Nimfajon (Olimpia)
Nimfajon w Olimpii także Eksedra Heroda Attyka – nimfajon na terenie starożytnej Olimpii.
.jpg) Ruiny nimfajon w Olimpii, 2005 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Styl architektoniczny |
rzymski |
| Ukończenie budowy |
ok. 160 |
Położenie na mapie Grecji  | |
 37°38′20″N 21°37′49″E/37,638889 21,630278
| |
Pozostałości nimfajonu znajdują się na terenie stanowiska archeologicznego w Olimpii, które w 1989 roku zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Historia edytuj
Nimfajon został wzniesiony ok. 160 roku n.e., w północnej części Altisu[1], pomiędzy Herajonem a skarbcami[2]. Znany był też pod nazwą Eksedra Heroda Attyka[1] – nimfajon został ufundowany przez rzymskiego senatora Herodesa Attykusa (ok. 67–137) i jego żonę Regillę[3]. Stanowił źródło wody pitnej dla całego sanktuarium[2], które wcześniej miało problemy z wodą, szczególnie w okresie igrzysk olimpijskich[3].
Według greckiego geografa Pauzaniasza
Współcześnie pozostałości nimfajonu znajdują się na terenie stanowiska archeologicznego w Olimpii, które w 1989 roku zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO[4].
Architektura edytuj
Eksedra z prostokątnym zbiornikiem w części dolnej i półowalnym w części górnej otoczonymi dwupiętrową, półkolistą apsydą (o średnicy 16,62 m)[2]. Budowla miała 33 m szerokości i ok. 13 m wysokości[1].
Apsyda miała dwa rzędy po 11 nisz[3][a]). W dolnych niszach stały marmurowe posągi przedstawiające członków rodziny cesarza Antoninusa Piusa (86–161) a w górnych członków rodziny senatora Herodesa Attykusa[2]. W środkowych niszach obydwu rzędów znajdował się posąg Zeusa[3].
Woda do fontanny sprowadzana była przez akwedukt ze źródła odległego o ok. 4 km: spływała najpierw do półowalnego zbiornika w części górnej, następnie przez brązowe dysze do prostokątnego zbiornika na dole i dalej rurami na teren całego sanktuarium[1].
Pośrodku półowalnego zbiornika w części górnej stał marmurowy byk, na którym widniała inskrypcja informująca, że nimfajon został dedykowany Zeusowi przez Herodesa Attykusa a posągi, również dedykowane Zeusowi, przez jego żonę Regillę[2].
Na krańcach prostokątnego zbiornika (21,9 m × 3,43 m[2]) znajdowały się niewielkie okrągłe naiskoi[1] w formie świątyń korynckich o średnicy 3,8 m, w których umieszczone były posągi Herodesa Attykusa, Antoninusa Piusa i Marka Aureliusza[2].
Wiele posągów z nimfajonu zachowało się do dziś i są prezentowane w Muzeum Archeologiczne w Olimpii[3].
Uwagi edytuj
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Perseus Digital Library Project: Olympia, Nymphaeum (Building). [dostęp 2019-04-26]. (ang.).
- Olympia Vikatou: Olympia: The Archeological Site and the Museums. Ekdotike Athenon S.A., 2006. ISBN 978-960-213-418-4. (ang.). 25–26
- Olympia Vickatou: Nymphaeon of Olympia. [w:] Ministry of Culture and Sports of Greece: Odysseus Portal [on-line]. [dostęp 2019-04-26]. (ang.).
- UNESCO: Archaeological Site of Olympia. [dostęp 2019-04-26]. (ang.).