenge” Minaj i Eminem współpracują jako swoje alter ego[223]. Powiedziała, że na jej następnym albumie będzie dużo Romana: „A jeśli nie znasz Romana, to wkrótce go poznasz. To chłopiec, który żyje we mnie. Jest wariatem i jest gejem i będzie tam dużo przebywał[224]. Roman ma matkę, Marthę Zolanski[225], która pojawiła się w „Roman’s Revenge” z brytyjskim akcentem[226] i po raz pierwszy zaśpiewała na „Roman Holiday”[227]. Martha pojawiła się w teledysku do „Moment 4 Life” jako wróżka chrzestna Nicki[222].

Inspiracje edytuj

 
 
Nicki Minaj wymienia raperów: Jay-Z (po lewej) oraz Foxy Brown (po prawej) jako swoje główne inspiracje

Minaj wymienia Foxy Brown i Jay-Z jako główne inspiracje: „Naprawdę kochałam [Foxy] jako rapperkę. Byłam bardzo zainteresowana jej umysłem i jej aurą [i] byłam naprawdę bardzo zaangażowana w Jay-Z. Ja i moi przyjaciele z liceum, recytowaliśmy wszystkie teksty Jay-Z. Jego teksty były naszymi słowami w naszych rozmowach przez cały czas”[228]. Powiedziała dalej: „Nigdy tak naprawdę nie powiedziałam Foxy, jak bardzo na mnie wpłynęła i jak bardzo zmieniła moje życie, a musisz to powiedzieć ludziom, kiedy będą żyli, aby móc nawet przyjąć komplement, zamiast oddawać im hołd, kiedy już ich tu nie ma”[229], dodając, że Foxy Brown była dla niej „najbardziej wpływową raperką”, chociaż początkowo porównywano ją do Lil’ Kim, kiedy zadebiutowała. Nicki i Lil Kim, często wymieniani jako główny rywal rapowy Foxy, wymieniali ze sobą słowa w mediach społecznościowych i w swojej muzyce[230]. Minaj i Foxy współpracowali przy utworze „Coco Chanel” z czwartego albumu Minaj – Queen[231].

Jada Pinkett Smith jest jednym z wzorców do naśladowania Minaj w jej karierze aktorskiej[232]. Minaj zainspirowała się Monicą, piosenkarką R&B, śpiewającą „Why I Love You So Much” na każdym pokazie talentów, w którym brała udział. Występując w Atlancie w ramach swojej Pink Friday Tour, nazwała Monicę jednym ze swoich największych muzycznych wpływów wszech czasów. Minaj wymieniała również Madonnę[233], Enyę[234], Lil Wayne’a[235], Eminema[235], Beyoncé, Kanye Westa, Trinę i Drake’a[236].

Nazwała Betsey Johnson inspiracją modową: „[Betsey] jest wolnym duchem. Kiedy spotkałam ją pewnego dnia, czułam, że znam ją przez całe życie. Jest taka ciepła, troskliwa i opiekuńcza. Jest niesamowicie utalentowana, a ja nosiłam jej ubrania od zawsze, więc spotkanie z nią było jak: „Yay!”, kłaniałam się jej, ona jest zajebista![237]” Minaj wyraziła również uznanie dla stylu Cyndi Lauper i tego, jak jej filmy zainspirowały ją jako nastolatkę: „Kiedy po raz pierwszy poszłam na farbowanie włosów, miałam około 14 lat i chciałam blond pasemka. Kosmetyczka powiedziała: „Nie, musisz dać matkę do telefonu”, a ja tylko płakałam i błagałam. Zawsze eksperymentowałam. Filmy Cyndi Lauper – to mnie zaintrygowało”[238].

Wizerunek edytuj

 
Na początku swojej kariery Minaj często nosiła kolorowe kostiumy, kosmetyki i peruki

W 2012 roku redaktor New York Timesa powiedział, że niektórzy uważają ją za „najbardziej wpływową raperkę wszech czasów”[239]. Minaj została nazwana „czarnoskórą Lady Gagą” ze względu na jej kolorowe kostiumy i peruki. W jednym wywiadzie Minaj odrzuciła porównanie[240], ale w innym powiedziała, że inspiruje ją kreatywność Gagi[241]. Minaj wymieniła Alexandra McQueena, Gianniego Versace i Christiana Louboutina jako swoich ulubionych projektantów[242]. The Huffington Post opisał jej styl jako „podejmujący ryzyko” i „daleko idący”, z „odważnymi wyborami krawieckimi”[243]. Yahoo! nazwał jej sukienkę „kolorową” i „szaloną” oraz napisał, że „świat mody i muzyki z pewnością byłby bardzo cichy bez pani Minaj”[244]. Minaj była kilkakrotnie umieszczana na corocznej liście Maxim Hot 100[245][246]. Jej budowa ciała, zwłaszcza pośladki, przyciągnęły uwagę mediów.

Minaj mówiła o feminizmie w wywiadzie dla Vogue w 2015 roku, mówiąc: „Są rzeczy, które robię, których feministki nie lubią, i są rzeczy, które robię, które im się podobają. Nie nazywam tak siebie”[247]. W 2018 roku wywiad z Elle, w którym omawiała prostytutki, swój własny seksapil i seksualność w muzyce i mediach społecznościowych, spotkał się z krytyką[248][249]. W magazynie The New York Times krytyk muzyczny Vanessa Grigoriadis powiedziała, że Minaj „stała się ekspertem w modelowaniu sposobów, w jakie kobiety mogą sprawować władzę w branży dla siebie i mówi własnym zdaniem[250].”

Na początku swojej kariery uczyniła autografy na piersi częścią swojego ruchu, aby wzmocnić pozycję kobiet[251]. W 2010 roku powiedziała, że chociaż początkowo czuła się zobowiązana do naśladowania prowokacyjnych zachowań „raperek tamtych czasów”, zamierzała ujarzmić swoją seksualność, ponieważ „chce, aby ludzie – zwłaszcza młode dziewczyny – wiedzieli o tym, że w życiu, nic nie będzie oparte na seksapilu. Musisz mieć coś innego do tego”[252] Jednak później w swojej karierze Minaj wykorzystała swoją seksualność i często przyciągała uwagę mediów ze względu na swoje jednoznacznie seksualne i prowokujące teksty, występy i obecność w mediach społecznościowych. Komentatorzy i krytycy często debatują, czy praca Minaj wzmacnia pozycję kobiet, czy też je uprzedmiotawia[253].

Okładka i teledysk do jej singla „Anaconda” z 2014 roku wywołały poważne kontrowersje po wydaniu[254]. Teledysk został obejrzany 19,6 miliona razy w ciągu pierwszych 24 godzin od wydania, co pobiło ówczesny rekord Vevo (wcześniej ustanowiony również przez nią)[255]. Krytycy nazwali wideo i okładkę „zbyt nieprzyzwoitymi”[256], podczas gdy inni chwalili Minaj za „posiadanie swojej seksualności”[257], przyglądając się jej pracy z perspektywy feministycznej[254][258][259][260]. Pisarz dla The Guardian powiedział o piosence i teledysku „Anaconda”: „Minaj dosłownie wciska się w odę Sir Mix-A-Lota do pośladków z Anacondą, zamieniając klasyczną piosenkę w rozmowę i nie pozwalając kamerze na obiektywizację jej tańca na kolanach, utrzymując go w oddaleniu, na odległość”[261].

Billboard umieścił Minaj na czwartym miejscu najbardziej aktywnych muzyków w mediach społecznościowych na liście Social 50 z marca 2011 roku[262]. Minaj jest także najczęściej obserwowanym raperem na świecie na Instagramie z 133 milionami obserwujących[263][264]. Na Twitterze jest jedną z najczęściej obserwowanych raperów, z 22 milionami obserwujących ją osób[265].

Działalność charytatywna edytuj

 
Katy Perry (po lewej) i Minaj występujące dla członków służby podczas koncertu VH1 Divas Salute the Troops w 2010 roku

W 2010 roku Minaj wykonała cover „Girls Just Wanna Have Fun” wraz z piosenkarką Katy Perry dla członków zespołu podczas koncertu VH1 Divas Salute the Troops w 2010 roku[266][267]. W 2011 roku Mattel stworzyło lalkę Barbie z podobizną Minaj na aukcję dla Project Angel Food, organizacji charytatywnej dostarczającej żywność osobom dotkniętym HIV i AIDS[268]. W 2012 roku, w następstwie huraganu Sandy, Minaj przekazała 15 000 dolarów bankowi żywności Nowego Jorku i zorganizowała tzw. turkey drive na swojej macierzystej uczelni PS 45[269].

W maju 2017 roku Minaj zaoferowała za pośrednictwem Twittera opłacenie czesnego za studia i pożyczek studenckich dla 30 swoich fanów. Spełnia ich prośby, ofiarując od 500 dolarów na przybory szkolne do 6000 dolarów na czesne, obiecując odpowiedzieć na więcej próśb w ciągu miesiąca lub dwóch[270]. Ogłosiła również, że w najbliższej przyszłości uruchomi oficjalną organizację charytatywną na rzecz pożyczek studenckich i opłacania czesnego. W tym samym miesiącu Minaj ujawniła na Instagramie, że od kilku lat przekazuje pieniądze wiosce w Indiach za pośrednictwem swojego pastora Lydii Sloley. Te darowizny pomogły wiosce uzyskać centrum komputerowe, instytut krawiecki, program do czytania i dwie studnie wodne. „Z tego jestem najbardziej dumna” – powiedziała o nowych przybudówkach do wioski[271].

W sierpniu 2017 r. po huraganie Harvey, który uderzył w miasto Houston w Teksasie, Minaj odpowiedziała na wyzwanie w mediach społecznościowych komika i aktora Kevina Harta i przekazała 25000 dolarów Czerwonemu Krzyżowi, mówiąc, że „modli się za wszystkich tam”[272][273].

4 września 2018 roku Minaj wystąpiła jako gość i wykonała kilka piosenek w programie The Ellen Degeneres Show[274]. Przez cały odcinek Minaj i Degeneres, z udziałem Walmarta, przekazali fanom ponad 150000 dolarów darowizn[275].

W 2019 roku Minaj wycofała się z koncertu w Arabii Saudyjskiej po tym, jak „działacz na rzecz praw kobiet Loujain al-Hathloul został zatrzymany i aresztowany za wypowiadanie się przeciwko saudyjskiemu reżimowi”. Minaj została pochwalona przez Fundację Praw Człowieka i wydała oświadczenie, w którym powiedziała: „Po dokładnej refleksji [...] uważam, że ważne jest, aby jasno wyrazić swoje poparcie dla praw kobiet, społeczności LGBTQ i wolności słowa”[276][277]. W 2020 roku, po wydaniu utworu Minaj i 6ix9ine, „Trollz”, Minaj ogłosiła, że część dochodów z piosenki, wraz z zyskami ze wszystkich towarów, zostanie przeznaczona na Projekt Bail w czasie protestów Black Lives Matter wywołanych śmiercią George’a Floyda”[278].

Dziedzictwo edytuj

Nicki Minaj została nazwana „królową rapu ang. Queen Of Rap, QOP” przez wiele mediów[279][280][281][282][283][284]. W 2017 roku Patrik Sandberg z magazynu Dazed twierdził, że Minaj „pod względem wszelkich dostępnych wskaźników przewyższyła każdą inną artystkę hip-hopową, aby odnieść największy sukces w historii”[285]. Zoe Johnson z XXL nazwała ją „jedną z najbardziej uniwersalnych wokalistek” i że „zarobiła miliony bez optymistycznych popowych hitów i tradycyjnych dźwięków hip-hopowych, które zaspokajają zarówno jej kobiecość, jak i asertywną stronę”[286].

Autorka XXL, Zoe Johnson, skomentowała, że Minaj „pomogła narodzić się nowemu pokoleniu raperów, którzy naśladują jej styl” i „odświeżyć” jej teksty. Minaj została nazwana jedną z najbardziej wpływowych artystek rapowych wszech czasów. Minaj jest inspiracją dla kilku nowych artystek, w tym Tinashe[287], Cher Lloyd[288], Billie Eilish[289], Ms Banks[290], Asian Doll[291], Doja Cat[292], Megan Thee Stallion[293], Latto[294], BIA[295] i Saweetie[296].

Z ponad 140 współpracami Billboard wymienił Minaj jako „ikonę rapu i popu”, dodając, że „była jednym z najbardziej niezawodnych wykonawców gościnnych muzyki popularnej, notując [...] dziesiątki hitów na listach jako gościnna obecność przy singlach innych artystów”. Jako gościnna artystka, Minaj została uznana przez Complex za umiejętność „wzięcia prostej piosenki i przekształcenia jej w przebój tylko dlatego, że jest na niej”[297]. Allison Stewart z The Washington Post stwierdziła, że od początku swojej kariery Minaj „została ulubioną dziewczyną dla artystów, którzy chcieli dodać trochę smaczku do swoich utworów bez kalania się w tym procesie”. W 2012 roku Jon Caramanica z The New York Times powiedział, że:

Nicki Minaj „stała się zwinną, sugestywną raperką. Stała się misterną autorką tekstów. Stała się rozważną piosenkarką. Stała się ryzykowną performerką. Wymyśliła nowe persony. Bardziej niż jakikolwiek inny raper w mainstreamie, zdecydowanie przecięła oczekiwania [...] bez nikogo w pobliżu, do którego można by się porównywać lub do innych, do których można by ją porównywać, stała się swoim własnym znakiem wodnym”[298].

Billboard przyznał, że przywróciła kobiecy rap do głównego nurtu w USA[299]. W 2021 r. pisarz NPR, Erik Nielson, powiedział, że „sukces Minaj w ciągu ostatniej dekady był wyjątkiem od niepisanej zasady, że raperki nie mają już miejsca wśród elitarnych artystek”. Pisarka Danyra Haffenden również skomentowała spuściznę Minaj, stwierdzając, że „Od jej odważnych strojów po wielokolorowe peruki, Minaj emanowała pewnością siebie, która inspirowała innych, którzy uważnie przyglądali się”. Dodała, że Minaj „nie potrzebuje niczego poza swoją sztuką, aby mówić za siebie”[300].

Osiągnięcia edytuj

 
Minaj występująca na MTV Video Music Awards 2018, gdzie zdobyła nagrodę MTV Video Music Award za najlepszy teledysk hip-hopowy

Minaj jest laureatką wielu nagród, w tym dziewięciu American Music Award, dziesięciu BET Award, ośmiu BET Hip Hop Award, pięciu Billboard Music Award, siedmiu MTV Video Music Award, dziesięciu MTV Europe Music Award, czterech People’s Choice Award, jednego Soul Train Music Award i trzech nagród Teen Choice Awards. Minaj otrzymała łącznie 10 nominacji do nagrody Grammy. Pierwszą nominację do nagrody Grammy otrzymała w 2011 roku za najlepszy rapowy występ duetu lub grupy (,,My Chick Bad"z Ludacrisem). W 2012 roku Minaj otrzymała cztery nominacje, w tym dla Najlepszego Nowego Artysty, Najlepszego Wykonania(,,Moment 4 Life" z Drakiem), Najlepszego Albumu Rapowego (Pink Friday), oraz otrzymała nominację za Album Roku (Loud) w którym wystąpiła gościnnie w utworze (,,Raining Man'') Rihanny. W 2015 roku otrzymała dwie nominacje do Najlepszej Piosenki (,,Anaconda"), oraz za Najlepsze Wykonanie Pop Przez Duet lub Grupę (,,Bang Bang" z Jessie J i Arianą Grande). W 2016 roku również trzy nominację za Najlepsze Wykonanie (,,Truffle Butter'' z Drakiem i Lil Waynem), zdobyła również nominację za Najlepszą Współpracę Rapera z Wokalistami(,,Only" z Chrisem Brownem), oraz za Nalepszy Album (The Pinkprint). Trzykrotnie zdobyła również nagrodę MTV Video Music Award za najlepszy teledysk hip-hopowy („Super Bass”, „Anaconda” i „Chun-Li”), a raz zdobyła nagrodę za najlepszy teledysk kobiecy („Starships”). W 2019 roku Billboard Women in Music przyznało jej nagrodę Game Changer Award[301][302],a w 2022 roku Minaj zdobyła nagrodę MTV Video Music Award Michael Jackson Video Vanguard Award, za wkład w muzykę i pop kulturę.

W 2010 roku Minaj została pierwszą solową artystką, która miała jednocześnie siedem piosenek na liście Billboard Hot 100, a także pierwszą kobietą, która pojawiła się na corocznej liście najgorętszych MC MTV od jej powstania w 2007 roku[303]. W 2013 roku Minaj została najbardziej pojawiającą się na Billboard Hot 100 raperką w historii w tamtym czasie, z 44 wejściami, plasując Mariah Carey na siódmym miejscu wśród kobiet wszystkich gatunków. Była pierwszą artystką, która znalazła się na liście Forbes Hip-Hop Cash King List, gdzie w 2013 roku zajęła czwarte miejsce, zarabiając 29 milionów dolarów. Minaj ma na liście dziewiętnaście singli z pierwszej dziesiątki, najwięcej dla każdej raperki, z czego cztery to piosenki solowe. W 2017 roku Minaj pobiła rekord liczby wpisów na Hot 100 dowolnej artystki, przewyższając Arethę Franklin, a w 2018 roku została pierwszą artystką, która zgromadziła 100 wejść na Hot 100, dopóki rekord nie został złamany w grudniu 2020 roku przez piosenkarkę i autorkę tekstów Taylor Swift[304]. Jest drugą artystką z największą liczbą wejść.

W 2019 roku jej współpraca z Karol G „Tusa”, była dwukrotnie nominowana do Latin Grammys[305]. Piosenka zadebiutowała na pierwszym miejscu listy „Hot Latin Songs”. Piosenka stała się najdłużej utrzymującym się singlem numer jeden na Argentina Hot 100, po spędzeniu 25 tygodni na pierwszym miejscu listy przebojów. W 2020 roku Minaj stała się drugą raperką, która zajęła pierwsze miejsce na liście Hot 100 więcej niż raz ze swoją piosenką „Trollz”. Została także drugą kobietą, która zadebiutowała na szczycie listy przebojów od czasu Lauryn Hill w 1998 roku. W 2021 roku teledysk do „Anaconda” stał się pierwszą solową piosenką rapową, która osiągnęła miliard wyświetleń na YouTube[306]. To był jej szósty teledysk, który osiągnął miliard wyświetleń, stając się pierwszą i obecnie jedyną raperką, która to zrobiła. W 2011 roku Minaj zajęła szóste miejsce w rankingu mistrzów Rolling Stone „Kings of Hip Hop”, który opiera się na rekordowej sprzedaży i wskaźnikach mediów społecznościowych. Minaj jest pierwszą kobietą, która pojawiła się na liście „Hip Hop Cash Kings” Forbesa od jej powstania w 2007 roku, występując cztery razy z rzędu w latach 2011–2014. W 2016 roku znalazła się na corocznej liście Time 100 najbardziej wpływowych ludzie na świecie; pojawiła się również na jednej z fizycznych okładek wydania[307].

Kontrowersje edytuj

Remy Ma edytuj

Nieporozumienia między Minaj a raperką Remy Ma zaczęły się w 2007 roku, kiedy Ma zwróciła uwagę na freestyle „Dirty Money” z jej mixtape’u Playtime Is Over (2007)[308]. W nagraniu Minaj rapuje: „Powiedz tej suce z koroną, żeby zrobiła to jak Chris Brown/wygrała trzy rundy, potrzebuję sto tysięcy/jak 'Chinatown'- suki lepiej się kłaniają/oh, nie wiesz, suki już wiedzą/jebać ją, ja mam broń – daj jej znać, że jestem tą jedyną[309]”. Minaj podobno nigdy nie potwierdziła ani nie zaprzeczyła, że piosenka dotyczyła Ma[308]. Chociaż w ostatnich latach Ma i Minaj dzieliły się słowami zachęty, ich związek szybko się popsuł i zaczęły wydawać wersety i piosenki z tekstami skierowanymi do siebie, w tym „Money Showers” Ma z Fat Joe i „Make Love” Minaj z Gucci Mane. 25 lutego 2017 roku Ma wydała „Shether”. 3 marca 2017 r., podczas wizyty w The Wendy Williams Show, Ma oskarżyła Minaj o „próbę trzymania [jej] z dala od czerwonych dywanów” i „próbę upewnienia się, że nagrody nie trafiają do [niej]”. Tydzień później, w wywiadzie przeprowadzonym przez BuzzFeed News, Ma stwierdziła, że ma wątpliwości co do wydania dissowego utworu i skomentowała trudności związane z byciem kobietą w branży muzycznej. Minaj następnie odpowiedziała piosenką „No Frauds”, w której oskarżyła Ma o szerzenie fałszu i wyśmiewała się ze słabej sprzedaży płyt Ma z Plata O Plomo[310].

Lil’ Kim edytuj

Minaj była uwikłana w spór z raperką Lil’ Kim od czasu jej sukcesu z Pink Friday[311]. Kim oskarżyła Minaj o skopiowanie jej stylu, mówiąc: „Jeśli zamierzasz ukraść mój łup, będziesz musiał zapłacić. Coś trzeba dać. Pomóż mi, ja ci pomogę[311].” Uważa się, że singiel Minaj „Roman’s Revenge” z Eminemem jest odpowiedzią na komentarze Kim[312], chociaż później temu zaprzeczyła[313]. Odpowiedziała na tę sytuację w wywiadzie dla Angie Martinez z HOT 97, mówiąc: „Wybrała bójkę z Foxy, potem z Eve, potem z Remy, potem z panem Wallace, potem z Nicki Minaj. Za każdym razem, gdy pojawiasz się w wiadomościach, to dlatego, że się do kogoś przyczepiasz! Gdzie jest Twoja muzyka? Pokaż swoją muzykę, a kiedy zobaczę Twoje imię na Billboard, wtedy odpowiem Ci. Poza tym, żegnaj. To Barbie, suko[314].” Lil’ Kim ponownie rozgorzała spór, wydając swój mixtape Black Friday (którego tytuł bezpośrednio nawiązywał do Minaj). Grafika przedstawia Lil 'Kim odcinającą głowę Minaj mieczem[311]. W odpowiedzi Minaj w kwietniu 2011 roku ukazał się fragment dissowego utworu „Tragedy”. Po wydaniu Pink Friday: Roman Reloaded krytycy sugerowali, że utwór „Stupid Hoe” mógł zawierać ataki wymierzone w Kim[315]. Lil’ Kim później zasugerowała w wywiadzie dla Breakfast Club 105, że piosenka „Automatic” jest podobna do jej niewydanego materiału, nazywając również Minaj „wstrętną” i „kocią”[316]. Minaj pozornie nawiązał do feudu w wywiadzie dla Geniusa z 2018 roku, mówiąc: „Ktoś mnie dopadł. Dopadł mnie weteran, a ja uderzyłam ją z Romans Revenge, a potem kontynuowałam”[317]. W 2021 roku Lil’ Kim oświadczyła na czerwonym dywanie BET Awards, że chciałaby zrobić Verzuz z Minaj[318].

Cardi B edytuj

Podczas New York Fashion Week 2018, na after party organizowanym przez Harper’s Bazaar, raperka Cardi B wywołała znaczne kontrowersje, gdy rzuciła jednym ze swoich butów na wysokim obcasie i próbowała fizycznie zaatakować Minaj[319]. Cardi B twierdziła później, że Minaj wcześniej „polubiła” komentarze innych użytkowników w mediach społecznościowych, którzy wyrażali się negatywnie o zdolności Cardi B do opieki nad jej nowo urodzoną córką[320]. Minaj następnie omówiła ten incydent w odcinku swojego programu radiowego Beats 1 o nazwie Queen Radio, w którym zaprzeczyła oskarżeniom i nazwała spór „upokarzającym” oraz oskarżyła Cardi o rzekome cybernękanie w gorącej wymianie na Instagramie z 2014 roku[321][322].

Wypowiedzi na temat szczepionki przeciw COVID-19 edytuj

13 września 2021 roku Minaj ogłosiła, że nie weźmie udziału w Met Gala 2021 ze względu na wymóg szczepienia przeciw COVID-19. Stwierdziła, że unikała wystąpień publicznych i podróży ze względu na swojego niemowlęcego syna[323][324]. Minaj podzieliła się kilkoma tweetami na temat swojego nieszczepionego statusu, twierdziła, że chce "wyszukać więcej informacji"[325] i twierdziła, że "przyjacielowi jej kuzyna w Trynidadzie spuchły jądra, stał się impotentem i musiał odwołać swój ślub w wyniku szczepionki przeciw COVID[326]." Te tweety spotkały się z szerokim odzewem w mediach społecznościowych, gdzie jej historia o przyjacielu kuzyna stała się przedmiotem żartów i memów[327]. Wkrótce potem Minaj pochwaliła tych, którzy zostali zaszczepieni i założyła na Twitterze ankietę na temat firm produkujących szczepionki przeciwko COVID-19.[328] Minister zdrowia Trynidadu i Tobago Terrence Deyalsingh oświadczył, że twierdzenia Minaj są fałszywe, ubolewając, że jego zespół "stracił czas próbując wyśledzić" taki raport[329].

Zapytany o temat wypowiedzi Minaj na konferencji prasowej główny lekarz Anglii Chris Whitty powiedział, że powinna się ona "wstydzić" za "rozpowszechnianie nieprawdy w mediach społecznościowych[330][331][332]. W odpowiedzi Minaj zamieściła "prześmiewczą" wiadomość audio skierowaną do Borisa Johnsona w komediowym brytyjskim akcencie, "sarkastycznie" twierdząc, że "chodziła do szkoły z Margaret Thatcher"[333]. Biały Dom zaoferował Minaj rozmowę telefoniczną z lekarzem, aby odpowiedzieć na pytania dotyczące bezpieczeństwa szczepionki[334]. Na transmisji na żywo za pośrednictwem Instagrama dwa dni później twierdziła, że "po prostu zadawała pytania" i nie "podawała żadnych faktów" na temat szczepionki[335].

Życie prywatne edytuj

W swojej piosence „All Things Go” Minaj ujawniła, że jako nastolatka dokonała aborcji[336]. Minaj powiedziała, że chociaż to ją „prześladuje”, uważa, że podjęła dobrą decyzję[337].

Na początku swojej kariery Minaj identyfikowała się jako osoba biseksualna. Jednak w końcu stwierdziła w wywiadzie dla Rolling Stone w 2010, że powiedziała to tylko, aby zwrócić na siebie uwagę: „Myślę, że dziewczyny są seksowne, ale nie zamierzam kłamać i mówić, że umawiam się z dziewczynami[338]”. W maju 2020 roku ponownie zwróciła się do swojej seksualności, stwierdzając w wersie z remiksu „Say So” Doja Cat: „Kiedyś byłam bi, ale teraz jestem po prostu hetero”. Tekst ten został nazwany „problematycznym” przez niektórych członków społeczności LGBT, którzy oskarżyli ją o tzw. „nieakceptowanie biseksualizmu”[339].

Pod koniec 2014 roku Minaj rozstała się ze swoim długoletnim chłopakiem, Safaree Samuelsem, z którym umawiała się od 2003 roku[340]. Według Minaj, on się jej oświadczył, ale odmówiła. Uważa się, że kilka utworów na The Pinkprint zostało zainspirowanych końcem ich związku[341]. Minaj zaczęła spotykać się z raperem Meek Mill na początku 2015 roku[342]. W styczniu 2017 roku ogłosiła, że zakończyła ich związek[343]. Krótko umawiała się z innym raperem Nasem w roku 2018[344].

W grudniu 2018 r. Minaj zaczęła spotykać się ze swoim przyjacielem z dzieciństwa Kennethem „Zoo” Petty i złożyła wniosek o pozwolenie na zawarcie małżeństwa w sierpniu 2019 roku[345]. Ogłosiła, że oficjalnie wzięli ślub 21 października[346]. Po ślubie podzieliła jego nazwisko, stając się Maraj-Petty[347]. Po tym, jak postawiono zarzuty federalne za niezarejestrowanie się jako przestępca seksualny w Kalifornii, jej mąż został wpisany do bazy danych California Megan’s Law w 2020 roku, skazany za usiłowanie gwałtu pierwszego stopnia w 1995 roku w Nowym Jorku. Wcześniej odsiedział prawie cztery lata więzienia za wspomnianą zbrodnię[348][349]. W 2021 r. ofiara złożyła pozew przeciwko parze o rzekome nękanie[350].

W lipcu 2011 roku jej kuzyn Nicholas Telemaque został zamordowany w pobliżu swojego domu na Brooklynie, o czym wspomina w swoich piosenkach „All Things Go” i „Champion”[351]. W listopadzie 2017 r. brat Minaj Jelani został skazany za drapieżną napaść seksualną na dziecko i zagrażanie dobru dziecka[352]. 27 stycznia 2020 roku został skazany przez sędziego Sądu Najwyższego hrabstwa Nassau Roberta McDonalda na 25 lat dożywocia[353]. Powszechnym błędem jest przekonanie, że Minaj pomogła Jelani, jednak Minaj nie wpłaciła kaucji brata[354].

W lipcu 2020 r. Minaj ogłosiła na Instagramie, że spodziewa się pierwszego dziecka[355]. 30 września 2020 r. Minaj urodziła syna. Minaj publicznie nazywa go „Papa Bear”[356][357][358][359].

W lutym 2021 r. ojciec Minaj, Robert Maraj, zginął, idąc drogą na Long Island, gdzie został potrącony. Miał 64 lata[360]. Charles Polevich, 70-letni mężczyzna, został oskarżony o zabicie Maraja. Departament policji hrabstwa Nassau powiedział na konferencji prasowej, że śledzili samochód Polevicha, a on zgłosił się na policję[361]. Został postawiony w stan oskarżenia i oskarżony o dwa przestępstwa: opuszczenie miejsca zdarzenia, w którym zginęła osoba, oraz manipulowanie lub ukrywanie dowodów fizycznych[362]. Minaj skomentowała odejście ojca w liście z 2021 r., mówiąc: „[..] to była najbardziej druzgocąca strata w moim życiu. Ciągle mam ochotę do niego dzwonić, tym bardziej teraz, gdy go nie ma. [...] Niech jego dusza odpoczywa w raju. Był bardzo kochany i będzie go nam bardzo brakować.[363]”

Dochody edytuj

Jest jedyną raperką, która znajduje się na liście Hip Hop Cash Kings magazynu „Forbes”. Zadebiutowała na niej w 2011, zarabiając od maja 2010 do kolejnego roku 6,5 mln dolarów. Po osiągnięciu konta 15,5 mln dolarów w czerwcu 2012 znalazła się na 8. miejscu listy, a w 2013 – na 4. miejscu z dorobkiem 29 mln dolarów. W 2014 jej zarobki od czerwca 2013 do czerwca 2014 oszacowano na 14 mln dolarów. Jej wartość netto w 2021 jest szacowana na ok. 150 mln dolarów[364].

Dyskografia edytuj

Główny artykuł: Dyskografia Nicki Minaj.

Trasy koncertowe edytuj

  • Lil Wayne – America’s Most Wanted Tour (2008) (support)
  • Lil Wayne – I Am Still Music Tour (2011) (support)
  • Britney Spears – femme Fatale Tour (2011) (support)
  • Pink Friday Tour (2012)
  • Pink Friday: Reloaded Tour (2012)
  • The Pinkprint Tour (2015)
  • Nickihndrxx (2019) (anulowane) (z Future)
  • The Nicki WRLD Tour (2019) (z Juice WRLD)

Filmografia edytuj

Dubbing edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ Minaj twierdzi, że wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych "nielegalnie" i nie jest jasne, jaki jest jej status obywatelstwa amerykańskiego[1].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Nerisha Penrose, Nerisha Penrose, Nicki Minaj Weighs In on Children Border Crisis: ‘I Came to This Country as an Illegal Immigrant’ [online], Billboard, 21 czerwca 2018 [dostęp 2022-02-08] (ang.).
  2. ↑ Nicki Minaj [online], Biography.com [dostęp 2018-01-05] (ang.).
  3. ↑ Nicki Minaj | Biography & History | AllMusic [online], AllMusic [dostęp 2018-01-05].
  4. ↑ Nicki Minaj, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-09-30] (ang.).
  5. ↑ a b Jon Caramanica, A Singular Influence, „The New York Times”, 30 marca 2012, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  6. ↑ a b c d Gold & Platinum [online], RIAA [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  7. ↑ Joe Echevarria, Nicki Minaj Drops ‘The Pinkprint’ Album – Today in Hip-Hop – XXL [online], XXL Mag, 15 grudnia 2018 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  8. ↑ Brittany Spanos, How Nicki Minaj Courted Controversy, Expanded Empire in 2015 [online], Rolling Stone, 22 grudnia 2015 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  9. ↑ See the winners list for the 2020 Latin Grammys [online], EW.com [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  10. ↑ Karol G & Nicki Minaj’s ‘Tusa’ Becomes First Song by Two Lead Female Artists to Debut at No. 1 on Hot Latin Songs [online], Billboard, 20 listopada 2019 [dostęp 2021-04-15].
  11. ↑ ‘Tusa’ Hits 13 Weeks on Top of Billboard Argentina Hot 100, Matching ‘Otro Trago’ Record [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  12. ↑ a b Nicki Minaj Reacts to Going Number One in 2020 – Again [online], PAPER, 22 czerwca 2020 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  13. ↑ a b Nicki Minaj Passes Aretha Franklin for Most Billboard Hot 100 Hits of Any Female Artist [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  14. ↑ Nicki Minaj Makes History as First Woman With 100 Appearances on Billboard Hot 100 [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  15. ↑ a b Genius | Song Lyrics & Knowledge [online], Genius [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  16. ↑ Nicki Minaj Is The 21st Century’s Insatiable Hip-Hop Monarch [online], NPR.org [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  17. ↑ Nicki Minaj: Is the queen of rap’s crown fading?, „BBC News”, 22 sierpnia 2018 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  18. ↑ a b Michael Arceneaux, Nicki Minaj is the queen of rap. She needs to start acting like it. [online], Mic [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  19. ↑ Happy, birthday Nicki Minaj! Here’s the queen of rap through the years [online], usatoday.com [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  20. ↑ Daddy Yankee Named Songwriter of the Year at 2021 ASCAP Latin Music Awards: Full Winners’ List [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  21. ↑ Top Artists – Decade-End [online], Billboard [dostęp 2021-04-15].
  22. ↑ The 100 Most Influential People | TIME [online], TIME.com [dostęp 2021-04-15].
  23. ↑ Roger Krastz, 50 Most Followed Rappers on Instagram – XXL [online], XXL Mag, 8 sierpnia 2015 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  24. ↑ Nicki Minaj is getting her own HBO documentary series [online], NME, 21 listopada 2020 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  25. ↑ LOU$TAR- H.O.O.D.S.T.A.R.S Feat. Nicki Minaj & 7even-up | LISTEN [online], Def Pen, 12 września 2010 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  26. ↑ Nicki Minaj As A “Hood$tar” Before The Glitz, The T*ts, The Glam, And The CAKES! [online], Bossip, 19 lipca 2010 [dostęp 2021-04-15].
  27. ↑ Big Fendi Calls Nicki Minaj „a Groupie”, Blasts Her on The Breakfast Club | 24urban.com [online], web.archive.org, 6 września 2015 [dostęp 2021-04-15] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-06].
  28. ↑ NICKI MINAJ | HIP HOP | RAPINDUSTRY.COM [online], web.archive.org, 18 lipca 2012 [dostęp 2021-04-15] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-18].
  29. ↑ Nicki Minaj – Playtime Is Over [online], HotNewHipHop [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  30. ↑ Nicki Minaj – Sucka Free (Hosted By Lil Wayne) Mixtape Hosted by Young Money Ent. [online], LiveMixtapes [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  31. ↑ Underground Music Awards – UMA’s [online], web.archive.org, 30 marca 2014 [dostęp 2021-04-15] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-30].
  32. ↑ Beam Me Up Scotty Mixtape by Nicki Minaj Hosted by DJ Holiday & The Trapaholics – // Free Mixtapes @ DatPiff.com [online], DatPiff [dostęp 2021-04-15].
  33. ↑ a b c Artist Search for „nicki minaj” [online], AllMusic [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  34. ↑ Nicki Minaj: Artists To Watch 2010 [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  35. ↑ XXL Staff, XXcLusive: Nicki Minaj Signs With Young Money/Universal – XXL [online], XXL Mag, 31 października 2009 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  36. ↑ 5 Star (Remix) [feat. Gucci Mane, Trina & Nicki Minaj – Single by Yo Gotti]. [dostęp 2021-04-15].
  37. ↑ We Are Young Money by Young Money. [dostęp 2021-04-15].
  38. ↑ a b Artist Search for „young money” [online], AllMusic [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  39. ↑ Shaheem Reid, Nicki Minaj Gets ‘Stamp Of Approval’ From Jay-Z [online], MTV News [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  40. ↑ New Music: Nicki Minaj f/ Sean Garrett – ‘Massive Attack’ [online], Rap-Up [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  41. ↑ Nicki Minaj Announces Album Title [online], Rap-Up [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  42. ↑ Sean Garrett: Nicki Minaj’s Failed Single Was 'Out Of My Control’ [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  43. ↑ Single Cover: Nicki Minaj – ‘Your Love’ [online], Rap-Up [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  44. ↑ Check It Out – Single by will.i.am & Nicki Minaj. [dostęp 2021-04-15].
  45. ↑ Nicki Minaj’s “Right Thru Me” Asks, “How Do You Do That Sh*t?” [online], idolator, 22 września 2010 [dostęp 2021-04-15].
  46. ↑ Nicki Minaj Says Kanye West’s ‘Monster’ Almost Didn’t Make His ‘MBDTF’ Album [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  47. ↑ Kanye West, Finally Unraveled [online], The Village Voice, 17 listopada 2010 [dostęp 2021-04-15].
  48. ↑ a b Nicki Minaj [online], GRAMMY.com, 15 grudnia 2020 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  49. ↑ Pink Friday. Nicki Minaj Universal (Universal Music). [dostęp 2021-04-15].
  50. ↑ a b Nicki Minaj’s ‘Roman Reloaded’ Debuts at No. 1 on Billboard 200 [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  51. ↑ Nicki Minaj’s ‘Pink Friday’: Read EW’s review [online], EW.com [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  52. ↑ Nicki Minaj’s ‘Pink Friday’ Certified Platinum [online], Rap-Up [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  53. ↑ FMQB: Radio Industry News, Music Industry Updates, Arbitron Ratings, Music News and more! [online], web.archive.org, 5 lipca 2011 [dostęp 2021-04-15] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-05].
  54. ↑ Nicki Minaj Dominates ‘Saturday Night Live’ [online], Spin, 30 stycznia 2011 [dostęp 2021-04-15].
  55. ↑ Jocelyn Vena, Britney Spears To Tour With Nicki Minaj [online], MTV News [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  56. ↑ Britney Spears | Awards [online], AllMusic [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  57. ↑ The 10 Most Controversial Moments of Nicki Minaj’s Career, Pg. 8 | Vibe [online], web.archive.org, 16 czerwca 2012 [dostęp 2021-04-15] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-16].
  58. ↑ Nicki Minaj Addresses Good Morning America Nip Slip: It Wasn’t a Stunt! [online], Us Weekly, 10 kwietnia 2012 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  59. ↑ Archive-James-Dinh, Nicki Minaj Wins Best Hip-Hop Video VMA [online], MTV News [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  60. ↑ WORLD PREMIERE: Listen To Nicki Minaj’s New Single ‘Starships’ [AUDIO] | Ryan Seacrest – The official entertainment news site of American Idol host and American Top 40 on air radio personality! [online], web.archive.org, 16 lutego 2012 [dostęp 2021-04-15] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-16].
  61. ↑ Gotye has best-selling single of 2012 [online], The Nation, 2 grudnia 2012 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  62. ↑ Gil Kaufman, Nicki Minaj Looking For Ultimate Hip-Hop/Pop Crossover [online], MTV News [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  63. ↑ Haley Blum, Nicki Minaj sued by musician over ‘Starships’ [online], USA TODAY [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  64. ↑ Nicki Minaj f. 2 Chainz – Beez In The Trap [online], HipHopDX, 21 marca 2012 [dostęp 2021-04-15].
  65. ↑ New Music: Nicki Minaj f/ Chris Brown – 'Right By My Side’ [online], Rap-Up [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  66. ↑ Colin Daniels, Nicki Minaj delays ‘Roman Reloaded’ [online], Digital Spy, 21 stycznia 2012 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  67. ↑ Nicki Minaj And Cover Drive’s New Songs Join Capital FM Playlist (15th June) [online], Capital [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  68. ↑ Super Bowl: Madonna gives ‘shot of brass’, „BBC News”, 6 lutego 2012 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  69. ↑ Nicki Minaj Comes in First: A Look at Her Milestones [online], BET.com [dostęp 2021-04-15].
  70. ↑ The 10 Most Controversial Moments of Nicki Minaj’s Career, Pg. 2 | Vibe [online], web.archive.org, 11 czerwca 2012 [dostęp 2021-04-15] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-11].
  71. ↑ Nicki Minaj’s "Vulgar" Grammys Exorcism Angers Catholic League [online], E! Online, 13 lutego 2012 [dostęp 2021-04-15].
  72. ↑ Bill, IS NICKI MINAJ POSSESSED? [online], Catholic League [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  73. ↑ Nicki Minaj’s Pink Friday World Tour Pops Open In Sydney: Concert Review [online], idolator, 16 maja 2012 [dostęp 2021-04-15].
  74. ↑ Colin Daniels, Nicki Minaj extends UK arena tour [online], Digital Spy, 5 lipca 2012 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  75. ↑ Nicki Minaj Defends Her Decision to Drop Out of Hot 97 Summer Jam Concert [online], OK Magazine, 5 czerwca 2012 [dostęp 2021-11-05] (ang.).
  76. ↑ Justin Harp, Nicki Minaj: 'Ice Age 4 is an honour’ [online], Digital Spy, 4 lipca 2012 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  77. ↑ Sam Rigby, MTV EMAs winners unveiled in Frankfurt [online], Digital Spy, 11 listopada 2012 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  78. ↑ Pearl Future feat. Nicki Minaj “Lookin’ At Me” (Download) – The Nicki Minaj Network – The ultimate Nicki Minaj fansite for your 24/7 daily dose of Nicki news! [online], web.archive.org, 28 stycznia 2018 [dostęp 2021-04-15] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-28].
  79. ↑ iTunes – Music – Pink Friday: Roman Reloaded the Re-Up by Nicki Minaj [online], web.archive.org, 2 czerwca 2014 [dostęp 2021-04-15] [zarchiwizowane z adresu 2014-06-02].
  80. ↑ Nicki Minaj launching record label – Story – Entertainment – 3 News [online], web.archive.org, 5 listopada 2013 [dostęp 2021-04-15] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-05].
  81. ↑ Rolling Stone, Nicki Minaj and Keith Urban Confirmed As American Idol Judges [online], Rolling Stone, 16 września 2012 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  82. ↑ Jocelyn Vena, Nicki Minaj, Mariah Carey: A Timeline To Their ‘American Idol’ Beef [online], MTV News [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  83. ↑ Mariah Carey and Nicki Minaj’s American Idol Feud: 5 Best Moments [online], E! Online, 14 marca 2013 [dostęp 2021-04-15].
  84. ↑ Erin Coulehan, Nicki Minaj and Mariah Carey Leaving ‘American Idol’ [online], Rolling Stone, 31 maja 2013 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  85. ↑ Nicki Minaj to make movie debut in new Cameron Diaz comedy [online], NME, 29 kwietnia 2013 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  86. ↑ Nicki Minaj Makes Film Debut in Cameron Diaz’s ‘The Other Woman’ [online], The Hollywood Reporter, 25 kwietnia 2013 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  87. ↑ Nicki Minaj 'To Star In Movie With Brad Pitt’ | MTV UK [online], mtv.co.uk [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  88. ↑ Nicki Minaj Will ‘Focus On Rap’ For Upcoming Album [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  89. ↑ Nicki Minaj Says Third Album Will Be an Extension of The Re-Up [online], BET.com [dostęp 2021-04-15].
  90. ↑ Rob Markman, Nicki Minaj 'Delving Into Deep Sh--' On 2014 Album [online], MTV News [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  91. ↑ a b MICHAEL J. FEENEY, Harlem and Malcolm X’s daughter slam Nicki Minaj for online artwork that they call ‘disrespectful’ [online], nydailynews.com [dostęp 2021-04-15].
  92. ↑ Was Nicki Minaj Out Of Line With Jab At Malcolm X’s Daughter On “Chi-Raq” Track? [online], The Latest Hip-Hop News, Music and Media | Hip-Hop Wired, 8 kwietnia 2014 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  93. ↑ Nicki Minaj Reveals New Single Title at 2014 Billboard Music Awards [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  94. ↑ Nicki Minaj Previews Steamy ‘Anaconda’ Video, Unleashes Full Track [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  95. ↑ Nicki Minaj’s ‘Anaconda’ Video Breaks Vevo Record [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  96. ↑ Twitter Facebook, Grammys 2015: Complete list of winners and nominees [online], Los Angeles Times, 9 lutego 2015 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  97. ↑ Taylor Swift Back at No. 1 on Billboard 200, Nicki Minaj Debuts at No. 2 [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  98. ↑ Watch Nicki Minaj’s Totalitarian ‘Only’ Lyric Video With Drake, Lil Wayne, Chris Brown [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  99. ↑ Kory Grow, Nicki Minaj Addresses Controversial ‘Nazi’ Video [online], Rolling Stone, 11 listopada 2014 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  100. ↑ Nadeska Alexis, Nicki Minaj Dropped Endless F-Bombs While Hosting The 2014 MTV EMA [online], MTV News [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  101. ↑ Dan Rys, Nicki Minaj Wins Best Female Hip-Hop Artist at the 2015 BET Awards – XXL [online], XXL Mag, 28 czerwca 2015 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  102. ↑ Music Icons | Madame Tussauds Las Vegas at the Venetian [online], Madame Tussauds Las Vegas [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  103. ↑ Azealia Banks was right about the Nicki Minaj waxwork: it’s a sexist [online], The Independent, 26 sierpnia 2015 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  104. ↑ a b Nicki Minaj’s Wax Figure Gets Extra Security And The Museum Explains Why They Chose That Pose [online], The FADER [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  105. ↑ Nellie Andreeva, Nicki Minaj Comedy Gets ABC Family Series Commitment [online], Deadline, 29 września 2015 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  106. ↑ Noah Yoo, Nicki Minaj’s ABC Show Postponed [online], Pitchfork [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  107. ↑ Nicki Minaj Headed for the Big Screen in 'Barbershop 3' [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  108. ↑ Barbershop: The Next Cut (2016). [dostęp 2021-04-15].
  109. ↑ Teen Choice Awards 2016 Nominations Announced: See the „First Wave” of Potential Winners [online], E! Online, 24 maja 2016 [dostęp 2021-04-15].
  110. ↑ Nicki Minaj and Her Visor Star in the Video For Jason Derulo’s “Swalla” [online], Complex [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  111. ↑ Janelle Okwodu, Nicki Minaj Just Signed a Major Modeling Contract [online], Vogue [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  112. ↑ Taylor Swift Sends All 15 Songs From ‘Evermore’ Onto Hot 100 [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  113. ↑ Elias Leight, Watch Nicki Minaj Open BBMAs With Star-Studded Medley [online], Rolling Stone, 22 maja 2017 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  114. ↑ Nicki Minaj [online], Billboard [dostęp 2021-04-15].
  115. ↑ RIAA PRESENTS KATY PERRY WITH RECORD-BREAKING THREE DIAMOND SONG AWARDS DURING D.C. STOP OF WITNESS: THE TOUR [online], RIAA, 26 września 2017 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  116. ↑ Nicki Minaj Announces New Album ‘Queen’ at Met Gala [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  117. ↑ Nicki Minaj Delays ‘Queen’ Album Release to August [online], Spin, 24 maja 2018 [dostęp 2021-04-15].
  118. ↑ ‘SNL’: Nicki Minaj Performs ‘Chun-Li’ and 'Poke it Out,' Appears in Unaired Sketch [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  119. ↑ Nicki Minaj’s ‘Barbie Tingz’ Single Is Missing From ‘Queen’ And Fans Are Outraged [online], bet.com [dostęp 2021-04-15].
  120. ↑ Drake Dominates Hot 100 for Fourth Week With 'In My Feelings,' DJ Khaled’s All-Star ‘No Brainer’ Debuts at No. 5 [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  121. ↑ Nicki Minaj Adds 6ix9ine Collaboration ‘Fefe’ to ‘Queen’ Tracklist [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  122. ↑ Nicki Minaj Launches ‘Queen Radio’ [online], PAPER, 8 sierpnia 2018 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  123. ↑ Nicki Minaj Tells Ellen That She ‘Wanted to Punch’ Travis Scott After ‘Queen’ Failed to Go No. 1 [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  124. ↑ Spencer Kornhaber, Nicki Minaj Guards a Shrinking Kingdom [online], The Atlantic, 15 sierpnia 2018 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  125. ↑ Bryan Rolli, Nicki Minaj Is Blaming All The Wrong People For Her ‘Queen’ Debacle [online], Forbes [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  126. ↑ Jon Caramanica, Nicki Minaj and Travis Scott Fumble Toward Yesterday’s Prize: A No. 1 Album, „The New York Times”, 20 sierpnia 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  127. ↑ Rob Harvilla, Nicki Minaj’s ‘Queen’ May Not Survive Its Own Rollout [online], The Ringer, 20 sierpnia 2018 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  128. ↑ Queen by Nicki Minaj. [dostęp 2021-04-15].
  129. ↑ Bryan Rolli, First Listen: Nicki Minaj’s ‘Queen’ Is A Great 10-Song Album Hiding Inside A Messy 19-Song Album [online], Forbes [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  130. ↑ VIBE, DJ Envy Admits To Intentionally Omitting Nicki Minaj From His Rotation [online], VIBE.com, 4 lutego 2019 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  131. ↑ Peter A. Berry, Nicki Minaj’s „Chun-Li” Wins Best Hip-Hop at 2018 MTV VMAs – XXL [online], XXL Mag, 20 października 2018 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  132. ↑ BTS’ 'IDOL,' Featuring Nicki Minaj, Debuts at No. 11 on Billboard Hot 100 [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  133. ↑ Little Mix tackle gender stereotypes in new video [online], BBC Music Events [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  134. ↑ Alanis Morissette, Nicki Minaj, Brandi Carlile & Desiree Perez to Be Honored at Billboard’s 2019 Women in Music [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  135. ↑ Zeynep Yenisey, Nicki Minaj Had a Major Wardrobe Malfunction and the Internet is Loving It [online], Maxim [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  136. ↑ Nicki Minaj flew 6,000 miles to China for a counterfeit music festival [online], Consequence, 21 listopada 2018 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  137. ↑ Stuart Oldham, Sound Fails Nicki Minaj and Ariana Grande During Coachella Performance [online], Variety, 15 kwietnia 2019 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  138. ↑ Roman White, Nicki Minaj and Management Team Mutually Part Ways [online], The Source, 19 kwietnia 2019 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  139. ↑ Nicki Minaj teases new album [online], The List, 3 lipca 2019 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  140. ↑ billboard charts, "Hot Girl Summer," by @theestallion, @NICKIMINAJ & @tydollasign, debuts at No. 11 on this week's #Hot100. [online], Twitter, 19 sierpnia 2019 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  141. ↑ Dave McNary, Nicki Minaj Joins ‘Angry Birds Movie 2’ Voice Cast (EXCLUSIVE) [online], Variety, 25 grudnia 2018 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  142. ↑ Hugh McIntyre, Ariana Grande, Nicki Minaj, Sam Smith And ‘Drag Race’: 5 Major Moves On This Week’s U.K. Singles Chart [online], Forbes [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  143. ↑ Nicki Minaj & Karol G’s „Tusa” Creates Billboard History [online], Urban Islandz, 19 listopada 2019 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  144. ↑ chart data, .@karolg and @NICKIMINAJ's "Tusa" has spent six consecutive months at #1 on the Billboard Argentina Hot 100. It’s the longest running #1 hit in the chart’s history. [online], Twitter, 30 czerwca 2020 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  145. ↑ a b Nicki Minaj, A dream of mine for so long 👑💄 @rupaulsdragrace season 12 starts Friday 2/28 at 8pm on @VH1! ✨ #dragrace [online], Twitter, 30 stycznia 2020 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  146. ↑ Meghan Trainor Links Up With Nicki Minaj at the Office for Colorful 'Nice to Meet Ya’ Video [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  147. ↑ Nicki Minaj Slammed For Rosa Parks Reference in Preview of New Song ‘Yikes’ [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  148. ↑ a b c Doja Cat’s 'Say So,' Featuring Nicki Minaj, Tops Billboard Hot 100, Becoming the First No. 1 For Each [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  149. ↑ Five Burning Questions: Doja Cat and Nicki Minaj Score a Historic No. 1 With Remixed ‘Say So’ [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  150. ↑ DaBaby & Roddy Ricch’s ‘Rockstar’ Returns to No. 1 on Hot 100, Jack Harlow & Lil Mosey Earn Their First Top 10s [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  151. ↑ Mariah Carey’s ‘Christmas’ Back Atop Hot 100, As Dean Martin, Wham! & Chuck Berry Hit Top 10, „Billboard” [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  152. ↑ Madison Bloom, ASAP Ferg Enlists Nicki Minaj and MadeinTYO for New Song “Move Ya Hips” [online], Pitchfork [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  153. ↑ Hugh McIntyre, Nicki Minaj And A$AP Ferg’s New Single Breaks The Record For The Biggest Fall In Hot 100 History [online], Forbes [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  154. ↑ Jon Powell, Watch Ty Dolla $ign and Nicki Minaj’s new video for „Expensive” [online], REVOLT, 28 sierpnia 2020 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  155. ↑ Madison Bloom, Nicki Minaj and YoungBoy Never Broke Again Join Mike WiLL Made-It on New Song [online], Pitchfork [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  156. ↑ Matthew Strauss, Nicki Minaj Announces New HBO Max Documentary Series [online], Pitchfork [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  157. ↑ Nicki Minaj’s ‘LLC’ Hits No. 1 After Fan Campaign [online], Rap-Up [dostęp 2021-05-16] (ang.).
  158. ↑ Nicki Minaj Has A Hit Single In 2021 Without Dropping New Music [online], HipHopDX, 7 maja 2021 [dostęp 2021-05-16].
  159. ↑ Affinity Magazine, IT’S OFFICIAL! The Barbz have taken Nicki Minaj’s three-year-old album track ‘LLC’ to the #1 spot on US iTunes. ‘Queen’ is now the album by a female rapper with the most #1 hits in US iTunes history. 👑 [online], Twitter, 8 maja 2021 [dostęp 2021-05-16] (ang.).
  160. ↑ Beam Me Up Scotty. Spotify. [dostęp 2021-05-16].
  161. ↑ Talk of the Charts, The current top 5 on US iTunes: #1. Seeing Green, @NICKIMINAJ, @Drake, & @LilTunechi [online], Twitter, 14 maja 2021 [dostęp 2021-05-16] (pol.).
  162. ↑ Nicki Minaj Celebrates 'Beam Me Up Scotty’ Chart Debut [online], Rap-Up [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  163. ↑ J. Cole Collects Sixth No. 1 Album on Billboard 200 Chart With ‘The Off-Season’ [online], Billboard [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  164. ↑ The Best Hip Hop Songs of 2021 ...(so far) [online], HipHopDX, 2 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-15].
  165. ↑ Best Rap Verses of 2021 (So Far) [online], Complex [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  166. ↑ Shirley Halperin, Shirley Halperin, Nicki Minaj No Longer Managed by Irving Azoff; In Talks With SALXCO, Home to the Weeknd and Doja Cat (EXCLUSIVE) [online], Variety, 14 września 2021 [dostęp 2021-11-04] (ang.).
  167. ↑ Stephen Daw, Stephen Daw, Elton John Teams Up With Lil Nas X, Dua Lipa & More for New Collaborations Album [online], Billboard, 1 września 2021 [dostęp 2022-02-07] (ang.).
  168. ↑ Starr Bowenbank, Starr Bowenbank, Nicki Minaj Celebrates ‘Super Bass’ Being Certified Diamond by RIAA After ‘Over a Decade of Support’ [online], Billboard, 11 listopada 2021 [dostęp 2022-02-07] (ang.).
  169. ↑ Ed Sheeran wins best artist as MTV Europe Music Awards 2021 returns to live format [online], RAPPLER, 15 listopada 2021 [dostęp 2022-02-07], Cytat: "Nicki Minaj earned a top award for best hip-hop, Olivia Rodrigo was awarded best push, Maluma won best Latin, and YUNGBLUD snagged the award for best alternative." (ang.).
  170. ↑ Trent FitzgeraldTrent Fitzgerald, Nicki Minaj Wins The People’s Champ for XXL Awards 2022 [online], XXL Mag [dostęp 2022-02-07] (ang.).
  171. ↑ Nicki Minaj Confirms Lil Baby Collab Arrives Next Week [online], HotNewHipHop, 27 stycznia 2022 [dostęp 2022-02-03] (ang.).
  172. ↑ Nicki Minaj Is an Art Thief in "Do We Have a Problem" Music Video [online], okayplayer.com [dostęp 2022-02-07].
  173. ↑ Ellissa Bain, Nicki Minaj teases new track Bussin in Do We Have A Problem music video [online], HITC, 4 lutego 2022 [dostęp 2022-02-07] (ang.).
  174. ↑ s (ilustr.), @NICKIMINAJ & @lilbaby4PF's "Bussin" debuts at No. 20 on this week's #Hot100. [online], Twitter [dostęp 2022-02-23] (pol.).
  175. ↑ Chart Data, @NICKIMINAJ and @lilbaby4PF’s "Bussin" debuts at #5 on this week’s Digital Song Sales chart. [online], Twitter [dostęp 2022-02-23] (pol.).
  176. ↑ Nicki Minaj Recruits Lil Baby for New Song "Do We Have a Problem?” [online], Complex [dostęp 2022-02-07].
  177. ↑ First Impressions Review: Nicki Minaj & Lil Baby's "Do We Have a Problem?" [online], Complex [dostęp 2022-02-23].
  178. ↑ Musa Masani, Nicki Describes New Album As “Fun, Gutta, & Back To The Basic" [online] [zarchiwizowane z adresu 2022-03-03] (pol.).
  179. ↑ Wireless: Nicki Minaj, Dave and Cardi B headline festival, „BBC News”, 25 lutego 2022 [dostęp 2022-03-02] (ang.).
  180. ↑ Dave, Nicki Minaj, Tyler, The Creator & More Announced For Wireless Festival 2022 [online], Complex [dostęp 2022-03-02] (ang.).
  181. ↑ Coi Leray łączy siły z Nicki Minaj i przedstawia najnowszy singiel [online].
  182. ↑ Nicki Minaj and Fivio Foreign Link for New Song “We Go Up” [online], Complex [dostęp 2022-03-27] (ang.).
  183. ↑ Nicki Minaj zapowiada Freaky Girl [online], All About Music, 25 lipca 2022 [dostęp 2022-07-31] (pol.).
  184. ↑ Historyczny wynik "Super Freaky Girl" Nicki Minaj. Wyrównała rekord sprzed 24 lat! [online], muzyka.interia.pl, 25 sierpnia 2022 [dostęp 2023-05-03] (pol.).
  185. ↑ Nicki Minaj Delivers "Super Freaky Girl (Queen Mix)" With JT, BIA and More [online], Hypebeast, 9 września 2022 [dostęp 2023-05-03].
  186. ↑ Znamy prognozy sprzedażowe najnowszego albumu Nicki Minaj [online], All About Music, 31 sierpnia 2022 [dostęp 2023-05-03] (pol.).
  187. ↑ Bleu Connects With Nicki Minaj in Video for New Single “Love in the Way” [online], Complex [dostęp 2023-05-03] (ang.).
  188. ↑ Katarczycy wściekną się na nowy hit mundialu? Zobacz klip "Tukoh Taka" [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2023-10-01] (pol.).
  189. ↑ Ice Spice i Nicki Minaj łączą siły w nowym singlu [online], All About Music, 14 kwietnia 2023 [dostęp 2023-10-01] (pol.).
  190. ↑ Nicki Minaj wydała nowy singiel [online], All About Music, 3 marca 2023 [dostęp 2023-10-01] (pol.).
  191. ↑ Barbie, ale to drill. Ice Spice i Nicki Minaj wykorzystują hit zespołu Aqua [online], Rytmy.pl, 23 czerwca 2023 [dostęp 2023-10-01].
  192. ↑ Barbie The Album - najbardziej gorąca i różowa płyta tego lata [online], All About Music, 21 lipca 2023 [dostęp 2023-10-01] (pol.).
  193. ↑ Mitchell Peters, Fans Choose Nicki Minaj’s ‘Last Time I Saw You’ as This Week’s Favorite New Music [online], Billboard, 3 września 2023 [dostęp 2023-10-01] (ang.).
  194. ↑ MTV VMA 2023 - transmisja. Gdzie i o której oglądać live? [online], www.eska.pl [dostęp 2023-10-01].
  195. ↑ Nicki Minaj Drops 'Big Difference' Snippet As 'Last Time I Saw You' Opens As Week's Top Hot 100 Debut [Chart Check] - That Grape Juice [online], thatgrapejuice.net [dostęp 2023-10-01].
  196. ↑ Everything We Know About Nicki Minaj’s Upcoming Album, ’Pink Friday 2’ [online], UPROXX, 30 września 2023 [dostęp 2023-10-01] (ang.).
  197. ↑ Nicki Minaj Announces Deluxe Version Of 'Pink Friday 2' [online], Rap-Up [dostęp 2023-12-09] (ang.).
  198. ↑ a b Nicki Minaj [online], Biography [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  199. ↑ Associated Press in New York, Nicki Minaj’s father, Robert Maraj, killed after hit-and-run collision [online], the Guardian, 14 lutego 2021 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  200. ↑ New Music: Carol Maraj – ‘God’s Been Good’ [online], Rap-Up [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  201. ↑ Carol Maraj Exclusive: Nicki Minaj’s Mom Says Tithing Helped Rapper, Shares Gospel Music, Abuse [online], christianpost.com [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  202. ↑ Nicki Minaj, My Time Again, dokument MTV z 2014.
  203. ↑ WebCite query result [online], webcitation.org [dostęp 2021-04-15].
  204. ↑ Nicki Minaj advises parents to parent | S2SMagazine.com [online], web.archive.org, 12 listopada 2014 [dostęp 2021-04-15] [zarchiwizowane z adresu 2014-11-12].
  205. ↑ Desi Radio, Videos and MP3s, Bollywood Hindi Songs, Bhangra Music and Podcasts at Desi Hits.com [online], web.archive.org, 4 marca 2016 [dostęp 2021-04-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].
  206. ↑ Clover Hope, Nicki Minaj Does Jay Leno Performance, Discusses Red Lobster Job [online], VIBE.com, 15 lipca 2012 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  207. ↑ Nicki Minaj: The Billboard Cover Story [online], Billboard [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  208. ↑ Episode 245: Nicki Minaj & Leslie Jones. [dostęp 2021-04-15].
  209. ↑ Kate Beaudoin, 13 Lyrics That Prove Nicki Minaj Is One of the Greatest Rappers of All Time [online], Mic [dostęp 2021-04-16] (ang.).
  210. ↑ Sowmya Krishnamurthy, Q&A: Ice-T on 'The Art of Rap,' Why Nicki Minaj Is ‘Real Hip-Hop’ [online], Rolling Stone, 11 czerwca 2012 [dostęp 2021-04-16] (ang.).
  211. ↑ Nicki Minaj – The Billboard Cover Story [online].
  212. ↑ Charley Rogulewski, Nicki Minaj’s 'Pink Friday: Roman Reloaded’ Album Track-by-Track Preview [online], The Boombox, 2 kwietnia 2012 [dostęp 2021-04-16] (ang.).
  213. ↑ Nicki Minaj’s ‘Pink Friday: Roman Reloaded’ Leaks: Listen [online], idolator, 29 marca 2012 [dostęp 2021-04-16].
  214. ↑ Nicki Minaj Debuts New Single ‘Starships’: Listen [online], Billboard [dostęp 2021-04-16] (ang.).
  215. ↑ Keith Murphy, 3 Reasons Nicki Minaj Crushes All The Boys On Kanye West’s “Monster” [online], VIBE.com, 31 sierpnia 2010 [dostęp 2021-04-16] (ang.).
  216. ↑ Shaheem Reid, Rick Ross Says ‘Monster’ Proves Nicki Minaj Is 'One Of The Greatest’ [online], MTV News [dostęp 2021-04-16] (ang.).
  217. ↑ The 25 Best Rap Verses of the Last 5 Years [online], Complex [dostęp 2021-04-16] (ang.).
  218. ↑ Kanye West Talks Potentially Cutting Nicki Minaj’s „Monster” Verse & His Issues With Nike [online], AllHipHop.com, 27 listopada 2013 [dostęp 2021-04-16] (ang.).
  219. ↑ Summer Guide 2010 – Why Hip-Hop Needs Female Rapper Nicki Minaj -- New York Magazine – Nymag [online], New York Magazine [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  220. ↑ Nicki Minaj Has Healing Powers [online], Rap-Up [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  221. ↑ Nicki Minaj Introduces New Alter-Ego [online], Rap-Up [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  222. ↑ a b Was That Nicki Minaj’s Alter Ego in the Now Classic „Ate the Box” Video? [online], Sandra Rose, 14 lipca 2010 [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  223. ↑ Nicki Minaj Gets ‘Revenge’ with Eminem [online], Rap-Up [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  224. ↑ Jocelyn Vena, Nicki Minaj’s Alter Ego Roman Zolanski Makes Grammy Debut [online], MTV News [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  225. ↑ Blogstodiefor | Nicki Minaj Turns Heads In London [online], web.archive.org, 8 lipca 2011 [dostęp 2021-04-18] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-08].
  226. ↑ – YouTube [online], youtube.com [dostęp 2021-04-18].
  227. ↑ Jim Farber, Nicki Minaj tries to do it all: Hip-hop radical and dance-pop queen [online], nydailynews.com [dostęp 2021-04-18].
  228. ↑ Nicki Minaj Talks Arena Tour, Hints at ‘Big Surprise’ [online], Rap-Up [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  229. ↑ Nadeska Alexis, Nicki Minaj Calls Foxy Brown 'The Most Influential Female Rapper’ [online], MTV News [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  230. ↑ Lil Kim Attacks Nicki Minaj on Twitter [online], BET.com [dostęp 2021-04-18].
  231. ↑ Queen, utwór 18. Coco Chanel, Nicki Minaj ft. Foxy Brown.
  232. ↑ Archive-Mawuse-Ziegbe, Nicki Minaj Dedicates BET Award To Lil Wayne, Shouts Out Female Rappers [online], MTV News [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  233. ↑ Nicki Minaj: ‘I’m inspired by Madonna’ [online], NME, 7 kwietnia 2012 [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  234. ↑ Ben Lee, Enya inspired Nicki Minaj’s new album [online], Digital Spy, 7 listopada 2014 [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  235. ↑ a b Here’s a Timeline of Eminem & Nicki Minaj’s Relationship [online], Billboard [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  236. ↑ Exclusive: Nicki Minaj on Image, Criticism and Success [online], Essence [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  237. ↑ Christina Garibaldi, Nicki Minaj Is Betsey Johnson’s ‘Most Favorite Girl’ [online], MTV News [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  238. ↑ Nicki Minaj's Style Inspired By Cyndi Lauper [online], Contactmusic.com, 17 lutego 2012 [dostęp 2021-04-18].
  239. ↑ Brent Staples, Opinion | Nicki Minaj Crashes Hip-Hop’s Boys Club, „The New York Times”, 7 lipca 2012, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  240. ↑ Nicki Minaj Rejects Gaga Comparison: ‘Getting Tired’ [online], HuffPost, 10 kwietnia 2012 [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  241. ↑ Archive-Mawuse-Ziegbe, Nicki Minaj Open To Lady Gaga Collaboration [online], MTV News [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  242. ↑ m, 10 Questions with Nicki Minaj [online], Teen Vogue [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  243. ↑ Nicki Minaj: The Good, The Bad And The Ugly (PHOTOS) [online], HuffPost, 5 października 2011 [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  244. ↑ Nicki Minaj’s fashion extends to pink zebra-print body stocking – we love it! | 110% pop – Yahoo! omg! UK [online], web.archive.org, 12 października 2012 [dostęp 2021-04-18] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-12].
  245. ↑ Maxim Staff, 2011 Hot 100 List [online], Maxim [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  246. ↑ Camila Cabello, Taylor Swift, Dua Lipa, Rihanna, More Make Maxim’s Hot 100 List [online], Headline Planet, 14 czerwca 2018 [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  247. ↑ Alex Frank, Newly Single Nicki Minaj on Feminism, Meek Mill, and Rapping at 50 [online], Vogue [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  248. ↑ Nicki Minaj Goes Off on Critics Who Claim Her Lyrics Are ‘Hypocritical’ [online], Complex [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  249. ↑ Jessica McKinney, Nicki Minaj Responds To Claims That Her Sexual Lyrics Are Hypocritical [online], VIBE.com, 17 czerwca 2018 [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  250. ↑ Vanessa Grigoriadis, The Passion of Nicki Minaj, „The New York Times”, 7 października 2015, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  251. ↑ Nicki Minaj: „I Think Boobs Are Very Empowering” | MTV UK [online], mtv.co.uk [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  252. ↑ VIBE, Nicki Minaj & Friends Cover Vibe Magazine [online], VIBE.com, 2 czerwca 2010 [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  253. ↑ Rachel Segal, Does Nicki Minaj Empower or Objectify women? [online], theperspective.com/, 2 października 2020 [dostęp 2021-04-18].
  254. ↑ a b Nicki Minaj’s Feminism Isn’t About Your Comfort Zone: On „Anaconda” and Respectability Politics [online], Autostraddle, 25 sierpnia 2014 [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  255. ↑ Nicki Minaj’s ‘Anaconda’ Video Breaks Vevo Record [online], Billboard [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  256. ↑ Nicki Minaj’s Anaconda cover artwork: too racy for its own good? [online], the Guardian, 25 lipca 2014 [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  257. ↑ Nicki Minaj Doesn’t Need Your Advice or Input [online], Jezebel [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  258. ↑ Envisioning Black Girl Futures Nicki Minaj’s Anaconda Feminism and New Understandings of Black Girl Sexuality in Popular Culture | Aria S Halliday – Academia.edu [online], academia.edu [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  259. ↑ Derrick Clifton, Nicki Minaj’s ‘Anaconda’ Is the Fiercest Take on Female Sexuality of the Year [online], Mic [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  260. ↑ Nicki Minaj, Feminism and the Message Behind ‘Anaconda’ | The Young Folks [online], 30 sierpnia 2014 [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  261. ↑ Michelle Lhooq, Shocked and outraged by Nicki Minaj’s Anaconda video? Perhaps you should butt out [online], the Guardian, 23 sierpnia 2014 [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  262. ↑ Nicki Minaj [online], Billboard [dostęp 2021-04-18].
  263. ↑ Aleia WoodsZoe Johnson, Here Are the Most Followed Rappers on Instagram [online], XXL Mag, 20 października 2020 [dostęp 2021-04-18] (ang.).
  264. ↑ Stan na 18 kwietnia 2021 – https://www.instagram.com/nickiminaj/.
  265. ↑ Nicki Minaj: Most Followed Rapper on Twitter [online], BET.com [dostęp 2021-04-18].
  266. ↑ Katy Perry Leads All-Star Cast at 'VH1 Divas Salute the Troops’ [online], Billboard [dostęp 2021-04-23] (ang.).
  267. ↑ Nicki Minaj and Katy Perry cover „Girls Just Wanna Have Fun” for the troops [online], Consequence, 6 grudnia 2010 [dostęp 2021-04-23] (ang.).
  268. ↑ Matthew Perpetua, Nicki Minaj Barbie Doll Made for Charity [online], Rolling Stone, 2 grudnia 2011 [dostęp 2021-04-23] (ang.).
  269. ↑ Nicki Minaj Donates $15,000 To Aid New York Hunger Charity [online], Contactmusic.com, 20 listopada 2012 [dostęp 2021-04-23].
  270. ↑ Home, „Time”, ISSN 0040-781X [dostęp 2021-04-23] (ang.).
  271. ↑ Nicki Minaj Donates Money to Struggling Village in India [online], Billboard [dostęp 2021-04-23] (ang.).
  272. ↑ Lindsey India, Here’s What Drake, Nicki Minaj and More Are Doing to Help Houston After Hurricane Harvey Hit – XXL [online], XXL Mag, 29 sierpnia 2017 [dostęp 2021-04-23] (ang.).
  273. ↑ Jacinta Howard, Chris Brown, Nicki Minaj, T.I. and DJ Khaled Answer Kevin Hart’s Challenge to Donate $25K to Hurricane Harvey Relief [online], The Boombox, 29 sierpnia 2017 [dostęp 2021-04-23] (ang.).
  274. ↑ Nicki Minaj Explains Why She Doesn’t Need a Man to Be Happy [online], Entertainment Tonight [dostęp 2021-04-23] (ang.).
  275. ↑ Anna Hopkins, Nicki Minaj Gives Away $150,000 to Students on ‘Ellen’ – XXL [online], XXL Mag, 5 września 2018 [dostęp 2021-04-23] (ang.).
  276. ↑ A.B.C. News, Nicki Minaj pulls out of Saudi Arabia performance following backlash from human rights activists [online], ABC News [dostęp 2021-04-23] (ang.).
  277. ↑ Associated Press, Nicki Minaj pulls out of Saudi Arabia concert after backlash [online], the Guardian, 9 lipca 2019 [dostęp 2021-04-23] (ang.).
  278. ↑ Tekashi 6ix9ine, Nicki Minaj drop ‘Trollz,’ proceeds going to Bail Project [online], Global News [dostęp 2021-04-23] (ang.).
  279. ↑ Nicki Minaj Is The 21st Century’s Insatiable Hip-Hop Monarch [online], NPR.org [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  280. ↑ Brian Hiatt, Nicki Minaj: The New Queen of Hip-Hop [online], Rolling Stone, 9 grudnia 2010 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  281. ↑ Nicki Minaj: Is the queen of rap’s crown fading?, „BBC News”, 22 sierpnia 2018 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  282. ↑ Michael Arceneaux, Nicki Minaj is the queen of rap. She needs to start acting like it. [online], Mic [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  283. ↑ Genius | Song Lyrics & Knowledge [online], Genius [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  284. ↑ Nicki Minaj: Her award-winning rap career in pictures [online], usatoday.com [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  285. ↑ Dazed, Nicki Minaj on ten years of revolutionising rap [online], Dazed, 19 września 2017 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  286. ↑ Zoe Johnson, Nicki Minaj 2021 Type Beats [online], XXL Mag, 16 kwietnia 2021 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  287. ↑ Madeline Roth, Tinashe On Nicki Minaj’s Best Quality: ‘She’s Unapologetic’ [online], MTV News [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  288. ↑ Cher Lloyd Says Nicki Minaj Helped Change Pop Music: „I Admire How Brave She Is” [online], Capital [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  289. ↑ Here Are the Artists Who Inspired Billie Eilish Over the Years [online], Billboard [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  290. ↑ Meet Ms Banks, Nicki Minaj’s new favourite rapper [online], NME, 14 listopada 2017 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  291. ↑ Miss2Bees, Asian Doll Talks Nicki Minaj Co-Sign: „I Was the First One to Say She’s My Idol” [online], The Source, 11 maja 2018 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  292. ↑ XXL Staff, Doja Cat Wants to Be Taken Seriously as a Rapper [online], XXL Mag, 30 stycznia 2020 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  293. ↑ Michael Isaac, ‘She’s An Inspiration’ – Megan Thee Stallion Gush Over Nicki Minaj (Video) [online], Information Nigeria, 11 marca 2020 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  294. ↑ Mulatto Says Nicki Minaj Inspired Her to Become a Rapper [online], Rap-Up [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  295. ↑ Cydney Henderson, Who is BIA? Meet the Boston rapper on the ‘Whole Lotta Money’ remix with Nicki Minaj [online], USA TODAY [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  296. ↑ Rising MC Saweetie Talks Viral Hit 'Icy Grl,' Signing With Warner Bros. Records & the Value of Education [online], Billboard [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  297. ↑ The Best Nicki Minaj Features [online], Complex [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  298. ↑ Jon Caramanica, A Singular Influence, „The New York Times”, 30 marca 2012, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  299. ↑ 29 Black Music Milestones: Nicki Minaj Puts Female Rap Back On the Map [online], Billboard [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  300. ↑ The Lasting Legacy of Nicki Minaj’s ‘Pink Friday’ [online], Complex [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  301. ↑ Nicki Minaj To Be Honored With Game Changer Award At Billboard Women In Music 2019 – That Grape Juice [online], thatgrapejuice.net [dostęp 2021-08-15].
  302. ↑ Alexis Stone, Nicki Minaj Will Be Honored With Billboard’s ‘Game Changer’ Award [online], Breaking Celebrity News, Entertainment News, and Celebrity Gossip – Celebrity Insider [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  303. ↑ Nicki Minaj Makes History With Seven Billboard Hot 100 Songs [online], web.archive.org, 11 października 2010 [dostęp 2021-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2010-10-11].
  304. ↑ Nicki Minaj Makes History as First Woman With 100 Appearances on Billboard Hot 100 [online], Billboard [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  305. ↑ See the winners list for the 2020 Latin Grammys [online], EW.com [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  306. ↑ Nicki Minaj Shatters Another Record After „Anaconda” Video Hits 1 Billion Views [online], HotNewHipHop [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  307. ↑ Nicki Minaj & Kendrick Lamar Named TIME’s 100 Most Influential People [online], Rap-Up [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  308. ↑ a b Brittany Spanos, Nicki Minaj Vs. Remy Ma: Rap Queens’ Beef History Explained [online], Rolling Stone, 27 lutego 2017 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  309. ↑ Oryginalny tekst: „Tell that bitch with the crown to run it like Chris Brown/she won three rounds, I’ma need a hundred thou/like ‘Chinatown’ – bitches better bow down/oh you ain’t know, betcha bitches know now/fuck I got a gun – let her know that I’m the one”.
  310. ↑ Associated Press, Nicki Minaj addresses Remy Ma drama in new song ‘No Frauds’ [online], chicagotribune.com [dostęp 2021-08-15].
  311. ↑ a b c SORAYA ROBERTS, Lil’ Kim ‘Black Friday’ mixtape cover decapitates Nicki Minaj; rapper’s old rival laughs off diss [online], nydailynews.com [dostęp 2021-08-15].
  312. ↑ Is Nicki Minaj Attacking Lil Kim On ‘Roman’s Revenge’ Track? [online], Billboard [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  313. ↑ Nicki Minaj Says ‘Roman’s Revenge’ Is Not About Lil Kim [online], Billboard [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  314. ↑ Nicki Minaj Tells Lil’ Kim To ‘Get A Life’ [online], web.archive.org, 17 sierpnia 2012 [dostęp 2021-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-17].
  315. ↑ Lil Kim Addresses Nicki Minaj’s ‘Stupid Hoe’ Single [online], Billboard [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  316. ↑ Rob Markman, Nicki Minaj 'A Very Obnoxious Person,' Lil’ Kim Says [online], MTV News [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  317. ↑ Nicki Minaj Reveals The Real Reason Behind Her Lil’ Kim Diss On ‘Roman’s Revenge’ [online], Capital XTRA [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  318. ↑ Bianca Betancourt, Lil’ Kim Says That She’s Ready to Face Nicki Minaj in a Verzuz Battle [online], Harper’s BAZAAR, 28 czerwca 2021 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  319. ↑ Cardi B Reveals Why She Attacked Nicki Minaj With Shoe At New York Fashion Week [online], Capital XTRA [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  320. ↑ Ariana Yaptangco, Everything We Know About Cardi B and Nicki Minaj’s Fight at Harper’s Bazaar’s ICONS Party [online], ELLE, 8 września 2018 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  321. ↑ Condé Nast, Nicki Minaj Blasts Cardi B on “Queen Radio” [online], Pitchfork, 10 września 2018 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  322. ↑ Nicki Minaj Denies Mocking Cardi B’s Daughter On ’Queen Radio’ [online], UPROXX, 10 września 2018 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  323. ↑ Nicki Minaj says she didn't attend Met Gala because of Covid vaccination requirement [online], NBC News [dostęp 2021-12-30] (ang.).
  324. ↑ Robert Towey, Rap artist Nicki Minaj faces backlash after tweeting inaccurate information about Covid vaccines [online], CNBC, 15 września 2021 [dostęp 2021-12-30] (ang.).
  325. ↑ Nicki Minaj says she will get COVID-19 vaccine "once I feel I've done enough research” [online], NME, 14 września 2021 [dostęp 2021-12-30] (ang.).
  326. ↑ Jeff Ihaza, Jeff Ihaza, Even the Met Gala Can't Convince Nicki Minaj to Get Vaxxed [online], Rolling Stone, 13 września 2021 [dostęp 2021-12-30] (ang.).
  327. ↑ Joseph Choi, Nicki Minaj mocked over story on why cousin isn't getting COVID-19 vaccine [online], TheHill, 13 września 2021 [dostęp 2021-12-30] (ang.).
  328. ↑ Nicki Minaj tweets coronavirus vaccine conspiracy theory, spotlighting struggle against misinformation, „The Washington Post”, ISSN 0190-8286 [dostęp 2021-12-30] (ang.).
  329. ↑ Trinidad & Tobago health minister: Nicki Minaj’s ‘swollen testicle’ COVID-19 vaccine claims are false [online], KXAN Austin, 15 września 2021 [dostęp 2021-12-30] (ang.).
  330. ↑ Nicki Minaj should be ‘ashamed’ for anti-vax tweets says Chris Whitty [online], The Independent, 15 września 2021 [dostęp 2021-12-30] (ang.).
  331. ↑ COVID-19: Professor Chris Whitty says Nicki Minaj 'should be ashamed' over vaccine tweet – as rapper hits back after 'diss' [online], Sky News [dostęp 2021-12-30] (ang.).
  332. ↑ Chris Whitty Slams Nicki Minaj Tweets Linking Vaccine To Impotency As 'Untrue' [online], HuffPost UK, 14 września 2021 [dostęp 2021-12-30] (ang.).
  333. ↑ Lily Waddell, Laura Sharman, Michael Howie, Sajid Javid blasts Nicki Minaj’s ‘ridiculous tweets’ about Covid jabs [online], standard.co.uk, 15 września 2021 [dostęp 2021-12-30] (ang.).
  334. ↑ Alyssa Lukpat, Zolan Kanno-Youngs, Zach Montague, The White House offers a call to Nicki Minaj to discuss vaccine safety., „The New York Times”, 16 września 2021, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-12-30] (ang.).
  335. ↑ Brett Bachman, Nicki Minaj vows “I’ll never use Twitter again” after backlash over viral COVID vaccine post [online], Salon, 15 września 2021 [dostęp 2021-12-30] (ang.).
  336. ↑ Hear Nicki Minaj Rap About Her Teenage Abortion [online], Us Weekly, 3 grudnia 2014 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  337. ↑ Nicki Minaj Opens Up About Her Abortion: 'I Thought I Was Going to Die’ [online], Billboard [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  338. ↑ Andy Greene, Nicki Minaj Opens Up on Childhood Abuse, Sexuality [online], Rolling Stone, 1 grudnia 2010 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  339. ↑ Nicki Minaj slammed over ‘problematic’ lyrics about her sexuality [online], Capital XTRA [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  340. ↑ Minaj mówi w dokumencie „My Time Again”, wydanym w 2014 roku, że była w 11-letnim związku.
  341. ↑ Daniel Kreps, Watch Nicki Minaj’s Breakup-Inspired ‘Pinkprint Movie’ [online], Rolling Stone, 20 grudnia 2014 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  342. ↑ Shenequa Golding, Meek Mill Confirms Relationship With Nicki Minaj [online], VIBE.com, 10 kwietnia 2015 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  343. ↑ Nicki Minaj Confirms Meek Mill Breakup: „I Am Single” [online], E! Online, 5 stycznia 2017 [dostęp 2021-08-15].
  344. ↑ A Timeline of Nas & Nicki Minaj’s Relationship [online], Billboard [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  345. ↑ Nicki Minaj Is Married! Rapper Weds Kenneth Petty After Less Than a Year of Dating [online], PEOPLE.com [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  346. ↑ Nicki Minaj Announces She’s Married to Kenneth ‘Zoo’ Petty [online], billboard.com, 22 października 2019 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  347. ↑ Nicki Minaj Adds Fiance’s Petty to Her Last Name [online], TMZ [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  348. ↑ Nicki Minaj’s Husband Kenneth Petty Registers as Sex Offender in California [online], Billboard [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  349. ↑ Nicki Minaj’s Husband Kenneth Petty’s Alleged Rape Victim Speaks Out [online], iHeartRadio [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  350. ↑ Justin Curto, Nicki Minaj and Husband Sued by His Attempted Rape Victim for Alleged Harassment [online], Vulture, 13 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  351. ↑ Rap star Nicki Minaj’s cousin shot dead in Brooklyn [online], New York Post, 5 lipca 2011 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  352. ↑ DA: Nicki Minaj’s Brother Sentenced to 25 to Life for Raping 11-Year-Old Girl [online], NBC 7 San Diego [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  353. ↑ Nicki Minaj’s brother sentenced to 25 years for child rape, „BBC News”, 28 stycznia 2020 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  354. ↑ Peter Walsh, Nicki Minaj Allegedly Didn’t Post Her Brother’s Bail – XXL [online], XXL Mag, 10 grudnia 2015 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  355. ↑ Nicki Minaj Is Pregnant: See the Announcement and Baby Bump Pics [online], Billboard [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  356. ↑ Hilary Weaver, Nicki Minaj Shared a Rare Video of Her Baby Boy in an Adorable Burberry Teddy Bear Outfit [online], ELLE, 30 maja 2021 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  357. ↑ Nicki Minaj Welcomes First Child With Husband Kenneth Petty [online], Billboard [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  358. ↑ Twitter Facebook, Mama Barbie! Nicki Minaj gives birth to her first child [online], Los Angeles Times, 1 października 2020 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  359. ↑ Nicki Minaj Reveals the Sex of Her First Baby – E! Online [online], eonline.com [dostęp 2021-08-15].
  360. ↑ Associated Press in New York, Nicki Minaj’s father, Robert Maraj, killed after hit-and-run collision [online], the Guardian, 14 lutego 2021 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  361. ↑ Man charged after Nicki Minaj’s father killed in hit-and-run, „BBC News”, 18 lutego 2021 [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  362. ↑ Driver in Nicki Minaj’s Father’s Deadly Hit-and-Run Surrenders to Cops [online], TMZ [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  363. ↑ Nicki Minaj breaks silence on father’s ‘devastating’ hit-and-run death [online], yahoo.com [dostęp 2021-08-15] (ang.).
  364. ↑ FoxyBlueSKy, Nicki Minaj Net Worth 2021 Forbes – NeoLife International [online] [dostęp 2021-04-07] (ang.).
  365. ↑ Barbershop 3: Na ostro w bazie Filmweb
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nicki_Minaj&oldid=73543476”