Nierówność między średnimi potęgowymi

Nierówność między średnimi potęgowymi (nierówność między średnimi uogólnionymi) – jedna z klasycznych nierówności mówiąca o własnościach średniej potęgowej. Jest ona uogólnieniem nierówności Cauchy’ego między średnimi, sama zaś jest uogólniana przez nierówność Muirheada.

Definicja i twierdzenie edytuj

Średnią potęgową rzędu   liczb   definiuje się jako:

  •   dla  
  •  
  •  
  •  

Przykładowo, dla   otrzymujemy średnią arytmetyczną, dla   średnią geometryczną, dla   średnią harmoniczną, dla   średnią kwadratową.

Twierdzenie

Niech   i niech dane będzie   liczb   (jeśli ograniczamy się do rzędów   można przyjąć  ).

Wówczas średnia potęgowa rzędu   liczb   jest nie większa od ich średniej potęgowej rzędu   czyli

 

Ponadto równość w powyższym wyrażeniu zachodzi wtedy i tylko wtedy, gdy liczby   są wszystkie równe.

Wniosek

Dla dowolnych liczb dodatnich   funkcja

 

jest funkcją niemalejącą. Więcej: można pokazać, że jest stała lub ściśle rosnąca.

Przykład edytuj

Udowodnimy korzystając z powyższej nierówności, że

jeśli   oraz   to  

W tym celu zauważmy, że na mocy nierówności między średnimi potęgowymi rzędów 1 oraz 3 mamy

 

co jest równoważne nierówności, którą mieliśmy udowodnić.

Dowód edytuj

Na potrzeby wszystkich dowodów dla uproszczenia zakładamy, że wagi   spełniają warunki:

 
 

Średnia geometryczna edytuj

Dla dowolnego   nierówność między średnią rzędu   i średnią geometryczną możemy przekształcić w następujący sposób:

 
 

(pierwsza nierówność jest prawdziwa dla   druga w przeciwnym wypadku)

podnosimy obustronnie do potęgi  

 

i w obu przypadkach otrzymujemy nierówność między ważoną średnią arytmetyczną i geometryczną dla ciągu   którą możemy udowodnić przy użyciu nierówności Jensena, korzystając z wklęsłości funkcji logarytmicznej:

 
 

Po złożeniu obu stron nierówności z (rosnącą) funkcją wykładniczą   uzyskuje się żądaną nierówność:

 

Stąd dla dowolnego dodatniego   zachodzi:

 

tym samym udowodniliśmy nierówność między dowolną średnią potęgową a średnią geometryczną.

Średnia geometryczna jako granica edytuj

Możemy ponadto udowodnić, że średnia geometryczna jest granicą średnich potęgowych dla rzędu dążącego do zera. W pierwszej kolejności udowodnimy granicę:

 

Granice licznika i mianownika są, odpowiednio, równe 0, więc z reguły de l’Hospitala wynika, iż:

 
 

Następnie korzystając z ciągłości funkcji wykładniczej:

 

co kończy dowód.

Nierówność między dowolnymi średnimi potęgowymi edytuj

Chcemy udowodnić, że dla dowolnych   zachodzi:

 

w przypadku kiedy   jest ujemne, a   dodatnie, nierówność jest równoważna nierówności udowodnionej wcześniej:

 

Udowodnijmy zatem nierówność dla dodatnich   i  

Weźmy funkcję     Oczywiście   jest rosnąca, bo  /  jest dodatnie. Jest to funkcja potęgowa, ma zatem drugą pochodną:   która jest zawsze dodatnia, bo   >   z czego wynika wypukłość  

Z nierówności Jensena uzyskujemy wobec tego:

 
 

po wyciągnięciu obustronnie pierwiastka  -tego stopnia (funkcja rosnąca, bo   > 0) uzyskujemy żądaną nierówność dla dodatnich   i  

 

Jeśli rozważamy rzędy   ujemne, wówczas   więc można podstawiając   bez straty ogólności uzyskać:

 

Podnosimy obustronnie do potęgi -1 (funkcja malejąca):

 

A zatem dowiedliśmy nierówności także dla ujemnych   i   co kończy dowód.

Minimum i maksimum edytuj

Minimum i maksimum przyjmuje się za średnie potęgowe rzędów   Wynika to z faktu, że są to odpowiednie granice średnich potęgowych, dowód jest następujący:

Niech   będzie największym, a   najmniejszym z   Na początek korzystając z twierdzenia o trzech funkcjach udowodnimy granicę:

 

Wystarczy zauważyć nierówności dla dodatnich  

 
 

Następnie korzystając z udowodnionej granicy:

 
 

Stąd korzystając z ciągłości funkcji wykładniczej:

 

Analogicznie dla ujemnych  

 

bo (wciąż dla  ):

 
 

Stąd:

 

I w końcu analogicznie:

 

Zobacz też edytuj