Palmitynian cetylu

Palmitynian cetylu
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	heksadekanian 1-heksadecylu
	Inne nazwy i oznaczenia
	palmitynian heksadecylu
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C32H64O2
Masa molowa	480,85 g/mol
Wygląd	bezbarwny wosk
	Identyfikacja
Numer CAS	540-10-3
PubChem	10889
DrugBank	DB15782
SMILES
	CCCCCCCCCCCCCCCCOC(=O)CCCCCCCCCCCCCCC
InChI
	InChI=1S/C32H64O2/c1-3-5-7-9-11-13-15-17-19-21-23-25-27-29-31-34-32(33)30-28-26-24-22-20-18-16-14-12-10-8-6-4-2/h3-31H2,1-2H3
	InChIKey
	PXDJXZJSCPSGGI-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Temperatura topnienia	55–56 °C
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Substancja nie jest klasyfikowana jako; niebezpieczna według kryteriów GHS.
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Palmitynian cetylu – organiczny związek chemiczny, ester kwasu palmitynowego i cetanolu. Jest pozyskiwany ze spermacetu – substancji występującej w głowie kaszalota^[2]. Występuje również w koralowcach z rodzaju Cladiella(inne języki). Ma silne właściwości antybakteryjne, jest zdolny do hamowania rozwoju zanieczyszczających środowisko bakterii z rodzajów Bacillus i Psychrobacter(inne języki) ze skutecznością podobną do antybiotyków. Jego stężenie w koralowcach Cladiella sp. jest ponad 1000 razy większe niż wymagane do inhibicji rozwoju bakterii^[3].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b Palmityl palmitate, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, 20 kwietnia 2021, numer katalogowy: P0169 [dostęp 2023-06-19] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ WilhelmW. Riemenschneider WilhelmW., Hermann M.H.M. Bolt Hermann M.H.M., Esters, Organic, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, s. 17, DOI: 10.1002/14356007.a09_565.pub2 (ang.).
↑ SergeyS. Dobretsov SergeyS. i inni, Inhibition of bacterial fouling by soft coral natural products, „International Biodeterioration & Biodegradation”, 98, 2015, s. 53–58, DOI: 10.1016/j.ibiod.2014.10.019 (ang.).