Ołeksandr Małyszenko

Ołeksandr Wiktorowycz Małyszenko (ukr. Олександр Вікторович Малишенко, ros. Александр Викторович Малышенко, Aleksandr Wiktorowicz Małyszenko; ur. 30 czerwca 1960 w Ługańsku) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji napastnika.

Ołeksandr Małyszenko
Pełne imię i nazwisko

Ołeksandr Wiktorowycz Małyszenko

Data i miejsce urodzenia

30 czerwca 1960
Ługańsk

Wzrost

178 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
197?–1977 SDJuSzOR Zoria Woroszyłowgrad
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1978–1980 Zoria Woroszyłowgrad 77 (22)
1981 Tawrija Symferopol 32 (11)
1982–1985 Zoria Woroszyłowgrad 112 (42)
1985–1986 SKA Karpaty Lwów 79 (21)
1987 Metalist Charków 23 (5)
1988–1991 Zoria Woroszyłowgrad 127 (39)
1991 Chimik Siewierodonieck 18 (13)
1992 Nyiregyházi FC ? (?)
1993 Eger FC 11 (2)
1993 Awanhard Roweńki 0 (0)
1993–1995 Hajdúnánás FC 47 (13)
1995–1996 Chimik Siewierodonieck 26 (9)
1996 Zoria Ługańsk 20 (8)
1997 Desna Czernihów 5 (2)
1998 Słowjaneć Konotop 13 (3)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
?  ZSRR U-18 ? (?)
?  ZSRR U-21 ? (?)
1982  ZSRR olimpijska 1 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera piłkarska edytuj

Kariera klubowa edytuj

Wychowanek SDJuSzOR Zoria Woroszyłowgrad. Pierwszy trener Wadym Dobyża. W 1978 rozpoczął karierę piłkarską w miejscowym klubie Zoria Woroszyłowgrad. W 1981 sezon grał w Tawrii Symferopol, po czym powrócił do Zorii. W latach 1985-1986 służył w wojskowej drużynie SKA Karpaty Lwów, a potem występował w klubie Metalist Charków, ale po sezonie ponownie wrócił do Zorii. Drugą połowę sezonu 1991 spędził w Chimiku Siewierodonieck. Na początku 1992 wyjechał do Węgier, gdzie bronił barw klubów Nyiregyházi FC, Eger FC i Hajdúnánás FC. W czasie przerwy letniej w sierpniu 1993 rozegrał 2 mecze w Pucharze Ukrainy w składzie zespołu Awanhard Roweńki. Latem 1995 powrócił do Ukrainy, gdzie został piłkarzem Chimika Siewierodonieck. Następnego lata ponownie wrócił do Zorii Woroszyłowgrad. Zimą 1997 przeszedł do Desny Czernihów, a zimą następnego 1998 do Słowjańca Konotop, w którym zakończył karierę piłkarską[1][2].

Kariera reprezentacyjna edytuj

Występował w juniorskiej oraz w młodzieżowej reprezentacji ZSRR. W 1982 rozegrał jeden mecz w olimpijskiej reprezentacji[1].

Sukcesy edytuj

Sukcesy klubowe edytuj

Sukcesy indywidualne edytuj

  • najlepszy strzelec w historii Zorii Ługańsk: 124 goli w 354 meczach mistrzostw i Pucharu

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj