Piotr Siemionowicz Boczek, Petro Semenowycz Boczek (ros. Пётр Семёнович Бочек, ukr. Петро Семенович Бочек, ur. 3 marca 1925 we wsi Obrażijewka w obwodzie sumskim, zm. 14 lutego 2018[1]) – radziecki wojskowy, młodszy porucznik Armii Czerwonej, pułkownik MWD, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Piotr Boczek (Petro Boczek)
Пётр Бочек (Петро Бочек)
młodszy porucznik młodszy porucznik
Data i miejsce urodzenia

3 marca 1925
Obrażijewka, obwód sumski

Data i miejsce śmierci

14 lutego 2018
Lwów

Przebieg służby
Lata służby

1943–1948

Siły zbrojne

Armia Czerwona
MWD

Jednostki

76 gwardyjski pułk piechoty 27 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty 4 Gwardyjskiego Pułku Piechoty 8 Gwardyjskiej Armii

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Sławy III klasy Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina)

Życiorys edytuj

Urodził się w ukraińskiej rodzinie robotniczej. Do 1940 skończył 7 klas, a do 1942 szkołę rzemieślniczą, pracował jako ślusarz w fabryce w Nowosybirsku. Od listopada 1943 służył w Armii Czerwonej, od stycznia 1944 uczestniczył w wojnie z Niemcami, walczył na 1 Froncie Białoruskim, był dwukrotnie ranny. Jako dowódca oddziału 76 gwardyjskiego pułku piechoty 27 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty 4 Gwardyjskiego Korpusu Piechoty 8 Gwardyjskiej Armii 1 Frontu Białoruskiego 1 sierpnia 1944 jako pierwszy sforsował Wisłę w rejonie Magnuszewa i uchwycił przyczółek na lewym brzegu Wisły, który utrzymywał do nadejścia posiłków, w 1944 skończył kursy młodszych poruczników. Po wojnie kontynuował służbę w armii, a od 1948 pracował w organach MWD, w 1954 został członkiem KPZR. Dosłużył się stopnia pułkownika milicji. W 1960 ukończył studia na Wydziale Prawnym Lwowskiego Uniwersytetu Państwowego. Mieszkał we Lwowie. Jego imieniem nazwano ulicę w rodzinnej wsi.

Pochowany na Cmentarzu Hołoskowskim we Lwowie.

Odznaczenia edytuj

I medale.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj