Otto I Hohenstauf
Otto I Hohenstauf (ur. zapewne czerwcu lub lipcu 1170 r.; zm. 13 stycznia 1200 r. w Besançon) – hrabia-palatyn Burgundii od 1190 r.
| |
| hrabia-palatyn Burgundii | |
| Okres |
od 1190 |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia |
czerwiec lub lipiec 1170 |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Dzieci | |
Otto był czwartym synem cesarza Fryderyka Barbarossy i jego drugiej żony Beatrycze Burgundzkiej. W 1189 r. otrzymał od ojca dobra matki w hrabstwie Burgundii. Jego polityka sprowokowała konflikt z rodem Zähringen, księciem Burgundii i hrabią Sabaudii. Pogłębiły się różnice pomiędzy Burgundią a Rzeszą. Hrabiowie Sabaudii i Prowansji stali się otwartymi przeciwnikami Hohenstaufów. Otto popadał także w konflikt z biskupem Strasburga Konradem von Hünenburg i hrabią Richardem von Mömpelgard, ponieważ chciał rozszerzyć swoją władzę na Alzację. Otto pokonał część wrogów, a jednego z nich zamordował podczas rokowań. Mimo to nie był w stanie opanować sytuacji w Burgundii.
Otto został pochowany w kościele St. Etienne w Besançon.
Rodzina edytuj
Otto ok. 1190 r. ożenił się z Małgorzatą z Blois (ur. zapewne 1170 r; zm. 1230 r.), córką hrabiego Blois Tybalda V, wdową po Hugonie III z Oisy, kasztelanie Cambrai. Małgorzata po śmierci drugiego męża rządziła samodzielnie hrabstwem Burgundii w latach 1202-1208. W 1211 r. przekazała państwo swojemu zięciowi.
Otto i Małgorzata mieli dwie córki:
- Joanna I (1191-1205), hrabina Burgundii 1200-1205
- Beatrycze II (zm. 7 maja 1231 r.), hrabina Burgundii 1205-1231 ∞ 21 maja 1208 r. w Bambergu Ottona I (zm. 7 maja 1234 r. w Besancon), od 1205 r. księcia Meranii
| Fryderyk I Szwabski | |||||||||||||
| Fryderyk II Jednooki | |||||||||||||
| Agnieszka von Waiblingen | |||||||||||||
| Fryderyk I Barbarossa | |||||||||||||
| Henryk IX Czarny | |||||||||||||
| Judyta | |||||||||||||
| Wulfhilda Billung | |||||||||||||
| Otto I | |||||||||||||
| Stefan I | |||||||||||||
| Renald III Burgundzki | |||||||||||||
| Beatrycze z Lotaryngii | |||||||||||||
| Beatrycze I Burgundzka | |||||||||||||
| Szymon I Lotaryński | |||||||||||||
| Agata Lotaryńska | |||||||||||||
| Adelajda | |||||||||||||
Literatura edytuj
- Laetitia Boehm, Geschichte Burgunds, VMA Verlag Wiesbaden, 1998, ISBN 3-928127-62-4
- Friedemann Bedürftig, Taschenlexikon Burgund, Piper Verlag GmbH, München 2000, ISBN 3-492-23032-6
- Reinhard Barth, Taschenlexikon Kreuzzüge, Piper Verlag GmbH, München 1999, ISBN 3-492-22794-5
- Johannes Lehmann, Die Staufer - Glanz und Elend eines deutschen Kaisergeschlechts, Lizenzausgabe für Gondrom Verlag GmbH & Co. KG, Bindlach 1991 ISBN 3-8112-0903-5
- H. Grote, Stammtafeln, 7. Reprint der Originalausgabe von 1877, ZA-Reprint, Leipzig 1990, Ausgabe für Fourier Verlag GmbH Wiesbaden, ISBN 3-921695-59-7