Piotr Czekotowski (ur. 27 kwietnia 1832 na Mohylewszczyźnie, zm. 28 grudnia 1882 w Smoleńsku[1]) – lekarz, uczestnik powstania styczniowego, powstańczy naczelnik Mińska 1863 roku, polski działacz społeczny i narodowy w guberni mińskiej, zesłaniec.

Życiorys edytuj

Piotr Czekotowski urodził się 27 kwietnia 1832 r. na Mohylewszczyźnie. Był synem Jana, sędziego w pow. oszmiańskim, i Anny z Pstrockich. Dzieciństwo spędził w majątku Trościeniec pod Mińskiem[1]. Ukończył gimnazjum w Mińsku i wyjechał na studia medyczne do Kijowa. Doktoryzował się w akademii petersburskiej. Otrzymał tytuł doktora medycyny. Praktykował jako lekarz powiatowy w guberni mińskiej, a później prowadził praktykę lekarską w Mińsku[1].

Działał w polskich organizacjach konspiracyjnych, ruchu patriotycznym i Komitecie Polskim w Mińsku[2][3]. W czasie powstania styczniowego był naczelnikiem miasta Mińsk[1][4][3]. Udzielał również pomocy medycznej rannym powstańcom[5]. Aresztowany przez władze carskie za działalność patriotyczną i powstańczą został osadzony w więzieniu w Wilnie i skazany na zesłanie. W więzieniu ożenił się z Kazimierą Bulewską – działaczką Komitetu Polskiego z Mińska. Żona Kazimiera dobrowolnie udała się w miejsce zesłania z mężem[1][3]. Czekotowski spędził dziesięć lat na zesłaniu w Irkucku, a potem dwa lata w Ufie. W Irkucku udzielał pomocy zesłańcom[3]. W 1877 otrzymał pozwolenie na osiedlenie się w Smoleńsku.

Zmarł 28 grudnia 1882 w Smoleńsku i tam został pochowany na cmentarzu katolickim[1][4].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Jakub Gieysztor, Pamiętniki Jakóba Gieysztora z lat 1857-1865, t. 1, Wilno: Tow.Udz."Kurjer Litewski", 1913, s. 404-406.
  2. Zofja Kowalewska, Obrazki Mińskie 1850-1863, Wilno: Księgarnia Józefa Zawadzkiego w Wilnie, 1912, s. 33,90.
  3. a b c d Zofja Kowalewska, Ze wspomnień wygnańca 1863, Wilno: Księgarnia Józefa Zawadzkiego w Wilnie, 1911, s. 80,81.
  4. a b Marcin Niewalda, Czekotowski - Katalog Powstańców Styczniowych [online], genealogia.okiem.pl [dostęp 2018-10-12].
  5. l, Towarzystwo Lekarskie Warszawskie [online], www.tlw.waw.pl [dostęp 2018-10-12].