Pięciolinie
Pięciolinie (również jako Pięciolinnie) – polski zespół bigbitowy założony w 1963 w Gdańsku. Istniał do 1965, kiedy członkowie zespołu powołali Czerwone Gitary.
| Inne nazwy |
Pięciolinnie |
|---|---|
| Rok założenia | |
| Rok rozwiązania | |
| Pochodzenie | |
| Gatunek | |
| Aktywność |
1963-1965 |
| Wydawnictwo | |
| Powiązania | |
| Strona internetowa | |
Działalność grupy edytuj
Zespół został założony w 1963 przy Klubie Przyjaciół Piosenki Klubu Studentów Wybrzeża Żak w Gdańsku, z inicjatywy gitarzysty basowego Henryka Zomerskiego. W pierwszy skład bigbeatowej grupy weszło: dwóch wokalistów (Bernard Dornowski i Marek Szczepkowski), dwóch gitarzystów (Tadeusz Mróz i Andrzej Jasiński), pianista Daniel Danielowski, basista Henryk Zomerski oraz perkusista Jerzy Kowalski[1]. Wkrótce ze składu odeszli Kowalski i Jasiński, nowym perkusistą został Jerzy Skrzypczyk, a trzecim wokalistą – Seweryn Krajewski[1]. Muzycy w tym składzie zadebiutowali jako zespół w listopadzie 1963 roku.
Szybko zdobyli popularność na Wybrzeżu[1]. Uchodzili za jeden z najpopularniejszych (obok grupy Tony) zespołów muzycznych Trójmiasta[1]. Grali covery piosenek grupy The Beatles oraz autorskie kompozycje, m.in. „Nad morzem”, „Licz do stu”, „Taka jak ty” i „Chciałbym być przy tobie”[2]. 25 marca 1964 prezentowali się w Gdańsku na imprezie estradowej Studencka Piosenka Miesiąca, zapowiadani jako „zespół specjalizujący się w nowoczesnej, młodzieżowej muzyce rozrywkowej, muzyce modnej zresztą, muzyce surfowej”. Zawarli z Estradą umowę na cykl koncertów objazdowych, co stawiało w trudnej sytuacji uczących się w różnego typu szkołach muzyków: Bernarda Dornowskiego, Henryka Zomerskiego, Jerzego Skrzypczyka, Seweryna Krajewskiego, którzy nie mogli całkowicie opuścić szkoły[3]. Wymagania Estrady trudne były do przyjęcia również ze względu na dużą liczbę występów w tygodniu, co groziło całkowitym wyeksploatowaniem sprzętu, gdyż nie przewidywał czasu niezbędnego na przeglądy i naprawy[3]. Z tego względu Kossela, Klenczon, Dornowski i Zomerski (którzy równolegle tworzyli utajony zespół „Grupa X”) postanowili odejść z Pięciolinii, do czego doszło po balu sylwestrowym w Stoczni Gdańskiej w nocy z 1964 na 1965[4].
3 stycznia 1965 Jerzy Kossela spotkał się z muzykami „Grupy X”, a także z Franciszkiem Walickim, Adamem Dudzińskim (kierownikiem Klubu Stoczni Gdańskiej „Ster”) oraz Sewerynem Krajewskim i Jerzym Skrzypczykiem[4]. Na spotkaniu przedstawił koncepcję nowego zespołu – chciał przekształcić go w grupę zdolną do występów na scenie, zaproponował też nadanie jej bardziej przystępnej, barwniejszej nazwy – padły dwie propozycje: „Czerwone Gitary” (zaproponował ją Walicki) i „Maskotki” (zaproponował ją Kossela), a w głosowaniu zwyciężyła propozycja Walickiego[4].
Dyskografia edytuj
źródło:[5]
Albumy edytuj
- Szkolne wspomnienia (CD Kameleon Records, 2016)
Nagrania radiowe edytuj
- 25.03.1964 (nagranie live)
Molly-O [Poganiacze bydła] - instrumentalny;
Na południe od granicy [South Of The Border] - instrumentalny;
Piosenka nie na temat [Koniec lata] – wokal. M.Szczepkowski;
Fajka pokoju [Peace Pipe] - instrumentalny;
Wzburzone morze - instrumentalny;
Samotność – wokal S. Krajewski.
- 05.1964
Bociany [Gdy odlatują bociany] - instrumentalny;
Chciałbym być przy tobie - wokal M. Szczepkowski, B. Dornowski (wersja 1);
Fale Dunaju [Waves Of The Danube] - instrumentalny;
Koniec lata - wokal M. Szczepkowski;
Theme from Young Lovers - instrumentalny;
Nad morzem - wokal S. Krajewski.
- 11.07.1964
I Saw Her Standing There - wokal B. Dornowski;
Kiedy jestem sam - wokal B. Dornowski; Trzmiel - instrumentalny (wersja 1);
Zachód słońca - instrumentalny;
Roztańczone niebo - wokal S. Krajewski;
- 22-30.11.1964
Szkolne wspomnienia [Letnie wspomnienia] - wokal Zespół;
Chciałbym być przy tobie - wokal Zespół (wersja 2);
Trzmiel - instrumentalny (wersja 2);
Bo to był zły dzień - wokal M.Szczepkowski;
Taki już los mnie spotkał - wokal S.Krajewski;
Nad morzem - wokal S.Krajewski (wersja 2)
- 1992
Kiedy jestem sam - wokal B. Dornowski (remix J.Kossela);
Chciałbym być przy tobie - wokal M. Szczepkowski, B. Dornowski (remix J.Kossela)
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Dornowski i in. 1992 ↓, s. 20
- ↑ Dornowski i in. 1992 ↓, s. 21
- ↑ a b Dornowski i in. 1992 ↓, s. 22
- ↑ a b c Dornowski i in. 1992 ↓, s. 23
- ↑ Pięciolinnie [online], polskibigbitinietylko.blogspot.com [dostęp 2021-02-17] (pol.).
Bibliografia edytuj
- Bernard Dornowski i inni, „Czerwone Gitary” to właśnie my, Tadeusz Sosnowski (oprac.), Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, 1992, ISBN 83-7066-456-3.