Piotr Kałwa (ur. 18 października 1893 w Cudzynowicach, zm. 17 lipca 1974 w Kuźnicy) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny lubelski w latach 1949–1974.

Piotr Kałwa
Fortes in fide
Mocni w wierze
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

18 października 1893
Cudzynowice

Data i miejsce śmierci

17 lipca 1974
Kuźnica

Biskup diecezjalny lubelski
Okres sprawowania

1949–1974

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1 czerwca 1916

Nominacja biskupia

30 maja 1949

Sakra biskupia

29 czerwca 1949

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

29 czerwca 1949

Miejscowość

Lublin

Miejsce

katedra lubelska

Konsekrator

Stefan Wyszyński

Współkonsekratorzy

Czesław Kaczmarek
Michał Klepacz

Życiorys edytuj

Święcenia kapłańskie otrzymał 1 czerwca 1916 w Kielcach. Studiował prawo i teologię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie w 1935 został profesorem. Aresztowany w latach 1939–1940, powrócił do Lublina w 1945 jako profesor prawa kanonicznego.

30 maja 1949 został mianowany biskupem diecezjalnym diecezji lubelskiej. Konsekrowany został 29 czerwca 1949 przez prymasa Stefana Wyszyńskiego[1]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Fortes in fide” (Mocni w wierze)[2]. W latach 1949–1974 był wielkim kanclerzem KUL-u. Zasiadał w Radzie Głównej Episkopatu Polski.

Uczestniczył we wszystkich czterech sesjach soboru watykańskiego II[3].

Został pochowany w archikatedrze lubelskiej.

Przypisy edytuj

  1. Piotr Kałwa. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2023-10-10]. (ang.).
  2. A.G. Miziński (red.): 100-lecie Konferencji Episkopatu Polski. Księga jubileuszowa. Kielce: Wydawnictwo Jedność, 2019, s. 268. ISBN 978-83-8144-179-7. [dostęp 2023-10-09].
  3. B. Bejze: Sobór Watykański II. W: Z. Pawlak (red.): Katolicyzm A–Z. Wyd. III. Łódź: 1989, s. 419. ISBN 83-850-22-03-1.

Linki zewnętrzne edytuj