Paul-Henri Mathieu
Paul-Henri Mathieu (ur. 12 stycznia 1982 w Strasburgu) – francuski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Pekinu (2008).
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
12 stycznia 1982 |
| Wzrost |
185 cm |
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
1999 |
| Zakończenie kariery |
październik 2017 |
| Trener |
Olivier Malcor |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
4 |
| Najwyżej w rankingu |
12 (7 kwietnia 2008) |
| Australian Open |
4R (2006, 2008) |
| Roland Garros |
4R (2002, 2008) |
| Wimbledon |
4R (2007, 2010) |
| US Open |
3R (2004, 2010) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
1 |
| Najwyżej w rankingu |
93 (1 lutego 2016) |
| Australian Open |
1R (2005, 2009, 2017) |
| Roland Garros |
2R (2002) |
| Wimbledon |
1R (2003, 2007, 2016) |
| US Open |
1R (2004, 2007–2009, 2016) |
Kariera tenisowa edytuj
Jako junior Mathieu wygrał w 2000 roku Rolanda Garrosa w grze pojedynczej chłopców, gdzie w finale pokonał Tommy'ego Robredo.
W gronie zawodowców Francuz pierwsze sukcesy zaczął odnosić w 2002 roku, wygrywając dwa turnieje kategorii ATP World Tour, najpierw w Moskwie, a potem w Lyonie oraz osiągając IV rundę Rolanda Garrosa. Dzięki tym wynikom oraz ukończeniu sezonu na 36. miejscu w rankingu ATP otrzymał miano „debiutanta roku” (ATP Newcomer of the Year)[1]. W grudniu tegoż sezonu Mathieu został powołany do reprezentacji Francji na finał Pucharu Davisa przeciwko Rosji. Mathieu oba pojedynki singlowe przegrał, najpierw z Maratem Safinem, a następnie z Michaiłem Jużnym. Ostatecznie Rosjanie wygrali rywalizację 3:2.
Rok 2003 Francuz ukończył pod koniec czołowej setki rankingu, na 83. miejscu dochodząc do jednego finału, w Palermo. Finałowe spotkanie przegrał z Nicolásem Massú. W kolejnym sezonie Mathieu zmagał się głównie z kontuzjami, natomiast w 2005 roku powrócił na korty osiągając m.in. półfinał rozgrywek ATP Masters Series w Montrealu.
Podczas Australian Open z 2006 roku Mathieu awansował do IV rundy, ponosząc porażkę ze Sébastienem Grosjeanem. W maju, na kortach Rolanda Garrosa Francuz w pojedynku III rundy stoczył blisko pięciogodzinny mecz z Rafaelem Nadalem zakończony wynikiem 5:7, 6:4, 6:4, 6:4 dla Hiszpana. Po spotkaniu stacje telewizyjne, jak i komentatorzy stwierdzili, że był to klasyk tenisa[2].
Trzecie singlowe zwycięstwo Mathieu wywalczył w kwietniu 2007 roku w Casablance. Finałowy pojedynek wygrał z Albertem Montañésem. W sierpniu Francuz triumfował w Gstaad, pokonując w spotkaniu o tytuł Andreasa Seppiego. W tym samym sezonie Mathieu doszedł ponadto do finału w Moskwie oraz IV rundy Wimbledonu. Rok zakończył na 25. miejscu w zestawieniu ATP.
Na początku 2008 roku Mathieu osiągnął IV rundę Australian Open. Dnia 7 kwietnia tego roku został sklasyfikowany na najwyższej pozycji w swojej karierze, na 12. miejscu. W czerwcu dotarł do IV rundy Rolanda Garrosa. Podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie awansował do ćwierćfinału, eliminując m.in. Nikołaja Dawydienkę. Spotkanie o awans do półfinału zakończyło się porażką Francuza z Fernando Gonzálezem. W połowie września Mathieu wygrał swój pierwszy deblowy turniej, w Bukareszcie. Wspólnie z Nicolasem Devilderem pokonali w finale Mariusza Fyrstenberga i Marcina Matkowskiego. W następnym miesiącu Mathieu doszedł do finału singla w Metzu pokonany przez Dmitrija Tursunowa. Sezon ukończył na 31. pozycji w rankingu gry pojedynczej.
W 2009 roku Mathieu dotarł do jednego singlowego finału, w Hamburgu, w którym uległ Nikołajowi Dawydience, a sezon ukończył jako 33. tenisista na świecie. W 2010 roku Mathieu awansował w lipcu do IV rundy Wimbledonu. W tym samym miesiącu dotarł również do finału debla w Hamburgu, partnerując Jérémy'emu Chardy'emu. Finałowy mecz francuska para przegrała z duetem Marc López-David Marrero. Do marca tego roku Mathieu nie wystąpił w żadnym turnieju z powodu urazu. W 2011 roku Francuz nie rozegrał ani jednego meczu, zmagając się z przewlekłą kontuzją kolana.
Na początku sierpnia 2015 roku, po sześciu latach, Mathieu awansował do finału zawodów ATP World Tour, w Kitzbühel. Do turnieju dostał się przez kwalifikacje, jednak spotkanie o tytuł przegrał 6:2, 2:6, 2:6 z Philippem Kohlschreiberem. Sześć miesięcy później, w sezonie 2016 Francuz zagrał w finale zawodów w Montpellier, lecz uległ Richardowi Gasquetowi.
Ostatni mecz w karierze Francuz rozegrał podczas finałowej rundy eliminacji do turnieju ATP World Tour Masters 1000 w Paryżu w październiku 2017, przegrywając 3:6, 4:6 z Vaskiem Pospisilem[3].
Finały w turniejach ATP World Tour edytuj
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (4–6) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 6 października 2002 | Moskwa | Dywanowa (hala) |  Sjeng Schalken
|
4:6, 6:2, 6:0 |
| Zwycięzca | 2. | 13 października 2002 | Lyon | Dywanowa (hala) |  Gustavo Kuerten
|
4:6, 6:3, 6:1 |
| Finalista | 1. | 28 września 2003 | Palermo | Ceglana |  Nicolás Massú
|
6:1, 2:6, 6:7(0) |
| Zwycięzca | 3. | 29 kwietnia 2007 | Casablanca | Ceglana |  Albert Montañés
|
6:1, 6:1 |
| Zwycięzca | 4. | 15 lipca 2007 | Gstaad | Ceglana |  Andreas Seppi
|
6:7(1), 6:4, 7:5 |
| Finalista | 2. | 14 października 2007 | Moskwa | Twarda (hala) |  Nikołaj Dawydienko
|
5:7, 6:7(9) |
| Finalista | 3. | 5 października 2008 | Metz | Twarda (hala) | Dmitrij Tursunow
|
6:7(6), 6:1, 4:6 |
| Finalista | 4. | 26 lipca 2009 | Hamburg | Ceglana | Nikołaj Dawydienko
|
4:6, 2:6 |
| Finalista | 5. | 8 sierpnia 2015 | Kitzbühel | Ceglana |  Philipp Kohlschreiber
|
6:2, 2:6, 2:6 |
| Finalista | 6. | 7 lutego 2016 | Montpellier | Twarda (hala) |  Richard Gasquet
|
5:7, 4:6 |
Gra podwójna (1–1) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 14 września 2008 | Bukareszt | Ceglana | Nicolas Devilder
|
 Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski
|
7:6(4), 6:7(9), 22–20 |
| Finalista | 1. | 6 lutego 2016 | Hamburg | Ceglana | Jérémy Chardy
|
Marc López David Marrero
|
3:6, 6:2, 8–10 |
Przypisy edytuj
- ↑ Paul-Henri Mathieu – Personal. atpworldtour.com. [dostęp 2015-06-13]. (ang.).
- ↑ Battling Nadal overcomes Mathieu. bbc.co.uk. [dostęp 2012-01-06]. (ang.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, Paul-Henri Mathieu zakończył karierę. Chce spędzać więcej czasu z rodziną - WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 30 października 2017 [dostęp 2017-10-31] (pol.).
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-28] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-28] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-28] (ang.).