Odocoileini

	Odocoileini
	Pocock, 1923
	; Przedstawiciel plemienia – samiec mulaka białoogonowego (Odocoileus virginianus)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	parzystokopytne
Podrząd	przeżuwacze
Infrarząd	Pecora
Rodzina	jeleniowate
Podrodzina	sarny
Rodzaj	Odocoileini
	Typ nomenklatoryczny
	Odocoileus Rafinesque, 1832
Synonimy
	Rangiferinidae Brookes, 1828; Elaphalcedae Brookes, 1828; Mazamadae Brookes, 1828; Subulidae Brookes, 1828; Rangerine: J.E. Gray, 1852; Rangiferidae: J.E. Gray, 1872; Odocoileinae Pocock, 1923; Pudinae Pocock, 1923; Rangiferinae: Pocock, 1923; Mazaminae: Kraglievich, 1932; Odocoileini: Simpson, 1945; Rangiferini: Simpson, 1945; Pudini: Hershkovitz, 1982; Blastocerina Heckeberg, Erpenbeck, Wörheide & Rössner, 2016; Odocoileina: Heckeberg, Erpenbeck, Wörheide & Rössner, 2016;
Rodzaje
	17 rodzajów (w tym 7 wymarłych) – zobacz opis w tekście
	17 rodzajów (w tym 7 wymarłych) – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies

Odocoileini – plemię ssaków z podrodziny saren (Capreolinae) w obrębie rodziny jeleniowatych (Cervidae).

Zasięg występowania edytuj

Plemię obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Ameryce^[12].

Systematyka edytuj

Podział systematyczny edytuj

Do plemienia należą następujące występujące współcześnie rodzaje^[13]^[12]^[14]:

Rangifer C.H. Smith, 1827 – renifer – jedynym przedstawicielem jest Rangifer tarandus (Linnaeus, 1758) – renifer tundrowy
Pudu J.E. Gray, 1852 – pudu
Ozotoceros Ameghino, 1891 – sarniak – jedynym przedstawicielem jest Ozotoceros bezoarticus (Linnaeus, 1758) – sarniak pampasowy
Blastocerus J.A. Wagner, 1844 – jeleniak – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Blastocerus dichotomus (Illiger, 1815) – jeleniak bagienny
Hippocamelus Leuckart, 1816 – huemal
Bisbalus Sandoval, Jędrzejewski, Molinari, Vozdova, Cernohorska, Kubickova, Bernegossi, Caparroz & Duarte, 2024 – jedynym przedstawicielem jest Bisbalus citus (Osgood, 1912)
Passalites Gloger, 1841 – jedynym przedstawicielem jest Passalites nemorivagus (F. Cuvier, 1817) – mazama amazońska
Subulo C.H. Smith, 1827 – jedynym przedstawicielem jest Subulo gouazoupira (G. Fischer, 1814) – mazama szara
Mazama Rafinesque, 1817 – mazama
Odocoileus Rafinesque, 1832 – mulak

Opisano również kilka rodzajów wymarłych:

Agalmaceros Hoffstetter, 1952^[15] – jedynym przedstawicielem był Agalmaceros blicki (Frick, 1937)
Antifer Ameghino, 1889^[16]
Charitoceros Hoffstetter, 1963^[17] – jedynym przedstawicielem był Charitoceros tarijensis (Hoffstetter, 1952)
Epieuryceros Ameghino, 1889^[18] – jedynym przedstawicielem był Epieuryceros truncus Ameghino, 1889
Morenelaphus Carette, 1922^[19]
Navahoceros Kurtén, 1975^[20] – jedynym przedstawicielem był Navahoceros fricki (Schultz & Howard, 1935)
Paraceros Ameghino, 1889^[21] – jedynym przedstawicielem był Paraceros fragilis (Ameghino, 1888)

Uwagi edytuj

↑ Typ nomenklatoryczny: Rangifer C.H. Smith, 1827.
↑ Typ nomenklatoryczny: Elaphalces Brookes, 1828 (= Odocoileus Rafinesque, 1832).
↑ Typ nomenklatoryczny: Mazama C.H. Smith, 1827.
↑ Typ nomenklatoryczny: Subulus Brookes, 1828 (= Odocoileus Rafinesque, 1832).
↑ Pisownia oryginalna; takson zdefiniowany jako podrodzina w obrębie Bovidae.
↑ Typ nomenklatoryczny: Pudu J.E. Gray, 1852.
↑ Typ nomenklatoryczny: Blastocerus Wagner, 1844.

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d R.I. Pocock. On the External Characters of Elaphurus, Hydropotes, Pudu, and other Cervidae. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1923 (1), s. 206, 1923. (ang.).
↑ Brookes 1828 ↓, s. 61.
↑ ^a ^b ^c Brookes 1828 ↓, s. 62.
↑ J.E. Gray: Catalogue of the specimens of Mammalia in the collection of the British Museum. Cz. 3. London: The Trustees, 1852, s. 188. (ang.).
↑ J.E. Gray: Catalogue of ruminant Mammalia (Pecora, Linnæus) in the British Museum. London: British Museum, 1872, s. 66. (ang.).
↑ L. Kraglievich. Contribución al conocimento de los ciervos fósiles del Uruguay. „Anales del Museo de Historia Natural de Montevideo”. 3 (2), s. 426, 1932. (hiszp.).
↑ Simpson 1945 ↓, s. 154.
↑ Simpson 1945 ↓, s. 155.
↑ P. Hershkovitz. Neotropical deer (Cervidae). Part I. Pudus, genus Pudu Gray. „Fieldiana Zoology”. New series. 11, s. 8, 1982. (ang.).
↑ Heckeberg i in. 2016 ↓, s. 16.
↑ Heckeberg i in. 2016 ↓, s. 17.
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 316–320. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.12) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-01-08]. (ang.).
↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 171–174. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ R.J. Hoffstetter. Les mammifères pléistocènes de la république de l’Équateur. „Mémoires de la Société Géologique de France”. 66, s. 361, 1952. (fr.).
↑ Ameghino 1889 ↓, s. 610.
↑ R.J. Hoffstetter. La faune pléistocène de Tarija (Bolivie). Note préliminaire. „Bulletin du Muséum national d’histoire naturelle”. 2^e série. 35 (2), s. 201, 1963. (fr.).
↑ Ameghino 1889 ↓, s. 613.
↑ E. Carette. Cérvidos actuales y fósiles de Sudamérica. Revisión de las formas extinguida pampeanas. „Revista del Museo de la Plata”. 26, s. 461, 1922. (hiszp.).
↑ B. Kurtén. A new Pleistocene genus of American mountain deer. „Journal of Mammalogy”. 56 (2), s. 507, 1975. DOI: 10.2307/1379377. (ang.).
↑ Ameghino 1889 ↓, s. 605.

Bibliografia edytuj

J. Brookes: A catalogue of the Anatomical and Zoological Museum of Joshua Brookes. Cz. 16. London: Richard Taylor, 1828, s. 1–123. (ang.).
F. Ameghino. Contribución al conocimiento de los mamiferos fósiles de la República Argentina. „Acta de la Academia Nacional de Ciencias Exactas”. 6, s. 1–1027, 1889. (hiszp.).
G.G. Simpson. The principles of classification and a classification of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 85, s. 1–350, 1945. (ang.).
N.S. Heckeberg, D. Erpenbeck, G. Wörheide & G.E. Rössner. Systematic relationships of five newly sequenced cervid species. „PeerJ”. 4, s. e2307, 2016. DOI: 10.7717/peerj.2307. (ang.).

[2] Typ nomenklatoryczny: Rangifer C.H. Smith, 1827.

[4] Typ nomenklatoryczny: Elaphalces Brookes, 1828 (= Odocoileus Rafinesque, 1832).

[6] Typ nomenklatoryczny: Mazama C.H. Smith, 1827.

[7] Typ nomenklatoryczny: Subulus Brookes, 1828 (= Odocoileus Rafinesque, 1832).

[10] Pisownia oryginalna; takson zdefiniowany jako podrodzina w obrębie Bovidae.

[11] Typ nomenklatoryczny: Pudu J.E. Gray, 1852.

[16] Typ nomenklatoryczny: Blastocerus Wagner, 1844.

[Pocock-1] R.I. Pocock. On the External Characters of Elaphurus, Hydropotes, Pudu, and other Cervidae. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1923 (1), s. 206, 1923. (ang.).

[CITEREFBrookes1828[http://books.google.com/books?id=4DwAAAAAQAAJ&pg=PARA1-PA61_61]-3] Brookes 1828 ↓, s. 61.

[CITEREFBrookes1828[http://books.google.com/books?id=4DwAAAAAQAAJ&pg=PARA1-PA62_62]-5] Brookes 1828 ↓, s. 62.

[gray1852-8] J.E. Gray: Catalogue of the specimens of Mammalia in the collection of the British Museum. Cz. 3. London: The Trustees, 1852, s. 188. (ang.).

[gray1872-9] J.E. Gray: Catalogue of ruminant Mammalia (Pecora, Linnæus) in the British Museum. London: British Museum, 1872, s. 66. (ang.).

[kra-12] L. Kraglievich. Contribución al conocimento de los ciervos fósiles del Uruguay. „Anales del Museo de Historia Natural de Montevideo”. 3 (2), s. 426, 1932. (hiszp.).

[CITEREFSimpson1945154-13] Simpson 1945 ↓, s. 154.

[CITEREFSimpson1945155-14] Simpson 1945 ↓, s. 155.

[her-15] P. Hershkovitz. Neotropical deer (Cervidae). Part I. Pudus, genus Pudu Gray. „Fieldiana Zoology”. New series. 11, s. 8, 1982. (ang.).

[CITEREFHeckebergErpenbeckWörheideRössner201616-17] Heckeberg i in. 2016 ↓, s. 16.

[CITEREFHeckebergErpenbeckWörheideRössner201617-18] Heckeberg i in. 2016 ↓, s. 17.

[Burgin&inni-19] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 316–320. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[mdd-20] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.12) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-01-08]. (ang.).

[Cichocki&inni-21] Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 171–174. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[hof1952-22] R.J. Hoffstetter. Les mammifères pléistocènes de la république de l’Équateur. „Mémoires de la Société Géologique de France”. 66, s. 361, 1952. (fr.).

[CITEREFAmeghino1889[https://www.biodiversitylibrary.org/page/51770129_610]-23] Ameghino 1889 ↓, s. 610.

[hof1963-24] R.J. Hoffstetter. La faune pléistocène de Tarija (Bolivie). Note préliminaire. „Bulletin du Muséum national d’histoire naturelle”. 2^e série. 35 (2), s. 201, 1963. (fr.).

[CITEREFAmeghino1889[https://www.biodiversitylibrary.org/page/51770132_613]-25] Ameghino 1889 ↓, s. 613.

[car-26] E. Carette. Cérvidos actuales y fósiles de Sudamérica. Revisión de las formas extinguida pampeanas. „Revista del Museo de la Plata”. 26, s. 461, 1922. (hiszp.).

[kur-27] B. Kurtén. A new Pleistocene genus of American mountain deer. „Journal of Mammalogy”. 56 (2), s. 507, 1975. DOI: 10.2307/1379377. (ang.).

[CITEREFAmeghino1889[https://www.biodiversitylibrary.org/page/51770124_605]-28] Ameghino 1889 ↓, s. 605.

[1]

[a]

[2]

[b]

[3]

[c]

[d]

[4]

[5]

[e]

[f]

[6]

[7]

[8]

[9]

[g]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]