Olivenitminerał z gromady arsenianów. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich.

Oliwenit
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

Cu2[OH|AsO4]
zasadowy arsenian miedzi

Twardość w skali Mohsa

3

Przełam

muszlowy

Łupliwość

niewyraźna

Układ krystalograficzny

rombowy

Gęstość minerału

4,3 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

od oliwkowej po żółtą i brązową

Rysa

zielonożółta

Połysk

szklisty

Oliwenit; pochodzenie: Špania Dolina, Słowacja

Nazwa pochodzi od oliwkowej barwy minerału (oliwenit ma kolor od oliwkowego po brązowy). Pierwszy raz o tym minerale wspomniał Martin Heinrich Klaproth, niemiecki mineralog i chemik w „Observations relative to the Mineralogical and Chemical History of the Fossils of Cornwall” (London 1787, strony 28–29), jednak nie nadając mu nazwy. Dopiero w 1820 roku Robert Jameson, geolog i mineralog szkocki, opisał i nazwał oliwenit (w „System of Mineralogy”, tom 2).

Charakterystyka edytuj

Właściwości edytuj

Tworzy niewielkie kryształy o pokroju słupa, tabliczkowe, pręcikowe, igiełkowe. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, groniastych, promienistych. Jest kruchy, przezroczysty. Teoretycznie zawiera 56,22% CuO, 40,60% As2O5, domieszki P2O5 i ZnO. Rozpuszcza się w kwasach i amoniaku.

Występowanie edytuj

Minerał wtórny w strefach utleniania arsenowych kruszców miedzi. Najczęściej współwystępuje z takimi minerałami jak konichalcyt, malachit, azuryt, kalcyt.

Miejsca występowania:

  • W Polsce: występuje z malachitem na kryształach kwarcu w Miedziance koło Janowic Wielkich (Dolny Śląsk). Olivenit z domieszką cynku został rozpoznany wraz z antlerytem, brochantytem, tyrolitem w rudach miedzi dawnej kopalni Miedzianka koło Kielc.

Zastosowanie edytuj

  • ma znaczenie naukowe,
  • ma znaczenie kolekcjonerskie (minerał bardzo poszukiwany).

Bibliografia edytuj

  • J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, TG Spirifer, W-wa 2005
  • A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa, Wyd. PAE, W-wa 1993
  • A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa, Wyd. Geologiczne, W-wa 1965

Linki zewnętrzne edytuj