Pierniki tulskie

tradycyjny regionalny produkt spożywczy w Rosji

Pierniki tulskie (ros. тульские пряники, Tulskije prianiki) – tradycyjne rosyjskie ręcznie robione pierniki wytwarzane w Tule, charakteryzujące się pokrytymi cukrową glazurą ozdobnymi figurami na wierzchniej stronie, uzyskanymi przez użycie wyrzeźbionych drewnianych form do ciasta.

Piernik tulski

Charakterystyka edytuj

Pierniki tulskie są robione ręcznie z ciasta o zwartej konsystencji[1]. Mogą mieć różne kształty, choć często są prostokątne i płaskie. Pierniki tulskie mogą być nadziewane różnymi rodzajami specjalnego nadzienia np. owocowego[potrzebny przypis][2], a także miodem, mlekiem skondensowanym czy owocami kandyzowanymi[potrzebny przypis]. Charakterystyczny ozdobny rysunek lub napis, znajdujący się po jednej stronie piernika, wykonuje się przez umieszczenie wyrobionego surowego ciasta w drewnianej formie i dociśnięcie, stąd pochodzi ich określenie „pierniki-obrazki” albo „pierniki drukowane”[potrzebny przypis]. Formy do pierników tulskich są robione z drewna jabłoni, gruszy lub brzozy, tak jak miało to miejsce wieki temu. Dawniej pierniki tulskie były przed konsumpcją łamane w rękach, a nie krojone[potrzebny przypis].

Historia i współczesność edytuj

Pierwsza pisemna wzmianka o piernikach tulskich pochodzi z 1685 roku[3]. Tulskie pierniki są symbolem miasta Tuły[potrzebny przypis] i narodowym rosyjskim przysmakiem[3]. W czasach Rusi tulski piernik na stole był oznaką dostatku w domu i dobrobytu[potrzebny przypis].

W obecnych czasach pierniki tulskie są kupowane jako poczęstunek na deser, mogą być też kupowane na prezent, a turyści kupują je na pamiątkę[2].

W Tule znajduje się pomnik piernika, wykonany z brązu, który został odsłonięty w 2014 roku[potrzebny przypis] oraz muzeum piernika założone w 1996 roku[2], poświęcone jego historii, technologii produkcji, rodzajom i tradycjom z nim związanym[3][4]. W muzeum można zobaczyć ręcznie wykonane drewniane formy do pierników oraz repliki pierników zrobionych w celu uczczenia szczególnie doniosłych historycznych wydarzeń, jak np. zwycięskich bitew czy koronacji[3][4].

Współcześnie w Tule pierniki są produkowane przez dwa zakłady cukiernicze oraz indywidualne cukiernie[potrzebny przypis].

Wyrób edytuj

Receptura oryginalnych pierników tulskich jest objęta tajemnicą. Głównymi składnikami ciasta piernikowego są: masło, mąka, cukier, miód i mieszanka przypraw[potrzebny przypis]. W warunkach domowych podstawowymi składnikami do ich produkcji są[2]:

Po wyrobieniu piernikowe ciasto jest dzielone na kawałki i rozwałkowywane, po czym umieszczane w drewnianych formach, uprzednio posmarowanych masłem, za pomocą których wyciskane są na wierzchniej stronie (po odwróceniu) ozdobne figury, wzory lub napisy. Gotowe surowe pierniki wyjmuje się z formy i układa na blasze, po czym piecze w odpowiedniej temperaturze, tak aby nie uszkodzić odciśniętego w cieście rysunku. Po upieczeniu pierniki powinny mieć ciemny kolor. Jeszcze gorące pierniki smaruje się gorącym syropem cukrowym, dzięki czemu po zastygnięciu rysunek z białą glazurą w tle staje się lepiej widoczny i błyszczący[potrzebny przypis].

Przypisy edytuj

  1. Darra Goldstein: A Taste of Russia: A Cookbook of Russian Hospitality. [w:] Holiday Celebrations – Russian Gingerbread [on-line]. Russian Information Service, 1999. s. 109. [dostęp 2017-10-23]. (ang.).
  2. a b c d Wilk Vatroslawski: Tula gingerbread – printed gingerbread from Russia. [w:] Culture and History [on-line]. slavorum.org. [dostęp 2017-10-23]. (ang.).
  3. a b c d Timothy G. Roufs, Kathleen Smyth Roufs: Sweet Treats around the World: An Encyclopedia of Food and Culture. [w:] Russia [on-line]. ABC - CLIO, 2014. s. 285. [dostęp 2017-10-23]. (ang.).
  4. a b Музей «Тульский пряник». culture.ru. [dostęp 2017-10-28]. (ros.).