Pierścień (herb szlachecki)
Pierścień (Ryx) − polski herb szlachecki z nobilitacji.
Opis herbu edytuj
Juliusz Karol Ostrowski blazonuje herb następująco[1][2]:
W polu błękitnym – pod półksiężycem złotym z ośmiopromienną gwiazdą srebrną między rogami – dwa skrzydła orle srebrne, pod którymi lilia złota. Nad hełmem w koronie ręka zbrojna ze złotym pierścieniem o trzech drogich kamieniach. Labry błękitne podbite czerwono.
Najwcześniejsze wzmianki edytuj
Herb nadany został 13 maja 1768 roku w Warszawie Franciszkowi Ryxowi – kamerdynerowi króla Stanisława Augusta Poniatowskiego[2][3][4].
Herbowni edytuj
Herb ten był herbem własnym, więc przysługiwał tylko jednemu rodowi herbownych:
Ryx (Ryks).
Przypisy edytuj
- ↑ Juliusz Ostrowski red.: Księga herbowa rodów polskich. Cz.1. (Wizerunki herbów). Warszawa: Józef Sikorski, gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 438.
- ↑ a b Juliusz Ostrowski red.: Księga herbowa rodów polskich. Cz.2. (Opisy herbów). Warszawa: Józef Sikorski, gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 260.
- ↑ Szymon Konarski: Materiały do Biografii, Genealogii i Heraldyki Polskiej. T. 9. Buenos Aires, Sztokholm: s.n., 1987, s. 120.
- ↑ Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T.15. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1931, s. 362.