Park im. Jana Kilińskiego w Łodzi
Park im. Jana Kilińskiego w Łodzi – łódzki park położony w rejonie ulic Kilińskiego i Tymienieckiego.
 Park w maju 2011 roku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Dzielnica | |
| Powierzchnia |
2.9 ha |
Położenie na mapie Łodzi  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
 51°45′09,47″N 19°28′27,47″E/51,752631 19,474297
| |
Teren na którym znajduje się park był położony poniżej grobli stawu młyńskiego Lamus. W 1881 roku Ludwik Grohman rozpoczął tu budowę swojej willi, którą otoczył ogrodem. Ogród jest widoczny na planie miasta z roku 1897. Na jego terenie znajdowały się dwie altany, staw i częściowo odkryty strumień z przerzuconymi nad nim kładkami, klomby i boczne placyki. Ogród przecinała gęsta sieć alejek.
Ogród został przekształcony na park publiczny w latach 1950–1953 przez Łódzkie Przedsiębiorstwo Ogrodnicze. W tym czasie zmienił się układ przestrzenny parku, celem wprowadzanych zmian było ułatwienie komunikacji pieszej pomiędzy ulicami otaczającymi park. Główna zmiana polegała na utworzeniu dwóch szerokich, prostopadłych do siebie alei – pierwszej łączącej ulicę 8 marca (dziś Tymienieckiego) z ulicą Kilińskiego i drugiej, stanowiącej przedłużenie ulicy Targowej.
W parku rośnie ok. 450 drzew i krzewów 67 różnych gatunków, wśród nich 20 uznano za pomniki przyrody. Najstarsze z drzew liczą sobie około 130 lat.
Bibliografia edytuj
- Parki i Ogrody Łodzi – Ogrody Księżego Młyna, pod redakcją Romualda Olczaka, Stowarzyszenie Film – Przyroda – Kultura, Łódź 2008, ISBN 978-83-924031-2-8
Linki zewnętrzne edytuj
- Park im. Kilińskiego w serwisie fotopolska.eu