Michaił Jużny

Michaił Michajłowicz Jużny, ros. Михаил Михайлович Южный (ur. 25 czerwca 1982 w Moskwie) – rosyjski tenisista, zdobywca Pucharu Davisa, olimpijczyk.

Michaił Jużny

Państwo	Rosja
Data i miejsce urodzenia	25 czerwca 1982 Moskwa
Wzrost	182 cm
Gra	praworęczny, jednoręczny bekhend
Status profesjonalny	1999
Zakończenie kariery	20 września 2018
Trener	Boris Sobkin
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	10
Najwyżej w rankingu	8 (28 stycznia 2008)
Australian Open	QF (2008)
Roland Garros	QF (2010)
Wimbledon	QF (2012)
US Open	SF (2006, 2010)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	9
Najwyżej w rankingu	38 (11 kwietnia 2011)
Australian Open	QF (2014)
Roland Garros	3R (2006)
Wimbledon	1R (2004, 2006, 2014, 2015)
US Open	QF (2006)

Kariera tenisowa

Karierę tenisową Jużny rozpoczął w roku 1999. W tym samym roku wygrał cztery turnieje z serii ITF Futures. W następnym roku zaczął częściej grać w rozgrywkach ATP Challenger Tour oraz ponadto doszedł pod koniec sezonu do ćwierćfinału turnieju ATP World Tour w Moskwie. W 2001 roku Rosjanin osiągnął IV rundę Wimbledonu oraz dodatkowo doszedł do półfinału turnieju w Kopenhadze.

Na początku lipca 2002 roku wygrał turniej w Stuttgarcie, gdzie w pojedynku finałowym pokonał Guillermo Cañasa. Pod koniec października osiągnął również finał zawodów w Petersburgu, jednak w finale nie sprostał Sébastienowi Grosjeanowi.

Sezon 2003 Rosjanin zakończył bez turniejowego zwycięstwa, natomiast w 2004 roku, pod koniec września, doszedł do finału w Pekinie, przegrywając finałowy mecz z Maratem Safinem. Miesiąc później Jużny zatriumfował w Petersburgu, a w finale pokonał Karola Becka. W 2004 roku Jużny zagrał na igrzyskach olimpijskich w Atenach, gdzie awansował do ćwierćfinału gry pojedynczej. Odpadł po porażce z Mardym Fishem. Uczestniczył również w turnieju deblowym, z którego został wyeliminowany w I rundzie.

Rok 2005 Jużny rozpoczął od deblowego finału w Ad-Dausze, gdzie razem z Andreim Pavelem przegrał w finale z Hiszpanami Albertem Costą i Rafaelem Nadalem. Kolejny deblowy finał rozegrał w Pekinie (wspólnie z Dmitrijem Tursunowem), natomiast w Moskwie wygrał swój pierwszy turniej w grze podwójnej, tworząc parę z Maksem Mirnym. W finale pokonali Igora Andriejewa i Nikołaja Dawydienkę.

W 2006 roku, podczas wielkoszlemowego US Open Jużny awansował do półfinału, eliminując po drodze m.in. Tommy'ego Robredo oraz Rafaela Nadala. Pojedynek o finał zawodów przegrał z Andym Roddickiem.

W roku 2007 Rosjanin wygrał w lutym singlowy turniej w Rotterdamie, pokonując w finale Ivana Ljubičicia. Dodatkowo triumfował także w rozgrywkach deblowych w Ad-Dauhsze (w parze z Nenadem Zimonjiciem) oraz Monachium (wspólnie z Philippem Kohlschreiberem). Ponadto w marcu doszedł do finału zawodów singlowych w Dubaju (porażka z Rogerem Federerem) oraz Monachium (porażka z Philippem Kohlschreiberem).

Na początku 2008 roku Jużny wygrał w Ćennaju tracąc w meczu finałowym z Nadalem jednego gema, natomiast podczas Australian Open osiągnął ćwierćfinał, eliminując m.in. Nikołaja Dawydienkę; przegrał z Jo-Wilfriedem Tsongą. W lutym, razem z Kohlschreiberem, osiągnął finał gry podwójnej w Rotterdamie, z kolei w czerwcu w Halle wygrał swój czwarty deblowy tytuł, będąc z parze z Mischą Zverevem. Kolejny triumf deblowy Rosjanin odniósł na przełomie września i października w Tokio, grając ponownie razem ze Zverevem. Latem zagrał ponadto na igrzyskach olimpijskich w Pekinie. Awansował do III rundy turnieju singlowego i II rundy rozgrywek deblowych.

W 2009 roku pierwszy finał w sezonie Jużny rozegrał w Monachium, jednak spotkanie finałowe przegrał z Tomášem Berdychem. W czerwcu zdobył deblowy tytuł w Londynie (dzielnica Queen's), partnerując Wesleyowi Moodiemu. W październiku awansował do finału singla w Tokio (porażka z Jo-Wilfriedem Tsongą), a następnie zwyciężył w Moskwie, nie tracąc w turnieju seta. Na początku listopada osiągnął finał w Walencji, jednak przegrał decydujący mecz z Andym Murrayem.

W lutym 2010 roku Rosjanin awansował do dwóch finałów w grze pojedynczej, najpierw w Rotterdamie, przegrywając w finale przez krecz w drugim secie z Robinem Söderlingiem, a następnie w Dubaju, gdzie został pokonany przez Novaka Đokovicia. Na początku maja zwyciężył w Monachium. W finale pokonał Chorwata Marina Čilicia. Podczas wielkoszlemowego Rolanda Garrosa uzyskał ćwierćfinał, w którym przegrał z Tomášem Berdychem. W czerwcu wygrał deblowe rozgrywki w Halle, a w październiku osiągnął po raz drugi w karierze półfinał US Open. Mecz o finał imprezy przegrał z Rafaelem Nadalem. Na początku października Rosjanin wygrał swój drugi turniej w sezonie, na twardych kortach w Kuala Lumpur, pokonując w finale Andrieja Gołubiewa. Pod koniec października Rosjanin zagrał w Petersburgu, gdzie awansował do finału, w którym nie sprostał jednak Michaiłowi Kukuszkinowi.

Pod koniec lutego 2011 roku Jużny awansował wraz z Serhijem Stachowskim do finału gry podwójnej w Dubaju. Pojedynek finałowy wygrali z deblem Jérémy Chardy-Feliciano López.

Po blisko półtorarocznej przerwie Jużny osiągnął finał singlowy, na kortach w Zagrzebiu w lutym 2012 roku. W spotkaniu o tytuł Rosjanin pokonał w dwóch setach Lukáša Lacko. Turniej zakończył się również wygraną Rosjanina w grze podwójnej. Tworząc parę z Markosem Pagdatisem pokonali w finale debel Ivan Dodig-Mate Pavić. Latem Jużny po raz trzeci wystąpił na igrzyskach olimpijskich, w Londynie. Z turnieju singlowego i mikstowego odpadł w I rundzie, z kolei w grze podwójnej dotarł do II rundy.

W czerwcu 2013 roku tenisista rosyjski awansował po raz pierwszy w karierze do finału gry pojedynczej na nawierzchni trawiastej, w Halle. Mecz o tytuł przegrał jednak w trzech setach z Rogerem Federerem. W połowie lipca Jużny zwyciężył w turnieju w Gstaad, po wyeliminowaniu m.in. w ćwierćfinale Juana Mónaco, przeciwko któremu obronił trzy piłki meczowe. Spotkanie finałowe wygrał z Robinem Haase. W październiku Jużny triumfował w Walencji, odnosząc tym samym drugie w karierze zwycięstwo w zawodach serii ATP World Tour 500. W meczu finałowym pokonał Davida Ferrera.

Ostatni start w karierze Rosjanina miał miejsce we wrześniu 2018 w Petersburgu, gdzie awansował do drugiej rundy, ponosząc porażkę z Robertem Bautistą-Agutem.

Od roku 2000 Jużny reprezentował Rosję w Pucharze Davisa. W 2002 roku miał znaczący wkład w zdobycie tytułu przez ekipę z Rosji, która w finale pokonała Francję 3:2. Jużny rozegrał decydujący mecz w tej rundzie przeciwko Paulowi-Henriemu Mathieu, odrabiając stratę dwóch setów. W 2006 roku ponownie Rosjanie sięgnęli po zwycięstwo w rozgrywkach. Pomimo tego, że Jużny nie wystąpił w finale z Argentyną przyczynił się do końcowego triumfu eliminując we wcześniejszej rundzie reprezentację USA (zdobył punkt wygrywając mecz z Jamesem Blakiem).

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 8. miejscu pod koniec stycznia 2008 roku, z kolei w zestawieniu deblistów w kwietniu 2011 roku zajmował 38. pozycję.

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup / ATP Finals
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
ATP International Series / ATP Tour 250

Gra pojedyncza (10–11)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	21 lipca 2002	Stuttgart	Ceglana	Guillermo Cañas	6:3, 3:6, 3:6, 6:4, 6:4
Finalista	1.	27 października 2002	Petersburg	Twarda (hala)	Sébastien Grosjean	5:7, 4:6
Finalista	2.	19 września 2004	Pekin	Twarda	Marat Safin	6:7(4), 5:7
Zwycięzca	2.	31 października 2004	Petersburg	Dywanowa (hala)	Karol Beck	6:2, 6:2
Zwycięzca	3.	25 lutego 2007	Rotterdam	Twarda (hala)	Ivan Ljubičić	6:2, 6:4
Finalista	3.	3 marca 2007	Dubaj	Twarda	Roger Federer	4:6, 3:6
Finalista	4.	6 maja 2007	Monachium	Ceglana	Philipp Kohlschreiber	6:2, 3:6, 4:6
Zwycięzca	4.	5 stycznia 2008	Ćennaj	Twarda	Rafael Nadal	6:0, 6:1
Finalista	5.	10 maja 2009	Monachium	Ceglana	Tomáš Berdych	4:6, 6:4, 6:7(5)
Finalista	6.	11 października 2009	Tokio	Twarda	Jo-Wilfried Tsonga	3:6, 3:6
Zwycięzca	5.	25 października 2009	Moskwa	Twarda (hala)	Janko Tipsarević	6:7(5), 6:0, 6:4
Finalista	7.	8 listopada 2009	Walencja	Twarda	Andy Murray	3:6, 2:6
Finalista	8.	14 lutego 2010	Rotterdam	Twarda (hala)	Robin Söderling	4:6, 0:2 krecz
Finalista	9.	27 lutego 2010	Dubaj	Twarda (hala)	Novak Đoković	5:7, 7:5, 3:6
Zwycięzca	6.	9 maja 2010	Monachium	Ceglana	Marin Čilić	6:3, 4:6, 6:4
Zwycięzca	7.	3 października 2010	Kuala Lumpur	Twarda (hala)	Andriej Gołubiew	6:7(7), 6:2, 7:6(3)
Finalista	10.	1 listopada 2010	Petersburg	Twarda (hala)	Michaił Kukuszkin	3:6, 6:7(2)
Zwycięzca	8.	5 lutego 2012	Zagrzeb	Twarda (hala)	Lukáš Lacko	6:2, 6:3
Finalista	11.	16 czerwca 2013	Halle	Trawiasta	Roger Federer	7:6(5), 3:6, 4:6
Zwycięzca	9.	28 lipca 2013	Gstaad	Ceglana	Robin Haase	6:3, 6:4
Zwycięzca	10.	27 października 2013	Walencja	Twarda (hala)	David Ferrer	6:3, 7:5

Gra podwójna (9–3)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	8 stycznia 2005	Ad-Dauha	Twarda	Andrei Pavel	Albert Costa Rafael Nadal	3:6, 6:4, 3:6
Finalista	2.	18 września 2005	Pekin	Twarda	Dmitrij Tursunow	Justin Gimelstob Nathan Healey	6:4, 3:6, 2:6
Zwycięzca	1.	16 października 2005	Moskwa	Dywanowa (hala)	Maks Mirny	Igor Andriejew Nikołaj Dawydienko	6:1, 6:1
Zwycięzca	2.	6 stycznia 2007	Ad-Dauha	Twarda	Nenad Zimonjić	Martin Damm Leander Paes	6:1, 7:6(3)
Zwycięzca	3.	6 maja 2007	Monachium	Ceglana	Philipp Kohlschreiber	Jan Hájek Jaroslav Levinský	6:1, 6:4
Finalista	3.	24 lutego 2008	Rotterdam	Twarda (hala)	Philipp Kohlschreiber	Tomáš Berdych Dmitrij Tursunow	5:7, 6:3, 7–10
Zwycięzca	4.	15 czerwca 2008	Halle	Trawiasta	Mischa Zverev	Lukáš Dlouhý Leander Paes	3:6, 6:4, 10–3
Zwycięzca	5.	5 października 2008	Tokio	Twarda	Mischa Zverev	Lukáš Dlouhý Leander Paes	6:3, 6:4
Zwycięzca	6.	14 czerwca 2009	Londyn (Queen's)	Trawiasta	Wesley Moodie	Marcelo Melo André Sá	6:4, 4:6, 10–6
Zwycięzca	7.	13 czerwca 2010	Halle	Trawiasta	Serhij Stachowski	Martin Damm Filip Polášek	4:6, 7:5, 10–7
Zwycięzca	8.	26 lutego 2011	Dubaj	Twarda	Serhij Stachowski	Jérémy Chardy Feliciano López	4:6, 6:3, 10–3
Zwycięzca	9.	5 lutego 2012	Zagrzeb	Twarda (hala)	Markos Pagdatis	Ivan Dodig Mate Pavić	6:2, 6:2

Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)

Turniej	1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	Wygrane turnieje	Bilans w turnieju
Australian Open	–	–	3R	3R	4R	1R	2R	1R	3R	QF	1R	3R	3R	1R	2R	2R	1R	–	1R	1R	0 / 17	20–17
French Open	–	–	1R	1R	2R	3R	2R	2R	4R	3R	2R	QF	3R	3R	4R	2R	1R	1R	1R	1R	0 / 18	23–18
Wimbledon	–	–	4R	4R	2R	1R	4R	3R	4R	4R	1R	2R	4R	QF	4R	2R	1R	2R	2R	1R	0 / 18	32–18
US Open	–	–	3R	–	1R	3R	3R	SF	2R	–	2R	SF	1R	1R	QF	1R	2R	3R	2R	1R	0 / 16	26–16
Wygrane turnieje	–	–	0 / 4	0 / 3	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 3	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 3	0 / 4	0 / 3	0 / 4	0 / 4	0 / 69	N/A
Bilans spotkań	–	–	7–4	5–3	5–4	4–4	7–4	8–4	9–4	9–3	2–4	12–4	7–4	6–4	11–4	3–3	1–4	3–3	2–4	0–4	N/A	101–69

Bibliografia

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-29]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-29]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-29]  (ang.).